Odchylenie procentowe w stosunku do

Transkrypt

Odchylenie procentowe w stosunku do
:: Trik 1. Odchylenie procentowe w stosunku do minionego okresu
:: Trik 2. Obiekt tekstowy w arkuszu połączony ze źródłem
:: Trik 3. Przenoszenie oznaczonych wierszy do innego arkusza
:: Trik 4. Wyznaczenie adresu komórki z największą wartością
:: Trik 5. Wydzielenie określonych znaków z dłuŜszego ciągu tekstowego
Trik 1
Odchylenie procentowe w stosunku do minionego okresu
Pobierz plik z przykładem
http://www.excelwpraktyce.pl/eletter_przyklady/eletter148/1_Procentowe_odchylenie.zip
JeŜeli chcesz wyznaczyć odchylenia procentowe bez uŜycia dodatkowych komórek
pomocniczych czy czasochłonnych obliczeń pośrednich, skorzystaj z formuły
zawierającej funkcję MODUŁ.LICZBY. Zwraca ona w wyniku wartość bezwzględną
danej liczby. Oznacza to, Ŝe liczba zostaje zwrócona jako wartość dodatnia,
niezaleŜnie od poprzedzającego ją znaku.
MODUŁ.LICZBY potrzebuje jako argumentu wyłącznie liczby, której wartość
bezwzględną chcesz podać. MoŜna ją wskazać bezpośrednio lub jako odwołanie do
komórki. Do przedstawienia zmian procentowych posłuŜymy się przykładową tabelą.
W komórkach A2:A13 wpisane są nazwy miesięcy. Obok wprowadzone są liczby
dotyczące obrotów.
Rys. 1. Przykładowe dane
=> Aby w kolumnie C tej tabeli podać zmiany procentowe w stosunku do miesiąca
poprzedniego, wykonaj następujące czynności:
1. W komórce C2 wpisz następującą formułę:
=(B3-B2)/MODUŁ.LICZBY(B2)
a zostaną zwrócone odchylenia dziesiętne.
1
2. Zmień format komórki na procentowy, korzystając z kombinacji klawiszy Ctrl +
Shift + 5.
Rys. 2. Obliczone zmiany procentowe
3. Następnie skopiuj poniŜej zawartość komórki C2 aŜ do komórki C12.
2
Trik 2
Obiekt tekstowy w arkuszu połączony ze źródłem
Pobierz plik z przykładem
http://www.excelwpraktyce.pl/eletter_przyklady/eletter148/2_Polaczony_obiekt.zip
Przyjmijmy, Ŝe w arkuszu analizujesz sprzedaŜ produktów w poszczególnych
regionach. Część danych dotyczących III kwartału znajduje się w dokumencie
Worda. Chcesz mieć do nich stały wgląd i na bieŜąco śledzić zmiany wprowadzane w
pliku. Aby uniknąć kaŜdorazowego poszukiwania dokumentu i otwierania go,
proponujemy osadzenie danych w arkuszu i połączenie z plikiem źródłowym.
Przykładowe wartości przedstawia rysunek 1.
Rys. 1. Dane w dokumencie
Osadzenie obiektu
PokaŜemy Ci teraz, jak osadzić te dane w arkuszu i utworzyć łącze z plikiem
źródłowym.
=> W tym celu:
1. Otwórz skoroszyt Excela i z menu Wstaw wybierz polecenie Obiekt (w Excelu
2007: uaktywnij kartę Wstawianie i w grupie poleceń Tekst wskaŜ Obiekt).
2. W oknie dialogowym, które się pojawi, przejdź do zakładki Utwórz z pliku.
3. Kliknij przycisk Przeglądaj i odszukaj odpowiedni plik na dysku swojego
komputera.
4. Zaznacz go i kliknij przycisk Wstaw.
3
Rys. 2. Osadzanie obiektu
5. Zaznacz pole Łącz z plikiem i zatwierdź, klikając OK. Twój arkusz będzie teraz
wyglądał jak na rysunku 3.
Rys. 3. Osadzony dokument
Automatyczna aktualizacja zmian
Dzięki temu, Ŝe połączyłeś obiekt z plikiem źródłowym, wszystkie zmiany
wprowadzone w dokumencie będą automatycznie uwzględnione w obiekcie
osadzonym w arkuszu. Zamknij teraz skoroszyt i otwórz go ponownie. Excel wyświetli
komunikat dotyczący aktualizowania łączy i będzie się pojawiał przy kaŜdym otwarciu
skoroszytu zawierającego łącza.
4
Trik 3
Przenoszenie oznaczonych wierszy do innego arkusza
Pobierz plik z przykładem
http://www.excelwpraktyce.pl/eletter_przyklady/eletter148/3_Autoprzeniesienie_wierszy.zip
Chcesz sprawnie przenieść określone wiersze z danymi do innego arkusza? Nie ma
szybszego sposobu niŜ wykorzystanie makra. ZałóŜmy, Ŝe chcesz uaktualnić bazę
pracowników obecnie zatrudnionych. Ci, którzy juŜ nie pracują, zostali oznaczeni
kolorem czerwonym. Chcesz, Ŝeby te osoby zostały przeniesione do arkusza
Rezygnacje i jednocześnie usunięte z arkusza Pracownicy (rys. 1.)
Rys. 1. Lista zatrudnionych pracowników
=> Aby przygotować odpowiednie makro:
1. Uruchom Edytor Visual Basic za pomocą kombinacji klawiszy lewy Alt + F11.
2. W oknie Project - VBAProject (po lewej stronie), kliknij dwukrotnie
Arkusz1(Pracownicy) i w otwartym oknie modułu wpisz kod z rysunku 2. Znajdziesz
go takŜe w pliku z przykładem załączonym do tego triku.
3. Zapisz i zamknij Edytor VB.
Rys. 2. Makro automatycznie przenosi oznaczone dane do innego arkusza
5
kombinację klawiszy lewy
przenoszenie_kolor i kliknij Uruchom.
4. Wciśnij
Alt
+
F8,
wybierz
z
listy
makro:
Wszystkie dane w arkuszu Pracownicy oznaczone kolorem czerwonym zostały
przeniesione do arkusza Rezygnacje (rys. 3).
Rys. 3. Dane automatycznie przeniesione do innego arkusza
Wskazówka
Jeśli arkusz, do którego dane mają być przeniesione, ma inną nazwę, zastąp nią
wpisy Rezygnacje zawarte w kodzie.
6
Trik 4
Wyznaczenie adresu komórki z największą wartością
Pobierz plik z przykładem
http://www.excelwpraktyce.pl/eletter_przyklady/eletter148/4_Najwieksza_komorka.zip
Przyjmijmy, Ŝe otworzyłeś arkusz, gdzie w kolumnie A znajduje się kilka tysięcy kwot.
Ciebie interesuje tylko jedna informacja, w której komórce znajduje się największa
wartość, aby sprawdzić, której daty dotyczy. Przeglądanie kolumny wiersz po wierszu
moŜna porównać do szukania igły w stogu siana. Jeśli chcesz to zadanie wykonać w
kilka chwil, zastosuj formułę, która zwróci adres komórki z największą wartością. Jej
składnia wygląda następująco:
="A"&PODAJ.POZYCJĘ(MAX(A:A);A:A;0)
Rys. 1. Adres komórki z największą wartością
Wyjaśnienie działania formuły:
W pierwszym argumencie funkcji PODAJ.POZYCJĘ określasz szukaną wartość. Jest
ona wyznaczana za pomocą funkcji MAX. W drugim argumencie wskazujesz obszar
arkusza, gdzie ma być szukana największa liczba. W naszym przykładzie jest to cała
kolumna A. Ostatni argument określa, Ŝe ma zostać zwrócona pozycja pierwszej
napotkanej wartości spełniającej kryterium (w przypadku, gdyby istniało kilka takich
samych liczb będących największymi wartościami). Funkcja PODAJ.POZYCJĘ zwróci
pozycję, na której znajduje się wartość maksymalna, co będzie odpowiadało
numerowi wiersza. Do niego doklejane jest oznaczenie kolumny ("A"&) i zwracany
jest kompletny adres.
7
Trik 5
Wydzielenie określonych znaków z dłuŜszego ciągu tekstowego
Pobierz plik z przykładem
http://www.excelwpraktyce.pl/eletter_przyklady/eletter148/5_Wydzielenie_fragmentu.zip
ZałóŜmy, Ŝe do arkusza przeniosłeś dane z innego programu. Niestety wartości
dotyczące róŜnych kategorii zostały wprowadzone do jednej komórki. Ciebie
interesuje liczba znajdująca się wewnątrz ciągu tekstowego. Przykładowe dane
przedstawia rysunek 1.
Rys. 1. Niepoprawnie zaimportowane wartości
Do dalszych obliczeń potrzebujesz tylko liczb znajdujących się pomiędzy wpisami w
nawiasach. W jaki sposób je szybko wyodrębnić do osobnych komórek?
Rozwiązaniem jest elastyczna formuła oparta na funkcjach tekstowych.
=> Aby z niej skorzystać:
1. Do komórki B3 wprowadź następującą formułę:
=FRAGMENT.TEKSTU(A3;ZNAJDŹ("]";A3)+2;
ZNAJDŹ("[";A3;ZNAJDŹ("]";A3))-ZNAJDŹ("]";A3)-3)
2. Skopiuj ją do komórek poniŜej.
Rys. 2. Wyodrębnione liczby
Wyjaśnienie działania formuły:
Funkcja FRAGMENT.TEKSTU zwraca wartość tekstową zawartą w określonym ciągu
znaków. Pierwszy argument to komórka, w której znajduje się tekst bazowy. Drugi
argument to pozycja pierwszego znaku tekstu, który ma zostać wyodrębniony.
Ostatni argument to liczba znaków, ile ma zostać wyodrębnionych. W przykładzie
8
pierwszy argument to komórka A3. Drugi argument ZNAJDŹ("]";A3)+2 określa, od
której pozycji rozpoczyna się ciąg tekstowy, który ma zostać zwrócony. W przykładzie
jest to drugi znak następujący po pierwszym nawiasie zamykającym w komórce A3.
Trzeci argument określa, z ilu znaków będzie się składał tekst przeznaczony do
wyodrębnienia. ZauwaŜ, Ŝe w naszym przykładzie nie ma wpisów o jednakowej
długości. Dlatego, do tego celu została zastosowana skomplikowana kombinacja
funkcji ZNAJDŹ. Jej zadaniem jest obliczenie pozycji drugiego wystąpienia nawiasu
otwierającego i odjęcie od niej pozycji pierwszego nawiasu zamykającego. W ten
sposób otrzymamy długość tekstu znajdującego się między tymi nawiasami. W celu
pominięcia spacji otrzymany wynik korygujemy poprzez odjęcie od niego liczby 3.
Dzięki temu za pomocą jednej uniwersalnej formuły moŜliwe jest wyodrębnienie
wartości o róŜnej liczbie znaków.
9

Podobne dokumenty