dolina samicy plb300013

DOLINA SAMICY
PLB300013
Dolina Samicy w okolicach Bytkowa
Fot. Grzegorz Rąkowski
Szczudłak Fot. Mateusz Kowalski
Obszar, położony na północny wschód od Poznania,
obejmuje górny i środkowy bieg niewielkiej rzeki Samicy,
będącej lewym dopływem Warty. Dolina Samicy ma w obrębie
omawianego obszaru charakter rynny wciętej na kilkanaście
do kilkudziesięciu metrów w falistą morenę denną. Szerokość
doliny nie przekracza 1 km. Rzeka na omawianym odcinku
jest skanalizowana i płynie przez wąski pas użytkowanych
gospodarczo łąk zajmujących dno doliny. W otoczeniu doliny
przeważają tereny bezleśne, zajęte w większości przez pola
uprawne. W południowej części obszaru leży niewielkie
naturalne Jezioro Kierskie Małe, w jego północnej części zaś,
w okolicach Chrustowa, znajduje się kompleks stawów rybnych
oraz sztuczne zbiorniki powstałe w wyniku eksploatacji wapna
łąkowego i torfu. Część omawianego obszaru znajduje się
w granicach Pawłowicko-Sobockiego Obszaru Chronionego
Krajobrazu.
Zachowaniu i utrzymaniu siedlisk cennych gatunków
ptaków w dolinie Samicy sprzyja tradycyjna ekstensywna
gospodarka łąkarska oraz ekstensywna hodowla ryb w stawach.
Do najważniejszych zagrożeń lokalnej awifauny i jej siedlisk
należą: budowa przecinającej obszar drogowej obwodnicy
Poznania, zaprzestanie użytkowania części użytków zielonych
oraz intensyfikacja gospodarki hodowlanej na stawach
połączona z ich czyszczeniem oraz usuwaniem szuwarów
i zakrzewień.
Dolina Samicy jest lokalną ostoją ptaków wodnobłotnych, ważną w silnie przekształconym przez intensywną
gospodarkę rolną regionie środkowej Wielkopolski. Spełnia
także rolę lokalnego korytarza ekologicznego. Na uwagę
zasługuje znaczna liczebność lokalnej populacji lęgowej bączka
Ixobrychus minutus (7–10 par lęgowych, ponad 1%
ogólnokrajowej populacji lęgowej). Jest to także jedno z bardzo
nielicznych w kraju miejsc nieregularnego gniazdowania
szczudłaka Himantopus himantopus (0–1 par lęgowych).
Omawiany obszar ma znaczenie przede wszystkim jako
miejsce odpoczynku i żerowania ptaków przelotnych.
Liczebność zgrupowań ptaków wodno-błotnych
zatrzymujących się tu w okresie migracji sięga 27 000–34 000
osobników. Na uwagę zasługuje szczególnie wysoka liczebność
obserwowanych na terenie obszaru przelotnych stad gęsi
zbożowej Anser fabalis (18 000–25 000 osobników).
Powierzchnia: 2390,98 ha
Rok zatwierdzenia: 2007
Region geograficzny: Pojezierze Wielkopolskie
Mezoregion: Pojezierze Poznańskie
Położenie administracyjne: województwo wielkopolskie,
powiaty poznański i obornicki oraz miasto Poznań
Sprawujący nadzór nad obszarem:
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
w Poznaniu
ul. 28 Czerwca 1956 r. 223/229
61-485 Poznań
tel: 61 831 11 77, fax: 61 831 11 99
e-mail: [email protected]
www.poznan.rdos.gov.pl
Dane Bazy Danych Ogólnogeograficznych, będące treścią niniejszego opracowania, są materiałem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, prowadzonego przez Głównego Geodetę
Kraju na podstawie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Osoby korzystające z
tych materiałów nie mają prawa do ich zwielokrotniania, sprzedawania, udostępniania lub w inny
sposób wprowadzania do obrotu lub rozpowszechniania ich treści w całości bądź we fragmentach,
w szczególności do ich przesyłania lub udostępniania w systemach i sieciach komputerowych lub
jakichkolwiek innych systemach teleinformatycznych.