Moje dziecko idzie do przedszkola
Transkrypt
Moje dziecko idzie do przedszkola
„Witamy w Bajce” Szczytno 2016r. Miejskie Przedszkole nr 1 „Bajka” Ul. Pasymska 21 e-mail: bajka [email protected] Tel. (89)6760860 MOJE DZIECKO IDZIE DO PRZEDSZKOLA Debiut w przedszkolu to niełatwa sprawa! Malucha czekają poważne zmiany w życiu, często trudne do zaakceptowania. Ale to, co nowe, wcale nie musi być niedobre. Do trudnych sytuacji trzeba po prostu dziecko i siebie przygotować. JAK PRZYGOTOWAĆ DZIECKO DO PRZEKROCZENIA PROGU PRZEDSZKOLA Należy przygotować je na rozstanie z mamą. Dziecko powinno wiedzieć, że obecność mamy nie jest ciągła i czasami musi pobyć z kimś innym. Do nieobecności mamy przyzwyczajać dziecko stopniowo. Zostawiać je z babcią, ciocią czy nianią i coraz bardziej wydłużać czas rozłąki. Maluch musi przekonać się, że mama zawsze po niego wraca. Wtedy łatwiej zniesie rozstanie na czas przedszkolnych zajęć. Zadbać wcześniej o to by dziecko bawiło się z rówieśnikami np. w piaskownicy, na podwórku. Ta umiejętność przyda mu się w nawiązywaniu kontaktów z dziećmi w przedszkolu. Pójście dziecka do przedszkola nie może stać się rodzinnym dramatem, o którym wszyscy mówią z przerażeniem, ponieważ malec słuchając dorosłych nabiera przekonania, że w tym nowym ,,strasznym” miejscu stanie mu się krzywda. Chodzenie do przedszkola powinno być traktowane jako zupełnie naturalna rzecz – podobnie mama lub tata chodzi do pracy. Rodzice powinni być konsekwentni, gdyż przerwanie rytmu chodzenia do przedszkola przedłuża tylko okres adaptacji do przedszkola. Pożegnanie z dzieckiem powinno odbywać się bez pośpiechu, ale też bez zbytniego odwlekania momentu rozstania. Z doświadczenia wiemy, że choć dziecko płacze i nie chce puścić mamy, to kiedy ona tylko zniknie mu z oczu bardzo szybko zaczyna bawić się z innymi dziećmi. W pierwszych dniach dziecka w przedszkolu można regulować czas jego pobytu: odbierać je wcześniej lub przyprowadzać później. CO DO PRZEDSZKOLA? Luźne spodnie lub spódnica w gumkę, bluza dresowa lub lekki sweterek – czyli ubiór ,,na cebulkę”, ważniejsza wygoda od elegancji. Kapcie (najlepiej na rzep), kurtka z suwakiem, którą łatwo się zapina, płaszcz przeciwdeszczowy, kalosze. Ubrania z rozciągliwymi dekoltami. Majteczki i spodnie na zmianę (gdyby zdarzyła się ,,wpadka”). Podkoszulek do przebrania (gdy przy zupie zadrży ręka). Podpisana piżama, pościel, poduszka typu Jaś. Ręczniki papierowe(2 sztuki na miesiąc) i chusteczki higieniczne (1 opakowanie na miesiąc). Kubeczki jednorazowe (30 sztuk na miesiąc). Podpisany kubek i szczoteczka do zębów, pasta do zębów. Podpisane nożyczki z zaokrąglonymi końcami. Ukochany miś, dzięki któremu łatwiej biedzie przeżyć rozstanie z mamą. NADAJE SIĘ NA PRZEDSZKOLAKA Zostaję na trochę bez mamy. Umiem się ubrać i rozebrać (jeszcze nie całkiem samodzielnie). Umiem się sam załatwić i umyć ręce ( czasami ktoś mi pomaga). Sam jem (chociaż nie robię tego szybko). Mówię tak, że inni mnie rozumieją. Potrafię chodzić po schodach. Dziecku, Rodzicom i sobie życzymy, aby ten pierwszy krok do samodzielności łączył się z miłymi przeżyciami.