Szkoła Podstawowa nr 1 im. ppłk. pil. Mariana Pisarka w Radzyminie

Szkoła Podstawowa nr 1
im. ppłk. pil. Mariana Pisarka w Radzyminie
20 marca 2012 r. numer 4
Szanowni Państwo,
Drodzy Uczniowie!!
W numerze:
*Wydarzenia szkolne i
aktualności
* O Wisławie Szymborskiej
*”Trzymaj formę”
*”Dzień Bezpiecznego
Internetu”
* Już Wiosna!
* Wielkanoc
*Kalendarz szkoły
*Konkursy
Zapraszamy do lektury!
Oddajemy w Wasze ręce
kolejny numer naszej gazetki. Tym
razem znajdziecie w nim informacje
na temat programów realizowanych
w naszej szkole „Trzymaj formę”
oraz „Bezpieczny Internet”.
Z okazji zbliżających się
Świąt Wielkanocnych
życzymy spokoju, radości
i wielu łask od
Zmartwychwstałego Chrystusa.
Redakcja
młodzież przygotowała małą wystawę
poświęconą
poetce.
Uczniowie
samodzielnie
przygotowali
prace
dotyczące jej życia, przynieśli przedruki
fotografii z uroczystości wręczenia
Nagrody Nobla,
ze
spotkania
z
prezydentem, z domowego zacisza, w
którym powstawały wybitne utwory,
wybrali te cytaty, które wydały im się
najcenniejsze.
Cóż więcej można zrobić dla
poetki. Chyba udało nam się wypełnić jej
życzenie i nad losem Szymborskiej
podumać przez chwilę...
W hołdzie Noblistce...
W ostatnim czasie, tak istotnym dla
polskiej literatury, bo naznaczonym
odejściem wybitnej poetki, uczniowie
naszej szkoły oddali hołd zmarłej
Noblistce. Wybrane klasy uczestniczyły w
lekcjach języka polskiego poświęconych
poetce.
Wisława Szymborska, której poezja
metaforyczna, symboliczna, ironiczna, a
także świeża i dotykająca problemów ludzi
współczesnych może nie w całości jest
zrozumiała
dla
uczniów
szkoły
podstawowej, ale daje się zgłębić
przynajmniej częściowo.
Nic dwa razy się nie zdarza i nie
zdarzy... ta prosta przecież prawda
przekazana przez Szymborską została
przez uczniów zinterpretowana na różne
sposoby. Wszyscy jednak zgodnie
stwierdzili, że życie należy przeżywać w
ten sposób, aby niczego nie żałować, bo ...
żaden dzień się nie powtórzy...
Punktem wyjścia do rozważań na
temat Noblistki stało się przedstawienie jej
biografii. Przygotowanie młodzieży było
imponujące. Zarówno za sprawą serwisów
informacyjnych, jak i źródeł książkowych
czy internetowych uczniowie doskonale
zdawali sobie sprawę, że sytuacja
materialna młodej Wisławy nie pozwoliła
jej na ukończenie studiów. Wiedzieli, że
poetka napisała ok. 350 wierszy, że jej
poezja tłumaczona była na ponad 40
języków, wiedzieli też, że ona sama
przyjaźniła się z Czesławem Miłoszem, a
poetyckie
rozmowy
prowadzili
w
krakowskiej kawiarni Guliwer...
Kolejnym punktem była recytacja
utworów
poetki.
Wszyscy
chętni
uczniowie prezentowali z pamięci wybrane
przez siebie wiersze. Na zakończenie
Witaj WIOSNO
21
marca
rozpocznie
się
kalendarzowa wiosna. Dni już teraz są
coraz dłuższe i bardziej słoneczne.
Przyroda powoli zaczyna budzić się do
życia. Zakwitają pierwsze wiosenne
kwiaty: pierwiosnki, sasanki, zawilce i
krokusy. Zwierzęta budzą się z zimowego
snu, a do gniazd powracają bociany.
Będzie coraz cieplej i świat będzie bardziej
kolorowy, dzięki czemu będziemy
radośniejsi!
2
przygotowań
przed
Niedzielą
Zmartwychwstania Pańskiego.
Premiera Misterium odbyła się 14
marca w Miejskiej Sali Koncertowej w
Radzyminie.
Licznie
przybyłych
Szanownych Gości przywitała Dyrektor
Sali Koncertowej p. Marzena Małek oraz
Dyrektor Sp1 w Radzyminie p. Elżbieta
Jeleń. Ksiądz Tomasz Jarzębski swoją
mową wprowadził zgromadzonych w
dzieło Caritas.
Zarówno
cisza
podczas
przedstawienia, jak i oklaski po,
świadczyły o tym, jak bardzo podobało się
to, co zaprezentowali uczniowie klas: VI c,
VI a i VI b. Na uwagę zasługuje fakt, że
dwa dni przed planowanym spektaklem
główny aktor rozchorował się i rolę Jezusa
musiał zagrać jego kolega z klasy, Norbert
Chojnacki. W roli Piłata zobaczyliśmy
Cezarego Zyśka (kl. VI c), natomiast
Piotra zagrał Radek Pieńczuk (kl. VI a).
Piękną oprawę muzyczną stworzył chór
szkolny pod batutą p. Joanny Bożyk.
Zaproszeni goście wykazali się
wielką hojnością składając ofiary do
puszki wystawionej przez Szkolne Koło
Caritas. Zebrane środki zostaną przekazane
do MIVA Polska na środki transportu dla
misjonarzy.
Kolejny raz spektakl został
wystawiony 18 marca przed wiernymi
parafii bł. Jana Pawła II w Radzyminie,
przeżywającymi Rekolekcje Wielkopostne,
prowadzone przez biskupa diecezji
warszawsko-praskiej ks.Marka Solarczyka,
który
swoją obecnością uświetnił to
wydarzenie.
Chcielibyśmy
podziękować
wszystkim, którzy przyczynili się do
powstania Misterium oraz tym, którzy
zechcieli je obejrzeć i tym samym
wspomóc dzieło Caritas.
Aktorom i twórcom gratulujemy i
życzymy dalszych sukcesów.
Wydarzenia szkolne
i aktualności
Aladyn i Pinokio
Luty był miesiącem, w którym
uczniowie naszej szkoły w ramach
programu „Spotkania ze sztuką” obejrzeli
dwa wspaniałe przedstawienia teatralne.
21 lutego klasy 2c, 2d, 3b i 3c
obejrzały przedstawienie „Pinokio” w
Teatrze Rampa.
Musicalowa forma
przekazu, gra aktorska, kolorowe i ciekawe
stroje zrobiły na oglądających uczniach i
nauczycielach duże wrażenie. Widowisko
w reżyserii Cezarego Domagały z
piosenkami Tomasza Bajerskiego nie tylko
rozbawiło i wzruszyło, ale pozostanie na
długo w pamięci oglądających go widzów
naszej szkoły.
23 lutego klasy czwarte odwiedziły
Teatr Roma i obejrzały przedstawienie
„Aladyn”.
Wspaniałe
widowisko
oczarowało nas niesamowitymi efektami,
szczególnie
latającym
dywanem
i
pięknymi strojami aktorów. Zachwycała
niesamowita muzyka dopełniona tańcem
między
innymi
na
musicalowych
schodach.
„W jego ranach jest nasze
uzdrowienie”.
„W jego ranach jest nasze zdrowie”
– te słowa, zaczerpnięte z Księgi Izajasza,
stały się inspiracją do wystawienia przez
Szkolne Koło Caritas, pod opieką
katechetki Agnieszki Sieradzkiej ze Szkoły
Podstawowej nr 1 w Radzyminie,
Misterium Męki Pańskiej – W Jego ranach
jest nasze uzdrowienie.
Spektakl dedykowany zmarłemu
misjonarzowi
śp.
ks.
Andrzejowi
Dudzikowi, ukazuje mękę, śmierć i
zmartwychwstanie
Jezusa
Chrystusa,
wprowadzając w nastrój zadumy i czas
Agnieszka Baraniok
3
Redakcja „Lustra Jedynki” obecna
na spotkaniu postanowiła porozmawiać
jeszcze chwilę z bratem Janem, i
przeprowadziła krótki wywiad.
Muraho – czyli dzień dobry
„Ewangelia nie jest wyłącznym darem tego, co ją
otrzymał,
ale jest darem, którym trzeba się dzielić, wspaniałą
nowiną,
którą należy przekazywać.
Misja jest zaś zadaniem do wykonania”.
Dzień dobry, nazywamy się: Natalia
Skonieczna, Klaudia Gajda i Weronika
Szymborska. Jesteśmy z redakcji szkolnej
gazetki „Lustro Jedynki”. Chciałybyśmy z
Bratem porozmawiać i zadać kilka pytań.
Czy możemy nagrywać rozmowę?
Dnia 7 marca 2012 roku Szkołę
Podstawową nr 1 w Radzyminie odwiedził
wspaniały człowiek – misjonarz brat Jan
Grabowski
z
zakonu
Pallotynów.
Opowiadał nam o tym, jak wygląda życie
w Afryce, w Sierra Leone. W tej części
Afryki, o czym mało kto wie, znajduje się
misja, w której posługę kapłańską pełnią
byli księża z naszej parafii. Podążając
śladami Jezusa Chrystusa, służąc Bogu,
przebywał tam śp. ksiądz Andrzej Dudzik,
a w chwili obecnej dobrą nowinę głosi
ksiądz Jacek Pielak Nasz wspaniały gość,
brat Jan, miał ze sobą mnóstwo fotografii i
krótkich filmów, dzięki którym mogliśmy
poznać
zwyczaje
Afrykańczyków,
zobaczyć tamtejsze rośliny i zwierzęta.
Podczas spotkania dowiedzieliśmy się
także innych ciekawych rzeczy, z których
wcześniej nie zdawaliśmy sobie sprawy.
Dużym problemem w tej części Afryki, w
której pracował nasz miły gość, jest brak
wody pitnej. Rzeki są zanieczyszczone, a
ludność bardzo uboga. To powoduje także
inne problemy, takie jak: niewystarczającą
ilość odzieży, brak środków do życia,
trudności w dostępie do edukacji. Jak
mogliśmy jednak zobaczyć na filmach,
tamtejsza ludność mimo wielu problemów
jest optymistycznie nastawiona do życia i
potrafi cieszyć się z każdego dnia.
Bardzo ciekawą dla nas częścią
spotkania była też prezentacja pamiątek,
które brat Jan przywiózł z Afryki. Były
wśród nich: stroje afrykańskich dzieci,
kosz i koło, które służą afrykańskim
kobietom do przenoszenia ciężarów na
głowie, odłamek wulkanicznej lawy. Żeby
jeszcze bardziej poczuć afrykański klimat
uczyliśmy witać się w taki sposób, w jaki
robią to tamtejsi ludzie, a także
nauczyliśmy się podstawowych zwrotów w
języku, jakim się posługują.
Brat Jan Grabowski: Tak, możecie
nagrywać rozmowę i cieszę się, że idea
misji tak was interesuje.
Natalia Skonieczna: Jakie to uczucie
pojechać na misje i pomagać innym?
Brat Jan: To wspaniałe uczucie pod
warunkiem, że się tego pragnie. Na
początku to wcale nie jest takie proste.
Gdy dociera do świadomości, że mogę
zrealizować właśnie takie powołanie,
jechać na inny kontynent, być z tymi
ludźmi, pomagać im, świadczyć o Panu
Bogu, jest to wspaniałe.
Klaudia Gajda: Jaka jest różnica
pomiędzy nauczaniem dzieci afrykańskich
i polskich?
Brat Jan: Różnica jest ogromna, bo dzieci
afrykańskie nie mają takiego wyposażenia
jak wy macie. (Szkoły afrykańskie są
bardzo ubogie, nie mają wystarczająco
dużo pomocy dydaktycznych, książek,
zeszytów, przyborów do pisania. Kreda i
tablica to szczyt marzeń afrykańskiego
ucznia)
Klaudia Gajda: Ile dzieci jest w klasach?
Brat Jan: Klasy są przepełnione, ale
wszystko zależy od tego, w jakich
regionach Afryki się znajdujemy. Jeżeli
gdzieś jest szkoła i jest możliwość
chodzenia do niej, to w klasach jest po
trzydzieści czy czterdzieści osób. Jest to
pewna trudność dla nauczyciela, który
musi jednocześnie dotrzeć do każdego
ucznia i dbać o poziom nauczania.
4
wielkanocnego dzwonu bały się złe moce,
a ludzie słysząc ich dźwięk, wyrzucali
nienawiść ze swoich serc.
Od XVIII wieku msze rezurekcyjne
odprawia się o świcie. Później można było
spokojnie zasiąść do stołu, podzielić się
święconym i złożyć sobie życzenia
wszelkiej pomyślności i zdrowia. Na
wielkanocnym stole królowało jajko, od
wieków uważane za symbol początku i
źródło życia.
Weronika Szymborska: Czy praca na
misjach to trudne zadanie?
Brat Jan: Jeżeli ktoś przykłada się do
jakiegoś dzieła to ofiaruje całego siebie.
Na początku pojawia się problem poznania
języka. Żeby komuś pomóc trzeba się z
nim najpierw zacząć komunikować, więc
pierwsza taka poważna trudność to bariera
językowa. Kolejna, to różnica temperatur.
Dla nas, ludzi białych, jest to jednak inny
klimat,
do
którego
musimy
się
przystosować. Pewną trudnością jest też
przyzwyczajenie
się
do
tamtejszej
żywności, bo jest ona, jakby nie patrzeć,
nieco inna.
Natalia Skonieczna: Dziękujemy bardzo
za poświęcony nam czas.
Brat Jan: Ja też się bardzo cieszę, że
mogłem wam coś opowiedzieć i gratuluję,
że interesujecie się taką tematyką jak
misje, bo jest to wspaniała sprawa. Jest to
pomoc drugiemu człowiekowi, która
polega
na
wyprowadzaniu
go
i
prowadzeniu do Pana Boga, dzięki czemu
staje się on prawdziwym człowiekiem.
Dziękuję raz jeszcze i gratuluję.
W ludowych wierzeniach jajko
było lekarstwem na chorobę , chroniło
przed pożarem, zapewniało urodzaj,
szczęście i pomyślność.
Na wsi panował zwyczaj obdarowywania
się pisankami.
Redakcja „Lustro Jedynki”
Trzymaj formę...
Klasa Va
W związku z nadchodzącą wiosną,
wzmożonymi zachorowaniami na grypę,
przeziębieniami
„Lustro
Jedynki”
postanowiło
zająć
się
sprawą
realizowanego w naszej szkole programu
edukacyjnego pt „Trzymaj formę”. Jest to
program realizowany przez P. Dyrektor,
grono pedagogiczne i uczniów naszej
szkoły. Projekt ma na celu promowanie
wśród uczniów zdrowego trybu życia
począwszy od promowania aktywności
fizycznej, poprzez zdrowe odżywienie, aż
do ogólnie pojmowanego prowadzenia
zdrowego trybu życia.
W naszej szkole skupiamy się także
na bardzo ważnym aspekcie zdrowego
odżywiania: spożywaniu napojów wśród
dzieci. Postawiliśmy sobie za cel
Wielkanoc
Dla
chrześcijan
jest
to
najważniejsze święto w roku. Przekazuje
ludziom
przesłanie
o
zwycięstwie
Chrystusa nad śmiercią oraz o nadziei na
zmartwychwstanie, którą nosi w sercu
każdy wierzący. Tę symbolikę podkreślają
zwyczaje kościelne i ludowe.
W niedzielę wielkanocną dzwony
kościelne brzmią w szczególny sposób,
oznajmiając zmartwychwstanie Chrystusa.
Jak wierzono na Podhalu, mogły one
obudzić śpiących w Tatrach rycerzy, by
szli walczyć o wolność Polski. Głosu
5
uświadomić młodzież czym różnią się
napoje energetyzujące od izotonicznych,
co zawierają napoje gazowane i dlaczego
świeże, naturalne soki są najlepszym
dodatkiem do posiłku.
Napoje izotoniczne
Mają na celu wyrównanie poziomu
wody i elektrolitów wydzielanych z
organizmu w procesie wydzielania potu, a
także uzupełnić witaminy i minerały oraz
w niewielkim stopniu węglowodany
spalane podczas wysiłku fizycznego.
Napoje energetyzujące
Napoje te przeznaczone są dla osób
wykonujących
wzmożony
wysiłek
psychiczny lub krótkotrwały wysiłek
fizyczny. Zwiększają szybkość reakcji i
wydolność
organizmu,
wzmacniają
koncentrację, przeciwdziałają zmęczeniu
oraz przyspieszają metabolizm. Z tych
powodów są spożywane np. przez
kierowców na długich trasach. Mają
jednak wiele skutków ubocznych, mogą
powodować m.in. uszkodzenia układu
nerwowego, serca a w ekstremalnych
przypadkach nawet zgon.
Napojów energetyzujących nie
powinny pić dzieci i młodzież poniżej 16
lat. Amerykańscy naukowcy ostrzegają:
napoje
energetyczne
mogą
być
niebezpieczne dla dzieci i młodzieży.
Potencjalnie groźne skutki ich picia to
głównie spowodowane nadmiarem kofeiny
lub podobnych substancji palpitacje serca i
udary, mogące nawet spowodować zgon.
Naukowcy z wydziału medycznego
Uniwersytetu Miami zawarli te ostrzeżenia
w raporcie, opublikowanym na łamach
pisma medycznego "Pediatrics". Podstawą
raportu były dane rządowe, informacje
grup interesów, literatura naukowa,
artykuły prasowe i analiza konkretnych
przypadków.
Autorzy ostrzegają, że w napojach
energetycznych często można znaleźć
składniki, potęgujące działanie kofeiny, a
także substancje, które mogą powodować
nudności i biegunkę. Zalecają pediatrom
rutynowe pytanie pacjentów i ich rodziców
o spożywanie napojów energetycznych i
odradzanie ich stosowania. Puszka napoju
energetyzującego
ma
w
sobie
równowartość kofeiny zawartą w sześciu
filiżankach kawy.
W odróżnieniu od napojów
energetyzujących, izotoniki maja niską
zawartość cukru i w niewielkim stopniu
nasycone są dwutlenkiem węgla. Napoje
izotoniczne są bardzo potrzebne w trakcie
uprawiania
dyscyplin
sportowych
wymagających
długotrwałego,
intensywnego
wysiłku,
takich
jak
kolarstwo, turystyka górska czy biegi
dystansowe, ponieważ skutecznie gaszą
pragnienie i utrzymują wodę w organizmie
a
także
uzupełniają
mikro
oraz
makroelementy, które są potrzebne do
wydolności fizycznej i odnowy mięśni.
Napoje izotoniczne dostępne są
zarówno w powszechnej sprzedaży, jak i
wyspecjalizowanych sklepach sportowych.
Poniżej przedstawiamy kilka przepisów na
soki naturalne, które oprócz bogatej
wartości odżywczej posiadają także
ogromne walory smakowe.
Redakcja
Sok truskawkowo-bananowy
Składniki: 2banany, 4 truskawki, butelka
mleka, cukier.
Przyrządy: Sokowirówka, szklanka, łyżka.
Sposób wykonania: Truskawki myjemy
obrywamy szypułki. Banany obieramy ze
skórki. Wszystko kroimy w koskę.
Wszystko wrzucamy do sokowirówki.
Wlewamy do szklanki sok z truskawek i
banana, dolewamy mleko i dodajemy łyżkę
cukru.
Arek Myśliwiec i Adrian Rasiński
6
kwaszoną kapustę, kiszone ogórki, suszone
owoce.
Kiedy więcej ludzi zamieszkało w
miastach,
przetwarzanie
żywności
przeniesiono z domów do fabryk. Pracę
ręczną
zastąpiono
maszynami.
Jednocześnie
zmienił
się
sposób
odżywiania. Spożywano coraz więcej
białego pieczywa, cukru, tłustych mięs.
Równocześnie ludzie zaczęli prowadzić
siedzący tryb życia. Stało się to przyczyną
chorób, zwanych cywilizacyjnymi.
Rozwój medycyny sprawił, że poznano
przyczyny wielu z tych chorób. Dlatego
lekarze i specjaliści od żywienia człowieka
zalecają zdrowe odżywianie się i aktywny
tryb życia.
Agata Szczepanik
Sok na uśmiech
Porcja dla 4 osób
Do przygotowania tego soku potrzebujesz
dużo kwaśnych owoców.
Składniki:
1 pomarańcza
3 kiwi
2 grejpfruty
1 cytryna
Do tego przepisu możesz wykorzystywać
różne inne owoce.
Przyrządy:
Sokowirówka
4 szklaneczki
4 słomki
Deska do krojenia
Nóż
Dzbanek
Łyżka
W następnym numerze zamieścimy dalsze
relacje z realizacji programu.
Informujemy, że w konkursie
Sudoku zwyciężył – Konrad Palesa,
klasa IV B
Przygotowanie:
Umyj owoce i pokrój na 4 części i obierz
je. Do sokowirówki podstaw dzbanek i
wrzucaj owoce. Po wyciśnięciu owoców
do dzbanka zamieszaj łyżką by smaki się
wymieszały. Wlej sok do szklanek i włóż
słomki.
Gratulujemy!
Konkurs SUDOKU
6
4
Weronika Szymborska
Czy wiesz, że...?
Dawno temu ludzie przenosili się z
miejsca na miejsce w poszukiwaniu
pokarmu. Jedli części roślin i mięso
upolowanych zwierząt.
Stałe osiedla zaczęły powstawać, gdy
ludzie nauczyli się uprawiać ziemię i
przetwarzać
żywność.
Początkowo
suszono ją na słońcu, kiszono i okładano
lodem. Potem nauczono się wędzić mięso.
Zboża mielono, a z mąki pieczono chleb.
W ten sposób ludzie zapewnili sobie
jedzenie przez cały rok.
Wiele z tak prosto przetworzonych
produktów spożywamy i dzisiaj np:
5
1
2
7
9
3
4
2
1
7
9
6
2
7
6
9
5
9
4
8
1
8
A oto kolejna łamigłówka do
rozwiązania. Na poprawne odpowiedzi
czekamy do końca kwietnia.
Powodzenia!
7
I jeszcze zagadka matematyczna..
Do Morza Słonego wpada siedem
rzek. Każda rzeka ma siedem dopływów, a
do każdego dopływu wpada siedem
strumyków. Z ilu źródeł płynie woda do
Morza Słonego?
-Moja siostra jest chora na ospę wietrzną –
oznajmia Kazio w szkole.
- To wracaj do domu, bo zarazisz całą
klasę – poleca wychowawczyni.
Po dwóch tygodniach Kazio wraca do
szkoły.
- I co, siostra wyzdrowiała? – pyta
nauczycielka.
- Nie wiem, bo jeszcze nie pisała…
- A gdzie ona jest?
- W Anglii…
Kalendarz szkolny
03 kwietnia – egzamin klas VI (dzień
wolny od zajęć dydaktycznych)
05-10 kwietnia
świąteczna
–
wiosenna
przerwa
20 kwietnia – Święto Szkoły
Patronat medialny nad
redakcją „Lustra Jedynki” sprawuje
Kurier W... w ramach współpracy
artykuły naszej gazetki są
publikowane na łamach tej gazety.
7 lutego ponad 70 państw z pięciu
kontynentów
będzie
obchodzić
Dzień
Bezpiecznego Internetu (DBI). W Polsce DBI od
2005 roku jest organizowany przez Polskie Centrum
Programu Safer Internet, które tworzą: Naukowa i
Akademicka Sieć Komputerowa (NASK) oraz
Fundacja Dzieci Niczyje (FDN). Głównym partnerem
DBI 2012 jest Fundacja Orange, a patronat
honorowy nad wydarzeniem objęła Minister Edukacji
Narodowej Krystyna Szumilas. Dlatego też hasło
przewodnie
tegorocznych
obchodów
Dnia
Bezpiecznego Internetu – „Wspólnie odkrywamy
cyfrowy świat! Bezpiecznie” – ma zwrócić
uwagę rodziców, dziadków i opiekunów na fakt, iż
Internet powinien być elementem łączącym
pokolenia, że można razem z najmłodszymi
poznawać korzyści z surfowania. Obchodom DBI
towarzyszy ogólnoeuropejska kampania medialna.
Opracowany na jej potrzeby spot promocyjny opiera
się na motywie wspólnego poznawania wirtualnego
świata przez młodsze i starsze pokolenia.
SKŁAD REDAKCJI
Zuzia Cichy, Daria Gajda, Klaudia Gajda,
Mateusz Kosicki,
Arek Myśliwiec, Natalia Skonieczna,
Weronika Szymborska, Kinga Gniadek,
Mateusz Wojda, Przemek Wojtowicz,
Patrycja Traczyk, Ola Tkaczyk, Sandra
Kopyścińska, Julia Olszewska, Weronika
Jabłecka, Julia Masłowska, Natalia
Szczepanik, Adrian Rasiński.
Opiekun redakcji:
p. Joanna Karłowicz-Budzik
Skład i opracowanie graficzne:
p. Anna Ciborowska
Współpraca:
p. Agnieszka Cichy
Spotkania redakcji:
poniedziałek, godz. 9.40 – 10.25, s. 18
poniedziałek, godz. 10.30 – 11.15, s. 18
Koordynatorem akcji w szkole była Dorota
Poznańska.
1. Ustal z dzieckiem zasady korzystania z sieci
adekwatne do jego wieku, takie jak: maksymalny czas
spędzany w sieci, serwisy i strony internetowe, które
może
odwiedzać,
sposoby
reagowania
na
niebezpieczne sytuacje.
Możesz w tym celu posłużyć się „Umową o bezpiecznym
korzystaniu z Internetu”, która jest dostępna w serwisie. By
Nasze artykuły są dostępne również na stronie
internetowej naszej szkoły:
http://s1p.edu.pl/lustro.html
8
zwiększyć prawdopodobieństwo, że dziecko będzie
przestrzegało zasad, nie narzucaj ich, ale uzgodnij je ze
swoją pociechą – znajdźcie kompromis. Pamiętaj jednak o
konsekwencji – robienie wyjątków, łamanie uzgodnień
spowoduje, że dziecko nie będzie traktowało tych zasad
poważnie.
dokumentacją głupiej zabawy mogą się zemścić w
przyszłości, nawet tej odległej, bo dorosłej. Podobnie jest z
materiałami, których założeniem jest obrażenie kogoś lub
sprawienie mu przykrości. Umieszczenie ich w Internecie
oznacza utratę kontroli nad nimi i ich rozpowszechnieniem,
skutki ich publikacji mogą okazać się nieodwracalne.
2. Umieść komputer w powszechnie dostępnym
miejscu w domu. Bądź obok swojego dziecka, kiedy
surfuje po Internecie.
Nie musisz być policjantem, który
sprawdza każdą ze stron, na które
wchodzi Twoje dziecko. Nie
pozwól jednak, by dziecko
zamykało się sam na sam z
komputerem w swoim pokoju.
Jeśli
komputer
zostanie
umieszczony tam, gdzie bywają
wszyscy
domownicy,
jest
mniejsze
prawdopodobieństwo,
że
dziecko,
zwłaszcza
małe,
trafi
na
treści
nieprzeznaczone dla niego lub wejdzie w kontakt z
niebezpieczną osobą. Twoje dziecko potrzebuje poczucia
bezpieczeństwa, które możesz mu dać swoją obecnością i
bliskością.
6. Nie narażaj dziecka, publikując bezkrytycznie jego
zdjęcia w sieci!
Również rodzice często zapominają o podstawowych
zasadach bezpieczeństwa w Internecie, publikując na
swoich stronach lub w serwisach społecznościowych
zdjęcia swoich dzieci, nie zważając, że mogą one
natychmiast trafić do kolekcji pedofila. Internet wciąż jest
polem ich działań, a znalezione zdjęcia dzieci mogą
jedynie ułatwić im wybór ofiary i dotarcie do niej.
Bezkrytyczne zamieszczanie więc w Internecie ich zdjęć z
wakacji – np. w stroju kąpielowym – to niepotrzebne
wystawianie ich na ryzyko. Podobnie rzecz się ma ze
zdjęciami niemowlaków – czy na pewno chcesz, by za
kilkanaście lat przyszły szef Twojego dziecka widział je na
zdjęciu z pieluchą?
7. Chroń komputer dziecka przed niewłaściwymi
treściami. Upewnij się, że na komputerze Twojego
dziecka działa zaktualizowany program antywirusowy i
zapora sieciowa. Używaj filtru antyspamowego
chroniącego program e-mailowy. Stosuj dostępne na
rynku oprogramowanie filtrujące. Korzystaj
z
programów kontroli rodzicielskiej. Pamiętaj jednak, że
żaden program nie jest w stanie zastąpić uwagi
rodzica.
Naucz swoje dziecko, by samo dbało o swój komputer. Im
mniej znajdzie się w nim wirusów, trojanów i innych śmieci,
tym wygodniejsze i bezpieczniejsze będzie korzystanie z
niego. Pozwoli to ograniczyć frustrację wynikającą z
powolnego ładowania się, wieszania się stron lub
wyskakujących
okienek,
czasami
z
treściami
niebezpiecznymi
dla
dziecka.
Zadaniem
oprogramowania
filtrującego
jest
uniemożliwianie dostępu do stron z potencjalnie
niebezpiecznymi treściami. Nie chodzi wyłącznie o np.
strony pornograficzne, ale i o te, które namawiają do
agresji lub autoagresji (w tym samobójstw), propagujących
nazizm lub anoreksję. Pokaż swojemu dziecku Katalog
BeSt, a na pewno znajdzie tam zajmujące serwisy. Na
pewno zainteresuje je również strona Sieciaków.
Pamiętaj, że żaden program filtrujący nie zastąpi rozsądku
dorosłej osoby. Nawet jeśli komputer Twojego dziecka ma
zainstalowane wszelkie dostępne programy do filtrowania
treści, nie trać kontaktu ze swoim dzieckiem, nie zrzucaj
odpowiedzialności za jego wychowanie na komputerową
aplikację.
3. Naucz dziecko zasady ograniczonego zaufania do
osób i treści, na które trafia w sieci. Jeśli dopuszczasz
możliwość kontaktów dziecka z osobami poznanymi w
Internecie, kontroluj te znajomości. Reaguj na wszelkie
podejrzane sytuacje! Zapewnij dziecko, że w sytuacji
zagrożenia zawsze może liczyć na Twoją pomoc!
Jako rodzic jesteś odpowiedzialny zarówno za
wprowadzenie swojego dziecka w świat realny, jak i
wirtualny. Naucz je odróżniać wiarygodne źródła i fakty od
wiadomości wyssanych z palca i informacyjnego szumu.
Przekonaj je, że nie każda osoba spotkana w sieci jest
tym, za kogo się podaje, a tym bardziej, że nie zawsze jest
warta zaufania i otwartości. Naucz je, by samo nie
rozpowszechniało fałszywych wiadomości, zwłaszcza
dotyczących innych ludzi. Jeśli jesteś świadkiem
podejrzanej sytuacji w której bierze udział Twoje dziecko –
rozmawiaj z nim, daj mu poczucie, że ma w Tobie oparcie.
Razem szukajcie najlepszego wyjścia z tej sytuacji. Nie
zostawiaj dziecka sam na sam z jego problemami, nawet
tymi, które wydają Ci się niepoważne, bo istniejące
wyłącznie w internetowym świecie.
4. Naucz dziecko chronić prywatność. Jeżeli zgadzasz
się na korzystanie przez dziecko z serwisów
społecznościowych, pomóż mu stworzyć bezpieczny
profi, maksymalnie chroniący jego prywatność.
Dzieci często są nazbyt łatwowierne. Nie potrafią
przewidzieć konsekwencji, jakie mogą je spotkać
chociażby dlatego, że ujawniły swój wiek. Internet jest
polem działania pedofilów, a informacja o wieku dziecka
jest dla nich ogromnym ułatwieniem. Podobnie
niebezpieczne może być ujawnienie przez dziecko numeru
telefonu lub adresu zamieszkania. Jeśli zgadzasz się, by
dziecko angażowało się w znajomości zdobywane w
serwisach społecznościowych, naucz je chronienia
informacji na swój temat, ale i ograniczonego zaufania do
osób, które – często natarczywie lub podstępnie – chcą się
z nim zaprzyjaźnić. Nie znasz przecież ich intencji.
8. Upewnij się, że Twoje dziecko
korzysta z gier adekwatnych do jego
wieku, np. na podstawie oznaczeń
PEGI.
PEGI
(Pan
European
Game
Information)
to
ogólnoeuropejski
system
klasyfikacji
gier
komputerowych.
W
interesie
producenta
jest
zamieszczanie
oznaczenia PEGI na opakowaniu gry – można je zobaczyć
jeszcze zanim ją kupimy, klasyfikacja ta pozwala nam
ocenić czy nasze dziecko już dojrzało do konkretnej gry.
Opis kategorii jest dostępny na stronie PEGI . Dzięki temu
można uniknąć pomyłek polegających na przykład na
kupieniu kilkuletniemu dziecku gry ociekającej krwią lub
pełnej wulgaryzmów. Nie daj się również zwieść prośbom
swojego dziecka – oczywiście, że będzie Cię zapewniało,
że w tę lub taką grę (którą PEGI przewiduje dla starszego
dziecka) grają wszyscy jego koledzy. To Ty decydujesz do
jakich gier lub treści będzie miało dostęp.
5. Przekonaj dziecko, by zawsze konsultowało z Tobą
materiały, które publikuje w Internecie. Naucz je
rozwagi w takich sytuacjach.
Tak, jak w przypadku publikacji danych osobowych,
dziecko nie zawsze jest w stanie realnie
ocenić konsekwencje opublikowania w
sieci jakichkolwiek materiałów. Internet
nie zapomina – coś, co raz trafiło do
sieci, dzięki możliwości wielokrotnego
powielenia i umieszczenia na innych
stronach,
serwerach,
serwisach,
pozostaje praktycznie na zawsze.
Dotyczy to zarówno zdjęć, filmów, jak i
np. wpisów na internetowych forach.
Bezmyślnie zamieszczone zdjęcie lub film będący
9. Sprawdź szkołę swojego dziecka. Upewnij się, że
opracowała i wdrożyła system zapobiegania i
reagowania na cyberprzemoc.
Cyberprzemoc rówieśnicza to nic innego, jak przemoc
wśród równolatków przeniesiona do Internetu. Może
9
polegać na zmasowanych atakach na jedną osobę,
których celem jest jej upokorzenie lub sprawienie
przykrości. Równie dobrze może polegać na anonimowych
atakach jednej osoby. O ile jednak tradycyjna przemoc
rówieśnicza zazwyczaj jest dostrzegana przez nauczycieli,
cyberprzemoc jest często niezauważana lub ignorowana.
Sprawdź czy w szkole Twojego dziecka nauczyciele,
szkolni psychologowie lub pedagodzy wiedzą jak
reagować na przejawy cyberprzemocy, czy wiedzą jak
rozwiązywać tego typu problemy, czy szkoła wypracowała
system jej zapobiegania. Masz pełne prawo to wiedzieć.
10. Naucz dziecko szacunku dla innych internautów i
przekonaj je, że nawet pozornie niewinne żarty potrafią
bardzo krzywdzić.
Coś, co raz znajdzie się w Internecie
prawdopodobnie już nigdy z niego nie
zniknie. Jeśli zostanie powielone na
innych stronach lub serwerach,
prawdopodobnie nikt nie zdoła nigdy
tego usunąć. Między innymi właśnie
tego najbardziej obawiają się ofiary
cyberprzemocy – faktu, że cały świat
zobaczy niechciane zdjęcie lub dowie
się o złośliwej plotce. Porozmawiaj z
dzieckiem, pokaż mu, że niewinny lub nieprzemyślany żart
powielony tysiące razy może krzywdzić. Pokaż mu, że
nawet świadek agresji w Internecie, bezrefleksyjnie
powielający wymierzony w kogoś materiał (chociażby
dlatego, że jest śmieszny) przyłącza się do grona
agresorów. Zwróć uwagę dziecka, że również ono może
stać się ofiarą czyjegoś nieprzemyślanego żartu. Pokaż
mu, gdzie szukać wtedy pomocy w sieci, ale przede
wszystkim – daj mu poczuć, że zawsze może na Ciebie
liczyć.
Co robić, kiedy zawiedzie profilaktyka, a dziecko
poinformuje nas o jakimś nieprzyjemnym
incydencie, który spotkał je w Internecie lub w
związku z nim? Przede wszystkim poświęćmy
dziecku uwagę i wysłuchajmy je. Błaha z
naszego punktu widzenia sprawa może być dla
niego dramatem. Nie reagujmy nerwowo - nie
obwiniajmy dziecka, że np. natrafiło w Internecie
na treści, które nie były przeznaczone dla niego lub
padło ofiarą przestępcy. Sprawdźmy raczej, w jaki
sposób dziecko postępowało i co tak naprawdę się
wydarzyło. I pochwalmy je za to, że okazało nam
zaufanie, informując nas o zdarzeniu.
Zapewnijmy je również o naszej pomocy. Jeśli
dziecko zetknęło się w Internecie z pornografią z
udziałem małoletnich, koniecznie zgłoś to na
stronie www.dyzurnet.pl - to hotline, który
przyjmuje i reaguje na zgłoszenia, dotyczące
występowania w Internecie treści nielegalnych
(pornografia dziecięca, treści rasistowskie i
ksenofobiczne). Jeśli podejrzewasz, że zostało
złamane prawo, nie działaj na własną rękę, tylko
jak najszybciej powiadom policję (tel.: 997 lub 112
albo www.policja.pl). Nie usuwaj dowodów
przestępstwa – nawet jeśli będzie to wulgarny
lub nieprzyjemny list, bądź inny plik. Zabezpiecz
dowody - może to być zapisana treść informacji
albo zrzut ekranu. Jeśli sprawa wymaga
przesłuchania dziecka, domagaj się możliwości
skorzystania z tzw. Niebieskiego Pokoju (więcej
informacji o procedurach związanych z udziałem
dziecka w postępowaniu karnym można znaleźć na
stronie programu Dziecko-Świadek Fundacji Dzieci
Niczyje). Jeśli stwierdzisz przypadek włamania lub
próby włamania do komputera Twojego lub
dziecka, jesteście nękani spamem przesyłanym za
pośrednictwem polskich serwerów lub atakami
hackerów, zgłoś to do zespołu CERT Polska. Jeśli
masz wątpliwości jak zaregować na informacje o
kłopotach dziecka związanych z Internetem lub
komputerem (zagrożenia, uzależnienie), skontaktuj
się z Helpline.org.pl - doświadczony zespół
wesprze Cię w tej sytuacji i poradzi jak postąpić.
Zajrzyj pod adres Helpline.org.pl i
dowiedz się, na jaką pomoc możesz
liczyć ze strony jego konsultantów.
Poleć dziecku serwis edukacyjny
www.sieciaki.pl. Dowiedz się więcej
na temat zagrożeń na stronie
www.dzieckowsieci.fdn.pl.
W
sytuacji, kiedy podejrzewasz, że Twoje
dziecko padło ofiarą internetowego
przestępcy lub nie wiesz, jak
zareagować
na
jakąś
sytuację
dotyczącą
Twojego
dziecka,
a
związaną z Internetem, szukaj pomocy
na stronie Helpline.org.pl lub pod
numerem tel. 800 100 100.
Opracowanie: Uczniowie kl. VI b na kółku
informatycznym pod kierunkiem p. Doroty
Poznańskiej.
10