SCHEMAT POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU UBIEGANIA SIĘ O

„Ochrona wód zlewni rzeki Noteć – aglomeracja Miasteczko Krajeńskie”
Budowa kanalizacji sanitarnej i oczyszczalni
ścieków dla Gminy Miasteczko Krajeńskie
SCHEMAT POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU UBIEGANIA SIĘ O PODŁĄCZENIE
NIERUCHOMOŚCI DO KANALIZACJI SANITARNEJ.
Krok 1
Uzyskanie warunków technicznych podłączenia.
Inwestor (osoba ubiegająca się o przyłączenie) winien wystąpić do Urzędu Gminy Miasteczko
Krajeńskie z wnioskiem o wydanie zapewnienia przyjęcia ścieków oraz wydanie warunków
technicznych podłączenia do kanalizacji sanitarnej.
Dołączenie do wniosku 1 egz. mapy zasadniczej w skali 1 : 1000 z zaznaczoną lokalizacją działki
ułatwi i przyspieszy wydanie warunków technicznych podłączenia. Kopię mapy zasadniczej można
nabyć w Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Wyrzysku lub skorzystać z map
inwentaryzacji powykonawczej wybudowanej gminnej sieci kanalizacji sanitarnej. Wydanie
warunków technicznych podłączenia do kanalizacji sanitarnej wydawane jest bezpłatnie w ciągu
14 dni od daty zarejestrowania wniosku.
Krok 2
Opracowanie projektu podłączenia nieruchomości do kanalizacji sanitarnej i uzgodnienia.
Zgodnie z wydanymi warunkami technicznymi Inwestor winien zlecić projektantowi sporządzenie
projektu podłączenia nieruchomości do kanalizacji sanitarnej. Plan sytuacyjny przyłącza
sporządzony na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub mapy jednostkowej przyjętej do
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Projekt techniczny uzgodnić w Urzędzie
Gminy Miasteczko Krajeńskie. Ponadto projekt winien posiadać uzgodnienie właściwego
miejscowo zespołu uzgadniania dokumentacji projektowej (starosta).
Krok 3
Uzyskanie zezwolenia na przyłączenie do urządzeń kanalizacyjnych.
Inwestor dokonuje zgłoszenia budowy przyłącza do właściwego miejscowo organu administracji
architektoniczno-budowlanej (starosty) lub bez zgłoszenia, zgodnie z obowiązującymi w tym
zakresie przepisami prawa.
Krok 4
Budowa i odbiór podłączeń kanalizacyjnych.
Po uzyskaniu zezwolenia na przyłączenie do kanalizacji sanitarnej i dokonaniu zgłoszenia Inwestor
winien zlecić wykonanie podłączenia wybranej firmie instalacyjnej. Urząd Gminy Miasteczko
Krajeńskie dopuszcza wykonanie podłączenia systemem gospodarczym wg uzgodnionego
projektu i z zachowaniem zasad sztuki budowlanej. O terminie prowadzenia robót Inwestor winien
powiadomić Urząd Gminy Miasteczko Krajeńskie z wyprzedzeniem 7 dniowym umożliwiającym
delegowanie pracownika. Inwestor zabezpiecza uprawnionego geodetę do wykonania
inwentaryzacji powykonawczej podłączenia kanalizacyjnego.
Odbiór podłączenia kanalizacyjnego odbywa się na wniosek Inwestora, po wykonaniu robót
montażowych, przy czym roboty zanikające winny być zgłoszone do odbioru technicznego w
otwartym wykopie.
Odbiór techniczny podłączenia kanalizacyjnego odbywa się bezpłatnie.
Sprawy związane z budową przyłączy prowadzi w Urzędzie Gminy Miasteczko Krajeńskie
stanowisko d/s zaopatrzenia gminy w wodę i oczyszczalni ścieków pok. Nr 2 ( tel. (67) 2873196 wew. 30 ).
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego w ramach Wielkopolskiego Regionalnego programu Operacyjnego
na lata 2007 – 2013
_____________________________________________________________________________
FUNDUSZE EUROPEJSKIE - DLA ROZWOJU INNOWACYJNEJ WIELKOPOLSKI
WYTYCZNE WYKONANIA PRZYŁĄCZA KANALIZACJI SANITARNEJ DLA NIERUCHOMOŚCI.
Wytyczne niniejsze dotyczą wykonania przyłącza kanalizacji sanitarnej na odcinku od końcówki
kanału sanitarnego zlokalizowanego na granicy działki Inwestora, do połączenia z instalacją
kanalizacyjną w budynku.
Miejsce włączenia.
Włączenie projektowanego przyłącza kanalizacji sanitarnej do gminnej sieci kanalizacyjnej należy
wykonać poprzez wykonanie szczelnego połączenia kielichowego z istniejącą rurą kanalizacyjną
PVC Ø160 mm, zlokalizowaną na granicy działki Inwestora. Połączenia należy dokonać za
pomocą rury lub kształtki przejściowej PCV Ø160.
Trasa przyłącza kanalizacyjnego.
Przyłącze kanalizacyjne powinno odprowadzać ścieki z budynku najkrótszą trasą z zachowaniem
normatywnej odległości od istniejących obiektów i uzbrojenia terenu. Zmiany kierunku i spadku
przyłącza kanalizacyjnego oraz wszelkiego rodzaju połączenia poziomych odcinków
odprowadzających ścieki z budynku należy projektować w studzienkach rewizyjnych bądź
inspekcyjnych. W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się wykonanie zmiany kierunku osiowego
przyłącza kanalizacyjnego (max. 45o) kształtką kanalizacyjną zlokalizowaną w odległości do 1,0 m
od budynku, pod warunkiem zachowania jednakowego spadku na odcinku od budynku do
studzienki rewizyjnej lub inspekcyjnej i zabudowania na pionie kanalizacyjnym (w budynku)
kształtki rewizyjnej tzw. czyszczaka. Odległość od kształtki rewizyjnej do studzienki nie powinna
przekraczać 15,0 m.
Przyłącze kanalizacyjne należy zlokalizować (w miarę możliwości) w miejscu umożliwiającym
swobodny dostęp sprzętem mechanicznym (koparka) do istniejącego na terenie działki uzbrojenia
podziemnego oraz z zachowaniem norm odległościowych.
Zaleca się zachowanie minimalnych norm odległościowych (odległości w rzucie poziomym)
przyłącza kanalizacyjnego od innego uzbrojenia podziemnego i obiektów:
-od rur wodociągowych – 1,5 m
-od rur kanalizacji sanitarnej, deszczowej – 1,5 m
-od kabli telekomunikacyjnych -1,0 m
-od kabli energetycznych NN -1,0 m
-od kabli energetycznych SN i WN – 1,5 m
-od słupów elektroenergetycznych -2,0 m
-od sieci ciepłowniczej – 1,5 m
-od budynków mieszkalnych – 1,5 m
-od skrajni pnia drzewa – 1,5 m
-od sieci gazowej – 1,5 m
Lokalizacja przyłącza kanalizacyjnego w odległości mniejszej niż w/w wymaga indywidualnego
uzgodnienia z eksploatatorem istniejącego uzbrojenia. Uzgodnienia wymaga również sposób
wykonania zabezpieczenia w miejsca zbliżeń lub kolizji.
Rury przyłącza kanalizacyjnego.
Przyłącze kanalizacji sanitarnej należy wykonać z rur o średnicy nie mniejszej niż 0,15 m.
Do budowy przyłączy kanalizacyjnych zaleca się stosować materiały identyczne z tymi, które
zostały zastosowane przy realizacji kanałów komunalnych (przestrzeganie zasady zachowania
jednolitości stosowanych materiałów, sposobu łączenia rur i kształtek) tj. rur PCV. Materiały
używane do budowy przyłączy kanalizacyjnych powinny posiadać wymagane certyfikaty i
świadectwa dopuszczenia do stosowania w budownictwie na rynku polskim i być wykonane w
Klasie I. Przyłącze kanalizacji sanitarnej należy wykonać z rur kanalizacyjnych gwarantujących
zapewnienie 100 % szczelności oraz gwarantujących
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego w ramach Wielkopolskiego Regionalnego programu Operacyjnego
na lata 2007 – 2013
_____________________________________________________________________________
FUNDUSZE EUROPEJSKIE - DLA ROZWOJU INNOWACYJNEJ WIELKOPOLSKI
2
trwałość rozwiązania (wytrzymałość mechaniczną i chemiczną, odporność na korozję i ścieranie).
Zaleca się wykonanie podłączenia kanalizacyjnego z rur kielichowych wykonanych z:
- nieplastyfikowanego polichlorku winylu PVC-U o ściance litej jednowarstwowej (Klasa SN8 – pod
nawierzchniami obciążonymi ruchem samochodowym, w tym ruchem ciężkim, Klasa SN4 – pod
nawierzchniami bez obciążenia ruchem samochodowym ),
- kamionki obustronnie szkliwionej, łączonych na uszczelki,
- żeliwa sferoidalnego, łączonych na uszczelki,
- polietylenu dużej gęstości ( PE-HD ) łączonych przez zgrzewanie.
Dopuszcza się stosowanie innych materiałów posiadających odpowiednie dopuszczenia do
stosowania w budownictwie na terenie Polski, po wcześniejszym uzgodnieniu z odbiorcą ścieków.
Rodzaj i typ rur należy dostosować indywidualnie do warunków gruntowych posadowienia,
przewidywanego zagospodarowania terenu w miejscu lokalizacji przyłącza itp.
Zasady układania rur przyłącza kanalizacyjnego.
Rury kanalizacyjne należy układać ze spadkiem jednolitym zapewniającym osiągnięcie prędkości
przepływu ścieków niepowodującej odkładania się osadów (tzw. prędkości samooczyszczania
wynoszącej 0,8m/s). Minimalny spadek przyłącza kanalizacyjnego dla rur o średnicy Ø150 mm
wynosi 1,5% ( zaleca się stosowanie spadków większych, - min. 2% ). Jednocześnie nie powinno
się stosować dla rur o średnicy Ø150 spadków większych niż 15% . Rury kanalizacyjne należy
układać w wykopie osiowo zarówno w pionie jak i w poziomie, na podłożu ustabilizowanym
i wyprofilowanym pozbawionym elementów mogących przyczynić się do uszkodzenia rury
(kamienie, gruz, złom metalowy ). W przypadku gruntów zawierających elementy ostre mogące
przyczynić się do uszkodzenia rury kanalizacyjne należy układać na zagęszczonej podsypce
piaskowej. Rury należy obsypać z boku i z góry piaskiem o grubości warstwy min. 20 cm
z jednoczesnym zagęszczaniem. Rury kanalizacyjne należy układać na głębokości poniżej strefy
przemarzania tj. min.1,2 m do wierzchu rury. Dopuszcza się mniejsze przykrycie kanałów pod
warunkiem zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia przed przemarzaniem rur (np. obsypanie
żużlem lub keramzytem o grubości warstwy około 30 cm) i przed uszkodzeniem mechanicznym
(rury ochronne, ułożenie rur na fundamencie).
Studzienki rewizyjne/inspekcyjne na podłączeniu kanalizacyjnym.
Studzienki rewizyjne należy budować:
- bezpośrednio za granicą działki Inwestora lub w najdogodniejszym miejscu w pobliżu tej
granicy, jeżeli odgałęzienie kanału w kierunku działki wykonano z trójnika,
- na zmianie kierunku przepływu ścieków,
- w miejscach połączenia rur odpływowych,
- w miejscach zmiany spadku rur.
Zaleca się wykonywanie studzienek rewizyjnych z kręgów żelbetowych lub betonowych z betonu
B45 łączonych na uszczelki (gumowe, elastomerowe lub podobne). Dno studzienki – krąg z płytą
denną i gotową (wykonaną fabrycznie) kinetą wyprofilowaną zgodnie z kierunkiem przepływu
ścieków. Dopuszcza się wykonanie kinety na dnie kręgu ustawionego na płycie fundamentowej, w
którym zabudowano przejścia szczelne dla rur podłączenia kanalizacyjnego, w gruntach suchych,
w których nie występują wody gruntowe. Kinetę należy wykonać z betonu tej samej klasy, co beton
studni. Studzienkę należy wyposażyć we właz kanałowy DN 600 mm o klasie dostosowanej do
warunków lokalnych oraz żeliwne stopnie włazowe lub drabinkę, umożliwiające wejście do komory
roboczej.
Minimalną średnicę studzienek rewizyjnych zaleca się przyjmować:
a) do głębokości dna studzienki 1,5 m – Ø1000 mm
b) powyżej głębokości dna studzienki 1,5 m – Ø1200 mm
Dopuszcza się stosowanie studzienek inspekcyjnych o średnicy wewnętrznej Ø315-600 mm
wykonanych z tworzyw sztucznych (przy możliwości doboru odpowiedniej kinety) wg
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego w ramach Wielkopolskiego Regionalnego programu Operacyjnego
na lata 2007 – 2013
_____________________________________________________________________________
FUNDUSZE EUROPEJSKIE - DLA ROZWOJU INNOWACYJNEJ WIELKOPOLSKI
3
aktualnej normy oraz katalogów producentów. Włazy na studzienkach należy dobierać w
zależności od przewidywanego obciążenia związanego z usytuowaniem studzienki – zgodnie z
aktualną normą oraz katalogiem producenta.
Odległość między studzienkami rewizyjnymi/inspekcyjnymi na przyłączu kanalizacyjnym powinna
wynosić dla średnicy rur 0,15m – max. 35m. Dopuszcza się (w uzasadnionych przypadkach)
wykonanie włączenia rur odpływowych do studzienki rewizyjnej/inspekcyjnej poprzez kaskadę
zewnętrzną. W przypadku studzienek z tworzyw sztucznych włączenie powyżej kinety należy
wykonywać zgodnie z instrukcją montażową producenta studzienki. Wykonanie studzienek
rewizyjnych bądź inspekcyjnych winno gwarantować ich 100 % szczelność. Wymagania stawiane
studzienkom kanalizacyjnym zawarte są w normie PN-92/B-10709 [Kanalizacja. Studzienki
kanalizacyjne].
Zabezpieczenie pomieszczeń przed zalaniem.
W przypadku budynku podpiwniczonego lub mającego wydzielone pomieszczenie zlokalizowane
poniżej terenu, w którym zabudowano przybory sanitarne bądź wpusty podłogowe, z których
możliwy jest grawitacyjny spływ ścieków, na podłączeniu kanalizacyjnym należy zabudować zawór
zwrotny zabezpieczający przed zalaniem pomieszczeń w przypadku spiętrzenia poziomu ścieków
w kanale ulicznym.
Do urządzeń kanalizacyjnych zabrania się wprowadzania:
odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów
kanalizacyjnych, a w szczególności żwiru, piasku, popiołu, szkła, wytłoczyn, drożdży,
szczeciny, ścinków skór, tekstyliów, włókien, nawet, jeżeli znajdują się one w stanie
rozdrobnionym,
odpadów płynnych niemieszających się z wodą, a w szczególności olejów, tłuszczów,
farb, sztucznych żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, mieszanin
cementowych,
substancji palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu znajduje się w temperaturze
poniżej 85°C, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu,
trójnitrotoluenu,
substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i zasad,
formaliny, siarczków, cyjanków oraz roztworów amoniaku, siarkowodoru i cyjanowodoru,
odpadów i ścieków z hodowli zwierząt, a w szczególności gnojówki, gnojowicy, obornika,
ścieków z kiszonek.
Uwagi końcowe.
Zabrania się wprowadzania wód powierzchniowych, gruntowych (opaski drenażowe –
odwodnienie terenu) i ścieków opadowych z powierzchni terenu i dachów do kanalizacji
sanitarnej.
Ścieki wprowadzane do gminnej kanalizacji sanitarnej winny odpowiadać wymogom
określonym w Ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu
ścieków oraz obowiązującym Regulaminie dostarczania wody i odprowadzania ścieków.
Istniejące zbiorniki bezodpływowe na nieczystości ciekłe (szamba) na trasie przyłączy
kanalizacyjnych należy zlikwidować poprzez ich rozebranie konstrukcyjne a przynajmniej
zasypanie gruntem. Wszelkie połączenia istniejących zbiorników bezodpływowych z
przyłączem kanalizacyjnym należy trwale zlikwidować.
Przybory sanitarne należy łączyć z instalacją kanalizacyjną z wykorzystaniem zamknięć
wodnych tzw. syfonów.
Piony instalacji kanalizacyjnej powinny być wentylowane zgodnie z obowiązującymi
przepisami – Rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego w ramach Wielkopolskiego Regionalnego programu Operacyjnego
na lata 2007 – 2013
_____________________________________________________________________________
FUNDUSZE EUROPEJSKIE - DLA ROZWOJU INNOWACYJNEJ WIELKOPOLSKI
Miasteczko Krajeńskie, lipiec 2012 rok.
4