LUDZIE SĄ RÓŻNI

LUDZIE SĄ RÓŻNI
Scenariusz zajęć GENDER dla dzieci w młodszym wieku szkolnym.
Opracowała: Jolanta Rozwód
Ludzie różnią się między sobą. Ten fakt jest często powodem nietolerancyjnych
zachowań,agresji i wrogości wobec inności. Zajęcia są okazją do lepszego
poznania się, sprzyjają refleksji na temat podobieństw i różnić między ludźmi.
Cele:
•
•
•
•
Uświadomienie dzieciom faktu istnienia podobieństw i różnic między ludźmi;
Akceptowanie przez dzieci podobieństw i różnic między ludźmi;
Kształtowanie postaw tolerancyjnych;
Wzajemne poznawanie się.
Metody:
•
•
•
•
praca indywidualna;
praca w małych grupach;
praca z całym zespołem klasowym;
dyskusja na forum klasy.
Pomoce dydaktyczne:
Kłębek włóczki, arkusz papieru formatu A-4, kolorowe mazaki, taśma papierowa,
narysowane lub namalowane obrazki przedstawiające pogodę słoneczną, deszczową,
burzową, wietrzną, mglistą (rozwieszone w różnych miejscach na sali), wiersz S .
Kraszewskiego „ Różni, ale tacy sami”, poduszki z tuszem i kartoniki dla każdego
ucznia,magnesy, krzesła ustawione w kręgu.
Czas trwania zajęć:
2 godziny lekcyjne, uczniowie kl.I-III szkoły podstawowej.
Przebieg zajęć:
1.
Zapraszamy dzieci wchodzące do sali, aby stanęły przy obrazkach symbolizujących
nastrój, w jakim rozpoczynają zajęcia. W grupach, które w sposób naturalny
powstały, zachęcamy do rozmowy na ten temat. Podkreślamy, że znalazły się w
małej grupie, którą coś łączy.
2.
Siadamy w kręgu. Nauczyciel rozpoczyna powitanie wygłaszając takie oto zdanie:
Witam wszystkich, którzy tak, jak ja .............. (dodaje informacje o sobie i
dołącza powitalny gest). Te dzieci których dotyczy ta informacja, powtarzają
gest Nauczyciela. Zapraszamy kolejnych uczestników do kontynuowania zabawy.
3.
Nauczyciel rozdaje uczestnikom zajęć czyste kartki papieru, kolorowe mazaki i
prosi, aby każdy z nich narysował na środku kartki swój portret, podpisał go
zdrobnieniem swojego imienia, które najbardziej lubi, a następnie zapisał na
kartce te informacje o sobie, którymi chciałby się podzielić z innymi dziećmi.
4.
Stworzenie na tablicy galerii portretów i zaproszenie wszystkich obecnych do jej
obejrzenia.
5.
Dzieci wracają do kręgu. Nauczyciel czyta wiersz:
,,Różni, ale tacy sami” S. Kraszewskiego
Wyglądam tak jak inni, z daleka – taki sam.
Dwie ręce i dwie nogi, i jedna głowę mam!
Wyszedłem na ulicę, tam wielu ludzi szło,
a każdy z nich był inny, i różnic było sto!
Mały, duży, chudy, gruby, blondyn, szatyn,
brunet, rudy, śniady, blady, piegowaty,
ostrzyżony, lub kudłaty, oczy czarne,
piwne, szare, każdy z nas ma oczu parę...
Więcej różnic nie wyliczę, bo nie liczą się różnice!
Jesteśmy trochę różni, a jednak tacy sami,
choć różne charaktery, podobne myśli mamy!
6.
Dostrzeganie szczegółów twarzy swoich kolegów. Dzieci siedzą w kręgu. Każde
dziecko mówi, co podoba mu się w twarzy sąsiada z lewej strony.
7.
Następnie nauczyciel daje uczestnikom kłębek wełny. Trzymając koniec nitki
kłębka włóczki, dzieci rzucają kłębek kolejno do wybranej osoby, mówiąc: Joasiu
(Zosieńko, Misiu, Krzysiu itp. - posługując się zdrobnieniami zapisanymi na
portretach dzieci) jestem do ciebie podobna/podobny w tym, że .........
( wybierają informację z portretu dziecka, albo znajdują inny atrybut
podobieństwa). Osoba, która otrzyma kłębek, kontynuuje zabawę.
8.
Powstała grupowa pajęczyna, którą należy rozplątać. Ostatni członek grupy, który
otrzymał kłębek, odrzuca go do swojego poprzednika, mówiąc: Małgosiu (inne
imię)różnię się od Ciebie tym, że .......... ( ponownie wybierają informację z
portretu dziecka lub dodają swoją).
9.
Podsumowanie zajęć.
Ludzie są różni. Nigdy nie było i nie będzie kogoś takiego jak TY czy ja. Każdy
z nas jest wyjątkowy, niepowtarzalny. Jesteśmy podobni i jednocześnie różnimy
się. Jest to zupełnie naturalne.
10.
Odciskanie kciuka na kartce ze swoim portretem. Podkreślenie, że tak jak każdy
człowiek jest inny, tak samo odciski kciuków różnią się.
11.
Na zakończenie tworzymy wspólną listę podobieństw i różnic występujących w
grupie.