SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI I Liceum

SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI
I Liceum Ogólnokształcącego
im. Marii Skłodowskiej-Curie
w Sokołowie Podlaskim
w roku szkolnym 2016-2017
"Nie można mieć nadziei na skierowanie świata ku lepszym drogom,
o ile się jednostek nie skieruje ku lepszemu"
Maria Skłodowska-Curie
„Trzeba mieć odwagę i wiarę w siebie, że jest się do czegoś zdolnym
i że do tego czegoś dojść trzeba”
Maria Skłodowska-Curie
1
SPIS TREŚCI:
1. Podstawa prawna.
2. Cele wynikające z realizacji programu.
3. Obszary działań.
4. Profilaktyczne działania szkoły mające na celu eliminację wyodrębnionych problemów.
5. Literatura.
2
1.PODSTAWY PRAWNE
 Rozporządzenie MEN z dnia 30.04.2013r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy
psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach;
 Rozporządzenie MEN z dnia 30.04.2013r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy
psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach;
 Konstytucja RP z dn. 2 kwietnia 1997r. art.72.;
 Konwencja o Prawach Dziecka z dn. 20 listopada 1989r. ratyfikowana przez Polskę 30 kwietnia

















1991r.;
Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dn. 26 października
1982r. (Dz.U. 2013 nr 0 poz. 1563);
Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z dnia 24.04.2003r.;
Europejska Deklaracja w Sprawie Alkoholu;
Narodowy Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych na lata 20112015;
Polska Deklaracja w sprawie Młodzieży i Alkoholu z dn. 18 lutego 2006;
Europejska Deklaracja w sprawie Młodzieży i Alkoholu z dn. 21 lutego 2001;
Ustawa o ochronie zdrowia przed następstwem używania tytoniu i wyrobów tytoniowych
z dn. 9 listopada 1995r. (Dz.U. 1996 r. Nr 10, poz. 55);
Ustawa z dnia 8 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed
następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz ustawę o Państwowej
Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. 2010 nr 81 poz. 529);
Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego(Dz.U. 1994r. Nr 111, poz.535);
Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z 1982 (Dz.U. 2002 r.
Nr 147 poz. 1231);
Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dn. 24 kwietnia 1997r. ( Dz.U. 1997 r. Nr 75 poz.
468);
Ustawa o Systemie Oświaty z dn. 7 września 1991r. (Dz. U.1996r. Nr 67, poz.329);
Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich z dn. 26 października 1982r.
(z późniejszymi zmianami, art. 4);
Rozporządzenie MENiS w sprawach zasad udzielania i organizacji pomocy psychologicznopedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dn. 7 stycznia 2003r.
( §2 pkt. 6,7);
Rozporządzenie MENiS z dn. 31 stycznia 2003r. w sprawie szczególnych form działalności
wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem (§10
pkt. 1);
Europejski Plan Działań dotyczących alkoholu, opracowany przez Światową Organizację
Zdrowia;
Polska Deklaracja w sprawie Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie XII 1995.
3
2.CELE WYNIKAJĄCE Z REALIZACJI PROGRAMU
Cel ogólny programu: Wdrażanie do dorosłości poprzez doskonalenie umiejętności życiowych
uczniów, jako czynników chroniących przed zagrożeniami oraz wspierających proces uczenia
się.
Cele szczegółowe:
-poprawa komunikacji w relacjach uczeń-uczeń, nauczyciel-uczeń, nauczyciel-rodzic, (wskaźniki –
opinie uczniów, nauczycieli, rodziców);
-zwiększenie liczby uczniów posiadających umiejętności radzenia sobie ze stresem
i sytuacjami trudnymi, (wskaźniki – ocena własnych umiejętności, rodzaj i częstotliwość
problemów, z którymi uczniowie zwracają się do pedagoga i psychologa);
-podniesienie liczby uczniów, którzy nabyli umiejętność dostrzegania swoich mocnych i słabych
stron, (wskaźniki – opinie uczniów, nauczycieli, rodziców)
-zwiększenie liczby uczniów objętych pomocą w diagnozowaniu kompetencji i predyspozycji
zawodowych, (wskaźniki – ilość osób korzystających z zajęć grupowych i indywidualnych
konsultacji - ewidencja pedagoga, psychologa i wychowawców);
-budowanie i wzmacnianie klimatu bezpieczeństwa w szkole (wskaźniki - opinie uczniów; „ankieta
bezpieczeństwa”);
-wspieranie rodziców w ich funkcjach wychowawczych i edukacyjnych poprzez różne formy
doskonalenia umiejętności rodziców w pracy profilaktycznej (wskaźniki – opinie rodziców);
- zwiększenie liczby wychowanków preferujących zdrowy styl życia (wskaźniki – ilość osób
deklarujących abstynencję od alkoholu i substancji psychoaktywnych, bądź deklarujących
zmniejszenie częstotliwości zażywania tych substancji, ewentualnie opinie rodziców);
- zwiększenie poziomu wiedzy na temat sposobów rozwiązywania konfliktów bez agresji
i przemocy, (wskaźniki – liczba przeprowadzonych zajęć na ten temat, liczba konsultacji
u pedagoga i psychologa, liczba interwencji wychowawczych);
- zwiększenie odpowiedzialności uczniów za własne czyny i zachowanie w stosunku do innych
ludzi, (opinie członków zespołów wychowawczych);
- wzmacnianie szkolnego wolontariatu i działań charytatywnych (wskaźniki – liczba osób
zaangażowanych w pomoc innym);
- zwiększenie liczby ofert oraz liczby uczestników kół zainteresowań (wskaźniki - liczba kół
zainteresowań, liczba osób korzystających z tych ofert);
4
- zwiększenie liczby osób zainteresowanych uczeniem się w zakresie wykraczającym poza program
nauczania (wskaźniki - liczba uczniów podejmujących się reprezentowania szkoły na różnego
rodzaju konkursach, olimpiadach itp.)
3.OBSZARY DZIAŁAŃ
Program zawiera działania w postaci zadań skierowanych do uczniów oraz nauczycieli, rodziców
a także współpracę ze środowiskiem lokalnym.
1. Zdrowie i profilaktyka uzależnień.
2. Zagrożenia zdrowia psychicznego.
3. Profilaktyka niedostosowania społecznego.
4. Alternatywne sposoby spędzania wolnego czasu.
5. Pomoc w diagnozowaniu kompetencji i podejmowaniu decyzji dotyczących ścieżki kształcenia
i kariery zawodowej.
CEL OGÓLNY
Wdrażanie do dorosłości
CELE SZCZEGÓŁOWE
Uczeń jest odpowiedzialny za
siebie.
Uczeń ma stworzone warunki
do nauki i kreatywnego
myślenia.
Uczeń nabywa kompetencje
konieczne do podejmowania
wyzwań na rynku pracy.
KIERUNKI DZIAŁAŃ
Uczeń dba o relacje interpersonalne, kulturę słowa
i higienę osobistą. Tworzy zdrowy obraz siebie
(kształtuje i wzmacnia pozytywne i realne poczucie
własnej wartości). Jest odpowiedzialny za własne czyny
i zachowanie w stosunku do innych ludzi.
Uczeń bierze udział w programach, projektach
edukacyjnych, innowacjach oraz różnorodnych
wydarzeniach. Otrzymuje indywidualne wsparcie w
nauce (np. praca z uczniem zdolnym, uczniem mającym
problemy w nauce) i rozwoju własnych umiejętności,
zna techniki efektywnego uczenia się.
Uczeń otrzymuje pomoc w diagnozowaniu preferencji
i zainteresowań zawodowych (testy predyspozycji,
testy umiejętności i preferencji zawodowych).
Uczeń otrzymuje pomoc w diagnozowaniu zgodności
predyspozycji zawodowych z realizowanym kierunkiem
kształcenia.
Uczeń otrzymuje pomoc w zdobywaniu informacji
o kierunkach dalszego kształcenia (spotkania
z absolwentami I Liceum i przedstawicielami różnych
zawodów, salon maturzystów – Targi Edukacyjne).
Uczeń nabywa umiejętność
radzenia sobie z
przeciwnościami.
5
Uczeń zna sposoby rozwiązywania konfliktów
i mediacji, potrafi być asertywny, wie jak radzić sobie
ze stresem, niepowodzeniami, emocjami. Podejmuje
Uczeń prezentuje postawę
szacunku dla życia i zdrowia.
wyzwania i rozwiązuje problemy.
Uczeń zna zagrożenia zdrowia psychicznego (depresja,
anoreksja, bulimia), wie jak sobie z nimi radzić, do kogo
zwrócić się o pomoc.
Uczeń jest świadomy zagrożeń związanych
z paleniem tytoniu, zażywaniem narkotyków
i innych środków psychoaktywnych (np. dopalacze).
Uczeń zna pojęcie profilaktyki chorób nowotworowych.
Uczeń ma właściwe nawyki żywieniowe, bierze udział
w dniach profilaktyki, niesie pomoc potrzebującym
(wolontariat, krwiodawstwo), ma szacunek do życia
poczętego (adopcja duchowa).
Uczeń i środowisko, w którym
żyje.
Uczeń właściwie funkcjonuje
w środowisku szkolnym.
Uczeń stosuje się do zasad dobrego wychowania oraz
właściwego zachowania obowiązującego w szkole np.
strój galowy, zachowanie podczas uroczystości.
Uczeń świadomie
i odpowiedzialnie realizuje
swoje prawa i obowiązki
dziecka w rodzinie.
Uczeń buduje właściwe relacje międzyludzkie poczucie odpowiedzialności za siebie i za rodzinę.
Uczeń jest dojrzały w swojej
postawie uczniowskiej.
Organizowanie akcji charytatywnych na terenie
szkoły/miasta.
Uczeń bierze udział w olimpiadach, konkursach,
zajęciach pozalekcyjnych oferowanych przez szkołę.
Odpowiedzialność za siebie i innych, właściwe
funkcjonowanie w szkole, czyli przestrzeganie zasad,
regulaminów. Praca nad sobą – samodyscyplina,
systematyczność.
Uczeń reaguje na wszelkie objawy przemocy fizycznej,
psychicznej w tym ośmieszanie, obmawianie, izolację w
grupie, ośmieszanie w internecie.
Identyfikacja z zespołem klasowym.
Uczeń właściwie funkcjonuje w
środowisku lokalnym.
Uczeń godnie reprezentuje szkołę w różnorodnych
wydarzeniach pozaszkolnych.
Uczeń zauważa potrzeby
innych i aktywnie na nie
odpowiada.
Uczeń podejmuje działania wolontariackie np. udział
w:
- adopcji duchowej
- adopcji na odległość
- działaniach Szkolnego Koła Caritas
- Szkolnym Klubie Krwiodawstwa
- akcje ekologiczne dotyczące ochrony środowiska
naturalnego
- spektaklach grupy PAT
oraz innych przedsięwzięciach współorganizowanych
przez szkołę.
6
Działania skierowane do Rodziców uczniów:
- spotkanie psychoedukacyjne na temat więzi i potrzeb oraz możliwości wspierania dziecka
i motywowania go a także na temat współczesnych zagrożeń wśród młodzieży;
- konsultacje indywidualne z wychowawcami, pedagogiem, psychologiem, dyrekcją;
REKOMENDACJE:
1.
Wskazane jest coroczne sporządzanie diagnozy problemów i potrzeb w środowisku
szkolnym (esej, ankieta, wywiad, wnioski zespołów wychowawczych).
2.
Zalecana ocena stanu realizacji programu poprzez sporządzanie cyklicznych sprawozdań
z realizacji działań zawartych w PP.
3.
Pożądana jest analiza trudności w realizacji PP.
4.
Ewaluacja działań podejmowanych w wybranych obszarach.
5.
Dostosowanie zajęć i oddziaływań wychowawczych do indywidualnych potrzeb klasy
zgodnie ze zgłoszonymi przez nauczycieli i wychowawców trudnościami.
5. LITERATURA
1. Dziewiecki M., Odpowiedzialna pomoc wychowawcza, Radom 1999.
2. Gaś Z. B., Profilaktyka uzależnień, WSiP, Warszawa 1993.
3. Gogacz M. „Człowiek i jego relacje”, Wyd. ATK, Warszawa 1985.
4. Jak żyć z ludźmi? – program profilaktyki dla młodzieży.
5. Koczurowska J. , Standardy jakości programów profilaktycznych, w: Profilaktyka w środowisku
lokalnym, red. Świątkiewicz G. , Warszawa 2002.
6. Mc. Whirter J., Zagrożona młodzież, PARPA, Warszawa 2001.
7. Surzykiewicz J. , Agresja i przemoc w szkole, CMPPP, Warszawa 2001.
8. Szymańska J., Profilaktyka w szkole, Remedium 2002, nr 7-8 (113-114).
9. Wojciszke K., Czy to Twój problem?, PARPA, Warszawa 1995.
10. Wojciszke K. , Chrońmy młodość. Kampania profilaktyczna, PARPA 1996
11. Wojciszke K. , Jak uruchomić program profilaktyczny?, w: Poradnik Wychowawcy, red.
Pomianowska M., Raabe, Warszawa 2002.
12. Wojciszke K. , Wygrać życie, Rubikon, Kraków 2002.
13. Programy własne i autorskie zgromadzone w gabinecie pedagoga.
14. Ogólnopolski Program Edukacyjny „Ars, czyli jak dbać o miłość” o charakterze profilaktycznym
autorstwa K. Wojciszke objętego honorowym patronatem Ministra Edukacji Narodowej.
7