697 św. BERNARD

Jego godzina
Już odchodzi
Nie zatrzyma Go Bóg anioł człowiek
niczyje łzy włosy pachnidła
nie popatrzy na dzieci lilie wróble
na nieuleczonych trędowatych
na rozmnożone chleb
Już odchodzi
pod białą pełnię
w skurczony cień oliwek
w noc pochodni i pięści
Wstępuje w czarne słońce Golgoty
niezatrzymany przez nikogo
Janusz Pasierb: Wiersze religijne, str. 12
Modlitwa za kapłanów pracujących w parafii
Panie, Jezu Chryste, Najwyższy i Jedyny Kapłanie, Ty dajesz
swojemu Kościołowi pasterzy według Twojego Serca.
Dziękujemy Ci za kapłanów posługujących w naszej parafii
obecnie, a także za tych, którzy posługiwali w niej w przeszłości jak
również za tych, których do nas poślesz w przyszłości.
Udziel im swojego Ducha, aby byli niezmordowanymi sługami i
głosicielami Ewangelii, szafarzami sakramentów i w duchu miłości służyli powierzonym im wiernym. Niech będą pasterzami zapatrzonymi w
Ciebie, który jesteś Dobrym Pasterzem i w Tobie niech będą rozmiłowani.
Nam zaś daj łaskę wspomagania ich w posługiwaniu i życiu
przez modlitwę i angażowanie się w życie parafii. Daj nam także poczucie odpowiedzialności za kapłanów w życzliwie wypowiadanych słowach, opiniach, w modlitwie i trosce o ich owocne posługiwanie pośród
nas. Zmarłym daj niebo.
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
18.IV. WIELKI PIĄTEK:
1500 –
1900 –
2030 –
2300 –
Droga Krzyżowa
Liturgia Męki Pańskiej - po liturgii adoracja Pana Jezusa w Grobie
2200 - Spowiedź
Gorzkie Żale
19.IV. WIELKA SOBOTA
00
7 – Adoracja Pana Jezusa w Grobie (do godz. 2000)
7 – 9 - Spowiedź
1200 do 1600 - Święcenie pokarmów (co godzinę)
2000 – Liturgia Wigilii Paschalnej (przynosimy świece)
600
20.IV. ZMARTWYCHWSTANIE PAŃSKIE
Rezurekcja
697
św. BERNARD
17.
kwietnia 2014
Biuletyn parafii św. Bernarda w Sopocie, ul. Abrahama 41 Tel. 551-41-32
Wielki Czwartek – Msza Wieczerzy Pańskiej
Wj 12,1-8.11-14 * 1 Kor 11,23-26 * J 13,1-15
Ty, o Panie, odchodząc z tej ziemi,
chciałeś pozostać z nami
i pozostawiłeś sam siebie
w Sakramencie Ołtarza,
i otworzyłeś nam na rozcież
miłosierdzie swoje.
Nie ma nędzy, aby Cię wyczerpała;
wezwałeś wszystkich do tej krynicy miłości,
do tego źródła Bożego zmiłowania.
Tu jest przybytek Twego miłosierdzia,
tu lekarstwo na nasze niemoce.
Do Ciebie, żywy zdroju miłosierdzia,
ciągną wszystkie dusze:
jedne - jak jelenie Twej miłości spragnione,
inne - by obmyć grzechów ranę;
inne - by zaczerpnąć siły, życiem zmęczone.
św. s. Faustyna: Dzienniczek, 1747
Liturgia Wielkiego Czwartku
Wieczór Wielkiego Czwartku przypomina nam wydarzenia Ostatniej Wieczerzy, którą Jezus przeżywa ze swoimi uczniami. To ustanowienie Eucharystii. Chrystus chce na zawsze zostać ze swoimi uczniami. Zwróćmy dzisiaj uwagę na wydarzenia towarzyszące uczcie, które
mogą pomóc nam lepiej przeżywać Mszę św.
Eucharystia ma budować wspólnotę, wzajemną miłość. Będzie to
możliwe, jeżeli umiemy stać się na wzór naszego Mistrza i Pana sługami naszych braci.
OBRZĘD UMYWANIA NÓG
Po kazaniu odbywa się obrzęd umywania nóg. Celebrans zdejmuje
ornat, przepasuje się ręcznikiem i umywa nogi dwunastu osobom.
W ten obrazowy sposób Kościół poucza swe dzieci o konieczności
wiernego wypełnienia przykazania miłości bliźniego, które Pan Jezus w
czasie Ostatniej Wieczerzy nazwał «swoim przykazaniem» i uczynił je
znakiem rozpoznawczym swoich uczniów. Oddając za nas własne życie
697-1
na krzyżu Chrystus wskazał, że musimy być gotowi na poświęcenie dla
braci.
UROCZYSTE PRZENIESIENIE I ZŁOŻENIE NAJŚW. SAKRAMENTU
Po skończeniu Mszy św. kapłan okadziwszy Najświętszy Sakrament
przenosi Go w uroczystej procesji do przygotowanej specjalnie kaplicy
- ciemnicy. W kaplicy odbywa się powtórnie okadzenie Najświętszego
Sakramentu i rozpoczyna się adoracja, która powinna trwać przynajmniej do północy. Tabernakulum w głównym ołtarzu pozostaje puste.
OBNAŻENIE OŁTARZY
Ołtarz przedstawia samego Chrystusa Pana. Uroczyste obnażenie
ołtarzy przypomina, że w czasie męki odarto Zbawiciela z szat usiłując
zbezcześcić Jego ludzką godność.
MANDATUM czyli obrzęd obmywania nóg
Św. Jan w swojej Ewangelii nie zapisał słów
ustanowienia Eucharystii. Natomiast napisał,
czym ma być dla nas Eucharystia i jak może
ona przemienić, ukierunkować nasze życie.
Tam, gdzie w innych Ewangeliach są zamieszczone słowa przeistoczenia, u Jana następuje
opis umywania nóg uczniom przez Jezusa.
Wczuwając się w ducha Ewangelii Janowej,
pierwotny Kościół nie sprawował w Wielki
Czwartek wieczorem Eucharystii, lecz jedynie obrzęd zwany mandatum, czyli obrzęd umywania nóg. Oczywiście Kościół nie sprawował
Eucharystii także w Wielki Piątek, tak jak jest i dzisiaj. Pokazywano w
ten sposób, że obrzędy tzw. Tridium Sacrum stanowią tak naprawdę
jedną liturgię, trwającą trzy dni: Od umycia nóg, przez adorację krzyża, liturgię chrzcielną, aż po nocną Eucharystie Zmartwychwstania.
Umycie nóg to niewątpliwie piękny znak. Nawiązuje on do wymogu
gościnności. To gospodarz powinien zapewnić możliwość umycia nóg
swoim gościom. Wprawdzie uczniowie przygotowali wieczerzę, ale jej
gospodarzem jest Jezus.
Podczas Mszy świętej także On zastawia stół, to On jest gospodarzem, a my jesteśmy gośćmi przez niego obdarowanymi.
Może trzeba by, abyśmy w Wielki Czwartek – niejako w duchu –
umyli nogi tym, wobec których czujemy taką potrzebę?
Może być tak, że mąż ma potrzebę umyć nogi swojej żonie albo
żona mężowi. Może dzieci powinny umyć nogi swoim rodzicom albo
odwrotnie: może rodzice powinni umyć nogi swoim dzieciom…?
bo. Grzegorz Ryś: Mandatum – to czyńcie na moją pamiątkę, str. 16
Getsemani
zaduma
Sad Getsemani, cisza, modlitwa, skupienie.
Modlisz się Panie, by wytrwać w cierpieniu,
Kielich goryczy widnieje przed Tobą,
Tylko uczniowie zmorzeni śpią błogo.
Judasz przybywa niosąc zdradę.
Mówiąc, witaj mój Rabbi.
Zadaje rany.
Zdradzony.
modlitwa
Naucz mnie Panie Boże gorącej modlitwy,
Obym ją czynił bez względu na wszystko,
Znosił cierpienia w swym życiu ze skruchą,
Nie spał duchowo, pokornie Cię słuchał,
Nigdy nie zdradził Ewangelii,
Tobie słowem był wierny,
Nie ranił czynem.
Gdyż zginę.
zaduma
Jezus zostaje sam
Wszyscy uczniowie nocą uciekli w popłochu,
Serca ich proste ogarnął niepokój.
Ciebie prowadzą osądzić publicznie,
Sługa bezbożny wymierza policzek,
Piotr się zapiera w chwili grozy,
Szybko jednak się korzy,
Żałuje, płacze.
Wybaczasz.
modlitwa
Obdarz mnie Boże wielką duchową odwagą,
Żebym w potrzebie słabszemu pomagał,
Nigdy bezmyślnie nie sądził bliźniego,
Słowem nie ranił i zasad przestrzegał,
Ciebie nie wyrzekł w chwilach trwogi.
Duchem chcę być ubogi.
Więc teraz błagam.
Pomagaj.
http://wiersze.kobieta.pl
697-2
697-3