Odimienna Metoda Nauki Czytania

Odmienna metoda nauki czytania została wprowadzona w marcu 2004 roku
w Przedszkolu Samorządowym nr 2 w Chełmku. Już po pierwszym miesiącu można
było zauważyć efekty wprowadzenia metody I. Majchrzak, dzieci same potrafiły
odszukać swoją wizytówkę, umieszczoną na ścianach oraz na krzesłach. Autorka
wyróżnia w niej kilka etapów;
Pierwszy z nich to tzw. etap inicjacji. Na tym poziomie dziecko
otrzymuje wizytówkę ze swoim imieniem, które ma dla niego znaczenie
emocjonalne (szybsze zapamiętanie poprzez odniesienie do emocji).
Dziecko z łatwością rozpoznaje swoje imię wśród imion innych dzieci.
Następne etapy to wiele gier i zabaw pozwalających dzieciom na poznanie
pozostałych imion, wyrazów oraz liter alfabetu. Charakterystyczne dla metody
dr Ireny nazwy ćwiczeń i hasła to :
"sprawdzanie obecności",
"ściana pełna liter",
"deszcz imion",
„targ liter",
"gra w sylaby",
"nazywanie świata" i inne…
Podczas swoich warsztatów dr Irena Majchrzak, jak sama mówi zachęca uczestników do
tworzenia ich własnych zabaw na bazie założeń prezentowanej metody. Pomysłów może być
nieskończenie wiele... Obecnie będziemy rozwijać Metodę Ireny Majchrzakowej w coraz to
nowsze i ciekawsze zabawy językowe, aby ułatwić naukę dzieci w późniejszych latach.
O metodzie Ireny Majchrzak można napisać w kilku punktach, że jest:
Jest to metoda łatwa, ponieważ na wstępie odwołuje się do emocji dziecka.
Jak wiemy, małe dziecko jest zainteresowane ponad wszystko swoją własną osoba.
JA
stanowi centrum jego uwagi. Dlatego nawet bardzo małe - dwu i trzyletnie śledzi z uwagą nasz ruch ręki, gdy piszemy jego imię i zapamiętuje wszystkie słowa informacje -, które mu w tym momencie przekazujemy. Słucha z największą uwagą,
gdy mu na przykład mówimy:
- Nazywasz się Agnieszka, prawda? Popatrz tak się pisze Agnieszka;
I w ten sposób jednym gestem wprowadzamy dziecko w gąszcz znaków - liter - wśród
których przewodnikami będą koledzy lub krewni, którzy staną w toku ćwiczeń pod
własnymi wizytówkami. I tak litery ujawnią natychmiast właściwe sobie
brzmienie.
Jest to metoda wtajemniczająca, albowiem na przykładzie imienia dziecka
zapoznajemy je z alfabetycznym szyfrem języka pisanego. Dzięki temu ono samo
doświadcza siebie w formie symbolicznej.
Jest napisane za pomocą liter. Zdaje sobie sprawę, że to ono samo nadaje znaczenie
napisanemu wyrazowi. Wyraz Agnieszka oznacza ją samą, małą dziewczynkę, która
nazywa się Agnieszka.
Każde dziecko czuje związek z napisanym jego własnym imieniem. I tak właśnie
wchodzi w krąg ludzi komunikujących się za pomocą języka pisanego. Pierwszym
użytkiem, które dzieci zrobią z tego odkrycia, będzie stawanie pod własną
wizytówką umieszczoną na ścianie między wizytówkami kolegów, lub
znalezienie własnego krzesełka. To nie jakaś Ala ma psa czy kota, lecz ono,
ono: Piotr, Karol czy Paulina.
Metoda jest uniwersalna, to znaczy może być użyteczna dla wszystkich dzieci pod
każdą szerokością geograficzną niezależnie od różnic społecznych, etnicznych czy
językowych.
Zauważmy, że we wszystkich społecznościach ludzkich nowo narodzone dziecko
otrzymuje imię. Każde jakoś się nazywa i to imię jest jego znakiem szczególnym
pozwalającym odróżnić je pośród innych. To imię je wyodrębnia spośród innych a
również to imię jest słowem, którym zostaje przywołane do kontaktu z innymi.
Ale ponadto: w imionach zapisane są wszystkie reguły pisowni języka, którym
posługują się ludzie danego plemienia, czy narodu. Poprzez imiona polskie łatwo
poznajemy ortografię języka polskiego, poprzez imiona niemieckie - ortografię
niemiecką a poprzez francuskie - francuską.
Dziecko jest znacznie wcześniej gotowe do podjęcia prób czytania aniżeli pisania.
Do czytania potrzebny jest wzrok i rozum, pisanie wymaga dodatkowo sprawnej ręki.
Dlatego pierwsze wtajemniczenie w reguły pisma może przeżyć dziecko nawet
niespełna trzyletnie. Gdy dorośnie do pisania będzie miał za sobą wielki zasób
opanowanych wzrokowo słów.
Pomoże mu to uniknąć ortograficznych błędów.
Przy tej metodzie dzieci nie muszą czekać z nauką czytania aż potrafią usiedzieć nad
książką spokojnie przez dłuższy czas.
Czytanie polega na dokładaniu zrozumianego wyrazu do przedmiotu, który znajduje
się w otoczeniu dziecka. Dzieci są w ruchu.
Najczęściej po zrozumieniu o co chodzi, biegną, by szybko dołożyć kartkę i otrzymać
inną do rozwiązania.
Każde dziecko odnosi natychmiastowy sukces. Nie ma bowiem takiego, które od
razu lub bardzo szybko nie umiałoby rozpoznać swojego imienia. Ten sukces trwa.
Na każdym etapie każde dziecko rozwiązuje swoje zadanie we własnym rytmie,
zgodnie ze swoimi możliwościami.
Nie ma rywalizacji, która w tym wieku jest niekorzystna.
To znaczy, że zawiera taki łańcuch zajęć i ćwiczeń, dzięki którym dzieci w drodze
samodzielnego rozumowania odkrywają i opanowują szyfr języka pisanego.
Na samym bowiem starcie - w momencie poznania graficznego wyrazu swojego
imienia - dziecko pojmuje, że:
a) słowo napisane jest nośnikiem tych samych znaczeń, co słowo mówione i że
b) kompozycja liter w wyrazie zależy od brzmienia odpowiadającego mu słowa.
Dzięki temu dziecko od pierwszych wyrazów rozumie, co czyta.
Czytać ze zrozumieniem, to tyle, co za zasłoną z liter odnajdywać osoby,
przedmioty i zdarzenia.
Jest to po prostu wspaniała zabawa w chowanego. Początkujący czytelnik po
cichym namyśle odnajduje właściwy przedmiot, ukryty za literowym szyfrem.
Obecnie będziemy rozwijać Metodę Ireny Majchrzakowej w coraz to nowsze i ciekawsze
zabawy językowe aby ułatwić naukę dzieci w późniejszych latach.