ORZECZNICTWO

Transkrypt

ORZECZNICTWO
NEWSLETTER Grudzień 2016 r.
Z okazji zbliżających się Świąt Bożego
Narodzenia i Nowego Roku
składamy wszystkim naszym
Szanownym Klientom i Czytelnikom
najlepsze życzenia zdrowia
i wszelkiej pomyślności.
BIEŻĄCE TEMATY

ORZECZNICTWO

WESZŁY W ŻYCIE

ORZECZNICTWO
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 2016 r.
(sygn. akt III CZP 67/16)
Przedawnienie roszczenia o naprawienie szkody, przysługującego
poszkodowanemu wobec pracodawcy, nie wyłącza zastosowania
art. 120 § 1 k.p.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2016 r. (sygn. akt III CZP72/16)
Ostatnim pełnym rokiem obrotowym w rozumieniu art. 369 § 4 w związku z art. 386 § 2 k.s.h. jest ostatni rok obrotowy,
który rozpoczął się w czasie trwania kadencji członka rady nadzorczej spółki akcyjnej.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2016 r. (sygn. akt III CZP 70/16)
Budynek
niemieszkalny,
wzniesiony
przez
właściciela
przed
wejściem
w
życie
ustawy
z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1985 r., Nr 22, poz. 99 ze
zm.) na gruncie oddanym w wieczyste użytkowanie, jest częścią składową gruntu.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2016 r. (sygn. akt III CZP 77/16)
Właścicielowi nieruchomości obciążonej wskutek zasiedzenia służebnością przesyłu nie przysługuje roszczenie
o wynagrodzenie za korzystanie z tej nieruchomości za okres poprzedzający zasiedzenie.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 2016 r. (sygn. akt III CZP 85/16)
Spółka
kapitałowa,
która
w
toku
procesu
nabyła
w
wyniku
podziału
przez
wydzielenie
(art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.) część majątku spółki dzielonej, wstępuje do procesu o prawo objęte wydzielonym majątkiem
w miejsce spółki dzielonej bez potrzeby uzyskania zgody przeciwnika procesowego; art. 192 pkt 3 k.p.c nie ma w tym
przypadku zastosowania.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2016 r. (sygn. akt III CZP 57/16)
Samoistny posiadacz nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste może nabyć jej własność przez zasiedzenie.
WESZŁY W ŻYCIE
26 listopada 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 lipca 2016 r.
o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o
ubezpieczeniach
obowiązkowych,
Ubezpieczeniowym
Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1334), która:

wzmacnia
ochronę
klientów
przed
ewentualnymi
negatywnymi konsekwencjami niewypłacalności biur podróży;

wprowadza tzw. „II filar” zabezpieczeń finansowych na wypadek niewypłacalności biur podróży, poprzez
utworzenie Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego – wyodrębnionego rachunku bankowego prowadzonego
w ramach Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego;

rozszerza zakres obowiązków organizatorów turystyki i pośredników turystycznych poprzez prowadzenie
wykazów umów o świadczenie usług turystycznych oraz pośredniczenia w zawieraniu takich umów, składanie
do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego deklaracji zawierających wyliczenie należnych składek na
rzecz Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, liczbę, rodzaj zawartych umów, liczbę klientów oraz informację
o zabezpieczeniach finansowych i podmiotach ich udzielających oraz terminowe uiszczanie składek na rzecz
Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego;

wskazuje że uchylanie się od obowiązku rzetelnego prowadzenia wykazu zawartych umów o imprezę
turystyczną, uchylanie się od obowiązku terminowego składania deklaracji i opłacania należnych składek do
Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego (mimo wezwania ze strony Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego) są uznane za przesłanki rażącego naruszenia warunków wykonywania działalności
regulowanej biur podróży;

nakłada na przedsiębiorców z zakresu usług turystycznych odpowiedzialność administracyjną, czyli możliwość
wydania przez marszałka województwa wobec przedsiębiorcy decyzji o wykreśleniu z rejestru organizatorów
turystyki i pośredników turystycznych oraz o zakazie wykonywania danej działalności przez okres 3 lat,
w przypadku stwierdzenia ww. naruszenia.

Podobne dokumenty