Wskazówki wychowawcze dla rodziców

Wskazówki wychowawcze dla rodziców
U dziecka napotykającego trudności w nauce szkolnej rodzi się poczucie krzywdy,
wzrasta napięcie nerwowe, bunt, agresja. Dziecko zaczyna stwarzać kłopoty
wychowawcze. Im bardziej nasilają się trudności i przykre doświadczenia, tym bardziej
obniża się motywacja do nauki. Często pojawiają się nawet nerwice (fobie szkolne),
które mogą objawiać się niechęcią przed pójściem do szkoły, bólami brzucha, głowy,
biegunką, moczeniem nocnym itp.
Dziecko dyslektyczne potrzebuje większego zainteresowania i zrozumienia
ze strony rodziców jak i nauczycieli. Należy pamiętać, że każde dziecko bardzo przeżywa
niepowodzenia w nauce. Musimy być dla niego cierpliwi i wyrozumiali. Na jego trudności
reagujemy spokojnie, nie krytykujmy go i chwalmy nawet za drobne sukcesy. To nie ono
ponosi winę za swoje niepowodzenia.
Bądźmy życzliwymi, pogodnymi, cierpliwymi przewodnikami i towarzyszami
swojego dziecka w jego kłopotach szkolnych. Przede wszystkim dajmy mu dużo miłości.
Dzieci uczą się od nas:

Jeżeli dziecko jest krytykowane – uczy się potępiać.

Jeżeli dziecko żyje w nieprzyjaźni – uczy się agresji.

Jeżeli dziecko jest wyśmiewane – uczy się nieśmiałości.

Jeżeli dziecko jest zawstydzane – uczy się poczucia winy.

Jeżeli dziecko żyje w tolerancji – uczy się szacunku.

Jeżeli dziecko jest zachęcane – uczy się wiary w siebie.

Jeżeli dziecko jest rozumiane – uczy się oceniać.

Jeżeli dziecko jest traktowane uczciwie – uczy się sprawiedliwości i prawdy.

Jeżeli dziecko żyje w bezpieczeństwie – uczy się ufać.

Jeżeli dziecko jest przyjmowane takim, jakim jest – uczy się akceptować.

Jeżeli dziecko jest otaczane przyjaźnią – uczy się szukać w świecie miłości.