ANALIZA BEZPIECZEŃSTWA UCZESTNIKÓW WYPADKU
Transkrypt
ANALIZA BEZPIECZEŃSTWA UCZESTNIKÓW WYPADKU
Sonia FALANA, Karolina PIETROWSKA, Koło naukowe Biokreatywni przy Katedrze Biomechatroniki, Politechnika Śląska, Zabrze Wojciech WOLAŃSKI, Kamil JOSZKO Katedra Biomechatroniki, Politechnika Śląska, Zabrze ANALIZA BEZPIECZEŃSTWA UCZESTNIKÓW WYPADKU DROGOWEGO ANALYSIS OF PARTICIPANTS'S SAFETY DURING CAR ACCIDENT Słowa kluczowe: badania modelowe, systemy bezpieczeństwa, wypadek drogowy 1. WSTĘP Rokrocznie ilość wypadków maleje, jednakże wciąż ich liczba jest zatrważająca. Dlatego cały czas trwają prace nad poprawą bezpieczeństwa pasażerów, także tych najmłodszych czyli dzieci [1,2]. Badania są przeprowadzane nie tylko na drodze doświadczalnej czyli crash testów, ale także przy wykorzystaniu modelowania numerycznego [3,4]. Prezentowane badania wpisują się w ten nurt, których celem była analiza czynników zależnych od użytkowników aut, a które wpływają na ich bezpieczeństwo. W pracy przedstawiono analizę bezpieczeństwa uczestników wypadku samochodowego, w której dokonano oceny mocowania fotelika dziecięcego i jego wpływu na bezpieczeństwo dziecka oraz skuteczności działania biernych i aktywnych systemów bezpieczeństwa w trakcie zderzenia czołowego. W ramach pracy wykonano badania modelowe z wykorzystaniem oprogramowania MADYMO. Do badań wykorzystano manekina osoby dorosłej (HYBRID III) oraz 6-letniego dziecka (6YO). Analizowano wybrane parametry kinematyczne: przyspieszenie głowy, przyspieszenie klatki piersiowej oraz momenty sił, a także kryteria urazowości głowy (HIC) i szyi (NIC oraz Nij). Wyznaczone parametry pozwoliły określić prawdopodobieństwo urazów, a tym samym poziom bezpieczeństwa uczestników wypadku. 2. SYMULACJE NUMERYCZNE Pierwszym etapem symulacji było przygotowanie modelu samochodu i jego użytkowników w programie Madymo. Fotele składające się z siedziska oraz oparcia zamodelowano w ten sposób, że obie części zostały połączone obrotową parą kinematyczną. Następnie zamodelowano podłogę samochodu i dołączono model manekina HYBRID III oraz 6-letniego dziecka. Każdy manekin został usadzony na fotelu, w sposób odzwierciedlający naturalną pozycję ciała. W przypadku dziecka, zostało ono posadzone w wcześniej przygotowanym foteliku i podstawce. W ostatnim etapie modelowania dodano pasy bezpieczeństwa dla modelu HYBRID III. Rozważano dwa warianty pasów: dwu- oraz s. 146 XIII Konferencja Naukowa Majówka Młodych Biomechaników im. prof. Dagmary Tejszerskiej trójpunktowe, które ustawiano w różnych pozycjach (niższej i wyższej, z różnicą 15 cm). Natomiast dla manekinem 6YO na podstawce i w przypadku fotelika przyjęto mocowanie pasów trójpunktowych, natomiast w foteliku manekina przypinano za pomocą pasów czteropunktowych (Tabela 1). Wszystkie symulacje wykonano z wymuszeniem, które odpowiadało opóźnieniu zarejestrowanemu przy zderzeniu czołowym [2]. Tabela 1. Warianty symulacji Czas Pasy dwupunktowe Pasy trójpunktowe mocowane niżej Pasy trójpunktowe mocowane wyżej Podstawka Fotelik 0 ms 145ms 200ms 3. PODSUMOWANIE W pracy dokonano analizy skuteczności działania systemów bezpieczeństwa w samochodzie podczas zderzenia czołowego. Wyniki przeprowadzonych badań umożliwiły określenie kryteriów urazowości, a tym samym prawdopodobieństwo wystąpienia urazów. Na ich podstawie można wnioskować, że im większa liczba mocowań pasów bezpieczeństwa oraz prawidłowe ich ustawienie skutkuje małym prawdopodobieństwem wystąpienia poważnych obrażeń podczas wypadku drogowego. LITERATURA [1] Wicher J., Biomechanika obrażeń w kolizjach drogowych. Zeszyty Naukowe Politechniki Świętokrzyskiej, 2000: „Mechanika” nr 71, s. 27-47. [2] Prochowski L., Żuchowski A.: Analiza oddziaływania między ciałem człowieka a elementami systemów ochrony w samochodzie w krytycznych sytuacjach drogowych opracowanie podstaw modelowania. "Sprawozdanie końcowe z PBW 553" 2005. [3] Tanaka Y., Yonezawa H.: Responses of Hybrid III 3YO and Q3 Dummies in Various CRSs Tested Using ECE R44 Impact Conditions. In: The 21th International Technical Conference on the Enhanced Safety of Vehicles (ESV), June 15-18, Stuttgart, Germany 2009, p. 23-29. [4] Joszko K., Wolański W., Gzik M., Żuchowski A., Badania eksperymentalne i modelowe skuteczności ochrony pasażerów na tylnych fotelach samochodów osobowych podczas wypadku drogowego, 2015, Modelowanie Inżynierskie nr 56, s.48-57