``bet chaim`` (dom życia) Cmentarze żydowskie są miejscem świętym

''bet chaim'' (dom życia) Cmentarze żydowskie są miejscem świętym, ale jednocześnie rytualnie
nieczystym, niezwykle istotna jest zasada nienaruszalności grobu. Szczątki ludzkie mają bowiem
oczekiwać na nadejście Mesjasza. Dlatego też cmentarzy żydowskich nie wolno rozkopywać.
Początkowo pochówków dokonywano w jaskiniach i pod stosami kamieni. Później wykształciła się
forma popularnej do dziś macewy - pionowego nagrobka. Zasady judaizmu sprawiają, że na
grobach nie ma zdjęć czy podobizn zmarłych, możemy natomiast spotkać się z bardzo bogatą
symboliczną ornamentyką,np jak na zdjęciu wyżej- świece lub świeczniki płaskorzeźby
występujące na na grobach kobiet. W żydowskiej rodzinie to właśnie kobieta zapala szabasowe
świece. Macewa swym wyglądem nawiązuje do bramy, symbolu przejścia z życia ziemskiego do
życia w innym świecie. Na starszych macewach nie znajdziemy nazwisk, a jedynie imiona
zmarłych oraz imiona ich ojców. Przez setki lat Żydzi określali tożsamość imieniem oraz imieniem
ojca. Na macewie nie umieszczano daty urodzenia. Wiek zmarłego określano, pisząc: "mąż stary i
sędziwy", "młody mężczyzna", "wyrwana w młodych latach". Zawsze natomiast pojawiała się data
zgonu, podawana według kalendarza żydowskiego.