wywiad - Eastbook.eu

Katarzyna Zabratyńska 1. Jakie główne problemy związane z ochroną środowiska
można zidentyfikować na Ukrainie?
Roman Romaniuk: Zasadniczym powodem zanieczyszczenia środowiska naturalnego na Ukrainie jest
wykorzystanie przez przedsiębiorców na szeroką skalę technologii, które szkodzą środowisku.
Przedsiębiorcy decydują się na tańsze, wygodniejsze, ale za to nie ekologiczne rozwiązania, bo dzięki
temu ponoszą niższe koszty produkcji. Innym źródłem zanieczyszczeń jest masowy transport,
zwłaszcza w dużych miastach, szczególnie wziąwszy pod uwagę, że na Ukrainie regulacje prawne
dotyczące paliw są przestarzale i nie spełniają aktualnych norm. Stosowanie systemu sankcji wobec
przedsiębiorców, którzy zanieczyszczają środowisko ma wiele ograniczeń. Dużo skuteczniejszym
rozwiązaniem jest wprowadzenie polityki bezodpadowej gospodarki, udoskonalenie systemu utylizacji,
przyjęcie i zastosowanie międzynarodowych norm ochrony środowiska.
Generalnie Ukraina włączyła sie w prace środowiska międzynarodowego na rzecz ochrony środowiska i
racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych. Ministerstwo Ochrony Środowiska utrzymuje
robocze kontakty z Europejską Komisją Gospodarczą ONZ (ang. United Nations Economic
Commission for Europe – UNECE lub ECE), Światową Organizacją Meteorologiczną (ang. The World
Meteorological Organization, WMO), Programem Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska
(ang. United Nations Eviroment Programme – UNEP) w zakresie działań na rzecz ochrony
środowiska. Ukraina aktywnie współpracuje z Bankiem Światowym (and. World Bank), Europejskim
Bankiem Odbudowy i Rozwoju (ang. European Bank for Reconstruction and Development – EBRD).
Organem odpowiedzialnym za ochrone przyrody, kontrolę i dotrzymanie ekologicznych norm jest
Ministerstwo Ekologii (Міністерство екології), a także Państwowa Ekologiczna Inspekcja (ukr.
Державна екологічна інспекція). Podstawowym aktem prawnym w zakresie ekologii jest Ustawa o
środowisku przyrodniczym (ukr. Закон України про навколишнє природне середовище)
uchwalona przez Werchowną Radę 1. lipca 1991 r. W gronie innych ważnych dokumentów prawnych
odnoszących się do kwestii środowiskowych są: Kodeks Ziemski Ukrainy (ukr. Земельний кодекс
України, 1992), Kodeks Wodny Ukrainy ( ukr. Водний кодекс України , 1995), Ustawa o
ekspertyzach ekologicznych (ukr. закони України Про екологічну експертизу, 1995), Ustawa o
Funduszu na rzecz rezerwatów przyrody, Ukrainy (ukr. Про природно-заповідний фонд України,
1992), Kodeks Leśny Ukrainy ( ukr. Лісовий кодекс України, 1994), kodeksy dotyczące podglebi (ukr.
кодекси України Про надра, 1994), Kodeks o wykorzystaniu energii jądrowej i bezpieczeństwa
radiacyjnego (ukr. Про використання ядерної енергії та радіаційну безпеку, 1995), Kodeks opłat
za ziemię (ukr. Про плату за землю, 1996), Kodeks o odpadach (ukr. Про відходи, 1998), Strefy
nadzwyczajnego zagrożenia ekologicznego (ukr. Про зону надзвичайної екологічної ситуації,
2000), O obiektach podwyższonego niebezpieczeństwa (ukr. Про об'єкти підвищеної небезпеки,
2000), O sieci ekologicznej (ukr. Про екологічну мереж, 2001).
W ostatnich latach Ukraina przyjęła szereg regulacji rządowych z zakresu metrologii, standaryzacji
certyfikacji w dziedzinie przyrody i ochrony środowiska, celem ich dostosowania do wymogów
międzynarodowych, a zwłaszcza unijnych.
2. Co Pan sądzi o organizacji podobnych do tego, jak Kongres Inicjatyw Europy
Wschodniej? Czy to pomaga w poszukiwaniu nowych, innowacyjnych rozwiązań?
jakie korzyści można czerpać dzięki tego rodzaju inicjatywom?
Organizacja tego rodzaju kongresów i bezpośredni kontakt zawsze sprzyja podniesieniu jakości
zdobywania wiedzy, poszukiwania skutecznych dróg i rozwiązań w danej dziedzinie. Jestem pewien, że
KIEW da nowy impuls dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i zaangażowania różnych
podmiotów, biznesu etc. w kwestię bezpieczeństwa przyrodniczego.
3. Czy na Ukrainie znane jest pojęcie społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR)?
CSR to nowy temat na Ukrainie nie tylko dla biznesu, ale w ogóle dla społeczeństwa. Największe
sukcesy i osiągnięcia w tym zakresie mają międzynarodowe korporacje, ewentualnie wiodące firmyliderzy biznesu. Jak do tej pory ani duże ani średnie firmy na Ukrainie nie mają ściśle określonych
strategii CSR i koncentrują się jedynie na podejmowaniu działań charytatywnych, dobroczynnych w
wymiarze przewidzianym przez prawo. Dlatego też trzeba pracować m.in. nad współpracą między
NGOs a biznesem. Niemniej np. we Lwowie skąd jestem istnieją organizacje pozarządowe, które
zajmują się kwestiami ekologicznymi i świadczą prawne konsultacje i usługi w tym zakresie np.:
człowiek-prawo-ekologia, ekosystemy, służby ochrony przyrody, centrum nowych technologii etc.
jednak potrzeba jeszcze zmian i pracy.