Współczesne wyzwania Medycyny Ratunkowej w kraju i na świecie

Współczesne wyzwania
Medycyny Ratunkowej
w kraju i na świecie
Andrzej Zawadzki
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
Wydział Nauk Medycznych
Katedra Medycyny Ratunkowej
Ministerstwo Zdrowia 14 Grudnia 2011
Lokalne katastrofy
nabierają znaczenia
globalnego
Atak na Pentagon
Lot AA nr 77 Washington do Los Angeles Boeing 757,
63 osoby na pokładzie 45.000 litrów paliwa
11 września 2001 o godz. 9:38 uderzył w budynek
Pentagonu (23 tys. pracowników, 24 km korytarzy)
Śmierć poniosły 63 osoby z samolotu i 125 pracowników
Pentagonu
Akcja – straż pożarna zjawia się po 2 min.
udziela pomocy poszkodowanym (odbywali ćwiczenia w
pobliżu)
9:50 – 3 szpitale zostały powiadomione o katastrofie.
4 helikoptery skierowano do Centralnego Szpitala w
Washingtonie.
Większość poszkodowanych zgłosiła się sama do
szpitala położonego w pobliżu
106 osób przyjęto do szpitala z tego 57 miało małe
urazy i zostało zwolnionych a 49 pozostało na
leczenie.
Pentagon
Atak na Pentagon c. d.
Okoliczne szpitale uruchomiły plany awaryjne. Np.
Virginia Hospital zmobilizowało w ciągu godziny 50
lekarzy i 100 pielęgniarek.
American Burns Association Central Office
nawiązało kontakt z 137 centrami oparzeniowymi. O
godz. 17:00 było przygotowane 500 miejsc dla
oparzonych, a o godz. 9 rano dnia następnego 1500
miejsc.
W ciągu 96 godz. przeprowadzono 33 operacje.
Wstrzymano wszystkie planowe operacje,
z OIT
przeniesiono chorych na inne oddziały.
Problemy – oparzenia ‐ w pobliskich szpitalach
miejsca dla leczenia szybko zostały zapełnione – 4 z
9 pacjentów transportowano do innych szpitali TBSA %
‐ 9,75 – 67,75
Dużym problemem była łączność – szybko nastąpił
korek komunikacyjny telefonów stacjonarnych i
komórkowych, korzystano z kurierów.
Atak na World Trade Center
11.09.2001, Boeing 767, 38.000 l paliwa uderza w
wieżę południową o godz. 8:43, w wieżę północną o
9:12. temperatura ok. 700°C,– 50.000 pracowników,
17.000 było obecnych podczas ataku, 200.000
odwiedzających codziennie WTC. Waga 1,5 mln ton,
43.600 okien. Każda z wież zawaliła się w ciągu 10
sek. z szybkością 200 km / godz. Śmierć poniosło 2.736
osób.
Najbliższy szpital St. Vincent Hospital, ten sam
który przyjął w 1993 roku
200 pacjentów urazowych po
wybuchu bomby podłożonej pod WTC.
Po tym incydencie przygotowano plany działania,
które zostały wprowadzone po 3 min. od uzyskania
wiadomości o katastrofie.
Atak na WTC c. d.
W ciągu pierwszych 3 dni przez szpital mający 550
łóżek w tym 48 w OIT, przewinęło się 10.000 osób. 15
min. po alarmie zakończono planowe operacje,
przygotowano 10 sal operacyjnych, 2 tomografy, 73
dodatkowe łóżka intensywnej terapii, stanowisko do
płukania oczu.
O godz. 9:21 została przerwana łączność na całym
Manhattanie.
O godz. 12:00 dodatkowe wyposażenie 25
respiratorów, 300 butli z tlenem, 7500 opatrunków
oparzeniowych.
Zmobilizowano 300 lekarzy i
100 pielęgniarek, 500 osób personelu z innych
szpitali .
Atak na WTC c. d.
W ciągu pierwszych 2 – 3 godz. przez Oddziały
Ratunkowe przeszło 1688 poszkodowanych, w tym 1103
było bezpośrednio związanych z atakiem. Średnia wieku
39 lat, 66 % mężczyzn.
36 % przywiezionych przez ambulanse, 29 % przez
ratowników,
73 % po wstępnym leczeniu zwolniono do domu.
U tych, którzy przeżyli 49 % stanowiły obrażenia
inhalacyjne, 29 % urazy oczu (chemiczne oparzenia
rogówki), 16 % wymagało hospitalizacji, 15 pacjentów
doznało ciężkich oparzeń, z tego 4 powyżej 85 %.
5 % ISS > 15 pkt. 278 pacjentów przyjęto do
szpitala, 10 wymagało OIT. Śmiertelność wczesna 1,2 %
, późna 5,5 %
Duża liczba poszkodowanych, ale mała liczba
ciężkich urazów.
Crit Care Med. 2005, 33, S48
Rodzaje urazów u pacjentów przyjętych
do St. Vincent Hospital
Uraz wielonarządowy
17 Oparzenia
Urazy ortopedyczne
Inhalacyjne uszkodzenie dróg oddechowych
18
Urazy serca
Urazy psychiczne
Urazy oka
Rany u pacjentów nieprzyjętych do szpitala
348
ISS >15
Zgony
15
9
9
10
248
21
4
Logistyka – brak prądu, łączności telefonicznej
stacjonarnej i komórkowej, spadek ciśnienia wody,
komunikacja przez 2 fale radiowe (plan)
Zamach bombowy – Madryt, 11 marca 2004
r.
Wybuch bomb w 4 pociągach podmiejskich pomiędzy 7:39 –
7:42 ‐ Zabitych na miejscu 177, ogólna liczba
zmarłych 191, różnego rodzaju urazy powyżej 1000, 312
przyjętych do oddziałów ratunkowych, z tego 91
hospitalizowanych, 89 powyżej 24 godz.
62 % obrażenia powierzchowne, wstrząs emocjonalny,
250 osób doznało poważnych obrażeń.
Uszkodzenie błony bębenkowej 41 %, klatki piersiowej
40 %, rany szarpane 36% , złamania 18 %. I, II°
oparzenia 18% , uszkodzenia oczu 18 %, głowy 12 %,
brzucha 5 %
Pomiędzy godzinami 8.00 i 17.00 przeprowadzono 34
operacje (2 osoby zmarły)
Crit Care Med. 2005, 33, S107
Problemy logistyczne zamachu w
Madrycie
Główny strumień ewakuacji był skierowany na
szpital Uniwersytecki 1800 łóżek
O godz. 7:59 przyjęto pierwszych pacjentów. Zakończono
operacje na 22 salach operacyjnych, 161 pacjentów
wypisano do domu w ciągu 2 godz.
28 chorych z OIT przeniesiono, przygotowano 12
łóżkowy oddział wybudzeniowy do przyjęcia
poszkodowanych.
W ciągu 3 godz. wykonano 37 badań USG, a przez
cały dzień 40 CT i 270 zdjęć Rtg. Dostarczono 145 j.
krwi (w tym 90 w ciągu pierwszych 4 godz.), 60 j.
osocza i 75 j. koncentratu płytek krwi.
Crit Care Med. 2005, 33, S107
Londyn „ 7/7 bombing” 2007
8.50 ‐ eksplozje w pociągu metra i
autobusie miejskim.
Zginęło 52 pasażerów i 4 terrorystów, 700
rannych.
350 zaopatrzono na miejscu (King Cross
Station : field hospital), 350 do EMD
(najwięcej Royal London Hospital), 100
hospitalizowano pow. 24 h.
Problemy – językowe, ranni z 14 krajów
‐ wysoka temp. w tunelu (60O c)
‐ opary azbestu
‐ szczury
Tsunami 26.12.2006
Indonezja, Thailandia, Bangla‐Desh, Sri‐
Lanka, Indie, Malediwy.
150 000 osób straciło życie
4 000 000 osób straciło domostwa
Problemy : olbrzymie obszary zniszczeń
zapobieganie chorobom zakaźnym
Rotunda PKO Warszawa
15.02.1979
Wybuch gazu, (do dziś kwestionowany)
Zginęło 49 osób ( 45 + 4)
Poszkodowanych 135 (dane
zaniżone)
Problemy : identyfikacja poszkodowanych
Symulacja skali problemu infekcji
bardzo inwazyjnym mikroorganizmem
w aglomeracji miejskiej
1 mln mieszkańców
‐ zakażenie 20% populacji / 6 tygodni
‐ 5% chorych wymaga leczenia w OIT
‐ potrzeba 10 000 łóżek monitorowanych
‐ 7 dni / średni pobyt w OIT (zgon lub
przeżycie)
tysiące łóżek OIT zajętych w każdym
przedziale czasowym katastrofy