pobierz - Europejskie Forum Nowych Idei
Transkrypt
pobierz - Europejskie Forum Nowych Idei
EUROPEJSKIE FORUM NOWYCH IDEI 2014 Panel, czwartek 2 października 2014, 17:30-19:00 Partnerzy: KONFEDERACJA LEWIATAN/ STOWARZYSZENIE TURECKIEGO PRZEMYSŁU I BIZNESU (TÜSİAD)/ BUNDESVERBAND DER DEUTSCHEN INDUSTRIE/ SZWAJCARSKI ZWIĄZEK GOSPODARCZY (ECONOMIESUISSE)/ OŚRODEK THINKTANK Europa konkurencyjna, czyli jaka? Agenda na najbliższe pięciolecie Tematyka: Strategiczny dylemat: czy prymat polityki klimatycznej UE wyklucza konkurencyjność europejskiej gospodarki? Lista postulatów europejskiego biznesu dla nowej KE Konkurencyjna Polska w konkurencyjnej Europie Parlament Europejski i Komisja Europejska nowej kadencji stwarzają doskonałą okazję do nadania rozpędu procesowi integracji europejskiej. Z uwagi na fakt, że Unia Europejska znajduje się w krytycznym położeniu okazji tej nie należy zmarnować. Głęboki kryzys finansowy i gospodarczy oraz powolne ożywienie skutkują utrzymywaniem się wysokiego ryzyka utraconej dekady związanego ze wzrostem gospodarczym i tworzeniem nowych miejsc pracy. Chociaż w ostatnich latach UE koncentrowała się na sektorze finansowym, nie zdołała rozwiązać trapiących go problemów, ani też problemów związanych z realną gospodarką. Obecnie UE stoi w obliczu nierównowag makroekonomicznych, niezrównoważonych finansów publicznych oraz braku konkurencyjności w skali globalnej. Wzmocnienie konkurencyjności gospodarki UE przy jednoczesnym rozwiązaniu „od wewnątrz“ problemu jej oddalania się powinno być najwyższym priorytetem na najbliższe lata. Sprawozdanie będące przedmiotem dyskusji podczas EFNI zostało przedstawione przez cztery organizacje biznesowe: Związek Niemieckiego Przemysłu (BDI), Stowarzyszenie Tureckiego 1 Przemysłu i Biznesu (TÜSİAD), Konfederację Lewiatan oraz Economiesuisse. Organizacje te od zawsze wspierały europejskie wartości i projekty oraz stanowiły siłę napędową europejskiej integracji gospodarczej od jej zarania. Tym razem jednak, zamiast dokonywać ustaleń między sobą jak miało to miejsce w przeszłości, organizacje zdecydowały zwrócić się do wiodących europejskich think thanków o rozważenie przyszłych reform niezbędnych do przeprowadzenia w UE. Rozdział pierwszy opracowany przez Avenir Suisse zawiera analizę wyzwań jakie pojawiły się za sprawą niedociągnięć w ramach UGW oraz nierównowag makroekonomicznych. Podejmuje również kwestię ewentualnych opcji politycznych, jakie się z tym wiążą. W rozdziale drugim opracowanym przez THINKTANK skoncentrowano się na niezbędnych reformach, otoczeniu biznesowym oraz urzeczywistnieniu rynku wewnętrznego. W rozdziale trzecim, opracowanym przez Uniwersytet Boğaziçi – Forum Polityki Zagranicznej TÜSİAD, przeanalizowano potrzeby związane z polityką zagraniczną UE, rzucając światło na charakter globalizacji. W szczególności podjęto kwestię rozszerzenia i polityki sąsiedztwa UE. W ostatnim rozdziale przedstawionym przez DGAP omówiono różne możliwości przeprowadzenia niecierpiących zwłoki reform instytucjonalnych. Zalecenia wg. rozdziałów 1. Ramy makroekonomiczne W sprawozdaniu omówiono 8 kluczowych kwestii: zmienna geometria jako najbardziej obiecująca koncepcja zarządzanie w ramach Maastricht 2.0 jako mniej skomplikowane, bardziej wydajne i przejrzyste UGW: pozostaje w trudnej sytuacji, lecz jej rozbicie mogłoby wywołać poważne reperkusje w obszarze polityki i gospodarki osiągnięcie odpowiedniej równowagi między zasadą pomocniczości a zasadą solidarności przeprowadzenie gruntownych reform mających na celu zastąpienie środków nadzwyczajnych restrukturyzacja zadłużenia państwa i unia bankowa jako dwa filary stabilniejszej UGW 2 unia bankowa: podjęcie solidnych, wiążących regulacji przewaga konkurencyjna za sprawą polityk skoncentrowanych na rynku 2. Konkurencyjność europejskiej gospodarki W sprawozdaniu zaproponowano zbudowanie strategicznego podejścia UE wokół 5 głównych obszarów: konwergencja: wzmocnienie współpracy i usprawnienie procesu wymiany wiedzy przez wszystkie 28 państw członkowskich UE, w szczególności w dziedzinie innowacji i nowych technologii; jednolity rynek: pełne wdrożenie dyrektywy usługowej przez wszystkie państwa członkowskie UE, usprawnienie dalszej integracji wszystkich sektorów i wzmocnienie sektora e-commerce; wzrost i środowisko: ustanowienie europejskiej unii energetycznej i wspólnego rynku energii, jak również wdrożenie środków mających na celu utrzymanie niskich kosztów energii; otoczenie sprzyjające przedsiębiorcom: zmniejszenie regulacji unijnych dotyczących MŚP o 25%, wdrożenie ram prawnych zapewniających łatwiejszy dostęp MŚP do zamówień publicznych i instrumentów finansowych, zarówno publicznych jak i prywatnych; zbudowanie pomostu między badaniami a przemysłem: stworzenie ram prawnych i finansowych zachęcających najbardziej utalentowane osoby do pracy w Europie i na rzecz Europy. 3. Sprawy międzynarodowe W sprawozdaniu zawarto zalecenia dotyczące 3 obszarów: a) Globalna konkurencyjność UE docelowe jednostki mikro (np. osoby, spółki, uczelnie, organizacje pozarządowe, miasta, regiony), posiadające globalną przewagę konkurencyjną zamiast dążenia do stałej poprawy warunków na całym kontynencie, 3 zwiększenie „globalnego kapitału kulturowego“ UE poprzez poprawę międzynarodowej pozycji i wiarygodności przywódców UE na poziomie Rady, WPZiB i Komisji, promowanie bardziej uniwersalnego pojęcia „praworządności“ aniżeli bardziej szczegółowego pojęcia „demokracji“ zarówno w sąsiedztwie Europy, jak i na całym świecie, w szczególności w krajach, w których brak jest przesłanek społecznoekonomicznych i kulturowych do utworzenia demokracji, „import“ globalnego talentu do Europy mającego na celu poprawę „inteligentnego“ i „innowacyjnego“ wymiaru konkurencyjności europejskiej, stworzenie „rezydentury UE“ dla imigrantów nie przez państwa członkowskie, lecz przez samą Unię Europejską. „Rezydentura UE“ umożliwiłaby imigrantom uzyskanie „unijnej zielonej karty“, która z kolei pozwoliłaby im na osiedlenie się i podjęcie pracy w dowolnym państwie członkowskim UE. b) Stosunki z USA, Rosją i Chinami utrzymanie głębokich politycznych, gospodarczych i wojskowych więzi z USA i sfinalizowanie porozumienia w sprawie transatlantyckiego partnerstwa handlowoinwestycyjnego, opracowanie długoterminowego strategicznego partnerstwa i przyjaźni z Rosją z myślą o przyłączeniu jej do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i europejskiego systemu wartości, podniesienie poziomu i intensywności dialogu politycznego z Chinami w celu nadania większego znaczenia praworządności, podstawowym prawom człowieka i zrównoważonemu rozwojowi środowiska w Chinach. c) Polityka sąsiedztwa i rozszerzenie kontynuowanie procesu rozszerzenia o Turcję i kraje Bałkanów Zachodnich: przyczynianie się do realizacji planu ONZ dotyczącego przyspieszonego i kompleksowego rozwiązania kwestii Cypru, harmonizacja polityk unijnych i tureckich w regionie MENA, sfinalizowanie procesu liberalizacji wizowej w wyznaczonym terminie, regularne podejmowanie negocjacji prowadzących do ponownego objęcia 4 Turcji programem UE i udzielenia wsparcia w rozwiązaniu obecnego impasu politycznego kraju w sposób demokratyczny i europejski, określenie kryteriów „członkostwa stowarzyszonego“ dla krajów sąsiadujących w ramach Partnerstwa Wschodniego i Unii dla Śródziemnomorza, czyli dla statusu pośredniego między pełnoprawnym członkiem a sąsiadem. 4. Zarządzanie Europą a) W sprawozdaniu zaleca się przywódcom UE podjęcie działań w 3 obszarach: w zakresie wzmacniania legitymacji demokratycznej i kontroli publicznej: dążenie do lepszego połączenia Komisji następnej kadencji z krajowymi arenami poprzez powołanie przedstawicieli politycznych do kolegium komisarzy i częstsze zapraszanie ich do wypowiadania się w parlamentach krajowych, organizowanie pracy Komisji wokół klastrów politycznych podejmujących główne wyzwania UE (m.in. dotyczących wzrostu gospodarczego, euro lub spójności społecznej), na czele których stoją wiceprzewodniczący, korzystanie z funduszy UE w sposób bardziej przejrzysty zarówno poprzez zaangażowanie obywateli w planowanie budżetu regionalnego, jak i poprzez podkreślenie jego antykorupcyjnego charakteru. b) w zakresie większego poszanowania zasad suwerenności i pomocniczości: wpisanie zróżnicowanej integracji w ramy projektu europejskiego poprzez jej włączenie na jasno określonych warunkach jako nurtu głównego, a nie jako środka ostatecznego, większe zaangażowanie parlamentów narodowych głównie w dotychczasową procedurę żółtej kartki, a także w fora współpracy m.in. „Zgromadzenie Strefy Euro“ oraz we współpracę bezpośrednio z Parlamentem Europejskim. c) w zakresie usprawniania współpracy międzyinstytucjonalnej i stanowienia prawa: doprowadzenie do osiągnięcia przez Komisję, Radę i Parlament porozumienia w sprawie trójstronnego programu prac na lata 2014-2019, 5 podpisanie nowego „Porozumienia w sprawie lepszego stanowienia prawa“, co przyczyni się do zmniejszenia regulacji UE do końca bieżącego cyklu legislacyjnego. Nowa agencja powinna przeprowadzić niezależną ocenę skutków dla wszystkich trzech instytucji stanowienia prawa, a także udostępnić informacje na temat faktycznej transpozycji do prawa krajowego. Główne zalecenia Koordynatora 1. Opracowanie/przegląd przepisów ponowne uruchomienie lepszego programu legislacyjnego, modyfikacja całej procedury oceny wpływu poprzez ustanowienie w pełni niezależnej rady oceny wpływu, która będzie obsługiwać wszystkie trzy instytucje i aktualizować ocenę wpływu w procesie legislacyjnym, zapewnienie przeprowadzenia właściwego testu MŚP w każdym przypadku, wprowadzenie testu na potencjalny wpływ na konkurencyjność na poziomie unijnym i poszczególnych państw członkowskich, w stosownych przypadkach – uwzględnienie odstępstw od regulacji unijnych dla mikro-przedsiębiorstw i wszystkich przedsiębiorstw nieprowadzących działalności transgranicznej, zapewnienie większej elastyczności we wdrażaniu nowych przepisów i programów, w szczególności poprzez zawarcie przejściowych porozumień służących rozwojowi sytuacji gospodarczej i finansowej poszczególnych krajów, dopilnowanie, aby nowe przepisy i programy nie miały niekorzystnego wpływu na nadrabianie zaległości przez słabsze ekonomicznie państwa członkowskie, określenie jako wiążącej zasady, zgodnie z którą nowe przepisy i programy nie mogą przyczynić się do spowolnienia procesu zaspokajania potrzeb priorytetowych w obszarze edukacji, innowacji i technologii, zapewnienie odpowiedniego testu pomocniczości zgodnie z Protokołem w sprawie stosowania zasad pomocniczości, 6 przeprowadzenie i udostępnienie analizy wszystkich kwestii problematycznych zgłoszonych przez parlamenty krajowe dotyczących zasady pomocniczości oraz zorganizowanie jawnej dyskusji z udziałem przedstawicieli wszystkich parlamentów w przypadku wyrażenia poważnych obaw przez 1/3 wszystkich parlamentów krajowych, stosowanie w regulacjach prawnych tzw. klauzul zachodzącego słońca (sunset clauses) zamiast jedynie klauzul przeglądowych, zapewnienie pełnego przeglądu aktualnych kompetencji Unii Europejskiej w celu ponownego rozdzielenia (w miarę możliwości) obowiązków pomiędzy państwa członkowskie. 2. Przegląd i usprawnienie programu Small Business Act (SBA) pomiar postępu we wdrażaniu SBA nie tylko w stosunku do uzgodnionych celów, lecz również w stosunku do globalnych trendów, podjęcie kwestii dostępu do energii i cen energii dla MŚP. 3. Utworzenie Unii Energetycznej wzmożenie wysiłków mających na celu opracowanie rozwiązań technicznych, które umożliwią wykorzystanie własnych zasobów energetycznych bez spowalniania procesu dekarbonizacji, wprowadzenie normy emisji CO2 dla nowych elektrowni z uwzględnieniem poszczególnych poziomów uzależnienia od węgla i gazu. 4. Szersza Europa potwierdzenie decyzji o przyłączeniu Turcji do Unii Europejskiej, nadanie nowego rozpędu negocjacjom akcesyjnym poprzez uzgodnienie z Turcją mapy drogowej z jasnym harmonogramem otwarcia i zamknięcia procesu negocjacyjnego, jak również przybliżonego terminu przyłączenia Turcji do UE, jednoczesne usprawnienie funkcjonowania unii celnej z Turcją poprzez poszerzenie jej zakresu (usługi, transport, zamówienia publiczne) oraz zniesienie dotychczasowych dyskryminujących przepisów, 7 opracowanie strategii szerszej Europy stanowiącej połączenie polityki akcesyjnej, polityki sąsiedztwa i partnerstwa strategicznego, rozpoczęcie przygotowań do utworzenia jednolitego rynku na kontynencie, doprecyzowanie kształtu stosunków z aktualnymi lub przyszłymi państwami członkowskimi UE; ustalenie wiarygodnej perspektywy, wzmocnienie stosunków z krajami BRICS oraz przegląd/opracowanie konkretnych krajowych planów działania mających na celu usprawnienie koordynacji, dialogu i liberalizacji handlu. 5. Zalecenia na poziomie instytucjonalnym dopóki liczba komisarzy nie ulegnie zmniejszeniu – rozważenie powołania zastępców dla Wysokiego Przedstawiciela oraz Wiceprzewodniczacych Komisji, utworzenie klastrów komisarzy koordynowanych przez Wiceprzewodniczących, zapewnienie „konkurencyjności” pomiędzy klastrami pod kierownictwem Przewodniczącego Komisji, zapewnienie lepszych regulacji mających zastosowanie do klastra pod kierownictwem Wiceprzewodniczących, nadanie członkom Komisji pełnych uprawnień w stosunku do służb Komisji, w tym w zakresie wykonywania budżetu, mianowania większości urzędników wyższego szczebla, tworzenia struktury organizacyjnej służb, jak również polityki informacyjnej oraz kształtowania relacji służb z mediami, usprawnienie kontaktów z Parlamentem Europejskim i parlamentami krajowymi oraz uczynienie regularnych występów członków kolegium wiążącymi, ustanowienie niezależnego organu odpowiedzialnego za fuzje/przejęcia oraz sprawy dotyczące karteli, wzmocnienie roli Europejskiej Agencji Obrony oraz usprawnienie koordynacji zarówno w zakresie opracowywania i składania zamówień na sprzęt wojskowy, jak również rozwoju i utrzymania konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego. 8 AUTOR: MAŁGORZATA BONIKOWSKA, PARTNER ZARZĄDZAJĄCY, OŚRODEK THINKTANK 9