wyrok uzasadnienie - Sąd Rejonowy w Olsztynie

Sygn. akt IX W 4442/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 09 marca 2015 r.
Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny,
w składzie:
Przewodniczący: SSR Beata Kalińska
Protokolant sekr. sąd. Jolanta Jarmołowicz
w obecności oskarżyciela publ. nie stawił się – zawiadomiony wokandą
po rozpoznaniu dnia 03/02/2015r., 05/03/2015r., sprawy
D. O.
s. J. i J. z domu K.
ur. (...) w G..
obwinionego o to, że:
w dniu 2 października 2014 r., o godz. 11:14 w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) kierując samochodem m-ki B. (...) o
nr rej. (...) podczas zmiany kierunku jazdy przy wykonywaniu manewru skręcania w lewo nie zastosował się do znaku
pionowego B-21 „zakaz skrętu w lewo” w wyniku czego nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem
m-ki S. (...) o nr rej. (...), doprowadzając do zderzenia, uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu
drogowym
- tj. za wykroczenie z art. 92 § 1 kw, 86 § 1 kw w zw. z art. 22, art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym i § 22 ust. 1
Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych
ORZEKA:
I. obwinionego D. O. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z art. 92 § 1 kw, 86 § 1 kw w zw. z art.
22, art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym i § 22 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych i
za to na podstawie art. 86 § 1 kw w zw. z art. 9 § 2 kw skazuje go na karę grzywny w wymiarze 1000,- (jeden
tysiąc) złotych;
II. na podstawie art. 86 § 3 kw orzeka wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia
wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 7 (siedem) miesięcy;
III. na podstawie art. 29 § 4 kw na poczet orzeczonego środka karnego zalicza obwinionemu okres zatrzymania prawa
jazdy od dnia 2 października 2014 r.;
IV. na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od ponoszenia zryczałtowanych
wydatków postępowania i opłaty.
UZASADNIENIE
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 09 marca 2015r. uznał obwinionego D. O. za winnego tego , w dniu 2
października 2014 r., o godz. 11:14 w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) kierując samochodem m-ki B. (...) o nr rej. (...)
podczas zmiany kierunku jazdy przy wykonywaniu manewru skręcania w lewo nie zastosował się do znaku pionowego
B-21 „zakaz skrętu w lewo” w wyniku czego nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem m-ki S. (...)
o nr rej. (...), doprowadzając do zderzenia, uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym,
tj. popełnienia wykroczeń z art. 92 § 1 kw, 86 § 1 kw w zw. z art. 22, art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym i § 22 ust.
1 Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych i za to skazał go na karę grzywny w wymiarze 1000złotych
oraz orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 7 miesięcy , zaliczając na poczet
orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 2paździoernika 2014r.i zwolnił obwinionego od
ponoszenia kosztów postępowania i opłaty.
W przedmiotowej sprawie obwiniony w toku czynności wyjaśniających poddał się dobrowolnie karze grzywny oraz
zakazowi prowadzenia pojazdów na okres 12 miesięcy. Na posiedzeniu w dniu 17 grudnia 2014r. obwiniony przy
udziale obrońcy z wyboru ,wycofał się z dotychczas proponowanych kar ,wnosząc o cofnięcie środka karnego w postaci
zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych .Prawo jazdy zostało obwinionemu zatrzymane w dniu zdarzenia tj.
2.10.2014r.
Obwiniony D. O. wykształcenie średnie ,jest studentem I roku studiów dziennych . Pozostaje na utrzymaniu rodziców ,
niepracującej matki i ojca prowadzącego firmę budowlaną . Jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu .Nie
był uprzednio karany.
( dane osobopoznawcze k.64)
Z dokonanych w sprawie ustaleń wynika , że w dniu 02października 2014r. obwiniony jechał lewym pasem ul.
(...) , pojazdem m-ki B. (...) o nr rej. (...). Zamierzał skręcić w lewo na skrzyżowaniu ul. (...). Nie zastosował się
do czytelnego , widocznego oznakowania poziomego i pionowego .Jechał na pamięć ,mimo obowiązywania zakazu
skrętu w lewo ,widocznego przekreślenia znaku skrętu w lewo linią żółtą. Obwiniony kontynuował manewr i nie
ustąpił pierwszeństwa prawidłowo jadącemu, ul. (...) od centrum w kierunku O. ,pojazdowi m-ki S. (...) nr rej. (...) ,
kierowanemu przez A. G.. Na miejscu pokrzywdzony poprosił kobietę z pojazdu jadącego z tego samego kierunku ,by
była świadkiem w sprawie. Naocznym świadkiem był E. B.. Zdarzenie to zostało również zarejestrowane przez kamery
systemu (...).
Na skutek kolizji obydwa pojazdy zostały poważnie uszkodzone , rozmiar uszkodzeń został opisany w protokołach
oględzin Policji. W następstwie kolizji auto pokrzywdzonego m-ki S. (...) nadawało się do kasacji.
Warunki drogowe w dniu zdarzenia były dobre, dobra widoczność, bez opadów, jezdnia sucha ,działała sprawna
sygnalizacja świetlna oraz widoczne było aktualne oznakowanie pionowe i poziome.
( d.notatka służbowa k.8- 8 verte, szkic sytuacyjny k.9, protokoły oględzin k.10,11, protokół pomiaru na zawartość
alkoholu k.18,19,,20, płyta CD k.21, wydruk z bazy (...) k.30, postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy k.41, ,zeznania
A. G. k.61-61verte, 25-26,E. B. k.61 verte , wyjaśnienia obwinionego k.64-64 verte)
Obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów podając , że dawno nie jeździł tą trasą . Widział z
jednej strony zapalone światło zielone ,z drugiej czerwone i stwierdził , że można skręcić . Widział światła jadącego z
daleka samochodu ,ale pojechał na pamięć, bo jak stwierdził ,kiedyś zakazu skrętu w lewo nie było. Potwierdził , że
nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu i spowodował kolizje . Podał , że jego pojazd został zezłomowany.
Domagał się pozostawienia mu prawa jazdy ,ponieważ na stale mieszka w R. ,a tam nie ma pociągu . Potwierdził , że
do R. jeżdżą autobusy. Wyjaśnił , że jako student (...) mieszka na P. przy pętli autobusowej (...) -dziestki i ma dogodne
połączenie i na uczelnię i na dworzec . Ponadto potwierdził , że matka poza ojcem ma również prawo jazdy.
( d. wyjaśnienia obwinionej k.64-64verte)
Sąd zważył , co następuje.
Wyjaśnienia obwinionego nie zasługują na podzielenie ,w takim zakresie ,w jakim pozostają w sprzeczności
z ustaleniami stanu faktycznego .Obwiniony zachowaniem swoim zmierza do uniknięcia odpowiedzialności za
popełnione wykroczenie drogowe. Z jednej strony potwierdził , że jechał na pamięć , z drugiej strony próbuje
pomniejszyć swoją odpowiedzialność, jak i skutki kolizji ,domagając się nie orzekania względem nie środka karnego ,
bagatelizując okoliczność , że stworzył zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym i swoim zachowaniem
doprowadził do szkody całkowitej dwu, uczestniczących w kolizji pojazdu. Nie wypowiedział się na temat czytelności
oznakowania .Podczas gdy z e spójnych i konsekwentnych zeznania pokrzywdzonego A. G. oraz naocznego świadka ,
który jechał z kierunku pokrzywdzonego tj. E. R. –B. wynika , że oznakowanie skrzyżowania ul. (...) było czytelne
i dotyczy to zarówno oznakowania pionowego ,jak i poziomego, odnośnie zakazu skrętu w lewo. Zeznania w/w
świadków wzajemnie ze sobą korespondują i zasługują na wiarę .
.Reasumując zdaniem Sądu, wina obwinionego nie budzi żadnych wątpliwości ,co do jego sprawstwa. Odnieść można
wrażenie , że obwiniony bagatelizuje skutki zdarzenia , podczas gdy jest niedoświadczonym kierowcą , skoro posiada
prawo jazdy od dnia 2.09.2012r.
Do odpowiedzialności z art. 86§1kw konieczne jest ustalenie , że sprawca nie zachował należytej ostrożności tj.
takiej jak wymagana jest w danej sytuacji . Zgodnie z orzeczeniem SN z dnia 29.04.2003r, w sprawie IIIKK61/03,
każdy uczestnik ruchu drogowego jest obowiązany do zachowania ostrożności , czyli do postępowania uważnego ,
przezornego , stosowania się do sytuacji na drodze . W niektórych sytuacjach ustawa wymaga jednak od uczestnika
ruchu drogowego ostrożności szczególnej , jak w przedmiotowej sprawie , a więc większej niż zwykle wymagana . Takiej
zasadzie obwiniony uchybił , ponieważ podczas wykonywani manewru skrętu w lewo był zobligowany do zwiększenia
uwagi i dostosowania się do warunków i sytuacji zmieniającej się na drodze w stopniu umożliwiającym odpowiednie
zareagowanie .
Wykroczenie określone w art. 86 §1kw ma charakter powszechny i materialny, a wiec może je popełnić każdy
uczestnik ruchu drogowego poprzez działanie, umyślne, jak i nieumyślne, którego skutkiem jest realne zagrożenie
bezpieczeństwa w ruchu drogowym. (W. Janowski, komentarz do art. 86 Kodeksu Wykroczeń, Lex 2010) .Zgodnie
z art. 22 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym kierujący pojazdem może zmienić kierunek jazdy lub zajmowany pas
ruchu tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. Ponadto zgodnie z treścią art. 25ust.1cytowanje ustawy kierujący
pojazdem zbliżając się do skrzyżowania jest obowiązany zachować szczególna ostrożność i ustąpić pierwszeństwa
nadjeżdżającemu z prawej strony , a jeżeli skręca w lewo także jadącemu z kierunku przeciwnego na wprost lub
skręcającego w prawo
Ponadto obwiniony dopuścił się naruszenia przepisu art. 92§1kw .Przedmiotem ochrony z art. 92§1kw jest
bezpieczeństwo i porządek ruchu drogowego. System znaków i sygnałów drogowych ma za zadanie porządkowanie
ruchu i gwarantowanie jego bezpieczeństwa. Słusznie wskazuje się, że niestosowanie się do znaków, sygnałów lub
poleceń zakłóca porządek ruchu i stanowi groźbę dla jego bezpieczeństwa (A. Gubiński (w:) T. Grzegorczyk, A.
Gubiński, Prawo wykroczeń..., s. 218). Każdy z uczestników ruchu drogowego , w tym obwiniony, jako kierujący
pojazdem jest zobowiązany stosować się do istniejącego oznakowania, w tym do stosowania się do znaku zakazu skrętu
w lewo . Obwiniony zignorował czytelne oznakowanie, mając sprzyjające warunki atmosferyczne i drogowe. Jechał na
pamięć . Nie bez powodu ustawodawca w treści art. 86§3kw przewidział możliwość fakultatywnego orzeczenia wobec
sprawców ,pokroju obwinionego, możliwość orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów
mechanicznych .
Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kary Sąd miał na względzie wysoką szkodliwość społeczną czynu
obwinionego i skutki zdarzenia spowodowane zachowaniem obwinionego. Sąd nie dopatrzył się w postawie
obwinionego szczególnych okoliczności łagodzących., poza niekaralnością Obwiniony dopuścił się poważnego
naruszenia zasad ostrożności w ruchu drogowym i w pełni uzasadnione jest jego czasowe wyeliminowanie z grupy
kierujących , by nie stwarzał zagrożenia dla innych uczestników ruchu drogowego.
W tych warunkach Sąd skazał obwinionego na karę grzywny ,jak w części dyspozytywnej wyroku i orzekł środek
karny w postaci zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 7 miesięcy , zaliczając okres
zatrzymania prawa jazdy od dnia 02.10.2014r.
Zdaniem Sądu nie zachodzą żadne przesłanki odnośnie nadmiernych utrudnień związanych z sytuacją życiową
obwinionego czy jego ojca , które stanowiłyby podstawę do nie orzekania w/w zakazu. Obwiniony mieszka na P. , przy
pętli autobusowej , skąd ma dogodny dojazd nie tylko na uczelnię ale i na bezpośrednio na dworzec. Ponadto z dworca
kursuje komunikacja autobusowa do R.. Ojciec obwinionego nie zawiesił działalności gospodarczej i w razie potrzeby ,
matka obwinionego ,jako posiadająca uprawnienia do kierowania pojazdami ,może wspomóc męża w czasie ,gdy
obwiniony i tak większość czasu spędza w O. ,jako student studiów dziennych.
Sąd odstąpił od obciążania obwinionego kosztami postępowania i opłatą. Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia
zawinienia obwinionego i odpowiada wymogom kary w zakresie prewencyjno-wychowawczego oddziaływania.