recenzja utworu... - ii

„Florystka” Katarzyny Bondy to trzecia część serii kryminałów o przygodach psychologa
śledczego Huberta Meyera. Mimo że jest to ostatni tom cyklu, przeczytanie go bez
wcześniejszej lektury poprzednich dzieł tej autorki nie komplikuje fabuły i nie czyni jej dla
czytelnika niezrozumiałą. Mroczna historia pewnej zbrodni, do której dochodzą stare
nierozwiązane tajemnice z przeszłości przeplatające się z aktualnymi wydarzeniami, jest
świetną, uzależniającą lekturą, której żaden miłośnik kryminałów się nie oprze.
Zbrodnią, o której tu mowa, jest tajemnicze zabójstwo dziewięcioletniej dziewczynki z
Białegostoku, do złudzenia podobne do innego morderstwa sprzed czterech lat, którego ofiarą
padł syn szanowanej w mieście florystki. Wkrótce właśnie ona staje się główną podejrzaną, gdy
na jaw wychodzą jej bliskie relacje z dziewczynką. Jednak nie na tym kończy się historia – im
bardziej policjanci i psycholodzy pracujący nad tą sprawą zagłębiają się w nią, tym więcej
pojawia się nowych okoliczności, postaci o nietuzinkowych charakterach i dawno
zapomnianych przestępstw sprzed lat, które tak naprawdę nigdy nie zostały do końca
wyjaśnione lub zostały zatuszowane przez wspólników ich sprawców. Początkowo można się
pogubić w gąszczu przeróżnych postaci, miejsc i zdarzeń, ale później wszystko staje się coraz
bardziej klarowne i zrozumiałe. Powieść zawiera opisy przeżyć wewnętrznych bohaterów, co z
czasem znacznie ułatwia czytelnikowi zrozumienie ich działań i motywów. W połowie książki
czytelnikowi wydaje się, że zagadka została już rozwiązana i zakończenie jest jednoznaczne,
jednak wtedy sprawy przyjmują zupełnie inny obrót. W ostateczności finał śledztwa nad tą
sprawą jest niemałym zaskoczeniem.
Myślę, że niejeden wybredny amator powieści kryminalnych doceniłby tak niebanalną
książkę jaką jest powieść Katarzyny Bondy – podczas lektury nieraz można było poczuć
dreszczyk grozy. Styl i pomysłowość autorki są wielkim atutem tego nieprzeciętnego utworu.
Gorąco polecam wszystkim entuzjastom kryminałów!
Kalina