Prawo_UE_-_handout_new

I. Prawo wspólnotowe w pigułce
a. prawo pierwotne
b. prawo wtórne
1) Traktat paryski – 1951 (1952) – ustanawiający EWWiS (ang. ECSC)
2) 2 traktaty rzymskie – 1957 (1958) – EURATOM + EWG (ang. EEC)
3) Traktat z Maastricht – 1992 (1993) – 3 filary UE (ustanowione – unia gospodarcza,
polityczna, policyjno-sądownicza)
4) Traktat lizboński – 2007 (2009) – „traktat reformujący” – WE
UE
dr Klaus-Dieter Borchardt, ABC prawa Unii Europejskiej, marzec 2010:
http://eur-lex.europa.eu/pl/editorial/abc_toc_r1.htm
II. Struktura aktu prawnego:
a) tytuł
b) preambuła
c) część normatywna aktu prawnego
W części normatywnej w wersji polskiej czasowniki używane są w czasie teraźniejszym. W miarę
możliwości należy unikać czasu przyszłego, z wyjątkiem sytuacji, gdy dla jakiegoś przepisu określono datę
wykonania w przyszłości. W języku angielskim używa się zwykle zwrotu „shall” z czasownikiem w formie
bezokolicznikowej.
W odniesieniu do przytaczania definicji w aktach prawnych obowiązuje uzgodnienie liczby czasownika
„oznaczać” z liczbą rzeczownika, którego dotyczy definicja, np.:
• ‘‘Customs office” means any office at which all or some of the formalities laid down by customs rules
may be completed.
„Urząd celny” oznacza każdy urząd, w którym mogą zostać dokonane, w całości lub w części, formalności
przewidziane przepisami celnymi.
• ‘‘Customs authorities’’ means the authorities responsible inter alia for applying customs rules.
„Organy celne” oznaczają organy uprawnione między innymi do stosowania przepisów prawa celnego.
Zwroty stosowane w części normatywnej aktu oznaczają, co następuje: