TEORIA NA SPRAWDZIAN Z ELEKTRYCZNOŚCI t W P =

TEORIA NA SPRAWDZIAN Z ELEKTRYCZNOŚCI
Prąd elektryczny w ciałach stałych to uporządkowany ruch elektronów swobodnych.
Prąd płynie tylko w obwodach zamkniętych.
Najprostszy obwód elektryczny składa się ze źródła napięcia i odbiornika energii elektrycznej (np. żarówki) połączonych
przewodnikami elektrycznymi.
4. Umowny kierunek prądu jest od + do -, a rzeczywisty kierunek ruchu elektronów: od – do +.
5. Wielkości opisujące prąd to: natężenie prądu, napięcie elektryczne oraz opór elektryczny.
6. Natężenie określa ilość ładunku przepływającego przez poprzeczny przekrój przewodnika w jednostce czasu. Mierzymy je
amperomierzem, który łączymy z obwodem szeregowo lub obliczamy za pomocą wzoru:
q
I=
I – natężenie; q – ładunek; t - czas
t
C
7. Jednostką natężenia jest amper: A =
s
8. Napięcie elektryczne, to różnica potencjałów między dwoma punktami obwodu elektrycznego warunkująca przepływ prądu.
Mierzymy go woltomierzem, który łączymy z obwodem równolegle lub obliczamy ze wzoru:
W
U=
U – napięcie; W – praca; q – ładunek
q
J
9. Jednostka napięcia jest wolt V =
C
10. Prawo Ohma – natężenie prądu w przewodniku jest wprost proporcjonalne do napięcia na jego końcach
1.
2.
3.
I=
U
R
I[A]
Wykres – Prawo Ohma
U[V]
11. Opór elektryczny przewodnika R zależy od: rodzaju materiału ( - opór właściwy), długości przewodnika - l oraz pola
przekroju poprzecznego - S. Opór elektryczny przewodnika nie zależy ani od napięcia ani od natężenia prądu. Możemy
wyznaczyć go omomierzem lub obliczyć ze wzoru:
l
R=
S
V
12. Jednostka oporu jest om:  =
A
13. Im mniejszy jest opór właściwy danej substancji tym lepiej przewodzi ona prąd.
14. I prawo Kirchhoffa – suma natężeń prądów wypływających z rozgałęziania (węzła) równa jest sumie prądów wpływających
do rozgałęzienia (węzła).
I1
I4 = I1 + I2 + I3
I2
I4
I3
15. Łączenie odbiorników energii elektrycznej:
- szeregowe
R1
- równoległe
R3
R2
R = R 1 + R2 + R3
U = U1 + U2 + U3
I = na każdym odbiorniku jest jednakowe
R1
1 1 1 1
= + =
R R1 R2 R3
R2
R3
I = I1+I2+I3
U – na każdym odbiorniku jest jednakowe
16.
17.
18.
19.
Praca prądu – jest wprost proporcjonalna do iloczynu napięcia, natężenia i czasu przepływu prądu: W = UIt
Jednostka pracy prądu jest dżul: J = VAs
kWh – kilowatogodzina (1kWh = 3600000J) Kilowatogodzina jest jednostką pracy prądu spoza układu S.I.
Moc prądu – określa ilość pracy wykonanej w jednostce czasu. Jest wprost proporcjonalna do iloczynu napięcia i natężenia
prądu:
P
W
t
lub
20. Wat to jednostka mocy: W =
P = UI
J
lub W =VA
s