ratownik - Związek Zawodowy Ratowników Górniczych w Polsce.

RATOWNIK
INFORMATOR ZWIĄZKU ZAWODOWEGO
RATOWNIKÓW GÓRNICZYCH W POLSCE
Nr 2/2008
50-lecie OSRG Jaworzno
W dniu 6 listopada 2008 roku Okręgowa Stacja Ratownictwa Górniczego
w Jaworznie obchodziła jubileusz 50
– lecia istnienia. Po uroczystej mszy św. w
ISSN 1428-5037
Z okazji Górniczego Święta
kościele parafialnym pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Jaworznie - Borach, koncelebrowanej przez ks. Stanisława Janickiego
oraz Lucjana Bielasa wszyscy uczestnicy
przenieśli się do sali na szyb Piłsudski przy
ZG Sobieskim. W części oficjalnej uroczystości dyrektor mgr inż. Zbigniew Kubica przedstawił historię OSRG Jaworzno.
Dokończenie na stronie 10
Życzenia szczęścia górniczego,
zdrowia, wszelkiej pomyślności oraz
bezpiecznej i spokojnej pracy.
95-lecie K.S. Bochnia
Historia ratownictwa górniczego w najstarszym zakładzie górniczym działającym
na ziemiach polskich, wiąże się nierozerwalnie z zawodem jaki od wieków towarzyszy ludzkości. Nie znamy ani pierwszego
poszkodowanego pracującego pod ziemią ani
też tych niosących mu pomoc. Można się tylko
domyślić, że były to działania spontanicznej
samopomocy pracujących ze sobą górników.
Potrzeba było kilka wieków zdobywania doświadczeń, pogłębiania wiedzy o zagrożeniach
i sposobach ich zwalczania, aby powstało zorganizowane ratownictwo górnicze.
Pierwsze wzmianki o organizowaniu się w
kopalniach początkowych form służb ratowniczych sięgają roku 1889. 31 maja tegoż roku.
Cesarsko-Królewski Urząd Górniczy
Dokończenie na stronie 10
Dla członków związku
oraz wszystkich zatrudnionych
w górnictwie.
Ciepłych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia
oraz Wszelkiej Pomyślnośći w Nowym Roku
składa
Zarząd Krajowy ZZRG w Polsce
Wesołych Świąt
Ciepłych i radosnych
Świąt Bożego
Narodzenia oraz
Wszelkiej Pomyślnośći
w Nowym Roku
składa
Zarząd Krajowy ZZRG
w Polsce
Akademia Borbórkowa
w CSRG
Tegoroczne obchody Barbórkowe rozpoczęto, jak co roku, uroczystą Mszą Świetą
upamiętniającą ten ważny dla każdego górnika dzień. Gdy ta dobiegła końca, wszyscy
udali się pod pomnik upamiętniający poległych w czasie akcji ratowników górniczych
i poprzez złożenie wiązanek kwiatów oddali
im cześć. W auli CSRG odbyła się Akademia,
w trakcie której przedstawiciele władz państowych oraz miejskich, z Wojewodą Śląskim na
czele, przekazali życzenia spokojnej oraz bezpiecznej pracy wszystkim górnikom.
Dokończenie na stronie 10
50-lecie OSRG
Wodzisław Śl.
7 października 2008r. Okręgowa Stacja
Ratownictwa Górniczego w Wodzisławiu
Śl. obchodziła jubileusz 50-lecia swojego istnienia. Uroczystości rozpoczęła msza
św. w kościele p/w Św. Stanisława w Marklowicach którą koncelebrował ksiądz dziekan Bogusław Płonka. Po mszy św. wszyscy
uczestnicy w asyście pocztów sztandarowych
z KSRG „Marcel”, MZK ZZRG w Polsce przy
JSW S.A., OSRG Wodzisław oraz górniczej
orkiestry dętej KWK „Marcel” defiladowym
krokiem przemaszerowali do hali sportowej
mieszczącej się przy Szkole Podstawowej nr
1 w Marklowicach gdzie miała miejsce druga
cześć uroczystości.
Dokończenie na stronie 10
Najnowocześniejszy czterogodzinny
aparat roboczy
Aparat BioPak 240Revolution został tak zaprojektowany, by zmniejszyć koszty użytkowania,
ułatwić konserwację i przygotowanie do użycia.
Dzięki małym kosztom nabycia i minimalnym kosztom utrzymania, aparat BioPak 240R staje się
najtańszym czterogodzinnym aparatem z obiegiem zamkniętym, dostępnym na rynku.
Nie występują jakiekolwiek obowiązkowe przeglądy czy wymiany części.
Aparat wyróżnia się:
• Innowacyjnym i niespotykanym pochłaniaczem, systemem chłodzenia i intuicyjnym
systemem monitorującym
• Nie występuje obowiązek wysyłania aparatu ani jego części na obowiązkowe,
płatne przeglądy
w serwisie producenta aparatu
• Lepszym i wygodniejszym
użytkowaniem ze względu na
doskonałą ergonomię
• Najłatwiejszym użytkowaniem
i konserwacją aparatu. Dzięki
małej ilości części
i podzespołów aparatu,
przygotowanie zajmuje
kilka chwil
• Doskonałymi parametrami
fizjologicznymi
Aparat ten to prawdziwa rewolucja wśród aparatów roboczych.
www.ntron.com
RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008
strona 3
Biopak 240 R w trakcie testów na kopalniach Katowickiego Holdingu
Węglowego S.A. „Kazimierz-Juliusz” już puka do drzwi i upomina się o swoje.
Celem naszego działania było testowanie aparatu Biopak 240R przez
bezpośrednio zainteresowanych – ratowników górniczych w kopalniach.
Najpierw odbyło się spotkanie Dyrektora KWK „Wujek” inż Krzysztofa Kuraka z przedstawicielem firmy „Biomarine’ (Ntron), Jarosławem Michalskim.
Firma „Biomarine” jest producentem
nowego typu roboczego aparatu regeneracyjnego Biopak 240. Stary ratownik,
jakim jest dyrektor Kurak, zadawał sporo
pytań. Poczynając od typowo roboczych, z
pozycji pracującego w aparacie ratownika
przez bezpieczeństwo pracy aż po zagadnienia ekonomiczne, jak na dyrektora przystało.
Wynikiem tych rozmów była zgoda na przetestowanie Biopak-a w warunkach dołowych, w
trakcie ćwiczeń ratowniczych pod ziemią oraz
w czasie seminarium dla zastępowych.
Prezentacja aparatu, poprzedzona krótkim
rysem historycznym, wywołała dyskusję nad
jego walorami. Atutami Biopak-a na pewno
są: prosta konstrukcja i łatwa obsługa. Wady
to wyprowadzenie węży oddechowych w pozycji naramiennej. Musimy sobie jednak w
tym miejscu powiedzieć, że niestety wszystkie
dostępne na rynku aparaty, które mają zastąpić
W-70 mają tę cechę. Także konieczność stosowania wkładów chłodzących w aparatach
staje się koniecznością, ze względu na powtarzające się coraz częściej akcje w trudnych
warunkach mikroklimatu. Nie bez znaczenia
dla zakładu pracy są zapewne koszty zakupu
aparatów oraz koszty utrzymania ich w gotowości do pracy.
Seminarium odbyło się 31 października, a
7 listopada odbyły się ćwiczenia ratownicze
pod ziemią, w trakcie których zastęp ratowników mógł na własnych kościach wypróbować
Biopak-a. Plan ćwiczeń zakładał: wyjście z
bazy dwóch zastępów w aparatach, dojście do
ściany (ok. 800m), przejście przez ścianę wydobywczą, przetransportowanie po wyjściu ze
ściany 4 rur podsadzkowych Ø185 na dystansie ok. 70m, powrót do bazy (ok. 1km). Wyjście z bazy poprzedziło badanie lekarskie.
Jeden zastęp był wyposażony w aparaty
Biopak 240R, zgodnie z instrukcją wyposażonych we wkłady lodowe, drugi zastęp w
aparaty W-70 uzbrojone w SAT-y z lodem. W
ścianie temperatura dochodziła do 28 stopni
Celsjusza a w miejscu transportu, przy wilgotności względnej ok. 90% temperatura wynosiła 31,5 stopni. Jak widać warunki nie należały
do najłatwiejszych, a założone zadania miały
na celu sprawdzić nowy typ aparatu w warunkach pracy zbliżonych do akcji.
W czasie transportu doszło do usz
kodzenia węża wydechowego w Biopaku.
Przyczyną było dociśnięcie węża transportowaną rurą podsadzkową do króćca komory
oddechowej i w konsekwencji jego przecięcie.
Po korekcie położenia aparatu na plecach przez
popuszczenie pasów nośnych, drugi transport
przebiegł bez przeszkód, co pokazuje, że aparaty z wężami wyprowadzonymi w pozycji
naramiennej nie są przeszkodą dla transportu
nawet rury podsadzkowej. Niezbędne jest jednak szkolenie i trening. Po powrocie do bazy,
po około 90 minutach, i zdjęciu aparatów ratownicy wymieniali opinie o komforcie pracy
w aparatach. Swoje opinie zawarli również w
anonimowych ankietach, które wypełniali po
wyjeździe w Kopalnianej Stacji Ratownictwa
Górniczego. Informacje zawarte w tych ankietach podkreślają uproszczone kontrole ratownika, komfort oddychania w Biopak-u, wygodę przy noszeniu , dobrą widoczność i nie
parowanie maski twarzowej mimo fabrycznego braku wycieraczki. Są również wskazywane wady. Podstawowa to węże oddechowe na
ramionach. I nie mówi się tylko o zagrożeniu
tych węży w czasie transportu, ale również o
tym, że utrudniają przejście niskich i wąskich
odcinków wyrobisk.
Inne wskazówki dla producenta to: mała
czytelność manometru z powodu umieszczenia na nim dwu skal oraz budzące obawy
zabezpieczenie maski przed odpięciem się od
łącznika oddechowego. Nasi koledzy sugerują
również, że zastosowanie odpinanego prawego
pasa nośnego, podobnie jak w aparacie W-70,
ułatwiłoby pokonywanie trudnych odcinków,
gdzie nie ma możliwości zdejmowania aparatu przez głowę.
12 listopada odbyły się ćwiczenia powierzchniowe na KWK „Murcki”. W trakcie
ćwiczeń testowano aparat Biopak w komorze
ćwiczeń pokonując wszelkie przeszkody tam
przygotowane. Niskie przejście oraz przełaz
przeciwwybuchowy. Również ratownicy pracujący na zmianie popołudniowej i nocnej
mieli możliwość przymiarki aparatu. Dominowały wśród nich pozytywne opinie, podkreślające komfort oddychania i wygodę w noszeniu. Potwierdziły się uwagi co do gabarytów
aparatu, które utrudniają niskie przejścia.
Mechanicy aparatowi z zadowoleniem mówili o prostej, nieskomplikowanej konstrukcji i
szybkiej obsłudze. Podkreślili zalety modułowej konstrukcji i niezależność funkcjonowania od elektroniki. Właśnie elektronika jest
elementem budzącym najwięcej kontrowersji i
obaw. Przydałby się również test wytrzymałościowy obudowy. Niektórzy mają obawy czy
tworzywo jest wystarczająco mocne, jak na
warunki górnicze.
17 listopada na Ruchu „Śląsk” kopalni
„Wujek” odbyły się ćwiczenia dołowe. Celem
pracy zastępu była przebudowa tymczasowej
tamy izolacyjnej. Warunki pracy jak przystało na tę kopalnię były odbiegające od normy.
30 stopni Celsjusza i 90 % wilgotności. Ratownicy ze „Śląska” również wskazywali na
czytelność manometru i połączenie maski z
łącznikiem oddechowym. Te elementy rodziły
obawy ratowników przed używaniem go w akcji. Praca w zaciśniętych, niskich wyrobiskach
też sprawiała problemy w związku z trudnościami związanymi ze zdejmowaniem aparatu.
Wszelkie uwagi przekazano przedstawicielowi firmy. Pracę na ćwiczeniach obserwowali
również dr Słota i mgr Słota. Bracia i pracownicy naukowi Politechniki Śląskiej. Zajmują
się pracą w warunkach trudnego mikroklimatu. Obecnie pracują nad wpływem wszystkich
aparatów, roboczych i ucieczkowych, na organizm pracownika zmuszonego do korzystania
z tych aparatów w różnych warunkach.
Przedstawiciel firmy „Ntron” przygotowuje
się do rozmów z kolejnymi kopalniami Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. i ustaleniem kalendarza kolejnych prezentacji.
W chwili składu kwartalnika dobiegają
końca rozmowy i finalizowana jest umowa
firmy Ntron z Zarządem kopalni „KazimierzJuliusz” mówiąca o testowaniu aparatu Biopak. Założeniem podstawowym umowy jest
przeprowadzenie kilkunastu ćwiczeń w wyrobiskach dołowych i w komorze ćwiczeń na
powierzchni. Celem zaś, jest zapoznanie się,
w miarę możliwości, jak największej grupy
ratowników z nowymi aparatami i warunkami
pracy w tych aparatach oraz wyrażenie swoich
opinii przez nich. Ćwiczenia będą się odbywać
w terminie od 2 stycznia do 1 lipca 2009 r.
Mam nadzieję, że opinie i uwagi ratowników wskazujące wady w aparacie i pokazujące drogi ich naprawy zostaną potraktowane
poważnie przez producenta. Oczekujemy od
firmy Ntron rzetelnej odpowiedzi na stawiane przez ratowników pytania i sugestie zmian
konstrukcyjnych w aparatach.
Może to technologia z NASA, lecz do realiów polskiego górnictwa trzeba ją trochę
dopasować.
Wszak najważniejszy jest człowiek....
Andy
strona 4
RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008
BHP w Kompanii Węglowej
W listopadzie analiza bezpieczeństwa pracy w górnictwie
na każdym szczeblu zainteresowań osiągnęła zadowalającą
liczbę spotkań. W dniu 13 listopada obradowała Komisja
Bezpieczeństwa Pracy przy Wyższym Urzędzie Górniczym
– notatkę z obrad i wniosek Przewodniczącego załączamy do
artykułu.
W dniu 14 listopada spotkała się Podkomisja ds. analizy nakładów finansowych na cele bhp w KW S.A. notatkę również
załączamy do artykułu. W dniu 24 listopada zebrał się Zespół
Trójstronny ds. bezpieczeństwa socjalnego górników. Podczas
posiedzenia Zespołu dyskutowano wyłącznie o bezpieczeństwie
pracy w górnictwie, więcej przeczytasz w osobnym artykule.
Natomiast 27 listopada w Kompanii Węglowej odbyło się posiedzenie Komisji ds. Problemów Bezpieczeństwa w KW. Wiele
spotkań, wiele analiz i sporo powodów. Statystyki wypadkowości są złe. Wzrosła wypadkowość śmiertelna oraz liczba urazów
ciężkich. Statystycy biją na alarm. Trzeba zmienić system
szkoleń. Zbyt wiele wypadków mieści się w przyczynach ludzkich. Albo rutyna, albo błędy organizacyjne na stanowisku pracy. Wskazałem na ważną przyczynę. Wciąż niskie zatrudnienie
powoduje, że często pracownicy przemieszczają się w czasie
jednej dniówki do obsługi różnych urządzeń, a nawet w różne
warunki pracy. Narażeni są na upadki, na zmianę mikroklimatu
i dekoncentrują się.
Niepokojący jest wzrost liczby niebezpiecznych zdarzeń naturalnych. W blisko 70% ściany i przodki postępują w otoczeniu
metanu i tąpań. Większość z nich postępuje z równoczesnym
występowaniem obu zagrożeń. Praca załóg górniczych i ratowników koncentruje się, z jednej strony na planach wydobywczych, a z drugiej – na walce z zagrożeniami w ramach prac
profilaktycznych.
Kompania Węglowa na usuwanie zagrożeń naturalnych wydała za 10-miesięcy br. kwotę 297 mln złotych. Główne zadania,
to zwalczanie metanu, tąpań, pożarów i zagrożenia wybuchem
pyłu węglowego. Ogółem nastąpił 16% wzrost nakładów na
bezpieczeństwo pracy i zapobieganie zagrożeniom. Reasumując, należy zadać pytanie, czy wzrost ceny materiałów i usług
dla górnictwa przy wzroście liczby zdarzeń i zagrożeń naturalnych pozwalają ocenić, że nakłady są odpowiednio wysokie?
Kompania Węglowa deklaruje wzrost zatrudnienia, sprzyja adaptacji zawodowej dla nowoprzyjętych oraz zdobywaniu kwalifikacji i dalszemu kształceniu się pracowników. Przeprowadzane
są szkolenia i konkursy bhp. Wniosłem również o analizę obłożeń w działach bhp, aby inspektorzy częściej pojawiali się w
wyrobiskach dołowych. Generalnie dostrzegam niepozorowane
działania. Oby przełożyły się na poprawę złych statystyk.
Szczęść Boże
Piotr Luberta
Z posiedzenia Podkomisji ds. Analizy nakładów finansowych na cele
bhp w Kompanii Węglowej - Halemba
Podkomisja wypracowała zasady pełnienia dyżurów przez
lekarzy w oddziałach i zakładach Kompanii Węglowej. Zasady dotyczą zdolności lekarzy do zjazdu pod ziemię i udzielania pomocy oraz orzeczeń możliwie na stanowisku pracy.
Lekarze dyżurując dla kopalń muszą przybywać szybko i
być wolni od dyżurów w szpitalach. Umowy powinny być
podpisywane na szczeblu firmy nie indywidualnie i dla grupy zakładów górniczych, tak aby możliwe były zastępstwa i
ciągłość zabezpieczenia medycznego.
Przewodniczący Luberta wniósł pod rozwagę przypadek z wybuchu
metanu w Boryni w czerwcu br. Niedopuszczalne jest aby poszkodowani bez zaopatrzenia medycznego i bez zorganizowanej pomocy samodzielnie ewakuowali się ze strefy zagrożonej do wyjazdu. W przypadkach zbiorowych trzeba wypracować model zbiorowej pomocy
medycznej. Ustalono zestawy środków i sprzętu medycznego do dyspozycji dyżurującego lekarza. Ujednolicenie połączone ze szkoleniem
pozwoli lekarzom działać skutecznie w każdych okolicznościach.
Istotnym elementem kompleksowego i jednolitego systemy stały się
zasady zestawu środków i sprzętu medycznego w dyspozycji oddziałowych sanitariuszy. Przewodniczący Luberta podkreślił znaczenie szkoleń sanitariuszy uwzględniające ustawowe, sprzętowe i praktyczne zasady udzielania pomocy przedmedycznej. Wskazał na dobre regulacje
dotyczące ratowników górniczych i specjalistyczny kurs co dwa lata, a
wziąwszy pod uwagę ustawę o ratownictwie medycznym kurs ok. 16
godzinny powinien odbywać się corocznie.
Podkomisja postanowiła omówione i przyjęte zasady przedstawić
plenarnej Komisji Bezpieczeństwa KW S.A. z propozycją stosowania
od nowego roku.
W sprawach różnych Przewodniczący Luberta wniósł o rekomendację Podkomisji dla wniosków:
- Zastępowi dyżurujących zastępów ratowniczych z uwagi na specjalistyczne kursy przedmedyczne pełnią funkcję sanitariuszy uzupełniających sanitariuszy oddziałowych.
- Zestawić ilościowo liczbę etatów w oddziałach bhp kopalni i dostosować ją do potrzeb zakładu górniczego, aby zatrudnienie było adekwatne do zadań przypisanych typu służbom. ZZRG w Polsce uważa,
że inspektorzy bhp nie znajdują czasu na kontrolowanie stanowisk pracy i doradztwo związane z planem ruchu zakładu i sztuką górniczą.
Służby bhp nie mają szans wyjścia z biur pod ziemię. Liczba raportów,
szkoleń i protokołów przekracza ich zasadnicze obowiązki.
- Ujednolicenie zasad adaptacji zawodowej dla nowo przyjętych
pracowników. W trosce o jak najmniejszy udział nowo przyjętych w
wypadkowości instruktaż nie może być krótszy od trzech miesięcy,
a kurs młodszego górnika powinien nastąpić po 6-ciu miesiącach zatrudnienia. Zakłady górnicze muszą wprowadzić i ujednolicić zasady
pól szkoleniowych pod ziemią dla praktykantów zasadniczych i technicznych szkół zawodowych oraz dla stażystów po studiach o kierunku
górniczym. W tym opracowaniu Zarząd Kompanii Węglowej powinien
stwarzać warunki i zachęcać do dalszego kształcenia i podnoszenia
kwalifikacji. Odchodzenie nowo przyjętych z górnictwa po pierwszej
wypłacie nie jest błędem konstrukcji układu zbiorowego pracy i zasad wynagrodzenia. Przedsiębiorcy w porozumieniu ze związkami zawodowymi powinni znaleźć dodatkowe zachęty finansowe dla nowo
przyjętych. Zmiana pokoleniowa w górnictwie musi mieć stabilne i
perspektywiczne zasady.
- Działy bhp przejmą koszty materiałów i wynagrodzeń związanych z
akcjami ratowniczym i pracami profilaktycznymi. Te zadania nie mogą
RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008
obciążać funduszów płac i muszą mieć charakter nadzwyczajny na zasadzie funduszu celowego, naliczanego z początkiem roku z podstawą
średniej lat ubiegłych.
- Wypracować bezpieczne zasady notyfikacji, udzielania certyfikatów i dopuszczeń materiałów i usług dla górnictwa, aby komisje przetargowe miały pewność, że dopuszczone materiały i usługi zachowują
wymagane normy bezpieczeństwa.
P. Luberta
Z posiedzenia Komisji Bezpieczeństwa Pracy w Górnictwie
przy Wyższym Urzędzie
Górniczym.
Nowy Prezes WUG - Piotr Litwa przyjął gratulacje od
Przewodniczącego Komisji - Naczelnego Dyrektura GIG
prof. Dubińskiego, który w imieniu Komisji życzył Prezesowi WUG stabilnej i owocnej Prezesury w odpowiedzialnej
Instytucji. Prezes Litwa docenił rangę Komisji i zapowiedział jej kontynuację, bo ceni sobie merytorykę i doradztwo
na jakie może w tym gronie liczyć.
Cenną deklaracją była zapowiedź Wiceminister Gospodarki Joanny Strzelec - Łobodzińskiej, że w najbliższym posiedzeniu
Komisji weźmie udział osobiście, a na kolejne będzie delegowała Dyrektora Departamentu Górnictwa w MG. Ta deklaracja
podnosi rangę Komisji, a przede wszystkim informuje wszystkie
strony na bieżąco. Oceniono stan bezpieczeństwa pracy w górnictwie za 10 miesięcy 2008r. Oraz działalność OUG i WUG w
celu poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie. Niepokojący
jest wzrost liczby wypadków śmiertelnych i ciężkich. Pomimo
spadku wydobycia wskaźniki statystyczne do 2008r. są gorsze.
Przewodniczący Piotr Luberta wskazał na wzrost wybuchów
i zapaleń metanu od 2002r. oraz wybuchów pyłu węglowego.
Zagrożenie metanowe zbyt często nie jest opanowane zapobieganiem i pracami profilaktycznymi co potwierdzają zdarzenia
zaistniałe w 2008r.
W przyczynach Przewodniczący wskazał na zaniechania, zbyt
wczesne zaprzestanie działani profilaktycznych lub ich prowadzenie w sposób nieadekwatny do stanu zagrożenia. Interesująca na zakończenie tej analizy jest strategia Komisji Europejskiej,
która nakazuje obniżenie wypadkowości o 25% - szkoda, że w
strategii nie podano instrukcji do osiągnięcia celu. Po analizie
wypadkowości przedsiębiorcy omówili działania i plany, które
powinny wpłynąć na poprawę bezpieczeństwa pracy w górnictwie. Padło wiele cennych już podjętych działań i deklaracji jakie będą lub są rozpatrywane. Obok szeregu inwestycji mówiono o odtworzeniu kadry specjalistycznej o stworzeniu warunków
do podnoszenia kwalifikacji i dalszego kształcenia. Cenne są
zarządzenia ujednolicenia i wydłużenia adaptacji zawodowej
dla wielu nowo przyjętych z odpowiednim instruktażami stanowiskowymi. Plany ruchu i dokumenty bezpieczeństwa oraz
technologie zapobiegawcze muszą być udoskonalane. Brakuje
rzetelnych ocen ryzyka zawodowego. Przewodniczący Luberta
wskazał, że nie spółka węglowa, a kopalnia powinna tworzyć i
realizować te dokumenty, chyba, że odpowiedzialność za bezpieczeństwo i jego realizację spadną na głowy Prezesów Spółek
Węglowych.
strona 5
Przewodniczący Luberta ocenił obszerne raporty przedsiębiorców jako obiecujące, dostrzegając że jeżeli będą realizowane i
rozliczone będą musiały mieć pozytywny wpływ na stan bezpieczeństwa. Podkreślił znaczenie służb bhp przedsiębiorców.
Brakuje etatów w tych służbach. Inspektorzy są pozamykani
w biurach przy raportach, protokołach i zleceniach inwestycyjnych oraz rozliczeniach kosztów i szkoleń. Brakuje inspekcji i
doradztwa zapobiegawczego na stanowiskach pracy.
Naradę zakończył raport Dyrektora Magiery o realizacji wniosków komisji powypadkowych powoływanych przez Prezesa
WUG. Raport szeroko omówił przyczyny i powstałe na tej bazie
wnioski. Niezrealizowane wnioski dotyczą szczególnie podjętych i niezrealizowanych nowelizacji prawnych. W sprawach
różnych Marek Uszko - Wiceprezes KW i Wacław Czerkawski
podjęli temat poziomu procedur przetargowych i złych notyfikacji na towary i usługi dopuszczone do górnictwa. W dyskusji
obok prozaicznej tasiemki do ochraniaczy i kosmicznej ceny za
tasiemkę w pasmanterii, a jej ceną dla górnictwa o 1000% wyższą znalazły się argumenty zasadnicze.
Przetarg wygrał wentylator dopuszczony do pracy w atmosferze wybuchowej, który podczas testu w Kopalni Doświadczalnej Barbara stał się inicjatorem wybuchu. Certyfikaty są zatem
wydawane bez szczegółowych badań i stwarzają ogromne niebezpieczeństwo. Przewodniczący Piotr Luberta złożył wniosek,
który Komisja, Prezes WUG i GIG zaakceptowali bez uwag.
P. Luberta
strona 6
RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008
Ratownicy
w kopalniach
W każdej kopalni, zakładzie górniczym, na każdej zmianie zatrudniane
są zastępy ratowników. PO CO!
Nie tylko dlatego, że takie są wymogi prawa,
lecz dla bezpieczeństwa zakładu oraz zatrudnionych w nim górników. Zastępy ratownicze
zatrudniane są przede wszystkim do prac profilaktycznych, które polegają na niedopuszczeniu do powstania zagrożenia w kopalni. Praca
ratowników, nieprzekładająca się w sposób
bezpośredni na wielkość wydobycia czy długość wydrążonych wyrobisk, często postrzegana jest przez kolegów z innych oddziałów
i osoby dozoru jako mało potrzebna. Dopiero
gdy dochodzi do powstania zagrożenia doceniają posiadanie służb, które potrafią z ogromnym zaangażowaniem, nie bacząc na otaczające ich zagrożenie, pracować, wypełniać
powierzone im obowiązki – ratowanie mienia
lub życie ludzkie. Wtedy jesteśmy dostrzegani
i doceniani. Nie można takich zjawisk uogólniać, ponieważ wielu zarówno górników jak
i osób dozoru z dyrektorami włącznie, widzi
pracę ratowników górniczych na odzień. Na
pytanie, po co są potrzebni ratownicy w kopalni „Kazimierz-Juliusz”, opowiedział naczelny
inżynier.
Kopalnia „Kazimierz-Juliusz” prowadzi eksploatację grubego pokładu 510 systemem
ścianowym warstwami równoległymi do uławicenia oraz systemem podbierkowym na całą
grubość pokładu. Wydobycie prowadzi się w
jednym rejonie wydobywczym. Węgiel pokładu 510 jest bardzo skłonny do samozapalenia.
Taki sposób eksploatacji generuje potencjalne
zagrożenie pożarowe. Rola, jaką odgrywają
ratownicy w neutralizacji tego zagrożenia jest
nie do przecenienia. Dzięki bardzo dużemu
zaangażowaniu, doświadczeniu oraz umiejętności posługiwania się nowoczesnymi przyrządami pomiarowymi, miejsca, w których
rozpoczął się proces samo zagrzewania węgla,
są na bieżąco lokalizowane i neutralizowane.
Działania te są pozytywnie postrzegane przez
górników, osoby dozoru ruchu oraz kierownictwo kopalni. Prestiż zawodu ratownika w
KWK „Kazimierz-Juliusz” jest bardzo duży, o
czym świadczy między innymi duża ilość kandydatów na ratowników spośród pracowników
nowo przyjętych. Zarząd Kopalni i kierownictwo działu wentylacji jest otwarte na uwagi i
sugestie członków drużyny ratowniczej w każdym temacie.
Rozmowę z Naczelnym Inżynierem kopalni Jackiem Matuszczykiem przeprowadził
B. Kapusta.
RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008
Wojna Rządu ze związkami
zawodowymi o emerytury pomostowe a słoneczko Peru jeszcze lśni...
Rząd koalicji PO-PSL jednostronnie zdecydował się zakończyć konsultacje społeczne
do ustawy o emeryturach pomostowych. Zakaz wstępu dla
związkowców na Komisje Sejmowe i odrzucane poprawki
Posłów PIS i SLD świadczą o
politycznej gilotynie dla praw
do wcześniejszych emerytur.
Co gorsza Rząd twierdzi, że ma
rację, bo kierował się kryteriami
medycznymi, a w rzeczywistości posłuchał pracodawców ze szkodliwymi stanowiskami pracy i politycznie oraz ekonomicznie ograniczył
listę uprawnionych. Pracodawcy dzięki wsparciu Rządu zapłacą mniejsze składki a budżet Państwa w mniejszym stopniu zasili ZUS na obsługę wcześniejszych emerytur. Kłamstwa Rządu mają na celu skłócić
społeczeństwo fałszywą informacją że pracownicy nie uprawnieni do
pomostówek dopłacą uprawnionym a przecież przez dziesiątki lat pracy
każdy nazbiera na swoje świadczenie do końca życia. Rząd zapomina, że mówimy o pracownikach narażonych na choroby zawodowe i
krótszy żywot. Poza tym obniżając podatki pracodawcom i najlepiej
zarabiającym Rząd faktycznie obniża wpływy do budżetu i nie znajduje
środków na wprowadzenie przedemerytalnego systemu.
Mamy generalnie pracować do starości pomimo braku sił i potem utrzymywać się z głodowego świadczenia.
W takich okolicznościach związki zawodowe i opozycyjne partie polityczne wreszcie się zintegrowały. Data 5 listopada br. jest historyczna.
Trzy reprezentatywne Centrale związkowe z wszystkimi związkami
branżowymi postanowiły bez zwłoki przedstawić argumenty na ulicy.
Pod Sejmem i Urzędem Rady Ministrów zabierali głos liderzy związkowi i posłowie PIS i SLD. Mieszanka zaiste wybuchowa. Lecz ponad
5 tyś uczestników demonstracji w zrozumieniu i zadowoleniu popierało
wspólną walkę. Zapomnieli o podziałach politycznych działacze Solidarności, OPZZ i Forum. Zapomnieli Poseł Cymański i Napieralski.
Wielu górników i ratownicy górniczy solidarnie wspierali demonstrację
w Warszawie spełniając obietnice poparcia złożone po otrzymaniu odrębnej ustawy górniczej. Poza tym w dobrej a nie w haniebnej ustawie
pomostowej brakuje drobnych regulacji o przeróbce mechanicznej węgla oraz o górnikach nie spełniających warunków do emerytury górniczej np. z powodu rent chorobowych. Trzeba zdecydować czym była i
jest służba wojskowa z poboru.
Ratownicy górniczy zostali poproszeni przez OPPZZ o przyjęcie obowiązku w charakterze służb porządkowych demonstracji. W nagłej
potrzebie zorganizowaliśmy udział 50 ratowników górniczych do zaszczytnego zadania. Niestety nie wyposażono nas w gaśnice. Ze zrozumiałych względów stoczniowcy urozmaicili demonstrację licznymi
fajerwerkami. Kolejarze i nauczyciele byli spokojniejsi, zaplanowali
szereg własnych protestów.
Od 10 lat kolejne Rządu nie potrafią spełnić obowiązku i obietnicy
uzupełnienia systemu emerytalnego o regulacje przedemerytalne dla
szczególnych stanowisk pracy. Obecni rozumieją częściowo, że trzeba skrócić okresy pracy tam gdzie nie tylko występuje stres, pot i niebezpieczeństw ale przede wszystkim utrata zdrowia. Zachorowalność i
skracanie życia na szczególnych stanowiskach są zbadanym i oczywistym argumentem. Niestety z politycznych i ekonomicznych względów
projekt pomostowy jest konfrontacyjny i nie humanitarny. Projekt jest
okrojony do skandalicznego minimum. Przecież nie może być łatwe
społecznie wprowadzenie systemu skracającego pracę w kieracie zaledwie o 5 lat. Nie łatwo również dlatego, że świadczenie pomostowe
wyliczono na poziomie zasiłku socjalnego. Wreszcie nie łatwo, bo 800
tyś pracowników wyrzucono poza rozważania i uzasadnienie. Projekt
ustawy pomostowej uderza w obecne prawa pracownicze i grupy zawodowe, którym zdrowia brakuje na dotrwanie do wcześniejszej eme-
strona 7
rytury a okres jej poboru jest znacznie krótszy. Rząd zapomina, że nasi
„podmostowi” emeryci będą oglądać cudowną Irlandię Tuska i słoneczne Peru przykuci do szpitalnych łóżek. W kiepskich szpitalach z obsługą niezadowolonych z wynagrodzenia pielęgniarek będą ewakuowani
ze szpitali objętych strajkami. Zamiast podróży do ciepłych krajów na
zasłużonej emeryturze będą oglądać świat zdrowych i bogackich w
szpitalnych telewizorach za dwa złote na godzinę pod warunkiem, że
im monet wystarczy, bo lekarstwa kupią najtańsze i tylko zastępcze.
Nie wolno Im skutecznie przedłużyć żywota lecząc następstwa 40 letniej pracy w złych warunkach.
System emerytalny nie zniósł by finansowo ciężaru zbędnych istnień.
Dlatego Rząd unika dialogu i fałszywie odrzuca związkowe argumenty.
Walka ostra i coraz szerzej zakrojona rozpoczęła się. Koalicyjny Rząd
dostał poważne ostrzeżenie.
Zignorowanie tak uzasadnionej determinacji zaplanowanej na protesty
i strajki będzie karkołomne dla władz. Nie ponowienie dialogu społecznego przed rozpatrywaniem ustawy pomostowej przez Senat wywoła
brzemienne skutki dla pracodawców i Rządu.
Kompromisem może być inicjatywa przedłużająca funkcjonowanie
wcześniejszych emerytur branżowych. Kolejne dziesiątki tysięcy pracowników skorzystają z praw z jakich korzystali starsi współpracownicy dziękujący losowi, że zdołali osiągnąć prawa emerytalne bez lęku o
prawa pomostowe i o nieuwzględnienie w ustawie.
Pan Premier Tusk musi pamiętać, że słoneczko zachodzi. Oby obudził
się z nadzieją, że słoneczko będzie lśniło na ścieżce trudnej kampanii
Prezydenckiej.
P. Luberta
Ubezpieczenia ratownicze
Od września 2006 roku funkcjonuje ubezpieczenie od całkowitej niezdolności do wykonywania obowiązków ratownika górniczego.
Ubezpieczenie to zostało wynegocjowane przez ZZRG w Polsce z STU CIGNA dla członków ZZRG w Polsce będących ratownikami górniczymi. Idea takiego ubezpieczenia miała na celu
zabezpieczenie finansowe ratownika w momencie, gdy jego stan
zdrowia wykluczy go z szeregów ratowniczych. Do ubezpieczenia może przystąpić każdy ratownik, który nie przekroczył 47
roku życia i opłaci składkę ubezpieczenia. Kwota odszkodowania to 20.000 zł. przy składce miesięcznej 15 zł.
O odszkodowanie może ubiegać się ubezpieczony w momencie, gdy nie przejdzie badań ratowniczych w OBL-u w Bytomiu,
na skutek poważnego zachorowania lub przebytego wypadku.
W obecnej chwili objętych ubezpieczeniem jest ponad 500 ratowników. W okresie dwóch lat funkcjonowania ubezpieczenia
z odszkodowania skorzystało trzech ratowników.
M. Czyżycki
strona 8
RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008
Działania podejmowane w kopalniach KHW S.A. w celu poprawy
stanu bezpieczeństwa w 2008 r.
Działania podejmowane w kopalniach KHW S.A. w celu poprawy stanu bezpieczeństwa w 2008 r.
I. Działania mające na celu pozyskanie nowej, odpowiednio
wykształconej kadry dla kopalń KHW
1. Nawiązanie współpracy ze szkołami kształcącymi w zawodach górniczych
Katowicki Holding Węglowy SA, w celu przeciwdziałania powstawaniu luki pokoleniowej już w 2002 roku podjął działania mające
na celu reaktywację szkolnictwa zawodowego, kształcącego specjalistów na potrzeby naszej spółki. Aktualnie kształcenie na potrzeby spółki realizuje 5 szkół dziennych. W szkołach kształci się
860 uczniów w klasach o kierunkach: górnik, technik górnik, technik mechanik, technik elektronik, technik elektryk. Uczniowie odbywają zajęcia praktyczne w kopalniach KHW S.A. oraz Podziemnym Ośrodku Szkolenia
w KWK „Wujek”.
2. Przyznawanie stypendiów fundowanych uczniom i studentom.
Mając na uwadze zwiększenie atrakcyjności podejmowania nauki w zawodach górniczych, Zarząd KHW SA podjął decyzję o
przyznawaniu najlepszym uczniom szkół średnich kształcących
w zawodach górniczych stypendiów fundowanych, w wysokości 200 zł dla uczniów zasadniczych szkół zawodowych i 300 zł
dla uczniów technikum.
W celu zapewnienia stałego dopływu absolwentów szkół wyższych do
kopalń, w 2002 r. podjęto współpracę z uczelniami wyższymi –Akademią
Górniczo-Hutniczą w Krakowie oraz Politechnika Śląską w Gliwicach.
W ramach zawartych porozumień studenci mają możliwość zapoznania się z realiami pracy górniczej poprzez odbywanie praktyk w
kopalniach.
II. Działania mające na celu lepsze przygotowanie pracowników nowozatrudnionych do wykonywania prac
w zakładach górniczych
1. Wydłużenie okresu instruktażu ogólnego i stanowiskowego
W celu należytego przygotowania pracowników do wykonywania prac na stanowiskach dołowych przed ich dopuszczeniem do
pracy, w dniu 30.01.2008 r. podjęto Uchwałę, zgodnie z którą
instruktaż ogólny dla pracowników dołowych podejmujących
pracę po raz pierwszy został wydłużony do 16 godzin, natomiast
instruktaż stanowiskowy z 15 do 30 dni.
2. Wdrożenie procedury adaptacji zawodowej
Zakończone zostały prace związane z opracowaniem procedury
adaptacji zawodowej pracowników nowoprzyjętych. Procedura została przyjęta Uchwałą Zarządu KHW SA w październiku
2008 r. W ten sposób zainicjowane zostały działania, mające na
celu dogłębne poznanie przez pracownika nowoprzyjętego zakładu pracy, struktury organizacyjnej, kultury organizacyjnej,
zasad funkcjonowania systemu motywacyjnego. Wdrożenie mechanizmów adaptacyjnych umożliwi również nabycie przyzwyczajeń i postaw preferowanych przez kierownictwo zakładów,
szczególnie w obszarze ochrony życia i zdrowia (znajomość i
stosowanie przepisów oraz zasad bhp).
Osobą odpowiedzialną za przebieg procesu adaptacji będzie
starszy inspektor ds. adaptacji zawodowej podlegający bezpośrednio Dyrektorowi ds. pracowniczych
3. Uruchomienie pola szkoleniowego w KWK „Wujek”
W dniu 24.10.2008r. uruchomiono pole szkoleniowe w KWK
„Wujek” na poziomie 370 m. Umożliwia to pełną realizację programu zajęć praktycznych, dla uczniów szkół kształcących w
zawodach górniczych.
III. Działania mające na celu zwiększenie świadomości w zakresie występujących zagrożeń, stosowanej profilaktyki oraz
popularyzację nowych metod prewencji wypadkowej
1. Doskonalenie Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem
W kopalniach KHW SA w 2002 r. został wdrożony i certyfikowany, na zgodność z wymaganiami Polskiej Normy
PN-N-18001:1999, System Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy.
2. Wdrażanie nowoczesnych materiałów i środków multimedialnych w procesie szkolenia załóg górniczych.
3. Organizacja szkoleń promujących nowe metody prewencji wypadkowej
W 2008 r. zorganizowano kolejne seminaria szkoleniowe dla
pracowników służb BHP oraz społecznych inspektorów prac.
4. Popularyzacja oceny ryzyka zawodowego w świetle europejskiego konkursu dobrych praktyk.
W 2008 r. Katowicki Holding Węglowy S.A. włączył się w „Europejską Kampanię na rzecz oceny ryzyka zawodowego” w ramach „Europejskiego Tygodnia
Bezpieczeństwa” przeprowadzonej pod hasłem „Zdrowe
i bezpieczne miejsce pracy. Dobre dla Ciebie – dobre dla firmy”.
Konkurs został rozstrzygnięty 01.10.2008 r. Jury konkursowe
wyłoniło w polskiej edycji konkursu następujących laureatów:
I miejsce - Katowicki Holding Węglowy S.A. Kopalnia Węgla
Kamiennego Wujek za wniosek pt. „Ocena ryzyka zawodowego zagrożeń naturalnych jako element procesu oceny ryzyka w
KHW S.A. KWK Wujek”
II miejsce - Kopalnia Węgla Kamiennego Kazimierz Juliusz Sp. z o.o. za wniosek pt. „Czynniki biologiczne
w ocenie ryzyka zawodowego górnika”.
5. Organizacja konkursów popularyzujących tematykę bezpieczeństwa pracy w kopalniach KHW S.A.
We wszystkich kopalniach KHW SA po raz kolejny (od 7 lat)
przeprowadzono konkursy o tematyce BHP.
IV. Działania mające na celu poprawę porządku i dyscypliny
pracy.
1. Wdrożenie procedury mającej na celu zmniejszenie absencji chorobowej.
Zarząd KHW S.A. w maju 2008 r. podjął Uchwałę w której
określono szczegółowe działania w stosunku do pracowników
nieprawidłowo wykorzystujących zwolnienia lekarskie.
RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008
2. Wdrożenie projektu „Dyscyplina”
We wrześniu 2008 r. podjęto działania mające na celu wdrożenie
procedury mającej na celu podniesienie dyscypliny pracy.Wramach
projektu planowane jest podniesienie rangi osób dozoru średniego,
w szczególności kierowników oddział.
V. Działania o charakterze inwestycyjnym.
1. Zasadniczy wpływ na obecny stan bezpieczeństwa pracy
pod ziemią wywiera poziom technicznego uzbrojenia zakładu górniczego, a zwłaszcza zastosowanych w nim maszyn i
urządzeń.
W celu poprawy bezpieczeństwa pracy na drogach transportu i
odstawy urobku rozszerzano sieć dróg transportowych kolejek
podwieszanych z napędem własnym oraz kolejek spągowych,
wdrażano nowe urządzenia odstawy urobku. Na bieżąco prowadzone były zakupy nowych wozów osobowych do przewozu
załóg, lokomotyw spalinowych, zwiększono zakupy części zamiennych do remontu lokomotyw i wozów osobowych itp.
Przykładowe działania o charakterze inwestycyjnym obejmowały:
uruchomienie nowych układów transportowych kolejek podwieszanych spalinowych, wydłużenie istniejących tras układów transportowych oddanie do eksploatacji nowych przenośników zgrzebłowych i taśmowych dla odstawy urobku
oraz kruszarki kęsów uruchomienie układów transportowych przeznaczonych do zbrojenia i likwidacji ścian wyposażonych w kolejki spągowe zębate wyposażenie ścian
w nowe obudowy zmechanizowane zakup nowoczesnych
centrali metanometrycznych wdrożenie nowoczesnych systemów sterowania i automatyki oraz systemów łączności
i bezpieczeństwa na stanowiskach odstawy urobku
2. W celu poprawy bezpieczeństwa na drogach poruszania
się załóg górniczych i ograniczenia wypadków związanych z
potknięciem oraz poślizgnięciem, podejmowane były działania o charakterze organizacyjnym i technicznym. Działania
obejmowały uruchomienie nowych układów transportu przeznaczonych do jazdy ludzi lub wydłużenie ich tras a także zabudowę pomostów ułatwiających poruszanie się pracowników.
Zapewniło to bezpieczny i szybki transport załogi wykonującej
pracę w odległych miejscach kopalni oraz poprawę stanu technicznego dróg przejścia.
VI. Nakłady na cele i zadania związane z BHP w Katowickim
Holdingu Węglowym S.A.
strona 9
Podziemne bezpieczeństwo
Trzykrotnie trzecie
miejsce w konkursie „Bezpieczna Kopalnia”,
certyfikat
Zintegrowanego Systemu
Zarządzania
oraz liczne wyróżnienia w konkursach
bhp- kopalnia KWK
Kazimierz Juliusz to
miejsce, w którym
bezpieczeństwo jest
sprawą kluczową.
Zachowanie najwyższych standardów bezpieczeństwa pracy zatrudnionych pracowników jest podstawowym celem Zarządu Spółki ostatniej kopalni w Zagłębiu. Dzięki
wspólnym wysiłkom pracowników KWK Kazimierz- Juliusz sp.
z o.o. ostatnie poważne zdarzenie miało miejsce w 2000 r., co w
obliczu charakteru pracy w kopalni jest wydarzeniem godnym
uwagi.
Liczne szkolenia mające na celu podniesienie kwalifikacji pracowników w zakresie bezpieczeństwa zaowocowały zajęciem
trzeciego miejsca w trzech ostatnich, prestiżowych konkursach „BEZPIECZNA KOPALNIA”. Jednym z podstawowych
warunków otrzymania nagrody jest brak wypadków ciężkich,
zbiorowych i śmiertelnych przez okres 3 lat. Nagroda jest świadectwem zaangażowania pracowników w przestrzeganie zasad
bhp.
Kopalnia stara się stale wdrażać nowe rozwiązania techniczne,
mające na celu poprawę bezpieczeństwa pracy. Rozwiązania
wprowadzane przez pracowników znalazły uznanie wśród jury
„Ogólnopolskiego Konkursu Poprawy Warunków Pracy”. Autorzy opracowań: „Zapora torowa wsteczna typu ZT-1 z napędem
hydraulicznym”, „Kombajn chodnikowy typu AM-50z przystosowany do współpracy z kołowrotem bezpieczeństwa KBH-5” i
”Bezciągowe urządzenie do przesuwania napędów ścianowych
przenośników zgrzebłowych PZS Śląsk-190/642/U i Rybnik80/225/750/90 typu HUP-1”, otrzymali nagrodę zbiorową trzeciego stopnia.
Wyróżnienie dla Prezesa Zarządu w konkursie ”Pracodawca
Organizator Pracy Bezpiecznej” jest świadectwem aktywnego
zaangażowania kierownictwa w bezpieczeństwo pracy.
W tabeli przedstawiono dane dotyczące nakładów na cele BHP
w latach 2005+2007 oraz I połowie 2008 r Wskaźnik W1 - nakłady ponoszone na bhp, w przeliczeniu na 1 tonę węgla netto
Wskaźnik W2 - nakłady ponoszone na bhp, w przeliczeniu na 1
zatrudnionego
Wskaźnik W3 - procentowy udział kosztów poniesionych na
profilaktykę bhp, w stosunku do kosztów ogólnych
W-ce Prezes Zarządu KHW S.A. ds. Pracy Waldemar Mróz
Gwarancją dalszego rozwoju bezpieczeństwa pracy w KWK
Kazimierz-Juliusz jest certyfikacja Zintegrowanego Systemu
Zarządzania. Certyfikację systemu przeprowadziła Jednostka
Certyfikująca Głównego Instytutu Górnictwa wydając certyfikat
Nr QS/09/07, który potwierdził, że KWK Kazimierz-Juliusz Sp.
z o.o. w Sosnowcu spełnia wymagania normami: PN-EN ISO 90
01:2001, PN-EN ISO 14001:2005 i PN-N-18001:2004. Audyt
został przeprowadzony pod nadzorem przedstawicieli Polskiego
Centrum Akredytacji z Warszawy.
Kopalnia KWK Kazimierz-Juliusz sp. z o.o. jest przykładem, że
bezpieczeństwo pracy może pozytywnie współgrać z generowaniem zysku.
Prezes Zarządu KWK Kazimierz - „Juliusz” Zbigniew Kościelniak
strona 10
50-lecie OSRG Jaworzno
RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008
50-lecie OSRG Wodzisław Śl. w CSRG
Dokończenie ze strony 1
Dokończenie ze strony 1
V- ce prezes CSRG S.A. w Bytomiu
mgr inż. Jan Syty odznaczył sztandar OSRG
Jaworzno złotym medalem Centralnej Stacji
Ratownictwa Górniczego. Po części oficjalnej
brać górniczą zabawiali zaprzyjaźnieni gwarkowie.
Marek Rybicki
Po odśpiewaniu hymnu górniczego, wszystkich przybyłych gości z Prezesem CSRG S.A.
w Bytomiu mgr inż. Stanisławem Parolem na
czele przywitał Dyrektor OSRG Wodzisław
mgr inż. Jerzy Krótki. W swoim wystąpieniu
nawiązał do historii powstania OSRG Wodzisław oraz poszczególnych etapów jej rozwoju,
aż do dnia dzisiejszego. Podkreślił ogromne
zasługi, wielkie zaangażowanie i wkład pracy jaki wnieśli jego poprzednicy w rozwój
OSRG. Bardzo miłym akcentem uroczystości
było odznaczenie OSRG Wodzisław Złotym
Medalem Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego S.A. w Bytomiu. Każdy z uczestników
uroczystości otrzymał pamiątkową odznakę z
okazji jubileuszu oraz wydawnictwo poświecone jubileuszowi 50-lecia OSRG Wodzisław.
Po części oficjalnej nieco zgłodniałym już
uczestnikom uroczystości podano bardzo
smaczny obiad po którym przyszedł czas na
wspólne śpiewy i dowcipy za które był odpowiedzialny zespół „Hajer Kapela”.
95-lecie K.S. Bochnia
Dokończenie ze strony 1
w Krakowie w swym okólniku polecił kopalniom położonym w podległym sobie
okręgu zaopatrzenie się w aparaty ratunkowe umożliwiające oddychanie w gazach
niezdatnych do życia. 25 stycznia 1906 roku
ten sam Urząd wydaje zalecenie powołania
w kopalniach oddziałów straży ratunkowej.
Stacja ratownicza w bocheńskiej kopalni powstała w 1913 roku. W dniu dzisiejszym stan
osobowy drużyny KSRG Przedsiębiorstwa
Państwowego Kopalnia Soli Bochnia liczy 30
osób, w tym 5 specjalistów.
W strukturze organizacyjnej kopalni drużyna
podlega Kierownikowi Ruchu Zakładu Górniczego Panu Tomaszowi Migdasowi. Kierownik Kopalnianej Stacji Ratownictwa Górniczego ma trzech zastępców, a są nimi mgr
inż. Wiesław Kowalczyk, mgr inż. Waldemar
Rachwał, mgr inż. Krzysztof Pytka.
Za pracę 3 mechaników sprzętu ratowniczego (Marka Smagi, Piotra Gajka, Józefa Małka) odpowiada Pierwszy Mechanik Mirosław
Imiołek. Zastępowymi w drużynie są: Józef
Małek, Marek Smaga, Robert Korta, Krzysztof Góra, Bogdan Ćwik, Piotr Gajek, Krzysztof Przybyłko, Władysław Jewuła, Wacław
Surma. Specjalistami są mgr inż. Zdzisław
Kobylecki, mgr inż. Antoni Cichostępski, mgr
inż. Tomasz Migdas, mgr inż. Leszek Józefko
i Pan Karol Rysak.
Ponadto podczas działań ratowniczych uprawnienia do pełnienia funkcji Kierownika Akcji
„na dole” posiadają: Pan Marek Rzepka, mgr
inż. Krzysztof Hałas i Pan Krzysztof Topolski.
Kierownikami Bazy Ratowniczej mogą być:
mgr inż. Jerzy Michaldo, Bogumił Cierniak i
Dariusz Niemiec.
D. Niemiec
Akademia Borbórkowa
w CSRG
Dokończenie ze strony 1
Pan Wojewoda podkreślił wagę pracy ratowników górniczych, dostrzegając w nich
charyzmę oraz bezwzględne poświęcenie w
czasie akcji nie tylko w kopalniach.
Na chwilę każdy górnik zapomniał o swych
obowiązkach.
To było ich święto, ich wyjątkowe chwile.
B. Kapusta
Marek Rybicki
Ni stąd ni zowąd nagle na sali zapanowały
„egipskie ciemności”, które na samym początku trochę niektórych zaskoczyły. Jak się chwilę później okazało była to sprawka Skarbnika
który sam musiał się pofatygować na obchody
jubileuszu OSRG, bo jak to przeważnie bywa
zwyczajnie o nim zapomniano.
Za ten niefortunny incydent co po niektórym
Skarbnik troszkę skórę pogarbował.
Jak to zwykle bywa i Skarbnikowi zabrakło
pytań więc pożegnał się z wszystkimi nakazując piwolejom beki z piwem czopować i
uczestnikom podawać bo suche już gardła
mają. Za te słowa zebrał z sali ogromne porcje
oklasków.
Rozbawieni uczestnicy już teraz przy kufelku złocistego trunku i wesołych rytmach kapeli zaczęli naprawdę swojskie świętowanie.
Wspominali stare dzieje, jak to OSRG zakładali, jak to ongiś fedrowali, ratowali itd., itp.
i tak w miłej i przesympatycznej atmosferze
trwało to, aż do późnych godzin wieczornych.
P.Pieczka , J.Krótki
Z Zespołu Trójstronnego poświęconego
bezpieczeństwu pracy w górnictwie
Zgodnie z poprzednim ustaleniem Zespół Trójstronny ds. bezpieczeństwa socjalnego górników
w dniu 27 listopada br. wyjątkowo zebrał się w Katowicach, w siedzibie Kompanii Węglowej.
Tematami posiedzenia były: stan bezpieczeństwa w zakładach górniczych, choroby zawodowe i
projekt ustawy prawo geologiczne i górnicze. Panią Wiceminister Gospodarki – J. Łobodzińską
na wstępie przywitali transparentami „Przeróbkarze” nie zadowoleni z projektu ustawy o emeryturach pomostowych. Przypominam, że tej grupie zawodowej chce się wydłużyć karierę zawodową o 5 lat pracy. Raport o stanie bezpieczeństwa rozpoczął Wyższy Urząd Górniczy. Obraz
zestawień z tendencją wzrostową dla wypadków śmiertelnych, ciężkich i liczby niebezpiecznych
zdarzeń i zagrożeń był jednoznaczny. Jest gorzej, choć wydobywamy znacznie mniej węgla.
Prezesi Spółek Węglowych obok statystyk omówili nakłady finansowe na bezpieczną pracę i
zaprezentowali ciekawe propozycje, które mają poprawić bezpieczeństwo. Nakłady finansowe
generalnie skrytykowały Związki Zawodowe. Poplątanie działań związanych z profilaktyką i inwestycjami w sprzęt nie pozwoliło wyciągnąć odpowiednich wniosków. W ocenie Związkowej
wskazałem, że wypadkowość wzrasta we wszystkich górnictwach na całym świecie. Wzrastają
zagrożenia naturalne, a zapotrzebowanie na węgiel kamienny jest ogromne i perspektywiczne.
Niestety wzrost wypadków dostrzegamy w górnictwach i kopalniach, gdzie są wprowadzane
tanie koszty produkcji, bo zawsze odbywa się to kosztem bezpieczeństwa. Węgiel tanieje, bo
kupujących interesuje cena, a nie bezpieczeństwo pracy. Polska na tle Kolumbii, Ukrainy, Indonezji, RPA i Chin wygląda przyzwoicie. Niestety w dziedzinie wentylacji i ochrony przed metanem i pożarami, przed tąpaniami i pyłem węglowym mamy wciąż wiele do zrobienia. Wskazane
zagrożenia powinny stanowić kluczowe wydatki, by nastąpiła znaczna poprawa bhp. Wskazałem
na potrzebę wprowadzenia nowej strategii zarządzania bezpieczeństwem aby była przejrzysta
odpowiedzialność. To kopalnia, a nie Spółka, powinna sporządzać plan ruchu oraz dokument
bezpieczeństwa i według tych dokumentów realizować roboty górnicze. Piony techniczne w Zarządach Spółek Węglowych mają ogromny wpływ na Kierowników Ruchu Zakładu Górniczego,
ale nie odpowiadają za swoje decyzje. Skrytykowałem Kierowników Ruchu Zakładów Górniczych za to, że decyzje o podjęciu prac profilaktycznych często są spóźnione lub nie podjęte
wcale. Ten element musi być doprecyzowany prawnie. Niestety wiele wniosków natury prawnej
wciąż oczekuje na legislację. Szczególnie krytycznie wskazałem, że nie wyciąga się wniosków
z katastrof górniczych i nadal obce firmy usługowe zatrudniane są w niebezpiecznych rejonach
kopalń w otoczeniu zagrożeń naturalnych. Bulwersująca była nieobecność przedstawiciela Ministerstwa Środowiska, skoro ważnym punktem posiedzenia była dyskusja nad projektem ustawy
prawo geologiczne i górnicze. Autor ustawy najwyraźniej stchórzył nie dając szans dyskusji
na argumenty. Ustalono, że Prezesi spółek węglowych mają udostępnić związkom zawodowym szczegółową dokumentację z zakresu bezpieczeństwa pracy. Zespół Trójstronny wystąpi
do Premiera o pilną konsultację dotyczącą projektu ustawy pgig. Wszystkie strony posiedzenia
deklarowały traktować bezpieczeństwo priorytetowo. Zobaczymy jak się ustosunkują do luki
pokoleniowej w ratownictwie górniczym.
Piotr Luberta
ěatwy dostöp do pieniödzy.
Sprawdź
już teraz!
Oferta poŏyczki gotówkowej dla ratowników górniczych
` ZĜoŏenie wniosku bez koniecznoıci wizyty
`
`
`
`
w banku - drogâ telefonicznâ!
Minimum formalnoıci - bez poröczycieli
i zabezpieczeĞ.
StaĜe oprocentowanie - niezaleŏne od kwoty
poŏyczki.
Dostöpna opcja ubezpieczenia spĜaty poŏyczki.
Wymagane dokumenty: kserokopia dowodu
osobistego oraz zaıwiadczenie o wysokoıci
dochodów.
Podane raty zawierajâ caĜkowite miesiöczne koszty poŏyczki
(KapitaĜ, Prowizje i Odsetki)
kwota poŏyczki
3 000 PLN
10 000 PLN
15 000 PLN
30 000 PLN
18 miesiöcy
36 miesiöcy
48 miesiöcy
60 miesiöcy
192,00
106,77
85,76
73,34
640,02
355,92
285,88
244,49
960,03
533,88
428,83
366,73
1920,06
1067,76
857,66
733,47
Roczna rzeczywista stopa procentowa wyliczona dla caĜkowitego kosztu
poŏyczki w kwocie 30 000 PLN na 60 miesiöcy wynosi 17,60%. Nominalne
oprocentowanie wynosi 15,12% p.a. CaĜkowity koszt poŏyczki w skali roku
zawarty jest w racie.
Oferta poŏyczki gotówkowej dostöpna przez infoliniö.
kod promocji: 34 193
ZadzwoĞ by zĜoŏyä wniosek:
0 801 88 99 77 lub 022 314 01 50*
* Dzwoniâc pod numer infolinii proszö przygotowaä dowód osobisty oraz kod promocji. Infolinia czynna od poniedziaĜku do soboty w godzinach 9-21, w niedzielö w godzinach 10-21.
Koszt poĜâczenia jest równy cenie jednego impulsu za poĜâczenie lokalne. Koszt poĜâczenia na numer stacjonarny - wedĜug stawek operatora.
strona 12
RATOWNIK - GRUDIEŃ 2008
Karczma ZZRG w Polsce
przy KWK „Wujek”
Karczma Staszic
Sobota 15 listopada była dniem,
w którym odbyła się karczma Związku
Zawodowego Ratowników Górniczych
w Polsce przy KWK „Wujek”.
Organizacja ta skupia ratowników górniczych i ich
sympatyków na obu ruchach kopalni tj. Ruchu Wujek i Ruchu Śląsk. Na karczmie więc wynikł
oczywisty podział na ławy - lewą Wujkową, prawą - Śląskową. Jak na karczmę przystało współzawodnictwo pomiędzy ławami przeplatane było chóralnym śpiewem i okraszane litrami piwa.
O właściwą oprawę muzyczną zadbał Boguś Szula ze swoim kamratem czyli zespół Bayery, a
karczmie prezesował Marek „Biesiadny” ze swymi kontrapunktami. Nadzór nad konkurencjami
sprawowali wskazani przez prezesa goście, którzy chętnie zaglądają na ratownicze karczmy. I
tak obecnością swą zaszczycili ratowników przedstawiciele KHW S.A., kierownictwa Kopalni
oraz zaprzyjaźnieni partnerzy z uprzednich imprez m.in. bracia Widuchowscy z „Grupy Śląsk” i
szefowie firm współpracujących z kopalniami i ratownikami na co dzień. Zgodnie z ustaleniem
Zarządu Zakładowego na następnej Karczmie Związkowej spotkamy się za 2 lata bo za rok będzie Biesiada na którą czekają z utęsknieniem żony naszych członków.
Andy
28 listopada 2008 r. w Hotelu „Trojak”
w Mysłowicach, odbyła się tradycyjna
Karczma Piwna członków Naszego Związku z KWK „Staszic”.
Po uroczystym otwarciu i wręczeniu odznaczeń oraz sztyletów ratowniczych zasłużonym,
zabawę poprowadził niesamowity Kabaret
„Świr”.Wszystkim Gwarkom, którzy stawili
się w liczbie 130-stu, a w szczególności zaproszonym gościom serdecznie dziękujemy za
aktywny udział w tej imprezie.
Tomasz Mrowiec
KARCZMA PIWNA W BUDRYKU
XVI Ratownicza Karczma Piwna organizowana
przez Związek Zawodowy Ratowników Górniczych w
Polsce przy KWK „Budryk” odbyła się 15 listopada
2008r. od godz. 16.00.
Jak co roku frekwencja dopisała bawiło się w sumie 150
osób. Jak zawsze do naszego biesiadowania przyłączyli
się Maszyniści Wyciągowi z KWK „Budryk”. Na Karczmie Ratowniczej nie zabrakło znamienitych gości z Dyrektorem KWK „Budryk” mgr inż. Piotrem Chmielem na
czele oraz Naczelnym Inżynierem Kopalni, Dyrektorem
ds. Pracowniczych, Naczelnym Inżynierem CSRG S.A.,
Przedstawicielami Zarządu Krajowego ZZRG w Polsce i MZK ZZRG w Polsce przy JSW S.A.
oraz innych zacnych gości. Po przywitaniu wszystkich uczestników Karczmy i wprowadzeniu
Sztandaru KSRG KWK „Budryk” zostały wręczone Sztylety Ratownicze ZZRG dla Członków
ZZRG w Polsce przy KWK „Budryk” którzy odeszli na emeryturę lub odejdą w najbliższym czasie oraz medale „Zasłużony dla Ratownictwa i Związku Zawodowego”. Wszyscy ci co przybyli
na Karczmę bez munduru górniczego zostali ostemplowani i zostali potraktowani po górniczemu
za pomocą chercuwy i kilofa. Oficjalna część XVI Ratowniczej Karczmy Piwnej zakończyła
się o godz. 20.30 a nieoficjalna część zakończyła się grubo po północy bo złocistego trunku nie
mogło zabraknąć. Wszyscy już z niecierpliwością oczekują na kolejną wspólna zabawę. Taką
możliwość Członkowie Związku będą mieli w dniu 10 lutego na Zabawie Karnawałowej, która
również odbędzie się w P.U.S. w Ornontowicach – SERDECZNIE ZAPRASZAMY.
P. Wieczorek
Spotkanie Gwarków
KWK ”Pniówek”
W dniu 22.11.2008r. odbyły się X Jubileuszowe Gwarki Ratownicze.
Zostały zorganizowane w kopalni Wieliczka na poziomie III w komorze Warszawa.
Organizatorem Gwarków był Związek Zawodowy Ratowników Górniczych w Polsce
przy KWK „Pniówek”. W miłej atmosferze
i przy oprawie artystycznej zespołu „Kufaja” bawiło się około 240 uczestników.
M.Giżyński
Bogatym nie jest ten kto posiada, lecz ten kto daje - Jan Paweł II
Szanowni Państwo, Koledzy, Koleżanki, Przyjaciele …
Składamy gorące podziękowania wszystkim osobom, które przekazały 1% swojego podatku dochodowego na rzecz rehabilitacji
naszego syna Maćka.
Maciek uległ poważnemu wypadkowi na koloniach letnich dwa
lata temu. Dzięki waszej pomocy możemy skuteczniej walczyć o
jego powrót z dalekiej podróży.
Jesteśmy Wam bardzo wdzięczni, dziękujemy za wsparcie i solidarność z nami w trudnej pracy.
Adres Redakcji i siedziby Centrali
ZZRG w Polsce
41-902 BYTOM, ul. Chorzowska 25
tel./fax: (032) 386-99-68
e-mail: [email protected]
www.zzrg.org
Wydawca: ZZRG w Polsce Redaguje zespół
Red. Naczelny: B. Kapusta; Asystent: S. Hoły
Fotoreportaże udostępnione
Skład, łamanie i druk: EKOPROJEKT
www.ekoprojekt.net.pl
Numer zamknięto: 02.12.2008r.