Prezentacja Edwarda Woźniaka opisująca zasady

STOP ŚMIERCI NA PRZYDROśNYCH DRZEWACH !
KSTAŁTOWANIE BEZPIECZEŃSTWA „ZIELONEGO” OTOCZENIA DROGI.
KATOWICE 23.04.2009. Edward Woźniak.
STREFY ŚMIERCI
STREFA BEZPIECZEŃSTWA
BŁĘDY LUDZKIE
STAN NAWIERZCHNI
AWARIE TECHNICZNE
„JEST RZECZĄ NIEWYOBRAśALNĄ , BY WE WSPÓŁCZESNY, HUMANITARNYM
SPOŁECZEŃSTWIE, CZŁOWIEK, KTÓRY POPEŁNIŁ NIEZAMIERZONY BŁĄD W RUCHU
DROGOWYM BYŁ KARANY WYROKIEM ŚMIERCI Z JEGO NATYCHMIASTOWYM
WYKONANIEM !”
Ofiary śmiertelne w wypadkach drogowych w latach 2000-2004 w Polsce w grupie najwaŜniejszych problemów.(
http://www.krbrd.gov.pl/download/pdf/Gambit_2005_RM.pdf)
„ZIELONE POBOCZA”
Projekt zasad urządzania zieleni przydroŜnej
DEFINICJE Uś
śYTYCH OKREŚ
ŚLEŃ
Ń
- zieleń
ń niska –
Rośliny o wysokości do 40 cm np. trawy, krzewy płoŜące, kwiaty.
- zieleń
ń krzewiasta –
Roślinność składająca się z róŜnych gatunków krzewów oraz form krzewiastych
drzew, osiągająca wysokość powyŜej 40 cm, której średnica pędów, mierzona
na poziomie szyjki korzeniowej nie przekracza 7 cm, urządzona w odpowiednim
do potrzeb układzie.
Zieleń krzewiasta urządzona w formie pasma o szerokości do 3m,
podzielonego na odcinki o długości od 3m do 12m, odstępy między
odcinkami o długości ok. 3 m wypełnione zielenią niską. Poszczególne
odcinki pasma mogą być urządzone:
a) w formie Ŝywopłotu formowanego o szerokości do 1m,
b) jako jeden rząd roślin osiągających średnicę ok. 1m,
c) jako jeden rząd roślin osiągających średnicę do 3m,
d) jako dwa rzędy roślin tworzące odcinek o łącznej szerokości do 3m.
- poszerzone pasmo zieleni krzewiastej –
Pasmo zieleni krzewiastej o szerokości powyŜej 3m, urządzone z odcinków o
szerokości do 3m i długości powyŜej 3m. Odstępy między odcinkami długości ok.
3m wypełnione zielenią niską. Poszerzone pasmo zieleni krzewiastej moŜe być
urządzone na kilka sposobów np:
a) poszczególne odcinki urządzone prostopadle do krawędzi jezdni
b) poszczególne odcinki urządzone ukośnie do krawędzi jezdni
c) urządzone z dwóch równoległych do siebie pasm. Od strony jezdni pasmo urządzone z krótkich odcinków krzewów niskich,
od strony granicy pasa drogowego z dłuŜszych odcinków krzewów wysokich.
d) w sposób mieszany w dowolnym układzie, z zachowaniem 3m odstępów między poszczególnymi odcinkami.
- zieleń
ń wysoka –
formy pienne drzew wysokich, których średnica pnia przekracza 7cm zlokalizowane
poza strefą bezpieczeństwa, z wyłączeniem gatunków osiągających wysokość
większą od odległości ich pnia do krawędzi jezdni, sadzone w formie rzędu lub kilku
rzędów równolegle do jezdni.
- strefa bezpieczeń
ństwa –
pas terenu przyległy do jezdni, wolny od niebezpiecznych przeszkód bocznych, za jakie są uznawane m.in. drzewa o średnicy
pnia większej niŜ 7cm.
I
URZĄDZANIE ZIELENI PRZYDROśNEJ
/warunki techniczne/
- zieleń
ń niska –
1. W przyległej do jezdni części pasa drogowego o szerokości najmniej 3m, przy
prostych odcinkach dróg oraz na zewnętrznych stronach zakrętów i łuków jezdni.
(W wyjątkowych przypadkach, gdy wymiary pasa drogowego to uniemoŜliwiają, moŜna przy drogach powiatowych i
gminnych o niskim natęŜeniu ruchu zmniejszyć tę szerokość do 1,5m)
2. W przyległej do jezdni części pasa drogowego o szerokości większej niŜ 3 m na:
- wewnętrznych stronach łuków jezdni
- na odcinkach dróg, gdzie przez jezdnię mogą przebiegać dzikie zwierzęta.
3. Od krawędzi jezdni do granicy pasa drogowego na wewnętrznych stronach zakrętów.
4. W polu widoczności przed skrzyŜowaniami i przejazdami kolejowymi.
(Wymiary pola widoczności określono w przepisach Rozporządzenia Ministra Transportu i
Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Dz. U. z dnia 14 maja 1999 r.
ZAŁĄCZNIK Nr 2. WARUNKI WIDOCZNOŚCI NA SKRZYśOWANIACH I ZJAZDACH,
,
http://www.abc.com.pl/serwis/du/1999/0430.htm
oraz w przepisach Rozporządzenia Ministra Transportu Gospodarki Morskiej z dnia 26
lutego 1996 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać
skrzyŜowania linii kolejowych z drogami publicznymi i ich usytuowanie. Dz. U. z dnia 20
marca 1996 r.)
ZAŁĄCZNIK Nr 3WARUNKI WIDOCZNOŚCI NA WJAZDACH Z PASEM WŁĄCZANIA
5. Na wyspach kanalizujących ruch na skrzyŜowaniach.
6. Na bocznym pasie dzielącym rozdzielającym jezdnie o róŜnych funkcjach.
- zieleń
ń krzewiasta –
1. Do umacniania skarp wykopów.
2. Na środkowym pasie dzielącym - rozdzielającym jezdnie przeznaczone dla przeciwnych kierunków ruchu
3. Jako osłony przeciwolśnieniowe zlokalizowane w strefie bezpieczeństwa.
–
-W pozostałej części pasa drogowego, poza terenem przeznaczonym dla zieleni niskiej.
- pasmo zieleni krzewiastej
- poszerzone pasmo zieleni krzewiastej -
1. Na zewnętrznych stronach zakrętów i łuków jezdni
2.Do umacniania skarp nasypów.
2. W miejscach gdzie poza pasmem zieleni krzewiastej znajdują się drzewa o grubym pniu,
słupy lub inne zagraŜające bezpieczeństwu obiekty.
3. Na odcinkach dróg gdzie zieleń niska i pasmo zieleni krzewiastej w sposób niedostateczny
chronią teren przyległy do drogi przed hałasem i szkodliwymi substancjami emitowanymi
- zieleń
ń wysoka –
1. Jako osłony przeciwwietrzne na odcinkach dróg o dopuszczonej prędkości nie mniejszej
niŜ 70km/h, naraŜonych na działanie silnych wiatrów bocznych, mogących zagraŜać
bezpieczeństwu ruchu, a w szczególności na dojazdach do mostów, w okolicach
nadmorskich, przy przekraczaniu dolin i wąwozów.
2. Przy drogach gdzie zieleń trawiasta i poszerzone pasmo zieleni krzewiastej w sposób
niedostateczny chronią teren przyległy do drogi przed hałasem i szkodliwymi substancjami
emitowanymi przez pojazdy.
3. Jako osłony przeciwolśnieniowe.
4. Dla urozmaicenia krajobrazu.
PAS TERENU O SZEROKOŚCI 18M.
02. 05. 1994. GDAŃSK KOKOSZKI
NAJWIĘKSZA AUTOBUSOWA KATASTROFA W HISTORII POLSKI
STOP ŚMIERCI NA PRZYDROśNYCH DRZEWACH !