czy planowanie cywilne odpowiada potrzebom zarządzania

Transkrypt

czy planowanie cywilne odpowiada potrzebom zarządzania
CZY PLANOWANIE CYWILNE ODPOWIADA
POTRZEBOM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO?
Cele spotkania (na jakie pytania chcemy
odpowiedzieć):
1. Podsumowanie stanu obecnego
• jak funkcjonują w praktyce rozwiązania w
zakresie planowania cywilnego, wprowadzone
ustawą o zarządzaniu kryzysowym z 2007 r.
(co funkcjonuje dobrze, co źle, co trzeba
poprawić)?
Cele spotkania (na jakie pytania chcemy
odpowiedzieć):
2. Wyzwania na przyszłość
• Czy jesteśmy przygotowani do realizacji zadań
związanych z zarządzaniem ryzykiem,
wynikających z nowego Mechanizmu Ochrony
Ludności (czy zarządzamy ryzykiem)?
Czy planowanie cywilne odpowiada potrzebom
zarządzania kryzysowego?
Zarządzanie kryzysowe to działalność organów
administracji publicznej będąca elementem kierowania
bezpieczeństwem narodowym, która polega na
zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do
przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych
działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji
kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu
zasobów i infrastruktury krytycznej
Pojawiają się pytania:
1. czy planowanie pomaga administracji realizować te
zadania z zakresu zarządzania kryzysowego – czy jest
tylko realizacją wymogów ustawy?
2. Czy współpraca administracji i sektora prywatnego (tj.
operatorów IK) jest realizacją wymogów ustawy czy
skutecznym środkiem do identyfikacji, analizy i
eliminacji zagrożeń (ryzyk)?
planowanie cywilne (Raport o zagrożeniach bezpieczeństwa
narodowego, plany zarządzania kryzysowego, plany OIK) a
istniejąca rzeczywistość
• funkcjonuje wiele
planów (nie tylko
plany
zarządzania
kryzysowego)
ale czy
przygotowują
nas na aktualne
zagrożenia?
Plany
operacyjne
funkcjonowania
Plany gotowości
zwalczania
chorób
zwierzęcych
RAPORT O
ZAGROŻENIACH
BEZPIECZEŃSTWA
NARODOWEGO
Plany
postępowania
awaryjnego
KPZK
Plany obrony
cywilnej
•
•
•
•
sytuacja na Ukrainie (wojna?);
pył wulkaniczny;
cyber – zagrożenia
inne…
PLANY I PROCEDURY
NIE NADĄŻAJĄ ZA
RZECZYWIŚTOŚCIĄ
planowanie cywilne a istniejąca rzeczywistość
• większość planów zarządzania kryzysowego
zawiera podobne zagrożenia (powódź, huragan,
epidemia itp. ) – planujemy na to co znamy z
przeszłości – rutyna administracyjna
planowanie cywilne a istniejąca rzeczywistość
• nie planujemy „czarnych scenariuszy (ani w
planach ani na ćwiczeniach) – zakładamy, że
albo się nie wydarzy albo jeżeli wystąpi to
będzie na tyle małe że sobie poradzimy…
planowanie cywilne a istniejąca rzeczywistość
• nie planujemy konkretnie – plany zawierają
elementy wymagane ustawą ale brakuje w nich
praktycznych rozwiązań (procedury są bardzo
ogólne, brakuje odpowiedzi na pytanie co
zrobimy jak zabraknie nam sił i środków itp.)
planowanie cywilne a istniejąca rzeczywistość
• zazwyczaj plany zarządzania kryzysowego i
raporty opracowywane są tylko przez
administrację publiczną – w proces nie włącza
się operatorów IK, organizacji pozarządowych,
innych istotnych podmiotów – często plany są
niejawne (znane są tylko administracji)
(w UE coraz silniej akcentuje się potrzebę uczestnictwa w procesie
oceny ryzyka i planowania podmiotów spoza administracji)
Czy nie jest tak że planujemy sami dla siebie?
Planowanie cywilne – czy realizujemy je w praktyce
(czego nam brakuje)?
• plany zarządzania kryzysowego to tylko jedne z
wielu zadań z zakresu planowania cywilnego…
Pozostałe:
• przygotowanie struktur (szkolenia, wykorzystanie
wniosków z ćwiczeń)?
• przygotowanie zasobów?
• posiadanie baz danych?
• przygotowanie rozwiązań na wypadek zakłóceń IK?
czy realizujemy je w praktyce?
Oczekiwane wnioski dyskusji:
• Jak usprawnić proces planowania
cywilnego?
• Czy i jak włączyć w proces planowania
podmioty spoza administracji
Dziękuję za uwagę