Dobre praktyki liderskie prezentowane podczas Seminarium
Transkrypt
Dobre praktyki liderskie prezentowane podczas Seminarium
Dobre praktyki liderskie prezentowane podczas Seminarium – sylwetki Liderów Waldemar Duczmal Waldemar Duczmal kieruje Stowarzyszeniem Akcja Konin, którego działania koncentrują się na zapewnianiu dostępu do informacji i wpływu obywateli na to, co się dzieje w mieście. Dzięki działalności Stowarzyszenia mieszkańcy Konina stają się współautorami planu rozwoju miasta i świadomie tworzą wspólnotę lokalną, co najlepiej ilustruje hasło Akcji Konin: Obywatele dla miasta. Miasto dla obywateli. Głównym projektem Stowarzyszenia jest Obywatelska Strategia dla Konina. W wyniku ankiet oraz spotkań mieszkańców, uczniów konińskich szkół, organizacji pozarządowych, samorządu i administracji powstaje wizja rozwoju miasta, która łączy wszystkich jego mieszkańców. Dzięki współpracy z władzami miasta, strategia jej realizacji jest nie tylko spójna, ale może stanowić rzeczywisty „plan rozwoju” dla Konina. Powstaje modelowe rozwiązanie, które jako „freeware” będzie udostępniane innym społecznościom. Towarzyszą mu akcje, happeningi, partyzanckie i niekonwencjonalne, co pozwala docierać do tych, którzy nie biorą zwykle udziału w konsultacjach. Stowarzyszenie animuje aktywność mieszkańców poprzez szereg narzędzi skierowanych do różnych grup społecznych. Do najważniejszych zaliczyć można: obywatelską strategię dla Konina, lokalną wersję portalu Mam prawo wiedzieć (forma smart voting), pomysł na wdrożenie idei „płynnej demokracji”, czy „partyzanckie” sposoby nagłaśniania problemów społecznych. Kluczowe dla powodzenia tych działań są: ich wielostronność, zaangażowanie różnorodnych partnerów, budowanie współpracy i zaufania, otwarty charakter i udział w tworzeniu rozwiązań wszystkich osób, których one dotyczą (user driver innovation). Najważniejsza jest tu próba spojrzenia wszystkich na to, jak wyobrażają sobie miasto za lat kilkanaście – mówi Duczmal. I zmiana sposobu narracji, tworzenie takiego dokumentu - nie przez Urząd Miasta a przez wszystkich mieszkańców, znalezienie języka współpracy między władzami a mieszkańcami, wykorzystanie kapitału intelektualnego najbardziej aktywnych mieszkańców, który dotąd był rzadko dostrzegany przez władze. www.akcjakonin.pl Grzegorz Dudzik Grzegorz jest burmistrzem Zielonki – siedemnastotysięcznej podwarszawskiej gminy, gdzie wprowadza nową kulturę konsultacji społecznych - poszerza płaszczyzny skutecznego, wzajemnego informowania o tym, co dzieje się w mieście. Na tę nowatorską strategię składa się zespół działań opartych na komunikacji tradycyjnej i elektronicznej. Ich celem jest sprawienie aby codzienna, ścisła komunikacja pomiędzy mieszkańcami a wybieranymi przez nich władzami stała się standardem. W zasadzie innowacyjne jest chyba tylko podejście, które leży u podstawy tych działań. To próba wprowadzenia do nawyku codziennego czynności integracji ze swoją "Małą Ojczyzną". Próba wyzwolenia aktywności społecznej do polepszania swojego otoczenia - mówi Grzegorz Dudzik. W ramach realizowanych działań znalazły się internetowe transmisje obrad rady miasta, oraz inicjatywy odpowiadające na bieżące potrzeby i problemy społeczności: strona naprawmyto.pl, informatory smsowe, panele pytań i czaty z przedstawicielami wybieralnymi samorządu, zespoły konsultacyjne, programy konsultacji i partycypacji, spotkania z mieszkańcami, informatory budżetowo/inwestycyjne. Nie słuchałem opinii, które wynikały ze stereotypowego podejścia do samorządności. Czerpałem z doświadczeń pierwszego samorządu. Byłem otwarty na inicjatywy, głosy, uwagi, krzyki. Żaden głos nie był dla mnie nieważny. – opowiada Grzegorz. Przyciągałem do siebie najbardziej konstruktywnych. Odnosiłem się z szacunkiem do ludzi zakładając, że w każdym jest przynajmniej odrobina chęci zrobienie czegoś dobrego dla swojego otoczenia (nawet jeśli tak nie wyglądało). Spróbowałem odłączyć samorząd od myślenia koalicja-opozycja na rzecz myślenia sprawa dobra-sprawa zła. www.zielonka.pl Katarzyna Jórga Katarzyna Jórga stworzyła całościowy, spójny i oryginalny model wspierania lokalnych producentów żywności i produktów lokalnych w Wielkopolsce: targi wiejskie, Laboratorium smaku, współpraca ze stowarzyszeniami SLOW FOOD, internetowy sklep produktów regionalnych, udział w targach Foire de Paris, warsztaty dla dzieci „Zmysłowa podróż”. Celem wszystkich działań jest szeroka promocja i sprzedaż produktów, które stanowią o tożsamości regionu. W tym celu powstała sieć powiązań produkcyjno-konsumenckich, która ma wymiar zarówno społeczny, jak i ekonomiczny. Rolnicy, rzemieślnicy, producenci żywności nie tylko sprzedają płody rolne, przetwory spożywcze i wyroby rękodzielnicze. Doskonalą jakość swoich wyrobów, przy zachowaniu tradycyjnych receptur – we współpracy z organizacjami SLOW FOOD, służbami sanitarnymi i weterynaryjnymi. Uczą się skutecznej sprzedaży (np. degustacji) i promocji. W efekcie działań w ramach projektu producenci zaczęli rejestrować swoje wyroby jako produkty lokalne, dostarczają je do okolicznych restauracji i sami zakładają karczmy i gospody. Wystawiają produkty na zagranicznych targach, współpracują z ośrodkami badawczo – rozwojowymi, współpracują ze sobą przy organizacji targów i wzajemnie się wspierają – choć zaczynali jako konkurenci. Powstało Laboratorium Smaku, gdzie ludzie lepiej poznają smaki, zapach, receptury – serów zagrodowych, nalewek itp. Spotykają się z wybitnymi specjalistami w ich produkcji. I doceniają to, co sami tworzą. Pomysł powstał w naszych głowach po warsztatach dla dzieci „Zmysłowa podróż” realizowanych od stycznia tego roku na terenie 14 gmin. Dzieci nauczyły się poznawać żywność za pomocą wszystkich zmysłów, patrzeć na żywność nie jako produkt, który służy nam tylko do tego, żeby szybko zaspokoić głód, tylko jako element kultury – mówi Katarzyna Jórga. www. swiatowidlubowo.pl Jacek Zalewski Od 14-lat jest ojcem upośledzonego umysłowo Kuby chorego na TSC2. Przed narodzinami syna pracował w spółkach prawa handlowego na kierowniczych stanowiskach, był dyrektorem i prezesem. W związku z niepełnosprawnością syna podjął decyzję o rezygnacji z pracy w korporacjach i poświęcił się rozwiązywaniu problemów dotyczących środowiska osób niepełnosprawnych. W swojej obecnej działalności wykorzystuje i adoptuje doświadczenia, jakie zdobył pracując w biznesie. Od siedmiu lat corocznie organizuje letnie półkolonie oraz zimowiska, na które dzieci niepełnosprawne umysłowo wyjeżdżają pod opieką specjalistów, dając rodzicom możliwość wytchnienia. Od 2006 roku jest pomysłodawcą i organizatorem Tataspartakiady – pikniku sportowo-rodzinnego, którego zadaniem jest łamanie stereotypu ojców odchodzących od niepełnosprawnych dzieci. Na VI Tataspartakiadzie w 2011, było około 1000 osób, głównie byli to ojcowie i ich dzieci. Wydarzenie Honorowym Patronatem objęła Małżonka Prezydenta RP Pani Anna Komorowska. Będąc w USA zobaczyłem szkoły, w których przebywają i uczą się wszyscy sprawni i niesprawni. Aktualnie tworzone w polskich szkołach klasy integracyjne przy braku normy intelektualnej, nie są dobrym rozwiązaniem. Trudno uczyć się matematyki, kiedy obok ktoś przeszkadza, ktoś niebędący w stanie przyswoić abstrakcyjnych pojęć – mówi Jacek Zalewski. Lepszym rozwiązaniem jest wg. niego utworzenie klas specjalnych na terenie zwyczajnych szkół. W ten sposób można doprowadzić do nawiązywania relacji pomiędzy różniącymi się od siebie ludźmi. Takie rozwiązanie poza wartością profilaktyczną i edukacyjną dla wszystkich, ma także uzasadnienie ekonomiczne – przekonuje. Jacek Zalewski stara się także wspomóc rodziców osób niepełnosprawnych, którzy boją się o przyszłe losy swoich dzieci. W tym celu prowadzi rozmowy z firmami ubezpieczeniowymi na temat stworzenia produktu dla opiekunów niepełnosprawnych intelektualnie osób. W 2008 roku wydał poradnik "Kiedy rodzi się anioł", mający wspierać rodziców nowo narodzonych dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Na terenie CZD od kilku lat prowadzi także zajęcia dla lekarzy uświadamiające rolę organizacji rodzicielskich w działaniach medycznych oraz lekcje tolerancji w szkołach. Razem z Telewizją Polską Jacek Zalewski realizuje programy edukacyjne dotyczące postrzegania niepełnosprawności przez wszystkich ludzi. Ściśle współpracujemy z naukowcami, politykami, samorządowcami, przedsiębiorcami i innymi środowiskami rozumiejąc, że niepełnosprawność jest "grą drużynową", w której nie trzeba walczyć. Trzeba umieć dostrzec jej właściwe oblicze – przekonuje Jacek. Mój syn Kuba pokazał mi, że każda forma odmienności stanowi wartość dodaną, pozostaje kwestia jej zaakceptowania i stworzenia przestrzeni, w której ona sama znajdzie swoje miejsce. http://www.dobrawola.org.pl/