szkolenie w zakresie objętym projektem ue river shield „ochrona

SZKOLENIE W ZAKRESIE OBJĘTYM
PROJEKTEM UE RIVER SHIELD „OCHRONA
WÓD PRZED AWARYJNYMI
ZANIECZYSZCZENIAMI PRZEMYSŁOWYMI”
Gorzów Wielkopolski, 27 listopada 2007
KONTROLOWANIE ZANIECZYSZCZEŃ
WÓD POWIERZCHNIOWYCH
Część 3. Wsparcie operacyjne
RS/PL/SEM.2/R.4
dr Ryszard Grosset
TYMCZASOWE MAGAZYNOWANIE
ODPADÓW
Wybór lokalizacji obszaru do tymczasowego magazynowania
zależy od ukształtowania terenu, od możliwości dostępu
środków transportu, a także od statusu obszaru ze względu na
wymagania ochrony środowiska.
n Tymczasowe osadniki gnilne, duże plastikowe worki, beczki lub
samochody ciężarowe mogą być wykorzystane do potrzeb
tymczasowego magazynowania odpadów poawaryjnych.
n W przypadku, gdy wyciek substancji ropopochodnych
zanieczyszcza odbiornik wodny lub gdy zbierany materiał musi
być transportowany drogami wodnymi, zaleca się użycie
jednostek pływających. Typowe jednostki pływające
wykorzystywane do tymczasowego magazynowania to małe
łodzie o pojemności około 2 m3. Dobrze jeśli wyposażone są
one w plastikowe pokrywy lub plandeki.
GOSPODAROWANIE ODPADAMI
POAWARYJNYMI
W celu ograniczenia ilości odpadów powstających w trakcie
reagowania na awarię przemysłową, należy wziąć pod
uwagę co następuje:
n użycie środków reagowania powinno być wyważone i
ostrożne,
n sprzęt i środki zwalczania wycieków powinny być
odpowiednio dostosowane do rodzaju zdarzenia z
możliwością ich wielokrotnego użycia,
n zastosowanie nieodzyskiwalnych materiałów i
detergentów powinno być uzasadnione,
n zaleca się unieszkodliwianie odpadów in-situ.
GOSPODAROWANIE ODPADAMI
POAWARYJNYMI
n
n
n
n
n
W przypadku odpadów stałych zaleca się przestrzeganie
następujących zasad:
nie mieszać odpadów olejowych z innymi,
obszar, na którym są unieszkodliwiane lub są
przechowywane odpady ropopochodnych musi być
chroniony przez zastosowanie plastikowych pokryć,
w przypadku, gdy gromadzona jest zanieczyszczona
gleba, to zbierane w tym samym czasie ilości substancji
zanieczyszczającej powinny być tak małe, jak to
możliwe,
konieczne jest zidentyfikowanie źródła odpadów, przed
ich ostatecznym unieszkodliwieniem.
GOSPODAROWANIE ODPADAMI
POAWARYJNYMI
W przypadku odpadów ciekłych zaleca się:
n unieszkodliwienie całkowitej ilość substancji chemicznej
zmagazynowanej na jednostkach pływających,
n zabezpieczenie całej jednostki pływającej w celu
uniknięcia akumulacji wody deszczowej,
n preferowanie biodegradowalnych detergentów
chemicznych,
n racjonalne korzystanie z wody do mycia
zanieczyszczonych materiałów,
n trzymanie bliżej nieokreślonych odpadów oddzielnie, aż
do momentu ich zidentyfikowania.
SZKOLENIA W ZAKRESIE
REAGOWANIA
Podstawowe zagadnienia programu
edukacyjnego są następujące:
n techniki natychmiastowego reagowania i
techniki ratownicze,
n zdrowie i bezpieczeństwo,
n użytkowanie i konserwacja sprzętu
ratowniczego.
Techniki natychmiastowego
reagowania i techniki
ratownicze
Podstawowy program obejmuje:
n wstępne reagowanie i mobilizację struktury reagowania,
n schemat organizacji na wypadek zagrożenia i
odpowiedzialność każdej z jednostek,
n zapewnienie łączności między jednostkami biorącymi
udział w działaniach ratowniczych,
n systemy pracy, środki i metody
komunikowania/łączności,.
n dane o substancjach niebezpiecznych i techniki
ratownicze,
n wizję lokalną i ocenę awarii,
n podstawowe techniki ograniczania i izolacji wycieku.
Zdrowie i bezpieczeństwo
Zespół bezpośredniego reagowania: jego edukacja powinna obejmować
następujące zagadnienia:
n wiedza na temat właściwości fizykochemicznych zanieczyszczeń oraz
zagrożeń z nimi związanych,
n ocena in-situ sytuacji niebezpiecznych, która uwzględnia geomorfologię
terenu i warunki pogodowe,
n zapewnienie bezpieczeństwa na zanieczyszczonym obszarze,
n stosowanie środków ochrony indywidualnej,
n bezpieczne użytkowanie sprzętu i środków chemicznych,
n przewidywanie możliwości rozprzestrzeniania się wycieku, determinującego
zagrożenie gruntu, wód powierzchniowych i podziemnych oraz skupisk
ludzkich,
n ocena potrzeby użycia dodatkowych środków reagowania,
n kontrola zanieczyszczonego obszaru,
n uwzględnianie niebezpieczeństw związanych z technikami ograniczania
skutków i przywracania środowiska do stanu poprzedniego,
n właściwe stosowanie środków łączności,
n oczyszczanie i dekontaminacja personelu i sprzętu,
n zagospodarowanie wytworzonych odpadów.
Zdrowie i bezpieczeństwo
Szkolenie zespołu ratowniczego powinno obejmować następujące zagadnienia:
n
wiedza na temat zagrożeń wynikających ze stosowania technik ratowniczych,
n
planowanie i podejmowanie odpowiednich działań zapewniających bezpieczeństwo z
uwzględnieniem dostępnych środków i istniejących warunków,
n
identyfikacja i pomiary substancji niebezpiecznych (łatwopalnych, toksycznych) na
miejscu awarii z użyciem odpowiednich przyrządów,
n
ocena postępu prac i potwierdzenie adekwatności działań zapewniających
bezpieczeństwo,
n
możliwości oszacowania zakresu skutków awarii i ponowne dopasowanie działań
zapewniających bezpieczeństwo w zależności od uwarunkowań,
n
działania specjalne, np. w sytuacjach takich jak: pojawienie się ognia,
n
wiedza na temat potencjalnego ryzyka związanego ze stosowaniem sprzętu ochrony
osobistej (respiratory itp.),
n
oczyszczanie i dekontaminacja personelu i sprzętu,
n
bezpieczne magazynowanie, transport i unieszkodliwianie zanieczyszczonych
odpadów,
n
wiedza na temat podstawowych danych o substancjach niebezpiecznych i
stosowanych technikach reagowania,
n
środki pierwszej pomocy
Ogólne instrukcje bezpieczeństwa:
n
n
n
n
każdy, kto jest zaangażowany w działania ratownicze, musi być
odpowiednio przeszkolony w zakresie prawidłowego stosowania
środków ochrony osobistej, procesów oczyszczania
(dekontaminacji), systemów łączności i udzielania pierwszej
pomocy,
nieuzasadnione przebywanie lub przemieszczanie w obszarze awarii
powinno być zakazane,
sprzęt używany w działaniach ratowniczych powinien być
atestowany i używany zgodnie z podstawowymi zasadami
bezpieczeństwa,
wszystkie przyrządy muszą być oczyszczone i zdekontaminowane po
użyciu, zgodnie z instrukcją obsługi. Należy je sprawdzić,
konserwować i ochraniać, tak aby zawsze były gotowe do dalszego
użytkowania,
Ogólne instrukcje bezpieczeństwa:
n
n
n
n
w punkcie pierwszej pomocy muszą znajdować się
potrzebne środki medyczne, środki oczyszczające skórę i
oczy, nosze z kocami, butelka z czystą wodą,
jednorazowe okulary i gaśnica,
operatorzy wózków suwnicowych i innych ciężkich
maszyn muszą posiadać uprawnienia do ich obsługi,
należy zapewnić odpowiednie oświetlenie obszaru
działania,
dostęp do miejsca wystąpienia wycieku substancji
chemicznej powinien zawsze być zorganizowany od tej
strony, z której wieje wiatr,
Ogólne instrukcje bezpieczeństwa:
n
n
n
n
przed wkroczeniem na obszar, na którym miał miejsce
wyciek należy sprawdzić obecność gazów palnych,
przed rozpoczęciem działań ratowniczych należy
uruchomić monitoring jakości powietrza (stężenie tlenu,
węglowodorów i gazów toksycznych),
prowadzenie działań na obszarze zamkniętym wymaga
wdrożenia dodatkowych środków bezpieczeństwa.stężenie tlenu w powietrzu musi być sprawdzane
regularnie i uznawane za akceptowalne jedynie w
zakresie 19,5-23%,
sprawdzanie obecności gazów toksycznych, w tym
szczególnie H2S, benzenu i CO, jest bardzo ważne,
Ogólne instrukcje bezpieczeństwa:
n
n
n
n
zabezpieczenie przeciw porażeniom elektrycznym może
być osiągnięte, jeśli zespoły reagowania są wyposażone
w mapy, na których zaznaczono układ infrastruktury
podziemnej,
działania prowadzone w pobliżu generatorów lub innych
maszyn elektrycznych muszą być realizowane jedynie
przez dobrze/właściwie przeszkolony personel,
substancje łatwopalne i odpady nie mogą być
przechowywane w pobliżu sprzętu elektrycznego.
Etykiety ostrzegawcze muszą być umieszczane na
obudowie maszyn, pracujących pod napięciem zmiennym
750 V lub stałym 300 V,
narzędzia przenośne z częściami metalowymi muszą być
uziemione, jeśli nie posiadają podwójnej izolacji lub jeśli
nie działają pod napięciem poniżej 50 V.
Ochrona zdrowia, zaopatrzenie
w żywność i zakwaterowanie
personelu
Zarządzający zaopatrzeniem powinien działać
odpowiednio do okoliczności i podjąć
następujące działania:
n
n
n
n
n
n
ustanowienie obsługi kateringowej, odpowiedzialnej
za zaopatrzenie w żywność,
wyznaczenie terenu na magazyny zaopatrzeniowe,
zorganizowanie transportu żywności,
wynajęcie pokoi w pobliskich hotelach,
zaopatrzenie i transport butelek z wodą,
użycie wody z istniejących lub nowych źródeł lub
odwiertów po sprawdzeniu jej jakości lub po jej
uzdatnieniu.