Temat: Skąd się wziąłem? O przynależności człowieka do różnych

Temat: Skąd się wziąłem? O przynależności człowieka do różnych
wspólnot.
(czas realizacji – 1 lekcja)
Cele szczegółowe:
uświadomienie uczniom przynależności człowieka do różnych wspólnot
uświadomienie względności słowa początek, a także względności początków
kultury
rozwijanie umiejętności odczytywania sensu słów w kontekście zdania, akapitu,
większej całości
rozwijanie umiejętności wnioskowania
Materiał:
podręcznik: tekst rozpoczynający się od słów: Jak odtworzyć naszą przeszłość?,
s. 14
W stronę źródeł, s. 18
B. Miciński, O Grecji, s. 19
załącznik 5
Tok lekcji:
1. Wprowadzenie w temat.
Uczniowie zapisują w zeszytach jak najkrótszą odpowiedź na pytanie: Kiedy
zaczyna się twoja historia?
Następnie każdy z uczniów sporządza własne „odwrócone” drzewo genealogiczne.
ja
rodzice
dziadkowie
pradziadkowie
Uczniowie czytają tekst rozpoczynający się od słów: Jak odtworzyć naszą przeszłość? i w nawiązaniu do stworzonego przez siebie drzewa genealogicznego
odpowiadają na pytania (załącznik 5).
Następnie uczniowie formułują wnioski, np.
Związek krwi (kod genetyczny) określa przynależność do rodziny. Tylko niektóre
fakty (udokumentowane) są niepodważalne, pozostałe (przekazywane drogą ustną)
Dokument pochodzi ze strony www.gwo.pl
mogą, ale nie muszą być prawdziwe (mają charakter legendarny). Historia rodziny
jest bardziej odległa, niż może to ogarnąć pamięć.
2. Praca z tekstem w dwuosobowych zespołach.
Prosimy o wykonanie podobnego drzewa, które obrazowałoby przynależność nie
do rodziny, a do narodu.
Ponieważ zadanie jest niewykonalne*, prosimy o cichą lekturę pierwszego akapitu
rozdziału W stronę źródeł i poszukanie argumentów, które decydują o przynależności do narodu. Uczniowie ustnie formułują wnioski w zespole, a po weryfikacji
na forum klasy zapisują uwagi w zeszytach, np.
Nie pokrewieństwo (kod genetyczny), ale wspólnota języka, historii, tradycji,
a często i religii decydują o przynależności do narodu.
Zwracamy uczniom uwagę, że przynależność terytorialna nie jest kryterium
narodowościowym, np. Polacy na emigracji nie przestają być Polakami, a Romowie
czy Niemcy żyjący w Polsce nie są Polakami, choć mogą mieć polskie obywatelstwo.
3. Praca z tekstem w dwuosobowych zespołach.
Uczniowie czytają O Grecji Bolesława Micińskiego i ostatni akapit W stronę źródeł.
W kontekście tych fragmentów oraz wcześniejszych wniosków uczniowie powinni
skonstruować odpowiedź na pytanie: Czy tekst Micińskiego jest pisany z punktu
widzenia członka konkretnej rodziny, konkretnego narodu, czy osoby przynależącej
do jeszcze innej wspólnoty? Jakiej?
Uczniowie ustnie formułują wnioski w zespole, a po weryfikacji na forum klasy
zapisują uwagi w zeszytach, np.
O „powinowactwie” decyduje często nieuświadomiona, ale wspólna idea smaku
i zmysłu moralnego (kod kultury), której podstawę dali greccy artyści i filozofowie.
4. Podsumowanie lekcji.
Zbieranie wniosków można podporządkować schematowi:
Czynniki budujące tożsamość
człowieka
(Jana Kowalskiego)
członka rodziny
(jednego z Kowalskich)
narodu
5. Praca domowa.
Odpowiedz pisemnie na pytanie: Gdzie dostrzegasz początki samego siebie?
* Metodyka nie stosuje i nie poleca zadań, które są niewykonalne. Niemniej ja w swej praktyce
stosuję czasami takie ćwiczenia. Uzmysławiają one uczniom niebezpieczeństwo myślenia
schematami oraz skłaniają do szukania różnych rozwiązań. Dodatkowo dają poczucie, że
nawet w szkole nie wszystkie działania muszą zakończyć się powodzeniem. Wykonanie tego
ćwiczenia (łatwo można je przeformułować na wykonalne) lub jego pominięcie zostawiam,
oczywiście, Państwa decyzji.
Dokument pochodzi ze strony www.gwo.pl