ćw. oddechowe i fonacyjne

Ćwiczenia trzeba wykonywać systematycznie, jeden, dwa razy dziennie po 2-3
minuty.
Ćwiczenia oddechowe
Cele ćwiczeń oddechowych to:

pogłębienie oddechu;

rozruszanie przepony;

zróżnicowanie fazy wdechowej i wydechowej;

wyrabianie umiejętności pełnego i szybkiego wdechu oraz wydłużanie fazy
wydechowej;

dostosowanie długości wydechu do czasu trwania wypowiedzi.
Proponowane ćwiczenia oddechowe:

Robienie kleksów z farby wodnej, dmuchanie na nie przez słomkę z różną
siłą i pod różnym kątem. Rozdmuchiwana farba przypomina barwne kwiaty.

Dmuchanie na plastikowe mini zabawki na kółkach, z taką siłą, aby mogły
się przemieszczać.

Kłębek wełny. Dzieci trzymają w dłoni mały kłębek wełny. Po głębokim
wdechu nosem wydmuchują powietrze ustami wprawiając tym samym kłębek
w ruch.

Zabawa w „Rozpędzanie chmurek”. Dzieci leżą swobodnie na plecach. Nogi
mają ugięte w kolanach, stopy oparte są o podłogę, ręce leżą wzdłuż tułowia.
Wciągają powietrze nosem, swobodnym, płynnym ruchem unoszą ręce w górę
i starają się rozpędzić przed sobą chmurki. Ponieważ ręce nie rozpędziły
chmurek, wracają do pozycji wyjściowej. Wówczas dmuchaniem starają się
rozpędzić chmury.

Zabawa z piórkiem. Dziecko podrzuca je do góry, a następnie dmucha na nie
tak, aby jak najdłużej unosiło się w powietrzu.

Dmuchanie na świecę w taki sposób, aby płomień wyginał się, ale nie zgasł.

Puszczanie baniek mydlanych. Mobilizowanie dziecka do wykonania jak
największej bańki mydlanej

Zabawa z rurką. Dziecko otrzymuje do ręki rurkę i poprzez nią stara się
dmuchać na swoją dłoń albo na watkę umieszczoną na dłoni.

Zabawa w „Gotowanie wody”. Dzieci dmuchają przez rurkę zanurzoną w
wodzie tak, aby tworzyły się pęcherzyki powietrza na jej powierzchni. Muszą
dmuchać długo, krócej, jak najkrócej, słabo, mocno, bardzo mocno, woda
gotuje się, kipi.

Wydmuchiwanie kółek na lustrze.

Granie na organkach, piszczałce.

Wiatraczki - dzieci przybliżają do ust wiatraczki i mocno dmuchają, po czym
wyciągają przed siebie ręce z kręcącymi się wiatraczkami. Wygrywa to
dziecko, którego wiatraczek kręci się najdłużej.

Wyścigi myszek. Na dużej kartce papieru narysowany jest tor wyścigowy,
zadaniem dzieci jest dmuchanie przez słomkę na papierową myszkę – czyja
myszka pierwsza dotrze do mety.

Żabki. Dmuchanie na papierowe żabki – tak, aby wyskoczyły ze stawu ( dzieci
dmuchają
w różny sposób – szybko, wolno, z przerwami – tak, aby
żabka podskakiwała).
Ćwiczenia fonacyjne
Fonacja oznacza zdolność do wydawania głosu, do posługiwania się głosem.
Dlatego też ćwiczenia fonacyjne określa się również mianem ćwiczeń głosowych.
Cele ćwiczeń fonacyjnych:



prawidłowe wydobycie głosu do uzyskania efektu dźwiękowego w jamie
ustnej;
rozluźnienie mięśni krtani i aparatu artykulacyjnego;
wyrobienie umiejętności modulowania siły natężenia głosu;
Proponowane ćwiczenia fonacyjne to:

Wymawianie samogłosek [a], [o], [u], [e], [y], [i]. Najpierw pojedyncze
samogłoski krótko, potem przedłużone dźwięki.
Strzałka to droga dla biedronki. Przygotuj 6 biedronek z literkami a, o, u , i, y, e.
Ćwiczymy legato czyli wybrzmiewanie samogłoski tak długo, jak długo biedronka
przesuwa się od początku do grota strzałki po swojej drodze. [aaaaaaaaaa]
Później przygotuj kilka kwiatków. Ćwiczymy staccato - czyli wybrzmiewanie głoski
krótko, dźwięki oddzielone. Biedronka przeskakuje z kwiatka na kolejny kwiatek,
krótko, rytmicznie.[a-a-a-a-a-a]

Na jednym wydechu z taką samą siłą wymawianie trzech samogłosek: [aou], a
następnie [eyi].

W pozycji leżącej dzieci wymawiają połączenia mmmaaa, mmmooo,
mmmuuu.

Wymawianie krótkiego zdania szeptem, półgłosem, głosem pełnym i krzycząc.
E. Skorek; Oblicza wad wymowy,
Logopedia, Pytania i odpowiedzi.