Kształcenie nauczycieli w reformach oświatowych. Od jezuickich

Dr Anna Królikowska, Akademia Ignatianum
Kształcenie nauczycieli w reformach oświatowych. Od jezuickich
seminariów nauczycielskich do uniwersytetów pedagogicznych
Edukacja jest procesem społecznym, który dokonuje się w określonych warunkach
społecznych, politycznych, ekonomicznych. Kształcenie nauczycieli jest w ten proces
edukacyjny wpisane, a zatem również uwarunkowane kontekstem społecznoekonomicznym i politycznym, ale także jest związane z rozumieniem jego funkcji, roli.
To zaś rozumienie zależy od dojrzałości społeczeństwa. Referat jest próbą zarysowania
ewolucji form kształcenia nauczycieli w oparciu o dostępne akty prawne, poczynając od
jezuickich seminariów nauczycielskich, zainicjowanych już w XVI wieku dla kształcenia
nauczycieli szkół średnich, poprzez pierwsze państwowe instytucje kształcenia
nauczycieli szkół elementarnych w dobie Komisji Edukacji Narodowej, w czasach
zaborów, w II RP, aż po wyższe uczelnie pedagogiczne kształcące nauczycieli na
poziomie uniwersyteckim dla wszystkich szczebli edukacji. Przeanalizowane zostaną
ważniejsze dokumenty i akty prawne dotyczące kształcenia nauczycieli, m.in. jezuicka
Ratio studiorum, dokumenty KEN, Państwowa Ustawa Szkolna z dnia 14 V 1869 roku,
Ustawa szkolna o kształceniu nauczycieli i uzdolnieniu do nauczania w szkołach
ludowych z dnia 12 czerwca 1907 roku, Dekret o kształceniu nauczycieli szkół
powszechnych w Państwie Polskim z 1919 roku, ustawa O ustroju szkolnictwa z 11
marca 1932 i in. Celem referatu jest ukazanie problemu kształcenia nauczycieli jako
odpowiedzi na potrzeby edukacyjne danej epoki.