znakowanie kosmetyków określone przepisami prawnymi

ZNAKOWANIE KOSMETYKÓW
OKREŚLONE PRZEPISAMI PRAWNYMI
Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach (Dz.U. 2001 nr 42 poz. 473) oraz Rozporządzenie
Ministra Zdrowia z dnia 30 marca 2005 r. w sprawie list substancji niedozwolonych lub
dozwolonych z ograniczeniami do stosowania w kosmetykach oraz znaków graficznych
umieszczanych na opakowaniach kosmetyków (Dz. U., Nr 72/05, poz. 642) nakłada
obowiązek odpowiedniego znakowania kosmetyków.
Oznakowanie widoczne, czytelne i trwałe powinno zawierać:
 nazwę handlową kosmetyku;
 dane producenta, tj. imię i nazwisko lub nazwę i adres producenta, a także nazwę państwa, jeśli
kosmetyk jest produkowany poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i państw członkowskich
Unii Europejskiej;
 zawartość kosmetyku w opakowaniu, tj. ilość nominalną kosmetyku w opakowaniu w
jednostkach masy lub objętości w momencie pakowania, z wyjątkiem oznakowania:
o opakowań zawierających mniej niż 5 gramów lub 5 mililitrów,
o bezpłatnych próbek i opakowań jednorazowego użytku,
o stosowanych opakowań zbiorczych, na których nie podaje się masy i objętości, jeżeli
informacje te znajdują się na opakowaniach jednostkowych umieszczonych w tych
opakowaniach zbiorczych;
 termin trwałości, do którego kosmetyk, przechowywany we wskazanych przez producenta
warunkach, zachowuje w pełni swoje właściwości – zwrot „najlepiej zużyć przed końcem” i
następujące po nim oznaczenie odpowiednio miesiąca i roku lub dnia, miesiąca i roku albo
informację o miejscu umieszczenia tego terminu na opakowaniu. Podanie terminu trwałości nie
jest wymagane, jeżeli minimalny okres przydatności kosmetyku do użycia wynosi więcej niż 30
miesięcy. W tym przypadku należy umieścić znak graficzny (symbol otwartego słoika) oraz
podać, wyrażony w miesiącach lub latach, czas, po jakim od otwarcia opakowania kosmetyk może
być stosowany bez stwarzania zagrożenia dla zdrowia użytkownika, tzw. PAO (Period After
Opening). Jeżeli jest to niezbędne ze względu na właściwości kosmetyku, należy wskazać warunki
zapewniające zachowanie jego przydatności do użycia.;
 szczególne ostrzeżenia przy stosowaniu kosmetyku, jeżeli kosmetyk jest przeznaczony do
stosowania przez osoby wykorzystujące ten kosmetyk w ramach wykonywanego zawodu zgodnie
z jego przeznaczeniem – dodatkowo inne konieczne ostrzeżenia przy stosowaniu kosmetyku;
 numer partii lub inne dane pozwalające na identyfikację partii kosmetyku;
 funkcję kosmetyku, jeżeli nie wynika ona jednoznacznie z jego prezentacji (dane o działaniu
kosmetyku;
 skład, tj. lista składników poprzedzona słowem INGREDIENTS lub SKŁADNIKI, określonych
nazwami przyjętymi w Międzynarodowym Nazewnictwie Składników Kosmetycznych (INCI).
Składniki w stężeniu powyżej 1 % podawane są w kolejności według malejącej masy. Natomiast
składniki w stężeniu poniżej 1 % wymienione są w kolejności dowolnej po składnikach, których
stężenie przekracza 1 procent. W składzie wymienione są także barwniki i kompozycje
zapachowe. Skład może być podany tylko na opakowaniu jednostkowym zewnętrznym. Jeśli jest
to niemożliwe (wielkość, kształt) - na dołączonej ulotce, nalepce lub taśmie. W takim przypadku
na opakowaniu zewnętrznym powinna się pojawić skrócona informacja lub znak graficzny symbol "Ręka na książce" oznacza, że do opakowania dołączona jest ulotka informacyjna. Tam
także może być umieszczony sposób użycia.

określenie "nie testowany na zwierzętach" - informacja ta może być umieszczona na
pojemniku, opakowaniu jednostkowym zewnętrznym lub dołączonej ulotce, nalepce, taśmie lub
kartce informację tylko wtedy, gdy producent i jego dostawcy nie wykonywali i nie zlecali
wykonania testów na zwierzętach kosmetyku, jego prototypu ani żadnego z jego składników oraz
gdy nie zawiera on składników testowanych na zwierzętach przez innych producentów w celu
wytworzenia nowych kosmetyków.
Inne informacje, jakie możemy znaleźć na opakowaniach kupowanych kosmetyków to:
•
•
•
•
•
•
•
określenie „posiada atest PZH” - obowiązek atestowania kosmetyków w Państwowym
Zakładzie Higieny wygasł w maju 2002 r., w dniu wejścia w życie Ustawy o kosmetykach.
Określenie to umieszczane jest dobrowolnie przez producentów;
znak "e" - podawany jest przy zawartości nominalnej produktu [g] lub [ml] i informuje, że
producent skorzystał z uznaniowego standardowego systemu kontroli wagi lub objętości na
etapie produkcyjnym;
znak wskazujący, że opakowanie powinno trafić do kosza na odpady (nie ogólnego, lecz z
segregacją na śmieci);
określenie „produkt łatwopalny” - oznacza, ze produkt należy chronić przed słońcem i
temperaturą powyżej 50 stopni. Nie można go przekłuwać ani spalać, także po użyciu. Nie
wolno rozpylać nad otwartym płomieniem lub żarzącym się materiałem. Chronić przed
dziećmi. Jeśli nad tym znaczkiem pojawia się F+, to oznacza, że dany produkt jest skrajnie
łatwopalny;
znak informujący o realizacji przez producenta obowiązku odzysku opakowania;
oznaczenie rodzaju materiału, z którego wykonano opakowanie;
na aerozolach pojawia się także znak "Ozon friendly" i oznacza, że produkt przyjazny jest
dla warstwy ozonowej.