Moja I klasa (fragment) Wstęp Pierwsze dni dziecka w szkole. Jakież

Moja I klasa (fragment)
Wstęp
Pierwsze dni dziecka w szkole. Jakież są?
Bywa różnie, zależy to od wielu czynników. Na nastrój dziecka wpływa z pewnością
atmosfera domu, tworzona przez najbliższych. Zaraz potem klimat w klasie, którego
autorem jest wychowawczyni.
Wiele starań dokładamy, aby dzieci od pierwszej chwili, od pierwszego dnia zachęcić
do szkoły, do nauki, do nowego trybu życia. Odtąd przecież każdy dzień będzie różnił
się od minionych, spędzonych w przedszkolu wśród wielu zabawek, lalek,
samochodzików, klocków... W szkole stanie się dniem nauki, pracy, obowiązków.
Trudnym zatem i ważnym zadaniem staje się dla nauczycieli w klasie pierwszej
stworzenie przyjemnego, bezstresowego, pełnego zaciekawienia tym co będzie dalej,
płynnego przejścia z radosnej, zabawowej sali przedszkolnej do klasy lekcyjnej z
szeregiem ławek.
Dużą rolę odgrywa tu fantazja wychowawczyni, jak również zaangażowanie oraz
zdolności wszelkiego rodzaju. Także wyczucie nastrojów dzieci, ich oczekiwań w
danej chwili oraz umiejętności motywowania do wykonania różnych czynności,
zabaw i gier. Należy tak poprowadzić zajęcia przez pierwsze dni, aby zniknęła nuda,
monotonność, lęki, obawy, może i przerażenie.
Natomiast potrzebne będą dziecku uśmiech, chwile radości, szczęścia, zadowolenia,
dobrego samopoczucia, pewności i zrozumienia. Pierwsze dni w szkole powinny być
dla nauczyciela sprawdzeniem, a zarazem poszerzaniem zakresu wiedzy i
umiejętności dzieci. Najlepiej pod miłym dla dzieci płaszczykiem zabaw, gier i
ciekawych zajęć. Wiadomo bowiem, że dziecko w wieku siedmiu lat nie lubi haseł
typu: praca, wysiłek, obowiązek itp.
W myśl nowej reformy godziny lekcyjne zostały zamienione w bloki tematyczne, w
których poszczególne przedmioty przewidziane dla danej klasy przeplatają się
wzajemnie i stanowią całość. Myślę, że w ten sposób uczniom z klas pierwszych
łatwiej będzie przystosować się do warunków szkolnych, zbliżonych w formie do
zajęć w przedszkolu. Bardziej zmieni się za to treść.
Sądzę, iż przez pierwsze dwa tygodnie zajęcia w klasie pierwszej powinny być
sprzyjające dużemu zapotrzebowaniu dzieci na ruch. Powinny być także okazją do
wielu wypowiedzi dzieci na różne, w szczególności bliskie im tematy. Wychowawca
powinien także zadbać o to, aby uczniowie w jego klasie poznali się lepiej, zwłaszcza
jeśli będą nowi koledzy, z innego przedszkola. Przyda się wtedy wiele zabaw
mających na celu poznanie nowego otoczenia, pomieszczeń i ich przeznaczenia,
pracowników szkoły oraz siebie nawzajem jako uczniów stanowiących odtąd jeden
zespół — klasę.
Oczywiście każdy nauczyciel czy wychowawca poprowadzi swoje zajęcia stosując
odpowiednie proporcje metod zależnie od charakteru klasy. Przeprowadzi swoich
uczniów przez ten pierwszy próg szkolny bardzo ostrożnie, gdyż istotne jest w
pierwszej kolejności poznanie dzieci — ich charakterów, umiejętności, wiedzy,
oczekiwań, zainteresowań, zdolności, niedociągnięć itd.
Okres przygotowawczy w klasie pierwszej to czas wytężonej pracy nauczyciela,
ponieważ obserwacje powinny być niezauważalne przez dzieci. Trzeba organizować
takie sytuacje, aby dzieci mogły wykazywać się tym, co umieją i wiedzą, a przy
okazji żeby wyłowić to, czego któreś dziecko nie potrafi czy nie wie.
Zdaję sobie sprawę z faktu, że ilu wychowawców, tyle pomysłów i metod na
prowadzenie zajęć przygotowawczych na początku klasy pierwszej. Jednak uważam,
że każdy z nas może wnieść coś nowego, innego, oryginalnego do dotychczas
stosowanych metod i sposobów nauczania. Pragnę i ja podzielić się moimi
pomysłami, które mnożę za każdym razem, gdy spotykam się z nowym zespołem
klasy pierwszej.
Jeżeli przeczytacie o nich i zainteresują Was, Szanowne koleżanki, to będzie dla mnie
powód do satysfakcji, że warto było potrudzić się przez kilka tygodni, aby opracować
tę książkę.
Jeszcze bardziej będę się cieszyła, gdy choć niektóre z podanych tutaj pomysłów
okażą się dobre i godne wykorzystania w pracy. Zachęcam zatem do przeglądnięcia
tejże pozycji do końca i wypróbowania opisanych w niej metod w praktyce.
Ja wykorzystuję je w mojej pracy i obserwuję, że spełniają swoje zadania. Dzieci
czują się dobrze i bezpiecznie w klasie, chętnie zabierają głos, wykazują się wiedzą i
umiejętnościami. Lubią dowiadywać się czegoś nowego, ciekawego, chcą uczyć się i
pracować, aby zobaczyć efekty swoich wysiłków. Chętnie uczęszczają do szkoły,
lubią swoją klasę, dbają o nią i o siebie nawzajem.
Życzę powodzenia w przygotowywaniu dzieci do nowej roli życiowej uczniów w
szkole podstawowej. Mam nadzieję, że będą zadowolone, szczęśliwe i coraz
mądrzejsze z każdym dniem. Życzę, aby osiągały same sukcesy, choćby te
najmniejsze. A Panie, aby cieszyły się tymi sukcesami i motywowały swoich
wychowanków do dalszej pracy i nauki. Bo gdy nauka idzie w parze z pracą, to w
przyszłości każdemu człowiekowi się z pewnością opłacą.