UCHWAŁA nr XX/142/13 RADY GMINY OSIE z dnia 20 marca 2013

UCHWAŁA nr XX/142/13
RADY GMINY OSIE
z dnia 20 marca 2013 r.
w sprawie uchwalenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy Osie dla obszaru w granicach administracyjnych gminy
Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.1),
w związku z art. 4, ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ustawy
o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 130 poz. 871) uchwala się, co
następuje:
§ 1. Uchwalić zmianę studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy Osie dla obszaru w granicach administracyjnych gminy według treści
zawartej w załącznikach nr 1, nr 2 i nr 3 do niniejszej uchwały, o których mowa w § 3
niniejszej uchwały.
§ 2. Przyjąć rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia nieuwzględnionych uwag, złożonych
do projektu studium wyłożonego do publicznego wglądu, według treści zawartej w załączniku
nr 4 do niniejszej uchwały, o którym mowa w § 3 niniejszej uchwały.
§ 3. Integralną częścią niniejszej uchwały są załączniki do uchwały:
1) uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego gminy – załącznik nr 1
obejmujący
a) część tekstową, oraz
b) 7 plansz tematycznych, w skali 1 : 25 000;
2) kierunki zagospodarowania przestrzennego gminy - część tekstowa – załącznik nr 2;
3) kierunki zagospodarowania przestrzennego gminy - rysunek studium, w skali 1 : 25 000 –
załącznik nr 3;
4) rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia nieuwzględnionych uwag złożonych do projektu
studium – załącznik nr 4.
§ 4. Wykonanie uchwały poleca się Wójtowi Gminy Osie.
§5. Traci moc studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy Osie uchwalone uchwałą nr X/63/99 Rady Gminy Osie z dnia 31 sierpnia 1999 r.
§ 6. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i nie podlega ogłoszeniu.
Przewodniczący Rady Gminy
(-) Roman Waśkowski
1
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz.717, z 2004 r. Nr 6, poz.
41, Nr 141, poz. 1492, z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087, z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 225, poz.
1635, z 2008 r. Nr 123, poz. 803, Nr 199, poz. 1227, Nr 201, poz. 1237 i Nr 220, poz. 1413, oraz z 2010 r. Nr 24,
poz. 124, Nr 75, poz. 474, Nr 106, poz. 675 i Nr 119, poz. 804
Uzasadnienie
Rada Gminy Osie uchwałą nr XXVIII/174/10 z dnia 30 marca 2010 roku uchwaliła
o przystąpieniu do sporządzenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy Osie dla obszaru w granicach administracyjnych, na podstawie uprzednio
przeprowadzonej analizy zasadności przystąpienia do sporządzenia zmiany studium.
Odstąpiono od analizy porównawczej części wstępnej opracowania sprzed 1999 r.
Charakterystykę uwarunkowań przyrodniczo-krajobrazowych opracowano w oparciu o aktualnie
dostępne źródła, znacznie obszerniejsze od tych sprzed ponad 12 laty. Analizie poddano wnioski
złożone do przedmiotowej zmiany studium w odniesieniu do informacji o aktualnym stanie
środowiska i aktualnych formach jego ochrony. Obszar gminy w całości jest objęty obszarem Natura
2000 PLB 220009 Bory Tucholskie, oraz obejmuje obszar Natura 2000 PLH 040017 Sandr Wdy,
znaczną część Wdeckiego Parku Krajobrazowego, oraz część Śliwickiego Obszaru Chronionego
Krajobrazu, sześć rezerwatów przyrody, trzy zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, liczne użytki
ekologiczne i pomniki przyrody; leży w centrum Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Bory
Tucholskie”.
Charakterystyczną cechą gminy było, i jest nadal, wysokie zagęszczenie ludności na terenach
nieleśnych i niski wskaźnik intensywności usług podstawowych.
Głównym celem rozwoju gminy jest umacnianie dotychczasowej wiodącej funkcji
turystyczno-wypoczynkowej i dążenie do poprawy jakości życia jej mieszkańców.
W projekcie zmiany Studium uwzględniono większość wniosków indywidualnych oraz
wytyczonych przez Radę Gminy a sprecyzowanych przez Wójta Gminy przy udziale Urzędu Gminy.
Głównym kryterium przy rozpatrywaniu wniosków była ich zgodność z celami rozwoju przy
zachowaniu uwarunkowań wynikających z potrzeby ochrony przyrody i walorów przyrodniczokrajobrazowych obszarów otwartych (rolniczych), leśnych, nadwodnych i zabudowanych.
Za podstawowe ograniczenie rozwoju przestrzennego zabudowy uznano przede wszystkim
ochronę krajobrazu i przyrody, która ją tworzy. Funkcje zabudowy wynikają z potrzeb mieszkańców
a wśród nich właścicieli nielicznych zakładów produkcyjnych działających w poszanowaniu
szczególnych cech środowiska naturalnego, częściowo z wykorzystaniem jego wytworów (zakłady
drzewne).
Ochrona dóbr kultury materialnej jest prowadzona poprzez działania zachowawcze
w stosunku do zabudowy historycznej i jej otoczenia w formie ustanowionych stref ścisłej ochrony
konserwatorskiej A, ochrony historycznych układów zabudowy wsi i zespołów zabudowy dworców
kolejowych, zabudowy folwarcznej, elektrowni (ŻUR) z urządzeniami wodnymi, z zabudową
pomocniczą oraz cmentarzy w formie ustanowionych stref ochrony konserwatorskiej B. Obszar gminy
został w całości rozpoznany pod względem archeologicznym w trakcie badań powierzchniowych
prowadzonych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski. Wyznaczono strefy „W” ochrony
archeologicznej, w których dopuszcza się działalność inwestycyjną pod warunkiem przeprowadzenia
wyprzedzających badań archeologicznych.
Na obszarze gminy brak jest czytelnych konfliktów funkcjonalno-przestrzennych, jej strukturę
kształtują funkcje koegzystujące z wzajemną tolerancją przy poszanowaniu otaczającej przyrody.
Spójnemu rozwojowi zagospodarowania przestrzennego w obszarach wskazanych do ewentualnego
przekształcania pod zabudowę sprzyja skoordynowana polityka rozwoju infrastruktury technicznej,
m.in. w zakresie gospodarki wodno-ściekowej w oparciu o programy i strategię rozwoju gminy.
Rozwój elektroenergetyki następujący spójnie z obowiązującymi miejscowymi planami
zagospodarowania przestrzennego i wydawanymi decyzjami o warunkach zabudowy
i zagospodarowania terenu w porozumieniu pomiędzy przedsiębiorstwami działającymi w obszarze
gminy i władzami gminy. Dotychczas nie działają na obszarze gminy przedsiębiorstwa budujące sieci
gazowe, co jest związane ze znacznymi utrudnieniami ich budowy w obszarach zalesionych.
W projekcie zmiany Studium uwzględniono planowaną budową radioteleskopu „Hevelius”
w Dębowcu, tj. zadanie rządowe znaczenia krajowego zapisane w Koncepcji Przestrzennego
Zagospodarowania Kraju przyjętej przez Rząd w dniu 18 grudnia 2011 r., zapisując określoną
lokalizację przedmiotowej inwestycji oraz wskazując potrzebę nadzorowania przyszłych działań
inwestycyjnych w obszarze gminy, w tym w zakresie rozbudowy sieci obiektów aktywnych służb
radiowych związanych z rozwojem mobilnej komunikacji szerokopasmowej, pod kątem umożliwienia
realizacji przedmiotowej inwestycji. Uznano, że aktualny stan prac projektowych nie pozwala na
precyzowanie przebiegów dróg dojazdowych i sieci, które wprowadzić mogą zbędne ograniczenia
i utrudnić proces projektowania przedmiotowej inwestycji.
Na obszarze gminy nie przewiduje się rozbudowy układu dróg krajowych, wojewódzkich ani
powiatowych a rozbudowę układu dróg gminnych przewiduje się wyłącznie w ramach ewentualnych
wniosków właścicieli nowych terenów wskazywanych pod zabudowę, głównie mieszkaniową.
Zakłady mięsne bazujące na materiałach spoza gminy dają zatrudnienie mieszkańcom
i stanowią, poprzez zastosowanie najnowszych czystych technologii, wizytówkę zrównoważonego
gospodarowania w poszanowaniu środowiska przyrodniczego. W projekcie Studium uwzględniono
potrzeby rozwojowe zakładów produkcyjnych, wskazując obszary ich potencjalnego rozwoju we wsi
Osie.
Zasadnicze kierunki funkcji rozwoju zagospodarowania przestrzennego obszarów wyznaczonych
pod zainwestowanie z zabudową to:
1) zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna na terenach wiejskich;
2) zagospodarowanie służące obsłudze rekreacji i wypoczynkowi w formach zorganizowanych
(ośrodki wypoczynkowe) i indywidualnych (zabudowa letniskowa, zabudowa mieszkaniowa
szczególnie mieszkańców w wieku poprodukcyjnym);
3) rozwój zakładów produkcyjnych istniejących i nowych opartych na technologiach bezpiecznych
dla środowiska przyrodniczego;
4) przekształcenia funkcjonalno – przestrzenne istniejącej zabudowy służące do dostosowania do
bieżących potrzeb rynku w zakresie obsługi rekreacji weekendowej i świątecznej, wypoczynku
stacjonarnego oraz turystyki poznawczej, wypoczynkowej, zdrowotnej, biznesowej
i kwalifikowanej (trekking, turystyka kajakowa).
Gmina posiada znaczny potencjał walorów środowiskowych sprzyjających zarówno ich
wykorzystaniu dla potrzeb obecnych jej mieszkańców jak i ewentualnych imigrantów z zewnątrz.
Barierą rozwoju zabudowy na obszarze gminy jest spełnienie wszystkich warunków określonych w
stosunku do form ochrony przyrody, krajobrazu i dóbr kultury materialnej występujących na obszarze
gminy oraz wymagane skoordynowanie z rozwojem infrastruktury technicznej oraz sieci układu
drogowego.