Zbliża się kwiecień - miesiąc pamięci narodowej

Transkrypt

Zbliża się kwiecień - miesiąc pamięci narodowej
Zbliża się kwiecień - miesiąc pamięci narodowej
Praca naszych regionalistów to wszechstronna działalność na rzecz Małej
i Wielkiej Ojczyzny. Uczniowie uczestniczący w zajęciach Koła Regionalnego
przygotowują się do szkolnej uroczystości, która ukaże całokształt działań
związanych z obchodami miesiąca pamięci narodowej, którym jest kwiecień.
Historia ma swój bieg i nie odchodzi w zapomnienie. Narodowa pamięć jest
dobrem najwyższym. Wplata się w dzieje naszego narodu mogiłami poległych
bohaterów - uczestników walk o wolność. Dzieje narodu są źródłem nauki
i wychowania. Nauczyciel historii ma obowiązek pielęgnowania tego
wszystkiego, co się zdarzyło, co krwią, bliznami i cierpieniem wpisane zostało
w dzieje Polski. Znaczenie pamięci narodowej, tradycji i kultury w historii
naszego narodu świetnie opisał Jan Paweł II w książce „Pamięć
i tożsamość”. Oto słowa Wielkiego Polaka - patrona naszej szkoły.
„ Jestem synem narodu, który przetrwał najstraszliwsze doświadczenia dziejów,
którego sąsiedzi wielokrotnie skazywali na śmierć – a on pozostał przy życiu
i pozostał sobą. Zachował własną tożsamość i zachował pośród rozbiorów
i okupacji własną suwerenność jako naród – nie biorąc za podstawę przetrwania
jakichkolwiek innych środków fizycznej potęgi jak tylko własną kulturę, która
okazała się w tym przypadku potęgą większą od tamtych potęg.”
Patron naszej szkoły papież Jan Paweł II
W kwietniu w szczególny sposób przywołujemy pamięcią Tych, którzy
zginęli walcząc za wolność i niepodległość naszego kraju. Jak wiemy, kwiecień
jest miesiącem pamięci narodowej. Silnie zakorzenione poczucie własnej
tożsamości narodowej, kultura i tradycja umożliwiły nam przetrwanie okresu
rozbiorów, drugiej wojny światowej oraz niemieckiej i sowieckiej okupacji.
Katyń - to miejsce zbrodni dokonanej na niewinnych ludziach przez
bezwzględnych katów. To symbol i świadectwo męczeństwa Polaków.
W katyńskim lesie, bez żadnego konkretnego powodu, bez możliwości
pożegnania się z bliskimi, bez godnego pochówku, zostali zamordowani polscy
jeńcy wojenni. Zakopano ich w dole, jak najgorszych złoczyńców, tak, by nikt
o tym nie wiedział, a prawda miała być ukryta. Ofiary ludobójstwa to oficerowie
Wojska Polskiego i policji, urzędnicy administracji państwowej oraz
przedstawiciele intelektualnych i kulturalnych elit Polski, którzy zostali
zatrzymani, rozbrojeni a następnie osadzeni jako jeńcy wojenni w specjalnych
obozach NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku. Na mocy decyzji
Biura Politycznego Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej
Partii (bolszewików) z 5 marca 1940 roku dokonano nieludzkiej zbrodni.
Strzałem w tył głowy bez uprzedniego wezwania, przedstawienia zarzutów,
decyzji o zakończeniu śledztwa i aktu oskarżenia, realizowano plan likwidacji
całego narodu polskiego.
Rodak z naszej parafii ksiądz Władysław Plewik jako kapelan wojsk
polskich został aresztowany i umieszczony razem ze swoimi żołnierzami
w jenieckim obozie w Starobielsku, gdzie został zamordowany. W naszym
parafialnym kościele, który jest ważnym miejscem pamięci narodowej znajduje
się płyta pamiątkowa ku czci zasłużonego kapłana.We wnęce pod tą tablicą
umieszczono urnę z ziemią z grobów katyńskich.
Krzyże katyńskie symbolizują wyrok śmierci wydany na Polaków,
zadekretowany bez procesu przez Józefa Stalina i Ławrientija Berię 5 marca
1940 roku. Wyrok wydany w imię zgubnej polityki zmierzającej do podboju
świata, w imię nienawiści do człowieka, w imię zniszczenia wszystkiego co
należało do Polski . Każdy krzyż dźwiga na sobie tysiące zamęczonych
Polaków. O Katyńskich zbrodniach nie wolno zapomnieć. "Przebaczyć tak,
zapomnieć nie". O historii w ogóle nie można zapomnieć, ponieważ można
uczyć się na błędach, ale również na przykładach. Katyń jest błędem
człowieczeństwa i jego zaprzeczeniem.
I tylko pamięć została po tej katyńskiej nocy
Pamięć nie dała się zgładzić, nie chciała ulec przemocy
I woła o sprawiedliwość, prawdę po świecie niesie
Prawdę o jeńców tysiącach
Zgładzonych w katyńskim lesie…
O tej prawdzie nie można zapomnieć, nie wolno zastąpić jej żadnym innym
słowem, nawet wtedy, gdy jest bezwzględna i trudna do przyjęcia. Ogłoszona
10 kwietnia 2010 roku po katastrofie prezydenckiego samolotu TU-154 M pod
Smoleńskiem żałoba narodowa, uzmysłowiła wszystkim Polakom brutalną
prawdę, jaką okazała się tragiczna śmierć Prezydenta Polski – Lecha
Kaczyńskiego, jego żony – Marii Kaczyńskiej oraz osób piastujących najwyższe
i najważniejsze funkcje w państwie. Ludzie, którzy mieli uczestniczyć
w uroczystościach upamiętniających zbrodnię katyńską, zginęli na nieludzkiej
ziemi zwanej Golgotą Wschodu. Delegacja złożona była z wielu wybitnych
postaci życia politycznego i zmierzała na uroczystości związane z obchodami
70 rocznicy Zbrodni Katyńskiej. Zginęli najwięksi orędownicy ujawnienia
i głoszenia prawdy o mordzie dokonanym przez NKWD na niemal 22 tysiącach
jeńców, głównie oficerów Wojska Polskiego. Sobotnia tragedia znacznie
przyczyniła się do rozgłoszenia prawdy o męczeństwie Polaków. Wzmianki
o Katyniu pojawiły się na pierwszych stronach gazet na całym świecie.Tej karty
polskiej historii nie da się usunąć. Zostanie ona na zawsze w pamięci Polaków
i innych narodów. Kolejny raz o Katyniu mówił cały świat. Były to trudne
momenty w naszych dziejach, na początku niedowierzanie, trwoga, później żal,
emocje trudne do opanowania, wymagające zachowania godnej postawy,
zadumy i powagi.
Katyń jak wulkan po latach się budzi
Zabiera do grobów wspaniałych ludzi
Kwiaty naszego polskiego narodu
Pokryła znowu Ziemia Golgoty Wschodu
Ewa Pietrzyk
Obraz Matki Bożej Kozielskiej jest płaskorzeźbą wykonaną na kawałku deski w
polskim obozie jenieckim w Kozielsku w 1940 roku. Obraz potajemnie
wywieziono z obozu.
O tym obrazie pisze znany polski poeta religijny,
ks. Jan Twardowski w wierszu:
BEZ KAPILICY
Jest taka Matka Boska
co nie ma kaplicy
na jednym miejscu pozostać nie umie
przeszła przez Katyń
chodzi po rozpaczy
spotyka niewierzących
nie płacze
rozumie
Mogiły w Katyniu
Wejście na polski cmentarz wojskowy
Groby gen. Bohatyrewicza i Smorawińskiego
Trzy Krzyże u podnóża Świętego Krzyża
Pomnik katyński w Londynie
Pomnik Golgota Wschodu w Poznaniu

Podobne dokumenty