Knauff Michał - Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska SGGW

Warszawa, dnia 14 listopada 2010 r.
Prof. dr hab. inż. Michał Knauff
02-785 Warszawa
Ul. Puszczyka 10 m.3
Życiorys
Urodzony 31 stycznia 1941 r. w Warszawie, żonaty od 1971 r., jedna córka (1981).
Ukończone studia: mgr inż. - Wydział Inżynierii Budowlanej Politechniki Warszawskiej. 1963
mgr matematyki - Studium Zaoczne Uniwersytetu Warszawskiego, Sekcja Metod Numerycznych, 1975.
Miejsca zatrudnienia: 1963, asystent-stażysta w Katedrze Konstrukcji Żelbetowych Politechniki Warszawskiej,
następnie asystent, od 1971 adiunkt, od 1981docent, od 1991 do 2011 prof. nzw. Politechniki Warszawskiej na
Wydziale Inżynierii Lądowej (pierwsze miejsce zatrudnienia, mianowanie), przez wiele lat (do 2010) profesor nzw.
na uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie (drugie miejsce zatrudnienia), od 2011 pierwsze miejsce
zatrudnienia w SGGW (prof. nzw).
W latach 1964-65 inżynier budowy w Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego Warszawa-Południe.
Doktorat w 1970 r. (Politechnika Warszawska, "Obliczanie elementów z betonu ze względu na docisk", promotor prof. dr hab. Jerzy L. Zieliński), habilitacja w 1980 (Politechnika Warszawska, "O obliczaniu przemieszczeń belek
żelbetowych metodą dwóch prostych"), tytuł naukowy profesora w 1999.
Prowadzi zajęcia i prace badawcze z dziedziny konstrukcji żelbetowych i sprężonych. Wypromował siedmiu
doktorów
Autor ponad 100 opublikowanych opracowań, wśród nich jest osiem książek. W ostatnim piętnastoleciu podstawowe
znaczenie w jego dorobku mają prace związane z wprowadzaniem zasad Eurokodów do polskich norm i polskiej
praktyki. Jest autorem czterech rozdziałów i koordynatorem całości obszernej monografii (976 stron) Podstawy
projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych według Eurokodu 2 wydanej pod egidą Sekcji Konstrukcji
Betonowych KILiW PAN w 2006 r. Monografia ta powstała w wyniku grantu KBN, którym kierował M. Knauff i
jest dziełem licznego grona pracowników naukowych (głownie profesorów) z największych polskich uczelni i ITB.
W 2012 r. w Wydawnictwie Naukowym PWN ukazała się obszerna monografia (579 stron) M. Knauffa Obliczanie
konstrukcji żelbetowych według Eurakodu 2, a w 2013 (także PWN) Tablice i wzory do projektowania konstrukcji
żelbetowych z przykładami obliczeń (445 stron, ze współautorami).
Wśród oryginalnych artykułów w czasopismach naukowych i technicznych jest wiele zamieszczonych w Archiwum
Inżynierii Lądowej (AIL)) oraz w Inżynierii i Budownictwie. Znaczna część dorobku to referaty wydrukowane w
księgach konferencji krynickich organizowanych przez Komitet Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN i Komitet Nauki
1
PZITB. Wśród referatów wydrukowanych w materiałach konferencji międzynarodowych są prace prezentowane na
kongresach i sympozjach FIP i CEB, konferencji "Structural Mechanics in Reactor Technology", konferencji
dotyczących Eurokodu oraz na międzynarodowych konferencjach organizowanych w Polsce. Pozostałe prace to w
większości artykuły w zeszytach naukowych politechnik warszawskiej, krakowskiej i wrocławskiej oraz referaty na
konferencje takie, jak np. seria konferencji dotyczących zbiorników (Kraków, Wrocław), "Metody Komputerowe w
Mechanice", "Sympozjum Badań Doświadczalnych w Mechanice" oraz krajowe konferencje związane z Eurokodem
2 i projektem nowej polskiej normy konstrukcji z betonu.
Główne tematy prac przed habilitacją
Prace eksperymentalne, związane z doskonaleniem metod określania rozkładu odkształceń i sił wewnętrznych
w konstrukcjach żelbetowych oraz z zastosowaniem tych metod. Podstawowe znaczenie mają tu badania modelu
budynku bezpieczeństwa elektrowni jądrowej realizowane w ramach tzw. problemu węzłowego. Prace te,
wykonywane na zlecenie koordynatora problemu, którym był "Energoprojekt", miały być wykorzystane przy
budowie pierwszej polskiej elektrowni jądrowej.
Prace doświadczalno-konstrukcyjne nad systemem sprężania cięgnami o dużej sile sprężającej.
Prace nad podstawami teorii żelbetu: wytrzymałość strefy zakotwień ze względu na docisk, redystrybucja momentów
zginających w żelbetowych belkach ciągłych, ugięcia belek żelbetowych oraz obliczanie elementów ściskanych
i rozciąganych mimośrodowo
Po habilitacji
Konstrukcje sprężone i teoria żelbetu, zastosowania opracowanego ze współpracownikami i opatentowanego systemu
sprężania SNOKO do wzmacniania zbiorników walcowych. zastosowania komputerów do projektowania konstrukcji
żelbetowych i sprężonych. Wynikiem tych prac były liczne programy; pierwsze z nich były stosowane do celów
dydaktycznych pod koniec lat siedemdziesiątych. Najpoważniejszą pracą z tego obszaru zainteresowań było
oprogramowanie służące do wspomagania projektowania zginanych elementów strunobetonowych, wielokrotnie
stosowane w praktyce i w dydaktyce. Za prace w tej dziedzinie M. Knauff otrzymał nagrodę PZITB imienia Stefana
Bryły.
Autor (z współpracownikami) komercyjnego programu do wymiarowania konstrukcji żelbetowych ŻELB.,
Teoria i normalizacja projektowania konstrukcji z betonu. Prace z teorii żelbetu dotyczyły zagadnień zarysowania i
odkształceń elementów z betonu, oraz ścinania w elementach zginanych. Udział w opracowaniu tzw. "Postanowień
krajowych..." , będących pierwszym etapem we wprowadzaniu EC do polskiej praktyki (z tym zagadnieniem
związany jest także udział w przekładzie EC na polski).
Od 1994 r. na członek Normalizacyjnej Komisji Problemowej.
Od wielu lat jest członkiem komitetów naukowych kolejnych konferencji krynickich KILiW PAN i KN PZITB.
członkiem Komitetu Nauki Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa,. Od 1984 r członek Sekcji
Konstrukcji Betonowych Komitetu Inżynierii Lądowej i
Wodnej PAN, członek Komitetu Redakcyjnego
wydawnictw KILiW PAN - kwartalnika "Archives of Civil Engineering" i zeszytów serii "Studia z zakresu
inżynierii" (od 1999) .
2
Ważniejsze odznaczenia i nagrody: Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka Honorowa PZITB, wiele nagród Rektora
PW, nagrody Min. Nauki, Szkoln. Wyższego i Techniki i nagrody Min. Gosp. Przestrzennej i Bud., nagroda PZITB
imienia Stefana Bryły, medal im. prof. Stefana Kaufmana.
3