Mamo, Tato baw się ze mną

Biorąc pod uwagę, że dziecko
w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym
wymaga jeszcze opieki rodziców (np. podczas
zabawy na placu zabaw), warto poświęcić
spędzony razem czas na wspólną aktywność
fizyczną (szczególnie na powietrzu).
Z pewnością przyniesie to korzyści zdrowotne
obu pokoleniom oraz wpłynie na umocnienie
rodzinnej więzi emocjonalnej.
Zachęcamy więc do ruchu!
W pracy przedszkola rozwijanie sprawności ruchowej następuje głównie poprzez:
•organizację zabaw ruchowych: zabawy orientacyjno-porządkowe, zabawy z elementem równowagi,
czworakowania, biegu, rzutu, celowania i toczenia, wspinania się, podskoku i skoku; gry i zabawy na
powietrzu; zabawy w terenie; zabawy na śniegu;
•organizację ćwiczeń porannych dla dzieci;
•organizację ćwiczeń gimnastycznych: dla dzieci młodszych w formie opowieści ruchowych po 10-20
min., dla dzieci starszych - zestawów ćwiczeń po 20-35 min.
Oprócz zorganizowanych form ruchu, dzieci mają własne, dowolne zabawy ruchowe.
Realizują w nich swoje pomysły, wykorzystują doświadczenia, poszukują sposobów wyrażania emocji i
aktywności ruchowej. Podczas zabaw dowolnych mają okazję do sprawdzania swoich możliwości w tym
zakresie. Zabawy te dają dzieciom swobodę,
zapewniają spontaniczność.
Wiek przedszkolny to okres intensywnego rozwoju organizmu dziecka, dlatego u dzieci w tym
okresie oraz w pierwszych latach szkolnych obserwuje się:
1.
2.
wielką potrzebę ruchu i nieraz mówi się o nadruchliwości a także o konieczności zaspokojenia głodu
ruchu dziecka, (przyjmuje się, że do zaspokojenia potrzeb dziecka niezbędne jest zapewnienie mu około
trzech godzin ruchu dziennie)
korzystne zmiany w sprawności i koordynacji ruchowej (koniec przedszkola, pierwsze lata szkolne) i
dlatego okres ten nazywa się złotym wiekiem motoryczności dziecka.
Aby skutecznie wspierać rozwój psychofizyczny dzieci niezbędna jest stała współpraca z rodzicami. Nie
wszyscy rodzice zdają sobie sprawę z wielkiego zapotrzebowania dzieci na ruch i często nie wiążą
nadruchliwości dziecka w domu z brakiem okazji do „wyżycia się” ruchowego w ciągu dnia.
Porcja ruchu organizowana dziecku w przedszkolu oraz spacer do i z przedszkola nie wystarczają
do zapewnienia prawidłowego rozwoju.
Należy zachęcać rodziców do organizowania wspólnych zabaw ruchowych z dziećmi, do planowania im
aktywności ruchowych, np. na rowerze, wrotkach, na basenie, do wyposażenia dziecka we własną piłkę i
stworzenie okazji do posługiwania się nią itp.
Szczególną troską należy otoczyć dzieci niechętnie ruszające się, stroniące od zabaw, ze znacznie
obniżonym poziomem rozwoju cech motorycznych i w razie potrzeby wspólnie planować działania
zmierzające do uzyskania poprawy w tym względzie.
Ważne jest także uświadamianie rodzicom potrzeby hartowania dzieci przez przebywanie na powietrzu w
każdej porze roku, zapewnienie odpowiedniego, przewiewnego i niekrępującego ubrania i stosownego
obuwia.
W wieku przedszkolnym ogromną rolę
odgrywają zabawy ruchowe,przyczyniające się do
rozwoju ogólnej sprawności ruchowej dziecka.
Dostosowane do fizycznych możliwości dziecka
wyrabiają w nim zaradność, wytrwałość, uczą
pokonywać strach i wiarę we własne siły. Dzięki nim
kształtowana jest spostrzegawczość, koncentracja i
szybka reakcja na sygnały.
Drodzy Rodzice
Ruch jest podstawowym bodźcem rozwojowym, stanowi też jeden
ze wskaźników rozwoju i zdrowia. Okres przedszkolny jest szczególnie
znaczący dla kształtowania motoryki dziecka. Dziecko nabywa wówczas
pewnych umiejętności, które w dalszych etapach życia jedynie doskonali.
Największy wpływ na prawidłowy rozwój dziecka mają rodzice i nauczyciele.
Oni przebywają z dzieckiem najdłużej i są dla niego wzorami, przekazują
wiadomości, umiejętności i nawyki. W przedszkolu i w domu uczy się ono
nowych ruchów i doskonali zdobyte umiejętności. Nauczyciele i rodzice mogą
– i powinni- tak kształtować rozwój ruchowy dziecka, aby uzyskać – zdrowe,
sprawne dziecko o zdrowej sylwetce.
Zabawy ruchowe są formą działalności charakterystyczną dla wieku
przedszkolnego i wczesnoszkolnego, najbardziej odpowiadają potrzebom
dziecka, wynikającym z właściwości rozwoju. Oparte na formach ruchu, jak:
chód, skok, rzut, pełzanie itp., przyczyniają się do podnoszenia ogólnej
sprawności fizycznej i rozwoju psychomotorycznego dziecka.
W pracy przedszkola rozwijanie sprawności ruchowej następuje głównie
poprzez:
•organizację zabaw ruchowych: zabawy orientacyjno-porządkowe, zabawy
z elementem równowagi, czworakowania, biegu, rzutu, celowania i toczenia, wspinania
się, podskoku i skoku; gry i zabawy na powietrzu; zabawy w terenie; zabawy na śniegu;
•organizację ćwiczeń porannych dla dzieci;
•organizację ćwiczeń gimnastycznych: dla dzieci młodszych w formie opowieści
ruchowych po 10-20 min., dla dzieci starszych - zestawów ćwiczeń po 20-35 min;
Oprócz zorganizowanych form ruchu, dzieci mają własne, dowolne zabawy ruchowe.
Realizują w nich swoje pomysły, wykorzystują doświadczenia, poszukują sposobów
wyrażania emocji i aktywności ruchowej. Podczas zabaw dowolnych mają okazję
do sprawdzania swoich możliwości w tym zakresie. Zabawy te dają dzieciom swobodę,
zapewniają spontaniczność.
Jednak porcja ruchu organizowana w placówce przedszkolnej jest nadal
niewystarczająca do zapewnienia prawidłowego rozwoju naszych pociech.
Porady i wskazówki dla rodziców ułatwiające wspólne zabawy z dziećmi.
Gimnastyka ma być dla dziecka wesołą i radosną zabawą a dorosły powinien ćwiczyć razem
z dzieckiem. Nie należy wydawać poleceń, komenderować, pouczać i ciągle upominać. Najlepiej
gdy dziecko wraz z dorosłym bawi się w zabawy naśladowcze np. Skaczące piłeczki(podskoki
obunóż), Wiatr i liście (skłony na boki i wirowanie dookoła siebie), Zabawy kotków(chodzenie
na czworakach za piłką, wykonywanie kociego grzbietu), Zanieś misiowi śniadanie(przenoszenie
na tacy drobnych klocków). Tego typu zabawy nie tylko sprzyjają rozwojowi sprawności ruchowej
ale także pobudzają wyobraźnię i fantazję a także podsuwają pomysły do różnorodnych zabaw
tematycznych .
Dzieci bardzo chętnie popisują się swoimi umiejętnościami i dlatego dobrze jest też nadawać
ćwiczeniom gimnastycznym charakter nie tylko zabawowy ale także zadaniowy np. Przejdź
po pniu drzewa....., Biegnij slalomem pomiędzy drzewami (ustawionymi przeszkodami) ...., Idź
przed siebiez książką położoną na głowie...., Skacz raz na jednej, raz na drugiej nodze
.....Podczas takich ćwiczeń dzieci wykazują się odwagą, sprytem, wytrwałością a także odczuwają
radość
z osiągniętego celu.
Organizując zabawy ruchowe i ćwiczenia gimnastyczne koniecznie należy zadbać o warunki
higieniczne i zdrowotne. Jeżeli nie odbywają się one na powietrzu to należy pamiętać, że pokój
musi być odkurzony i przewietrzony a dziecko przebrane w wygodny strój sportowy.
Zabawy terenowe z pokonywaniem naturalnych przeszkód, gry zespołowe, zawody sportowe
należy prowadzić na powietrzu, gdyż mają ogromny wpływ na zdrowie dziecka i jego odporność.
Dlatego należy (bez względu na pogodę) organizować dzieciom zabawy w wodzie (pływanie)
i z wodą (np. puszczanie okręcików w basenie, wlewanie lub przelewanie wody) , na śniegu
(lepienie bałwana, rzucanie śnieżkami, jazda na sankach i nartach) i lodzie (jazda na łyżwach).
Dziecko 3 letnie
W czasie zabaw warto zachęcać do przekraczania niskich przeszkód, chodzenia
po obramowaniu piaskownicy, po zboczach pagórka, przechodzenia pod gałęziami
drzew.
Ciekawą zabawą są dla 3-latków biegi wężykiem, po obwodzie koła, zatrzymywanie
się na dany sygnał. Zabawy z piłką powinny uwzględniać rzuty nie tylko oburącz
i prawą ręką, lecz także lewą. Toczenie piłki w chodzie i w biegu sprawia maluchowi
szczególną przyjemność, a zarazem jest pożytecznym ćwiczeniem. Specjalny urok
mają dla dziecka zabawy na śniegu :ciągnięcie i pchanie sanek, siadanie na nich
i schodzenie, zjazdy z niewielkiego pagórka i podchodzenie z sankami pod górę.
Latem: wchodzenie do wody, brodzenie po brzegu, podskoki, bieganie wśród
rozpryskującej się wody i próby leżenia w wodzie z podparciem się rękami,
to doskonałe ćwiczenia ruchowe.
Dziecko 4 letnie
Wykonuje wszystkie opisane ruchy znacznie sprawniej. Stoi na jednej nodze, chodzi
np. z podkurczonymi pod spód palcami, również „stopa za stopą” i po narysowanej linii.
Potrafi też chodzić po nierównej powierzchni np. po kłodzie drzewa. Przekracza
przeszkody o wysokości sięgającej do kolan i szerokości do 30 cm. Bez trudu chodzi
po pochyłych płaszczyznach, umie chodzić na czworakach w przód i w tył. Bardzo lubi
biegać, zmieniając kierunek, omijając przeszkody. Piłkę umie rzucać oburącz oraz
jedną ręką Zabawę na śniegu i w wodzie fascynują również 4 latka. Swobodnie zmienia
pozycje w wodzie i demonstruje jeszcze nieporadne ruchy pływania.
Dziecko 5 letnie
W tym okresie rozwojowym bardzo ważnym zadaniem rodziców i nauczycieli jest
zwracanie uwagi na prawidłową postawę ciała i poprawną pozycję w siadzie, staniu,
chodzie i biegu. W tym wieku dziecko wykonuje chętnie wiele ruchów bardziej
precyzyjnych angażujących niektóre grupy mięśni, np. ćwiczenia szyi – skłony, skręty
i krążenie głowy, ćwiczenia tułowia – skłony w przód, w tył, w bok, ćwiczenia mięśni
brzucha, gdy leży na plecach i
wykonuje „rowerek”, ćwiczenia stóp – chodzenie na palcach, piętach, z podwiniętymi
palcami stóp, chwyty palcami drobnych przedmiotów. W formie zabawy można
sprawdzić, czy potrafi utrzymać stopę przed drugą stopą i w tej pozycji stanąć
na palcach. Chodzenie na czworakach, przekraczanie przeszkód, biegi. Zabawy
wymagające podskoku, np. ze skakanką, czy przez gumę, zabawy w klasy. W tym
wieku dzieci lubią ciągnąć się nawzajem na sankach, nie boją się nauki jazdy
na łyżwach. Zdaniem specjalistów medycyny sportowej wiek 5 lat jest tym okresem,
w którym należy rozpoczynać naukę pływania.
Ruch może być lekarstwem na wiele kłopotów zdrowotnych,
jak np. płaskostopie. Od 2 roku życia zapobieganie płaskostopiu
polega na zachęcaniu dziecka do chodzenia boso na trawie,
piasku, żwirze. Aż do 8 roku życia nie powinno chodzić boso
po domowej podłodze!
Ćwiczenia ruchowe na zniwelowanie płaskostopia to np.
chodzenie po kamyczkach rozrzuconych na podłodze, chodzenie
ze ściśniętymi palcami stóp, ściąganie palcami stopy kocyka.
Ruch jest także potrzebny przy otyłości, zaleca się więc szybki
marsz, przebywanie jak najwięcej na świeżym powietrzu oraz
specjalne ćwiczenia odchudzające. Nadwaga wpływa źle
na samopoczucie dziecka wśród rówieśników, a pozbycie
się nadmiaru kilogramów znacznie poprawia jego stan
psychiczny.
Mamo, Tato baw się ze mną !
Za oknem już prawdziwa jesień. Wieczory są już długie – nasze pociechy często nudzą się
i proszą o wspólna zabawę. Oto kilka wybranych przykładów zabaw:
- w domu : popychanie kółka patykiem po równej powierzchni
- tor przeszkód
- zabawy z cieniem
- przenoszenie piłki od rodzica do dziecka
- zabawa 2 piłkami: naprzemienne rzuty i chwyty, dziecko – rodzic
- rzuty zwiniętą kulką gazety do celu
- zawody: kto rzuci dalej, wyżej, rodzic czy dziecko
- „Zwierzyniec” – zabawa naśladująca wybrane zwierzę– jego sposób poruszania się,
zachowania.
- na powietrzu:- rzuty piłki do bramki z kamyków
- przerzucanie piłki nad gałęzią
- wrzucanie piłki do koszyka zawieszonego na gałęzi
- bieg slalomem między drzewami
Masażyki
W trakcie codziennych zabaw rodziców z przedszkolakiem, warto
znaleźć stałe miejsce dla zabaw opartych na dotyku, które nazywane
są masażykami. O tego rodzaju masażu mówi się obrazowo jako
o „sercu na dłoni”, gdyż jest on formą okazywania dziecku przez
rodzica miłości poprzez dotyk.
Masażyki także uczą dziecko: orientacji we własnym ciele, pomagają
poznać kierunki (góra-dół, lewo-prawo) i pozwalają mu doznawać
różnego rodzaju bodźców dotykowych. Dzieci z natury są bardzo
ruchliwe i pobudliwe, mają trudności ze skupieniem uwagi
i zrelaksowaniem się.
Masażyki pomagają dziecku skoncentrować się na sobie, swoim ciele,
dzięki czemu uspokaja się ono i odpręża.
Wierszyki na dziecięce masażyki opracowała między innymi Marta Bogdanowicz np.:
Bocian i szpak
A było to tak:
Dziecko leży na brzuchu
Bociana drapał szpak,
Lub siedzi zwrócone do nas plecami.
A potem była zmiana
Lekko drapiemy je po łopatce,
I szpak drapał bociana.
Mocniej drapiemy je po łopatce,
Co wynika z tej zmiany ?
Prosimy, by pokazało lub nazwało tę stronę,
Kto był bardziej podrapany ?
Po której silniej odczuwa drapanie.
A było też i tak:
Lekko stukamy w plecy dziecko,
Bociana dziobał szpak,
Stukamy w plecy w innym miejscu,
A potem była zmiana
Stukamy w plecy w trzech dowolnych miejscach.
I szpak dziobał bociana.
Potem były jeszcze trzy zmiany.
Ile razy szpak był dziobany ?
Idzie myszka
Idzie myszka do braciszka,
Dziecko zwrócone do nas plecami.
Tu zajrzała, tu wskoczyła,
Wykonujemy na jego plecach szybkie posuwiste ruchy
opuszkami złączonych palców.
A na koniec tam się skryła.
Lekko drapiemy dziecko za jednym uchem, następnie za
drugim,
Wsuwamy palec za kołnierz.
Rzeczka
Julian Tuwim
Płynie, wije się rzeczka
Dziecko zwrócone do nas plecami
jak błyszcząca wstążeczka.
Rysujemy na plecach dziecka linię falistą,
Tu się srebrzy, tam ginie,
Delikatnie drapiemy je po plecach, wsuwamy palec za
kołnierz,
a tam znowu wypłynie.
Przenosimy dłoń pod pachę dziecka i szybko ją wyjmujemy.
Wierszyk może być wykorzystany podczas zabawy w
kąpieli, naśladujemy ręką wijącą się rzeczkę to w wodzie to
na plecach dziecka, chowamy rękę pod wodę i nagle
wynurzamy ją.