ŚW. SCHOLASTYKI

10 lutego 2017 r.
ŚW. SCHOLASTYKI
(Dziewicy)
S. Scholasticae Virginis - III classis
Tempora: Feria VI infra Hebdomadam V post Epiphaniam
10 lutego 2017 r. – kolor szat biały - św. Scholastyki – Dziewicy, (3. kl.), Msza Dilexisti, Gloria, modlitwa wł., bez
Credo, prefacja zwykła.
Scholastyka pochodziła z Nursji (w środkowych Włoszech) i była siostrą bliźniaczką św. Benedykta. Na miejscu ich
urodzenia stoi skromny kościół pw. św. Benedykta. W podziemiach kościoła pokazują część muru, który stanowił dom rodzinny Scholastyki i Benedykta.
Scholastyka była niewątpliwie od dziecka pod urokiem św. Benedykta. Towarzyszyła też mu w jego podróżach i naśladowała jego tryb życia, poświęcony Panu Bogu. Kiedy Benedykt założył pierwszy klasztor w Subiaco, ona założyła podobny klasztor dla niewiast. Do dnia dzisiejszego istnieją tam dwa klasztory na pobliskich wzgórzach: w Subiaco męski
klasztor św. Benedykta, a w Plombariola - żeński klasztor św. Scholastyki. Można także oglądać grotę, gdzie się spotykali
na świętych rozmowach. Podobnie działo się na Monte Cassino.
Kiedy spotkali się po raz ostatni na tej ziemi, ich rozmowa przedłużyła się do nocy. Benedykt chciał już odejść wraz
ze swymi towarzyszami, ale siostra błagała go, by jeszcze pozostał. Kiedy ten jednak stanowczo się temu oparł i już zamierzał odejść, na prośbę Scholastyki zaczął padać tak silny deszcz, że zmusił go do pozostania całą noc. Święty brat uczynił
swojej siostrze łagodną wymówkę: "Coś uczyniła, siostro moja? Nie mogę wrócić do braci, którzy dziwić się będą, że tak
długo nie wracam". Na to Święta: "Prosiłam cię, a ty mnie nie chciałeś wysłuchać. Zwróciłam się przeto do Boga i zostałam
wysłuchana". A potem ze słodką przekorą dodała: "Jeśli ci tak spieszno, to idź teraz". Wypowiadała te słowa w czasie, kiedy
ulewa szalała na zewnątrz.
Scholastyka umarła trzy dni później, 10 lutego 547 r. Według relacji św. Grzegorza Wielkiego, zapisanej w jego
"Dialogach", trzeciego dnia po ostatnim spotkaniu, kiedy św. Benedykt patrzył ze swojej celi na świat i na klasztor, w którym żyła św. Scholastyka, ujrzał jej duszę w postaci białej gołąbki, unoszącej się do nieba. Posłał natychmiast braci po jej
ciało i złożył je w grobie, który w kościele swego klasztoru przygotował dla siebie. Jej relikwie znajdowały się we Fleury,
dokąd zostały przeniesione po najeździe Longobardów na klasztor na Monte Cassino i zniszczeniu go w roku 587. Obecnie
są w Le Mans. Ich część otrzymało Monte Cassino.
Scholastyka uważana jest za matkę duchową rodzin wszystkich benedyktynek. Czczona jest także jako patronka Le
Mans i Subiaco.
3 klasy
Szaty białe
INTROITUS:
Ps 44,8
Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz nieprawości, Dilexísti iustítiam, et odísti iniquitátem: propdlatego Bóg, twój Bóg, namaścił cię olejkiem wesela térea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiae præ
obficiej niż twe towarzyszki.
consórtibus tuis.
Ps 44,2
Z mego serca płynie piękne słowo, pieśń moją śpiewam Eructávit cor meum verbum bonum: dico ego
dla Króla. V. Chwała Ojcu.
ópera mea Regi. V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, który dla ukazania drogi niewinności sprawiłeś, Deus, qui ánimam beátæ Vírginis tuæ
że dusza świętej Dziewicy Twojej Scholastyki wstąpiła Scholásticæ ad ostendéndam innocéntiæ viam
do nieba w postaci gołębicy: przez jej zasługi i prośby in colúmbæ spécie coelum penetráre fecísti: da
daj nam prowadzić tak niewinne życie, byśmy zasłużyli nobis eius méritis et précibus ita innocénter
na wejście do wiecznej radości. Przez Pana.
vívere; ut ad ætérna mereámur gáudia perveníre. Per Dominum.
LECTIO:
2 Kor 10,17-18; 11,1-2
Bracia: Ten, kto się chlubi, w Panu niech się chlubi. Fratres: Qui gloriátur, in Dómino gloriétur. Non
Nie ten jest bowiem wypróbowany, kto się sam prze- enim, qui seípsum comméndat, ille probátus est;
chwala, lecz ten, kogo uznaje Pan. O, gdybyście mogli sed quem Deus comméndat. Utinam sustinerétis
znieść trochę szaleństwa z mojej strony! Ależ tak, wy módicum quid insipiéntiæ meæ, sed et supi mnie znosicie! Jestem bowiem o was zazdrosny Bo- portáte me: aemulor enim vos Dei æmulatióne.
ską zazdrością. Poślubiłem was przecież jednemu mę- Despóndi enim vos uni viro vírginem castam
żowi, by was przedstawić Chrystusowi jako czystą exhibére Christo.
dziewicę.
GRADUALE:
Ps 44,5
W chwale i piękności swojej wystąp, walcz zwycięsko Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspei króluj. V. W obronie wiary i sprawiedliwości niech re procéde et regna.
cudów dokona twoja prawica.
V. Propter veritátem et mansuetúdinem et iustítiam: et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
ALLELÚIA:
Ps 44,15-16
Alleluja, alleluja. V. Za nią prowadzą do Króla dziewi- Allelúia, allelúia. V. Adducántur Regi Vírgines
cę, jej druhny wiodą do niego z radością. Alleluja.
post eam: próximæ eius afferéntur tibi in
lætítia. Allelúia.
EVANGELIUM:
Mt 25,1-13
Onego czasu: Powiedział Jezus uczniom swoim tę In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis
przypowieść: Wtedy podobne będzie królestwo niebie- parábolam hanc: Simile erit regnum coelórum
skie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy decem virgínibus: quæ, accipiéntes lámpades
i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było
nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły
lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach.
Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie
zasnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: "Pan
młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!" Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy.
A nierozsądne rzekły do roztropnych: "Użyczcie nam
swej oliwy, bo nasze lampy gasną". Odpowiedziały
roztropne: "Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!" Gdy one
szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe,
weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto.
W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: "Panie, panie, otwórz nam!" Lecz on odpowiedział: "Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was". Czuwajcie
więc, bo nie znacie dnia ani godziny.
suas, exiérunt óbviam sponso et sponsæ. Quinque autem ex eis erant fátuæ, et quinque
prudéntes:
sed
quinque
fátuæ,
accéptis
lampádibus, non sumpsérunt óleum secum:
prudéntes vero accepérunt óleum in vasis suis
cum lampádibus. Horam autem faciénte sponso,
dormitavérunt omnes et dormiérunt. Média autem nocte clamor factus est: Ecce, sponsus venit,
exíte óbviam ei. Tunc surrexérunt omnes vírgines illæ, et ornavérunt lámpades suas. Fátuæ
autem sapiéntibus dixérunt: Date nobis de óleo
vestro: quia lámpades nostræ exstinguúntur.
Respondérunt prudéntes, dicéntes: Ne forte non
suffíciat nobis et vobis, ite pótius ad vendéntes,
et émite vobis. Dum autem irent émere, venit
sponsus: et quæ parátæ erant, intravérunt cum
eo ad núptias, et clausa est iánua. Novíssime
vero véniunt et réliquæ vírgines, dicéntes:
Dómine, Dómine, aperi nobis. At ille respóndens,
ait: Amen, dico vobis, néscio vos. Vigiláte ítaque,
quia nescítis diem neque horam.
OFFERTORIUM:
Ps 44,10
Córki królewskie idą ci naprzeciw, królowa stoi po Fíliæ regum in honóre tuo, ástitit regína a
prawicy Twojej strojna w złoto i szatę wzorzystą.
dextris tuis in vestítu deauráto, circúmdata varietate.
SECRETA:
Przyjmij , Panie, ofiarę , która lud Tobie oddany skła- Accépta tibi sit, Dómine, sacrátæ plebis oblátio
da ku czci Twoich Świętych, uznając, że dzięki ich za- pro tuórum honóre Sanctórum: quorum se mérisługom doznał pomocy w ucisku. Przez Pana.
tis de
tribulatióne
percepísse
cognóscit
auxílium. Per Dominum.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawien- Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
ne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dzięk- nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
czynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wiecz- sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
ny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Christum, Dóminum nostrum. Per quem maTwój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, iestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominaz lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz tiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają rado- Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
ści. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
w pokornym uwielbieniu:
admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
COMMUNIO:
Mt 25,4.6
Pięć panien mądrych wzięło oliwy w naczynia swoje Quinque prudéntes vírgines accepérunt óleum
z lampami. A o północy rozległo się wołanie: Oto oblu- in vasis suis cum lampádibus: média autem nocbieniec nadchodzi; wyjdźcie na spotkanie Chrystusa te clamor factus est: Ecce, sponsus venit: exite
Pana.
óbviam Christo Dómino.
POSTCOMMUNIO:
Nasyciłeś, Panie, rodzinę Twoją świętymi darami: Satiásti, Dómine, famíliam tuam munéribus sawzmacniaj nas stale za wstawiennictwem tej, której cris: eius, quaesumus, semper interventióne nos
uroczystość obchodzimy. Przez Pana.
réfove, cuius sollémnia celebrámus. Per Dominum.