odpowiedzialność w prawie ochrony środowiska

Transkrypt

odpowiedzialność w prawie ochrony środowiska
ODPOWIEDZIALNOŚĆ
W PRAWIE OCHRONY
ŚRODOWISKA
Prawo ochrony środowiska
dr Tomasz Poskrobko
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PRAWNA
Odpowiedzialność prawna to ponoszenie ujemnych, przewidzianych
prawem konsekwencji zdarzeń (w tym zaniechań lub działań) oraz
stanów zabronionych, przez podmiot, który spowodował dane
zdarzenie lub stan.
W prawie polskim ponoszenie odpowiedzialności za pogorszenie
stanu środowiska jest zagwarantowane w Konstytucji RP (art.86).
Problematykę odpowiedzialności cywilnej w ochronie środowiska
regulują obecnie trzy grupy przepisów:
ustawa z dnia z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska
ustawa z 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i
ich naprawie
Kodeks karny, Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń
SZKODA W ŚRODOWISKU
negatywna, mierzalna zmiana stanu lub funkcji elementów
przyrodniczych, oceniona w stosunku do stanu początkowego, która
została spowodowana bezpośrednio lub pośrednio przez działalność
prowadzoną przez podmiot korzystający ze środowiska:
w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach
przyrodniczych, mającą znaczący negatywny wpływ na osiągnięcie
lub utrzymanie właściwego stanu ochrony tych gatunków lub
siedlisk przyrodniczych;
w wodach, mającą znaczący negatywny wpływ na stan ekologiczny,
chemiczny lub ilościowy wód;
w powierzchni ziemi, przez co rozumie się zanieczyszczenie gleby
lub ziemi, w tym w szczególności zanieczyszczenie mogące stanowić
zagroŜenie dla zdrowia ludzi
RODZAJE ODPOWIEDZIALNOŚCI
POŚ przewiduje 3 rodzaje odpowiedzialności:
odpowiedzialność cywilna
odpowiedzialność karna
odpowiedzialność administracyjna
KaŜdy z tych rodzajów odpowiedzialności charakteryzuje się inną
rolą i innymi metodami regulacji, a takŜe specyficznym
instrumentarium prawnym.
jeŜeli podmiot naruszający środowisko poniesie jednego rodzaju
odpowiedzialność, nie uwalnia go to od innego rodzaju
odpowiedzialności
ODPOWIEDZIALNOŚĆ CYWILNA
OC pełni w ochronie środowiska trojakiego rodzaju funkcję:
prewencyjną – ma przede wszystkim na celu zapobieganie
naruszeniom środowiska, powstrzymanie przed dalszymi
naruszeniami środowiska oraz powstrzymanie przed dokonywaniem
naruszeń w przyszłości, mając na uwadze poniesione wcześniej
konsekwencje.
restytucyjną – ma na celu przywrócenie stanu, jaki istniał przed
naruszeniem środowiska. Podmiot zobowiązany do restytucji musi
na własny koszt dokonać przywrócenia środowiska do stanu
właściwego. Przywrócenie moŜe mieć dwie postacie
przywrócenie stanu poprzedniego (podmiot ma przywrócić stan
środowiska, jaki istniał przed naruszeniem),
przywrócenie stanu środowiska, który jest poŜądany przez przepisy
prawa
kompensacyjną - ma na celu naprawienie szkody poprzez
skompensowanie szkody, gdy przywrócenie do stanu poprzedniego
nie jest moŜliwe
ODPOWIEDZIALNOŚĆ CYWILNA
Odpowiedzialność deliktowa – stron, przed powstaniem szkody nie
musi łączyć stosunek cywilnoprawny. Stosunek ten nawiązuje się w
momencie, kiedy jeden podmiot wyrządził drugiemu szkodę
(odpowiedzialność deliktowa)
PRZESŁANKI ODPOWIEDZIALNOŚCI CYWILNEJ
Pociągnięcie podmiotu prawa do odpowiedzialności cywilnej wymaga
spełnienia określonych przesłanek:
musi wystąpić szkoda (szkodą jest wszelki uszczerbek „w dobrach
lub interesach prawnie chronionych, których poszkodowany doznał
wbrew swojej woli”). Brak szkody powoduje, iŜ nie występuje
odpowiedzialność cywilna
musi zaistnieć czyn lub zaniechanie, które spowodowało powstanie
szkody. Nie ma znaczenia, czy szkoda powstała z przyczyn
zawinionych, czy teŜ niezawinionych (odpowiedzialność na zasadzie
ryzyka)
istnieje związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem a powstałą
szkodą.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
Odpowiedzialność karna pełni rolę represyjną i prewencyjną
(konsekwencją represji jest prewencja). Osoba, która podlegała
odpowiedzialności karnej, powinna powstrzymać się od naruszeń
prawa w przyszłości. W przeciwnym bowiem razie moŜe ponownie
być do tej odpowiedzialności pociągnięta.
odpowiedzialność karna jest skuteczniejsze w osiąganiu celu
prewencyjnego niŜ prawo cywilne. Często bowiem dolegliwość
osobista jest skuteczniejsza niŜ dolegliwość majątkowa.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
Odpowiedzialnością karną objęte są:
przestępstwa - czyn człowieka zabroniony przez ustawę pod groźbą
kary jako zbrodnia lub występek, bezprawny, zawiniony i społecznie
szkodliwy w stopniu wyŜszym niŜ znikomy
wykroczenia – czyny zabronione o mniejszym cięŜarze gatunkowym i
podlegające łagodniejszym sankcjom
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
Odpowiedzialności karnej podlegają:
osoby fizyczne,
osoby prawne (charakter subsydiarny)
Pociągnięcie do odpowiedzialności karnej osób prawnych moŜliwe
jest na mocy ustawy z 28 października 2002 r. o odpowiedzialności
podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary.
Podmiotem zbiorowym moŜe być m.in:
osoba prawna
jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej,
spółka z udziałem Skarbu Państwa,
jednostki samorządu terytorialnego lub związku takich jednostek,
podmiot w stanie likwidacji,
przedsiębiorca niebędący osobą fizyczną,
zagraniczna jednostka organizacyjna.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot zbiorowy podlega
odpowiedzialności, jeŜeli osoba, popełniła przestępstwo przeciwko
środowisku.
przesłanką pociągnięcia podmiotu zbiorowego do odpowiedzialności
jest popełnienie przestępstwa przez osobę:
działającą w imieniu lub w interesie podmiotu zbiorowego w ramach
uprawnienia lub obowiązku do jego reprezentowania,
dopuszczoną do działania w wyniku przekroczenia uprawnień lub
niedopełnienia obowiązków przez taką osobę,
działającą w imieniu lub w interesie podmiotu zbiorowego, za zgodą
lub wiedzą takiej osoby,
będącą przedsiębiorcą jeŜeli zachowanie to przyniosło lub mogło
przynieść podmiotowi zbiorowemu korzyść, chociaŜby niemajątkową
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
W odniesieniu do podmiotów zbiorowych sankcje mogą zostać
nałoŜone tylko, gdy sąd udowodni, Ŝe:
podmiot nie dołoŜył naleŜytej staranności w wyborze osoby
dopuszczonej do działania przez reprezentującego lub działającego
w imieniu podmiotu albo działającej za jego zgodą lub wiedzą
brak było naleŜytego dozoru nad osobą dopuszczoną do działania
przez reprezentującego lub działającego w imieniu podmiotu albo
działającej za jego zgoda lub wiedzą,
brak takiej organizacji działalności, która nie zapewnia uniknięcia
popełnienia czynu zabronionego, a mogło je zapewnić zachowanie
naleŜytej, wymaganej w danych okolicznościach ostroŜności przez
osobę reprezentującą lub działającą w imieniu podmiotu lub przez
przedsiębiorcę
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
Podstawowym aktem normatywnym regulującym zasady
odpowiedzialności karnej w prawie polskim jest ustawa z 6 czerwca
1997 r. Kodeks karny.
Na podstawie KK karze podlegają:
powodowanie zniszczeń w przyrodzie,
zanieczyszczenie wody, powietrza lub ziemi,
bezprawne postępowanie z odpadami i substancjami,
zagroŜenie bezpieczeństwa jądrowego,
brak dbałości o urządzenia ochronne,
niszczenie lub uszkadzanie chronionych terenów i obiektów,
bezprawne działania na terenach chronionych
obok przestępstw określonych w Kodeksie karnym występują
przestępstwa i wykroczenia uregulowane w przepisach
szczególnych
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
sankcje za przestępstwa nakłada sąd
sankcje za wykroczenia sąd lub inny organ upowaŜniony do
nakładania mandatów:
Policja,
straŜnicy straŜy gminnej,
inspektorzy Inspekcji Ochrony Środowiska,
straŜnicy leśni, straŜnicy Państwowej StraŜy Łowieckiej,
straŜnicy Państwowej StraŜy Rybackiej,
inspektorzy Państwowej Inspekcji Handlowej,
inspektorzy Państwowej Inspekcji Sanitarnej
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
Postępowanie w sprawach dotyczących ochrony środowiska
wszczynane jest z urzędu:
o przestępstwo przez prokuratora lub Policję,
o wykroczenie przez Policję i inne organy (wójt, burmistrz, prezydent
miasta, starosta, marszałek województwa, dyrektor parku
narodowego, straŜnicy leśni, straŜnicy Państwowej StraŜy
Łowieckiej, straŜnicy Państwowej StraŜy Rybackiej).
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
sprawcę przestępstwa dotyczącego środowiska moŜna ukarać
poprzez:
nałoŜenie grzywny,
ograniczenie wolności i pozbawienie wolności.
Dodatkowo, w określonych sytuacjach, sąd moŜe nałoŜyć środek
karny w postaci nawiązki, przepadku mienia uzyskanego (pośrednio
lub bezpośrednio) na skutek popełnionego przestępstwa oraz
obowiązek naprawienia szkody.
podmiot zbiorowy moŜe zostać ukarany karą pienięŜną w wysokości
5% przychodu osiągniętego w roku poprzedzającym orzeczenie oraz
przepadek całego mienia uzyskanego
moŜna równieŜ zastosować sankcje dodatkowe polegające na
zakazie promocji i reklamy (np. działalności lub sprzedawanego
produktu), korzystania ze środków publicznych (np. dotacji),
korzystania z pomocy organizacji międzynarodowych, ubiegania się
o zamówienia publiczne, prowadzenia określonej działalności i
podanie wyroku do wiadomości publicznej
ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA
za wykroczenie uprawniony funkcjonariusz moŜe nałoŜyć mandat
(jednak tylko w przypadku, gdy złapał sprawcę na gorącym uczynku
lub bezpośrednio po nim lub, gdy stwierdził popełnienie wykroczenia
pod nieobecność sprawcy i nie zachodzą wątpliwości, co do
sprawcy czynu)
za wykroczenie sąd moŜe orzec:
karę aresztu,
ograniczenia wolności,
grzywny
nagany.
Ponadto moŜe teŜ zastosować środek karny w postaci:
nawiązki,
obowiązku naprawienia szkody,
podania orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ADMINISTRACYJNA
OA pełni przede wszystkim rolę prewencyjną oraz rolę restytucyjną
w przypadku odpowiedzialności administracyjnej w grę wchodzi
moŜliwość wszczęcia postępowania administracyjnego z urzędu,
czyli własnej inicjatywy organu orzekającego.
o odpowiedzialności administracyjnej orzeka organ administracji
publicznej.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ADMINISTRACYJNA
moŜna wyróŜnić trzy zasadnicze elementy odpowiedzialności
administracyjnej:
moŜliwość ograniczania negatywnego oddziaływania na środowisko i
nakazanie przywrócenia do stanu poprzedniego
moŜliwość wstrzymania działalności zagraŜającej środowisku,
moŜliwość wymierzenia administracyjnej kary pienięŜnej.
ADMINISTRACYJNE KARY PIENIĘśNE
za wyjątkiem kary za usuwanie drzew bez zezwolenia, ukarany moŜe
być tylko podmiot posiadający decyzję, który narusza jej warunki
AKP nakładane są za:
przekroczenie ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do
powietrza określonych w pozwoleniach,
przekroczenie warunków dotyczących ścieków określonych w
pozwoleniach,
przekroczenie ilości pobranej wody określonej w pozwoleniach,
naruszenie warunków decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji
składowiska odpadów albo decyzji określającej miejsce i sposób
magazynowania odpadów,
przekroczenie poziomów hałasu określonych w decyzji o
dopuszczalnym poziomie hałasu lub pozwoleniu zintegrowanym,
za korzystanie ze środowiska bez decyzji płaci się opłaty
podwyŜszone
ADMINISTRACYJNE KARY PIENIĘśNE
AKP są wymierzane decyzją administracyjną:
w I instancji decyzja administracyjna wojewódzkiego inspektora
ochrony środowiska
organem II instancji jest Główny Inspektor Ochrony Środowiska w
Warszawie
Kary wpłaca się na rachunek właściwego WIOŚ.
TRYB NAKŁADANIA KAR
kontrola WIOŚ
stwierdza
przekroczenie
WIOŚ wydaje
decyzję w sprawie
wymiaru kary
biegnącej
ewent. odwołanie
ukaranego do
GIOŚ od wymiaru
kary biegnącej
ewent. odwołanie
ukaranego do
GIOŚ od decyzji o
karze łącznej
WIOŚ wydaje
decyzję w sprawie
kary łącznej
ostateczna
decyzja GIOŚ w II
instancji
ostateczna
decyzja GIOŚ w II
instancji
ukarany płaci karę na
rachunek WIOŚ albo WIOŚ
rozpoczyna egzekucję
administracyjną
Wyjątek: jednorazowa
kara za przekroczenie
pobranej wody
KARA BIEGNĄCA
Wymiar kary biegnącej ustala się uwzględniając przekroczenie lub
naruszenie w skali doby lub w skali godziny (za przekroczenie ilości
lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza).
Decyzja w sprawie kary biegnącej nie podlega wykonaniu
W decyzji ustalającej wymiar kary biegnącej określa się:
wielkość stwierdzonego przekroczenia lub naruszenia odpowiednio
w skali doby albo godziny,
wymiar kary biegnącej,
termin, od którego kara biegnąca będzie naliczana, jako odpowiednio
dzień albo godzinę, następujące bezpośrednio po zakończeniu
pomiarów lub innych ustaleń stanowiących podstawę stwierdzenia
przekroczenia lub naruszenia.
Kara biegnąca jest naliczana do czasu stwierdzenia zmiany wielkości
przekroczenia lub naruszenia.
Wymiar kary biegnącej moŜe ulec zmianie na wniosek podmiotu
korzystającego ze środowiska, zawierający wyniki pomiarów albo na
skutek zmiany stawek określonych w przepisach.
KARA ŁĄCZNA
Wojewódzki inspektor ochrony środowiska podejmuje, na podstawie
ostatecznych decyzji określających wymiar kary biegnącej, decyzję o
wymierzeniu kary łącznej:
za okres do ustania przekroczenia lub naruszenia - po stwierdzeniu z
urzędu lub na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska, Ŝe
przekroczenie lub naruszenie ustało, albo
za okres do dnia 31 grudnia kaŜdego roku - jeŜeli do tego dnia
przekroczenie lub naruszenie nie zostało usunięte.
CHARAKTERYSTYKA AKP
kara za składowanie odpadów
kara za magazynowanie odpadów
wymierzana za naruszenie rodzaju lub sposobu składowania
odpadów określonego w decyzji zatwierdzającej instrukcję
eksploatacji składowiska
zaleŜy od ilości i rodzaju odpadu oraz czasu ich składowania (1/10
stawki opłaty za umieszczenie na składowisku za kaŜda dobę)
za naruszenie warunków decyzji określającej miejsce i sposób
magazynowania odpadów
ukarany zostanie posiadacz magazynowanych odpadów
kara zaleŜy od ilości i rodzaju odpadu oraz czasu ich magazynowania
1/10 stawki opłaty za umieszczenie na składowisku za kaŜda dobę
magazynowania
kara za zanieczyszczenie powietrza
wymierzana za emisję ilości gazu lub pyłu większej niŜ dozwolona w
pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo w
pozwoleniu zintegrowanym
za emisję gazu lub pyłu nie wymienionego w pozwoleniu
kara = 10 x opłata
CHARAKTERYSTYKA AKP
kara za pobór wody
za pobór wody w ilości większej niŜ dozwolona zgodnie z
pozwoleniem wodnoprawnym na pobór wody lub pozwoleniem
zintegrowanym
wyjątek: nie ma kary biegnącej i łącznej, decyzja WIOŚ od razu
określa wymiar kary
kara= 10 x opłata
kara za ścieki
za przekroczenie ilości, stanu, składu, temperatury lub pH ścieków
określonych w pozwoleniu wodnoprawnym na wprowadzanie
ścieków do wód lub do ziemi albo w pozwoleniu zintegrowanym
kara= 10 x opłata
CHARAKTERYSTYKA AKP
kara za hałas
za emitowanie hałasu przekraczającego poziomy określone w
pozwoleniu
kara zaleŜy od pory doby (dzień czy noc) i wielkości przekroczenia
według pomiaru w najgłośniejszym miejscu
kara za usuwanie drzew i krzewów
za usunięcie drzewa lub krzewu bez pozwolenia
wysokość kary zaleŜy od rodzaju i gatunku drzewa i obwodu pnia na
wysokości 130 cm albo od zakrzewionej powierzchni
decyzja wójta (burmistrza, prezydenta miasta)