D - Sąd Rejonowy W Gdyni

Sygn. akt: I 1 C 1796/15 upr.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 2 marca 2016 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga
Protokolant: st. sekr. sądowy Izabela Jagmin
po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. w Gdyni
sprawy z powództwa S. K.
przeciwko A. L.
o zapłatę
I Oddala powództwo w całości;
II Kosztami postępowania w kwocie 100,00 złotych,obciąża powoda i nakazuje ściągnąc od powoda S. K. na rzecz
Skarbu Państwa-kasa tut. Sądu kwotę 100 zł / sto złotych/ tytułem zwrotu opłaty od pozwu.
UZASADNIENIE
Powód S. K. wniósł pozew przeciwko A. L. o zapłatę kwoty 2 188,38 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 1.8.2015 r. do
dnia zapłaty i kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwana prowadziła działalność gospodarczą w
formie spółki cywilnej pod nazwą A. (...) A. L. S. K. z siedzibą w G. i ze względu na trudności finansowe spółka zalegała z
opłatami na rzecz firmy (...) SA w W., a na podstawie wyroku wydanego w sprawie VI GC 1235/12 przez Sąd Rejonowy
w Gdyni, strony solidarnie powinny spłacić zasądzoną kwotę należności . Powód wskazał, że po uzgodnieniach,
pozwana miała dokonywać potrąceń z wynagrodzenia powoda celem wpłaty kwot po 550 zł miesięcznie komornikowi
na poczet egzekwowanej należności. Powód wskazał, że pozwana nie regulowała w/w należności komornikowi. Powód
wskazał, że pismem z dnia 30 lipca 2015 r. wezwał do zapłaty należnej kwoty wraz z odsetkami od dnia 1 sierpnia
2014 r. , bo zobowiązanie podzielił w równej mierze na każdego ze wspólników, w związku z czym zobowiązanie dla
pozwanej wyniosło 2 188,38 zł. Powód wskazał również, że podstawą żądania w/w odsetek jest działanie na szkodę
powoda.
(pozew - k. 2-7,11-14, pismo powódki z dnia 22.03.2014 r. - k. 24)
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości podnosząc, że powód nie wykazał, aby była mu cokolwiek winna,
jak również nie wykazał istnienia zobowiązania w kwocie 2188,38 zł oraz dowodu jego zapłaty przez powoda. Pozwana
wskazała, że nie posiada wiedzy, aby powód - S. K. -za pośrednictwem pracodawcy nie dokonywał jakiś wpłat na poczet
zobowiązania wskazanego w pozwie i zalegał z należnościami do komornika, zaś w toku posiedzenia zgromadzenia
wspólników spółki cywilnej w dniu 20 kwietnia 2014 r. jej wspólnicy postanowili o rozwiązaniu spółki i ustalili, że
wszelkie zobowiązania powstałe w związku z prowadzoną działalnością będą ponosić w częściach równych - każdy ze
wspólników po 50%, a pozwana spłaciła dotychczas zobowiązania spółki w kwocie ponad 60 000,00 zł.
(odpowiedź na pozew - k. 55-56, zeznania pozwanej. - k. 68-9 na nośniku)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
A. L. i S. K. od dnia 3 września 2007 r. prowadzili działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą (...)
s.c. A. L., S. K. z siedzibą w G.. Od sierpnia 2012 r. działalność została zawieszona.
(niesporne, nadto:, zeznania pozwanej - k. . 68-9 na nośniku, akta spraw SR w Gdyni: I C 1080/14, 1410/14, I C
1237/14, IC 1077/14, (...))
W sprawie VI GC 135/12 zapadł wyrok , któremu w dniu 10.12.2012r nadano klauzulę wykonalności, na podstawie
którego dłużnicy A. L. i S. K. byli zobowiązani do zapłaty solidarnie kwoty zasądzonej należności; egzekucja była
prowadzona w sprawie Km 2124/12 m. in. z wynagrodzenia S. K. zatrudnionego w tym czasie u A. L. i zakończyła się
w postanowieniem z dnia 19.8.2014r całkowitym zaspokojeniem wierzyciela.
(dowody: postanowienie komornika - k. 25-6)
W dniu 30 czerwca 2014 r., w trakcie zgromadzenia wspólników w/w spółki, A. L. i S. K. podjęli uchwałę w przedmiocie
rozwiązania spółki z dniem 30 czerwca 2014 r. oraz uchwałę w przedmiocie spłaty przez A. L. i S. K. zobowiązań spółki
zgodnie z udziałami wskazanymi w umowie spółki, tj. po 50% przez każdego wspólnika.
(niesporne, nadto: zeznania pozwanej - k. . 68-9 na nośniku, akta spraw SR w Gdyni: I C 1080/14, 1410/14, I C 123/14,
IC 1077/14, (...))
Pismem z dnia 30 lipca 2015 r. S. K. wezwała A. L. do uregulowania należnej połowy sumy wynikającej z zapłaconych
zobowiązań w trakcie egzekucji komorniczej obliczonej jako ?:
- kwoty 3085, 01 zł ,
- odsetek do dnia 18 grudnia 2012 r. w kwocie 864,26 zł,
- kosztów procesu i klauzuli - 77 zł,
- kosztów zastępstwa w egzekucji 150 zł,
Razem 2188, 38 zł.
S. K. poinformował nadto A. L., iż na wypadek uchybienia terminu do zapłaty - 3 dni od daty otrzymania
przedmiotowego wezwania -skieruje sprawę do sądu.
(niesporne, nadto wezwanie do zapłaty - k. 16-18, kartoteka rozliczeniowa k. 19)
Sąd zważył, co następuje:
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z w/w dokumentów przedłożonych przez stronę
powodową w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę pozwaną. Pozostałe
dokumenty zgromadzone w aktach nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy żadnych nowych
istotnych okoliczności.
Sąd przeprowadził również dowód z zeznań stron na okoliczność ustalenia, czy i jakie zobowiązania posiada pozwana
wobec powoda, w szczególności związane z działalnością prowadzoną przez pozwaną w ramach spółki cywilnej (...)
s.c. (...), S. K. oraz ustalenia, czy powód posiada legitymację czynną do dochodzenia wskazanej w pozwie należności,
przy czym dowód ten Sąd ograniczył do przesłuchania pozwanej, bowiem powód - prawidłowo wezwany - nie stawił
się na termin rozprawy. Zeznania pozwanej były bardzo lakoniczne , jednakże jako logiczne, konsekwentne i spójne
z pozostałym materiałem dowodowym nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było
podstaw do odmowy dania im wiary.
Powód domagając się zapłaty od pozwanej kwoty 2 188,38 zł powoływał się na wyrok , jaki zapadł przeciwko jemu
i pozwanej jako wspólnikom spółki cywilnej prowadzonej pod firmą (...) s.c. A. L., S. K. z siedzibą w G. na poczet
pokrycia należności spółki wobec firmy (...) SA w W.. Powód domagał się od pozwanej zwrotu połowy kwoty
obejmującej w/w należność (3 085,01 zł) oraz odsetek naliczonych przez powoda do dnia 18.12.2012 r. (864,26 zł).
Podstawę prawną żądania powódki stanowi więc art. 366 k.c- § 1. K. dłużników może być zobowiązanych w ten sposób,
że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego
z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).
§ 2. Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.
Art. 369.kc stanowi, że, zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej. Zaś, art. 370.kc,
że, jeżeli kilka osób zaciągnęło zobowiązanie dotyczące ich wspólnego mienia, są one zobowiązane solidarnie, chyba
że umówiono się inaczej.
Art. 376. Kc stanowi, że § 1. Jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między
współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od
współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać
zwrotu w częściach równych.
Pozwana kwestionowała zasadność żądania powoda podnosząc, iż powód nie wykazał, istnienia zobowiązania z tytułu
wyroku oraz dowodu jego zapłaty przez powoda, a także zasadności żądania odsetek. Pozwana podnosiła również, że
wobec rozwiązania spółki wspólnicy ustalili, że wszelkie zobowiązania powstałe w związku z prowadzoną działalnością
będą ponosić w częściach równych po 50%, zaś pozwana spłaciła dotychczas zobowiązania spółki w kwocie ponad 60
000,00 zł.
Wobec powyższych zarzutów pozwanej wskazać należy, że powód wywodził swoje żądanie z umowy spółki cywilnej
prowadzonej pod firmą (...) s.c. A. L., S. K. z siedzibą w G., tj. pozwaną i powodem, zaś z zebranego w sprawie
materiału dowodowego nie wynika, w jakiej wysokości która ze stron zaspokoiła należność zasądzoną solidarnie od
nich. Wskazać należy, że skoro pozwana konsekwentnie kwestionowała istnienie jakiegokolwiek zobowiązania między
nią a powodem, , to ciężar wykazania istnienia zobowiązania i jego wysokości, z którego powód wywodził swoje
roszczenie, spoczywał na powodzie - zgodnie z treścią art. 6 k.c. Powód powinien zatem wykazać, od którego z byłych
wspólników/ powoda i pozwanej/ ile komornik wyegzekwował, a więc wykazać obowiązek pozwanej do zwrotu S.
K. określonej ilości pieniędzy wyegzekwowanych przez komornika ponad udział 50 % powoda .Powód zaś żądanie
swoje oparł na dokumencie w postaci karty rozliczeniowej dłużnika A. L.. Dokument ten w ocenie Sądu nie jest jednak
wystarczającym dowodem wykazującym fakt istnienia między stronami konieczności zwrotu jakiejkolwiek kwoty , aby
wyszło po ? części na każde z solidarnie zobowiązanych.
Z treści protokołu ze zgromadzenia wspólników spółki cywilnej wynika, że pozwana i S. K., w związku z decyzją
o rozwiązaniu spółki, ustalili, że zobowiązania spółki zostaną przez nich spłacone zgodnie z udziałami każdego ze
wspólników, tj. po 50%, zaś z załączonej karty rozliczenia nie wynika, ile wyegzekwowano od powoda, a ile od pozwanej
i jakie są proporcje w odniesieniu do ustaleń w protokole ze zgromadzenia wspólników. Potwierdza jedynie fakt
wyegzekwowania od A. L. określonej kwoty pieniężnej z określonego tytułu, nie potwierdza jednak, że kwota ta stanowi
więcej czy mniej niż 50 % całej należności.
Zdaniem Sądu, przedłożony przez powoda dowód w postaci karty rozliczenia , ani w/w protokół ze zgromadzenia
wspólników, nie wskazują w żaden sposób, iż kwota zapłacona przez powoda była kwotą wyższą niż 50 % .Wobec
zaś braku innych dowodów w szczególności wobec braku zestawienia całości wyegzekwowanych kwot od obojga
dłużników , nie można domniemywać, że powód zapłacił więcej , niż się zobowiązał .
Wobec powyższego uznać należało, że powód nie wykazał w żaden wiarygodny sposób, że spłacił więcej , niż był
zobowiązany umową z pozwaną, z czego powód wywodził swoje żądanie. Sąd uznał więc, że powodowi nie przysługuje
wobec pozwanej roszczenie, jakiego realizacji domagał się pozwem w niniejszej sprawie, wobec czego jego żądanie nie
zasługiwało na uwzględnienie i jako takie podlegało oddaleniu.
Wskazać jeszcze należy - odnosząc się do pozostałych zarzutów pozwanej - iż kwestia spłacenia przez pozwaną
zobowiązań spółki w kwocie ponad 60 000,00 zł nie była istotna dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, w której
przedmiotem sporu nie była kwestia zobowiązań spółki spłacanych przez pozwaną, tylko konkretnego zobowiązania,
które pozwana miała spłacić solidarnie z powodem. Sąd uznał zarzut pozwanej dotyczący niewykazania przez powoda
istnienia zobowiązania w kwocie 2188,38 zł oraz niewykazania dowodu jego zapłaty przez powoda. Pozwana bowiem
w trakcie swoich zeznań przyznała, że spółka posiadała zadłużenie z tytułu należności zasądzonych wyrokiem VIGC
135/12, które miała spłacić wspólnie z S. K. w trakcie egzekucji komorniczej, zaś nie była w stanie określić, ile spłacił
powód, a ile sama pozwana.
Jak wynika z treści art. 481 k.c. . § 1. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel
może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem
okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Ponadto - w zakresie żądania zapłaty odsetek - wskazać
należy, iż powód domagał się od pozwanej odsetek naliczonych od dnia 1 .8. 2015 r, w sytuacji, gdy wezwanie do zapłaty
wystawił 30.7.2015r i nadał za pośrednictwem operatora pocztowego , nie wykazując, kiedy pozwana otrzymała w/w
korespondencję. Zaś w treści wezwania do zapłaty zakreślił 3 dniowy termin zapłaty.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 366 k.c. w zw. z art. 6 k.c. a contrario, Sąd w pkt. 1. wyroku oddalił
powództwo.
O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt. 2. wyroku, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania na mocy
art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. nakazując ściągnąć od powoda - jako strony przegrywającej postępowanie - na
rzecz Skarbu Państwa -tut. Sądu kwotę 100,00 zł tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu.