Rejestr działań w zakresie certyfikatu -
Transkrypt
Rejestr działań w zakresie certyfikatu -
Rejestr działań w zakresie certyfikatu nadzór jednostki certyfikującej personel Marek Dobrowolski Urząd Dozoru Technicznego. Warszawa WSTĘP Odpowiednia praktyka w badaniach nieniszczących sprzyja nabyciu i utrzymaniu wymaganego doświadczenia i wprawy w badaniach. Z tego też względu jest jednym z wymagań procesu certyfikacji. Zbyt długa przerwa w badaniach nieniszczących, może spowodować utratę wprawy operatorów oraz utratę fachowości personelu kierującego badaniami (3-go stopnia). W PN-EN 473, za „istotną przerwę w badaniach”, która może spowodować powyższe, negatywne skutki, uznano okres 1 roku. Od okresu tego odlicza się ustawowe urlopy, czas szkolenia i choroby, jeśli trwają one, każde z osobna, mniej niż 30 dni. Za istotną przerwę uznaje się również dwie lub więcej przerw w działalności badań nieniszczących, przekraczające w sumie dwie piąte okresu ważności certyfikatu, czyli dłuższe w sumie od 2 lat. Zgodnie z wymaganiami sytemu certyfikacji UDT-CERT i kodeksem etycznym, o fakcie zaistnienia „istotnej przerwy” w działaniach badań nieniszczących, osoba certyfikowana powinna powiadomić jednostkę certyfikującą, która zawiesza ważność certyfikatu. Po powrocie do pracy w zawodzie, zainteresowana osoba powinna złożyć wniosek o reaktywację certyfikatu. WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE. Oprócz ogólnych wymagań „ciągłości pracy”, w normie 473 jak i w programach jednostek certyfikujących zawarte są szczegółowe wymagania dotyczące charakteru niedopuszczalnych ( z punktu widzenia utrzymania certyfikatu) przerw w działaniach badań nieniszczących. W normie mówi się o „przerwie, która uniemożliwia osobie certyfikowanej pełnienie obowiązków odpowiadających - stopniowi kwalifikacji - w metodzie - i sektorze, w których uzyskała certyfikat”. Tak więc utrata ważności lub ograniczenie zakresu certyfikatu może nastąpić na przykład: - w wyniku przerwy w działaniach w zakresie określonej metody (nie wpływając, na przykład, na ważność certyfikatów w innych metodach), 1 - na skutek wykonywania jedynie prostych czynności badania (typowych dla 1. stopnia) i przerwie w działaniach charakterystycznych dla posiadanego, np. 2-giego stopnia kwalifikacji (np. istotna przerwa w ocenie wyników badania), - w wyniku wykonywania badań tylko w wybranym sektorze, w sytuacji posiadania certyfikatu w kilku sektorach. NADZÓR NAD CERTYFIKATEM Z powodów przytoczonych powyżej, nadzór nad wydanymi certyfikatami wpisany jest w zakres obowiązków jednostki certyfikującej personel badań nieniszczących, zarówno w starej normie PN-EN 45013 określającej wymagania dla tych jednostek, jak i w obowiązującej obecnie PN-EN 17024. Jedną z form sprawowania tego nadzoru, jest sprawdzanie przez jednostkę certyfikującą rejestru działań osoby certyfikowanej (po angielsku„log book”), zwłaszcza w zakresie określonym w certyfikacie. REJESTRY DZIAŁAŃ W ZAKRESIE CERTYFIKATU Obowiązek prowadzenia rejestru prac objętych certyfikatem kompetencji jest sprawą znaną już od dawna. W Kraju, już przeszło 20 lat temu, w systemie kwalifikowania operatorów badań nieniszczących rozwijanym w Instytucie Metalurgii Żelaza w Gliwicach, istniał obowiązek posiadania „książeczki badacza nieniszczącego”, trochę na wzór stosowanej od lat książeczki spawacza. Istniał również od dawna, zwłaszcza po ukazaniu się w 1993r. pierwszego wydania EN 473, obowiązek dokumentowania przez pracodawcę czasu praktyki, warunkującej wydanie certyfikatu. Udokumentowana praktyka przed-certyfikacyjna wymagana była zawsze (i jest obecnie) przez normy EN-473, ISO 9712, jak i przez systemy Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań Nieniszczących ASNT. Również dla pracowników nie certyfikowanych, rejestr ich działań w zakresie posiadanych kwalifikacji może być bardzo pomocny, zwłaszcza w aspekcie upoważniania ich przez pracodawcę do wykonywania określonych badań, jak również dla dokumentowania ich 2 doświadczenia i szkoleń, na przykład w procesie uprawniania personelu do badań połączeń nierozłącznych urządzeń ciśnieniowych, podlegających dyrektywie europejskiej 97/23/WE. WZORY REJESTRÓW Jednostki certyfikujące personel stosują lub wprowadzają różne formy rejestrów działań w zakresie wydanych przez siebie certyfikatów. W niniejszym referacie podano projekt rejestru działań wprowadzany przez krajową jednostkę certyfikującą UDT-CERT. W ramach prezentacji przedstawiono również, dla porównania , wzory rejestrów brytyjskiej jednostki certyfikującej personel badań nieniszczący – „PCN” oraz francuskiej „COFREND”. Sprawa ta jest omawiana w komisji normalizacyjnej CEN i prawdopodobne jest znormalizowanie, w przyszłości, omawianych rejestrów. WYPEŁNIANIE – PROWADZENIE REJESTRÓW Częstotliwość wpisów Racjonalna częstotliwość wpisów do rejestru zależy od rodzaju laboratorium. W stacjonarnych laboratoriach przy zakładowych o stosunkowo stałym profilu badań, wystarczający wydaje się comiesięczny wpis rodzaju wykonywanych działań / badań do indywidualnego rejestru każdego z nadzorowanych pracowników, z rozbiciem na poszczególne metody, stopnie kompetencji i sektory, jeśli ma to miejsce. W jednostkach usługowych zdarza się, że operator wykonuje badania dla różnych klientów nawet w ciągu tego samego dnia. Tak więc racjonalna częstotliwość wpisów do rejestru wynika z rytmu pracy operatorów. Uwierzytelnianie wpisów Wystarczy w zasadzie potwierdzenie wpisu przez pracodawcę osoby prowadzącej rejestr. Jednak w przypadku większych lub specyficznych prac, zalecane jest potwierdzenie wykonanych prac przez klienta zlecającego, odbierającego wyniki badań. Podpis jego przedstawiciela powinien być złożony w rubryce „pracodawca” lub w „uwagach”. Technika wypełniania rejestru Najprostsze wydają się wpisy odręczne, ale bardziej przejrzyste są wydruki komputerowe, podpisywane przez pracodawcę lub/i klienta – odbiorcę wyników badań. 3 Celem skrócenia wpisów i uproszczenia ich analizy, zalecane jest stosowanie skrótówoznaczeń metod, stopni i sektorów, przyjętych przez jednostkę, która wydała certyfikat. Inne skróty stosowane do oznaczenia poszczególnych rodzajów działań zapisywanych w rejestrze zaleca się podawać w formie legendy skrótów i oznaczeń, umieszczanej na początku rejestru. W nagłówku każdej strony rejestru należy umieścić imię, nazwisko i wykształcenie osoby certyfikowanej (lub tej, której rejestr dotyczy), metodę(y)-stopień(ie)-sektor(y) posiadanego(ych) certyfikatu(ów) oraz termin(y) jego(ich) wygaśnięcia. Przykład wypełniania rejestru UDT-CERT wraz z legendą skrótów podano w załączeniu. Przechowywanie zapisów Najwygodniejsze jest prowadzenie rejestrów indywidualnie, w komputerach zainteresowanych osób lub ich kierownika. Oryginalne, podpisane strony rejestru powinny być przechowywane przez 11 lat po wygaśnięciu certyfikatu(ów) pracownika. Miejsce i sposób przechowywania rejestrów powinny być określone w dokumentacji zarządzania jakością pracodawcy, w części dotyczącej zapisów. 4