PDW dyslektyk

Ośrodek Rozwoju Edukacji
Plan Działań Wspierających
Rodzaj planu (proszę właściwe podkreślić):
dla grupy uczniów
Dane ucznia/uczniów (Imię i nazwisko, klasa, wiek):
Kamil
…....
…….
……
1. Cele:
Usprawnienie umiejętności w pisani i czytaniu
Redukowanie zaburzeń funkcji analizatora wzrokowego
Doskonalenie umiejętności orientacji w schemacie ciała naprzeciwko
Doskonalenie pamięci wzrokowej
Doskonalenie umiejętności głośnego czytania ze zrozumieniem
Ćwiczenie koncentracji uwagi
Ćwiczenie poprawności pisania i znajomości reguł ortograficznych
Nauka umiejętności wyrażania emocji i uczuć
2. Działania realizowane z uczniem/uczniami w ramach poszczególnych form i
sposobów udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej
Zajęcia korekcyjno – kompensacyjne:
Oddziaływania uspokajające, zapobieganie impulsywności
Wzbudzanie motywacji do nauki
Dostrzeganie i nagradzanie czynionych postępów
Chwalenie za wysiłek
Stosować gry dydaktyczne i zeszyty Ortograffiti.
Zespół dydaktyczno-wyrównawczego z języka polskiego i obcego:
Wyjaśniać, powtarzać i utrwalać materiał omówiony na lekcji
Wyjaśniać zasady pisowni
3. Metody pracy z uczniem
Takie , jak w przypadku wszystkich uczniów
1
4. Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb
rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia
(zgodnie z przepisami w sprawie warunków i sposobu oceniania,
klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania
sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych)
Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych
Wdrażać do samokontroli i czujności ortograficznej
Ocenianie błędów po dokonaniu korekty przez ucznia 9 korzystanie ze
słowników)
zmniejszanie ilości, stopnia trudności i obszerności zadań
dzielenie materiału na mniejsze partie, wyznaczanie czasu na ich
opanowanie i odpytywanie
wydłużanie czasu na odpowiedź, przeczytanie lektury w częściach (
możliwość korzystania z płyty) !!!
formułowanie pytań w formie zdań o prostej konstrukcji powołujących się
na ilustrujące przykłady
częste podchodzenie do ucznia w trakcie samodzielnej pracy w celu
udzielania dodatkowej pomocy, wyjaśnień
należy zezwolić na dokończenie w domu niektórych prac wykonywanych
na lekcjach, zadawać do domu na miarę możliwości ucznia
dyktanda przeprowadzać indywidualnie w wolniejszym tempie i na
wyrazach wyraźnie zapowiedzianych, sprawdzać reguły pisowni
potrzeba większej ilości czasu i powtórzeń na opanowanie materiału
docenianie każdego sukcesów
Języki obce
� Dostosować tempo realizacji programu do zindywidualizowanych możliwości
uczniów.
� Stosować metody polisensoryczne.
� Aktywizować uczniów poprzez stosowanie metod zabawowych.
� Korzystanie z różnych pomocy dydaktycznych: kasety audio i video, domina,
zestawy PUS, barwne ilustracje, karty, taśmy magnetofonowe.
2
� Dobierać materiał zgodnie ze stanem aktualnych umiejętności ucznia.
� Nie oceniać za błędy w pisowni i nieestetyczne pismo.
� Wielokrotnie powtarzać wprowadzony materiał językowy.
� Ćwiczenia językowe muszą być krótkie, różnorodne, ciekawe i odnoszące się do
różnych sytuacji – zapobiega to znudzeniu dziecka i zniechęcaniu się do pracy.
� Stosować stałe wzmocnienia pozytywne, często dowartościowywać i motywować
pochwałą.
� Nie krytykować i nie osądzać negatywnie
Przyroda
� Stosować metody poszukujące, obserwacyjne i badawcze. Ułatwia to dzieciom
przyswojenie wiadomości.
� Należy mieć na uwadze zasadę stopniowania trudności oraz „od bliższego do
dalszego", czyli obserwacji i opisu najbliższego otoczenia przez przyrodę Polski
aż do przyrody świata.
� Szczególnie przydatne i ważne jest wykonywanie prostych doświadczeń,
prowadzenie
hodowli oraz obserwacji. Nastawienie na działanie mobilizuje i aktywizuje
uczniów do pracy.
� Pozostawić więcej czasu na naukę trudnych pojęć, symboli.
� Nie stosować map konturowych.
� Unikać wywoływania dziecka do mapy. Nie wymagać znalezienia z pamięci
konkretnego punktu na mapie.
� Nie wyśmiewać, jeśli nie potrafi skojarzyć miejsca z częścią świata.
� Łagodniej oceniać wykresy, mapki, rysunki, które są mniej przejrzyste i mniej
starannie wykonane
Historia
� Prowadzić zajęcia w atrakcyjnej formie. Wykład uzupełniać filmami, ilustracjami.
� Stosować ćwiczenia w czytaniu map.
� Zezwolić na zastąpienie liczb rzymskich arabskimi.
� Wprowadzenie pojęć: wiek, tysiąclecie oraz częsta praca na osi czasu ułatwia
poruszanie się po poszczególnych epokach i chronologiczne ich porządkowanie.
Dzięki temu abstrakcyjne pojęcia ulegają konkretyzacji.
� Wspólne dokonywanie analiz tekstów źródłowych i tekstów zawartych w książce
oraz w informacjach na mapkach doskonali umiejętność samodzielnej pracy
z podręcznikiem. Uczeń uczy się, że ilustracja, obraz, mapka kryją bardzo dużo
wiadomości, ułatwi to również naukę wyciągania wniosków.
� Skracać teksty, zakreślać najważniejsze informacje.
� Dużym ułatwieniem i pomocą w opanowaniu materiału z zakresu historii mogą
być:
• metoda uwspółcześniania wiadomości (nauczyciel wskazuje dzieciom przykłady
znane im z życia, których początki mają źródło w historii),
• streszczenia tematów (uczeń dostaje kartkę ze zsyntetyzowanym materiałem,
zawarte są tam jedynie informacje najistotniejsze, które wiedzieć powinien)
– ta metoda stosowana jest na trudniejszych lekcjach, tam gdzie materiał
jest obszerniejszy, dzięki niej uczeń nie zniechęca się, jest przekonany,
że może nauczyć się stosunkowo niedługiego tekstu
3
5. Działania wspierające rodziców ucznia
Informowanie rodziców o postępach
Zachęcać rodziców do wspólnej pracy w domu, np. czytania lektur
Wskazać pomoce dydaktyczne do pracy w domu z dzieckiem
6. Zakres współdziałania szkoły (w zależności od potrzeb)
A)
z
poradniami
psychologiczno-pedagogicznymi,
w
tym
poradniami specjalistycznymi,
B)
z placówkami doskonalenia nauczycieli,
C)
z organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami
działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
Możliwość kontaktu z Polskim Towarzystwem Dysleksji, indywidualnej
terapii.
UWAGI
Podpisy osób uczestniczących
w posiedzeniu Zespołu
Podpis dyrektora przedszkola, szkoły
lub placówki
4