Zmiany w Kodeksie pracy – dłuższy okres rozliczeniowy i ruchomy
Transkrypt
Zmiany w Kodeksie pracy – dłuższy okres rozliczeniowy i ruchomy
19.11.2013 Zmiany w Kodeksie pracy – dłuższy okres rozliczeniowy i ruchomy czas pracy W dniu 23 sierpnia 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o związkach zawodowych (Dz. U. 2013 poz. 896). Ustawa ta wprowadziła dwie zasadnicze zmiany w ustawie z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy. Pierwsza dotyczy wydłużenia okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy. Druga dotyczy wprowadzenia do Kodeksu pracy ruchomego czasu pracy. Ustawodawca uzasadniając zmiany ustawy podkreślił, że mają one na celu wprowadzenie do Kodeksu pracy rozwiązań, które pozwolą na bardziej elastyczną organizację czasu pracy w zakładach pracy. Wprowadzenie dłuższego okresu rozliczeniowego Nowelizacja przepisu art. 129 Kodeksu pracy, dotycząca wydłużenia okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy, jest szczególnie istotna z punktu widzenia pracodawców, których charakteryzuje sezonowość prac. Okres rozliczeniowy służy z jednej strony planowaniu pracy pracownikom, z drugiej – rozliczaniu faktycznie przepracowanego przez nich czasu pracy. Jest istotnym elementem organizacji czasu pracy w zakładach pracy. Dłuższe okresy rozliczeniowe czasu pracy umożliwiają pracodawcom racjonalne gospodarowanie czasem pracy, stosownie do zapotrzebowania na pracę w danym okresie oraz ułatwiają rekompensowanie pracy nadliczbowej czasem wolnym od pracy. Elastyczność przejawia się w tym, że pracodawca, u którego występuje zmienne zapotrzebowanie na produkty lub usługi (a tym samym na pracę wykonywaną przez pracowników), może planować większą liczbę godzin pracy w okresach dużego zapotrzebowania na pracę, a mniejszą – w okresach niskiego zapotrzebowania na pracę. Wprowadzone do Kodeksu pracy zmiany pozwalają na wydłużenie okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy w każdym systemie czasu pracy. Niezależnie od systemu czasu pracy o wydłużeniu okresu rozliczeniowego decydować będą przyczyny obiektywne, techniczne lub dotyczące organizacji pracy. Wydłużenie okresu rozliczeniowego nie zwolni pracodawcy od zachowania ogólnych zasad dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników. Samo wprowadzenie zmian musi poprzedzać porozumienie pracodawcy ze związkami zawodowymi, albo z przedstawicielem pracowników, gdy u pracodawcy nie działają związki zawodwe. Ponadto o wdrożeniu wydłużonego okresu rozliczeniowego pracodawca jest zobowiązany poinformować właściwego okręgowego inspektora pracy, w terminie 5 dni roboczych, od dnia zawarcia porozumienia. Wprowadzając do Kodeksu pracy możliwość wydłużenia okresu rozliczeniowego ustawodawca dookreślił także to, w jakich sytuacjach pracodawca nie ma obowiązku sporządzania rozkładu czasu pracy. Obowiązek taki nie występuje, jeżeli: Rozkład czasu pracy pracownika wynika z prawa pracy, obwieszczenia albo z umowy o pracę. W porozumieniu z pracownikiem pracodawca ustali czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, w ramach obowiązującego wymiaru czasu pracy, w takim przypadku JP Weber sp. z o.o. Rynek 39/40 PL 50-102 Wrocław NIP: PL 897 17 13 155 REGON: 020248434 Source: JP Weber | JPW_131119_Changes in Labour Law PL Sąd Rejonowy we Wrocławiu Wydział VI Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego KRS: 0000253773 Kapitał zakładowy: 50.000,00 zł www.jpweber.com 1 rozkład czasu pracy ustala pracownik. Na pisemny wniosek pracownika stosuje do niego ruchomy rozkład czasu pracy, o których 1 mowa w art. 140 Kodeksu pracy. Na pisemny wniosek pracownika ustali mu indywidualny rozkład czasu pracy. Nowe regulacje dotyczące rozkładu czasu pracy danego pracownika wskazują, że może on być sporządzony albo w formie pisemnej albo elektronicznej. Rozkład taki może zostać sporządzony na okres krótszy niż okres rozliczeniowy, obejmujący jednak co najmniej 1 miesiąc. Pracodawca zobowiązany jest jednak przekazać go pracownikowi co najmniej na 1 tydzień przed rozpoczęciem pracy w okresie, na który został sporządzony ten rozkład. W ślad za zmianami, ustawodawca w nowym brzmieniu art. 129 k.p. zagwarantował pracownikom wynagrodzenie w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę ustalane na podstawie odrębnych przepisów, w całości lub proporcjonalnie w zależności od wymiaru czasu pracy. Dotyczy to tych pracowników, którzy w danym miesiącu, ze względu na rozkład czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nie mieli obowiązku wykonywania pracy. Ustawodawca uznał tym samym za niewystarczającą w tym zakresie gwarancję wynikającą z przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z późn. zm.). Ponadto w wyniku nowelizacji stał się nieaktualny dotychczasowy tryb współdziałania pracodawcy z zakładowymi organizacjami związkowymi w kwestii wydłużania okresu rozliczeniowego czasu pracy, przewidziany w art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych, w związku z przyjęciem odmiennego trybu przewidzianego w art. 150 zmienionego k.p. Powyższe zmiany weszły w życie z dniem 23 sierpnia 2013 r. Z tym zastrzeżeniem, że okresy rozliczeniowe trwające w dniu wejścia w życie nowelizowanej ustawy skończą się z upływem czasu, na jaki zostały wprowadzone. Wprowadzenie ruchomego czasu pracy Od dnia 23 sierpnia 2013 r. do Kodeksu pracy wprowadzono także przepisy dotyczące zasad stosowania tzw. ruchomego czasu pracy w dwóch odmianach, tj. przepisów pozwalających na: ustalanie rozkładów czasu pracy przewidujących różne godziny rozpoczynania pracy w dniach pracy pracowników, określanie przedziału czasu, w którym pracownik powinien podjąć pracę. Regulacja ta jest swoistym novum, gdyż w poprzednio obowiązującym stanie prawnym przepisy Kodeksu pracy nie odnosiły się do tzw. ruchomego czasu pracy. Zmiany w powyższym zakresie 1 przewiduje art. 1 pkt 3 nowelizacji ustawy, wprowadzający do Kodeksu pracy nowy art. 140 . W świetle nowej regulacji pierwsza odmiana ruchomego czasu pracy uprawnia pracodawcę do wyznaczenia pracownikom różnych godzin rozpoczynania pracy w poszczególne dni pracy także w ten sposób, iż w kolejnym dniu pracownik będzie mógł rozpocząć pracę o godzinie wcześniejszej niż w dniu poprzednim. Taka praca nie będzie uznawana za pracę nadliczbową. Nadal jednak konieczne będzie zachowywanie przepisów o wymiarze czasu pracy, odpoczynku dobowym i tygodniowym. W drugiej odmianie pracodawca będzie mógł wyznaczyć przedział czasu, w którym pracownicy są obowiązani stawić się do pracy. Także w tym przypadku, gdyby pracownik, zgodnie ze swoją decyzją, w kolejnym dniu rozpoczął pracę o godzinie wcześniejszej niż w dniu poprzednim, to taka praca nie będzie pracą nadliczbową. Tak jak poprzednio nadal jednak konieczne będzie zachowywanie przepisów o wymiarze czasu pracy, odpoczynku dobowym i tygodniowym. Source: JP Weber | JPW_131119_Changes in Labour Law PL www.jpweber.com 2 Wprowadzenie ruchomego czasu pracy może nastąpić także na pisemny wniosek pracownika. Joanna Sułowicz Associate/Attorney at Law Tel.: +48 71 36 99 569 [email protected] Source: JP Weber | JPW_131119_Changes in Labour Law PL www.jpweber.com 3