Pobierz - Biblioteka Caecilianum
Transkrypt
Pobierz - Biblioteka Caecilianum
numer katalogowy: 119/XVI/A/0607/SATB BoŜe, którego chwała w mych uściech wieczna psalm CIX (data pierwszego wydania: 1580) muzyka: Mikołaj GOMÓŁKA (1535? - 1609?) słowa: Jan KOCHANOWSKI (1530 - 1584) Sopran &b c ˙ œ œ œ œ œ ˙ &b c ˙ bœ œ œ Bo - Ŝe, któ - re - go Alt œ Bo - Ŝe, któ - re - go Tenor Vb c ˙ œ œ ?b c ˙ bœ œ œ œ Bo - Ŝe, któ - re - go Bas &b ˙ 5 S Nie A &b ˙ Nie T Vb ˙ Nie B ?b ˙ Nie œ œ œ œ œ ˙ bœ œ œ œ œ œ chciej krzyw - dy mej chciej krzyw - dy mej œ œ chciej krzyw - dy mej bœ œ œ œ chciej krzyw - dy mej 2007 © Związek Chórów Kościelnych Caecilianum Zarząd Główny: ul. Dewajtis 3 , 01-815 Warszawa tel./fax: (22) 561 01 38 , e-mail: [email protected] http://www.caecilianum.webd.pl chwa ˙ mil ˙ mil - œ œ œ œ. - œ b˙ ła w mych chwa - ła w mych ˙ chwa - b˙ mil - mil wie - - ˙ - œ chwa œ œ Bo - Ŝe, któ - re - go ła w mych b œ. œ J nœ - - œ œ œ œ ła w mych nœ œ œ. czeć: o - to œ œ œ czeć: œ bœ. czeć: o - to czeć: u-ściech œ bœ wie bœ. œ J u bœ œ b œ J - œ J wie œ. te - - œ œ œ ˙ - czna, j œ ˙ b j œ ˙ czna czna ˙ wsze - te - czna ˙ œ o - to wsze czna, ˙ j œ œ - czna, ściech wie - czna, wsze - te œ b j œ ˙ œ œ œ ˙ u-ściech o - to wsze œ œ u - ściech j j œ œ œ ˙ - te - ˙ czna Do uŜytku publicznego. http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl psalm CIX - Mikołaj GOMÓŁKA S &b ˙ Gę A &b ˙ Gę T B V b œ. ? Gę b ˙ Gę S - ba - œ - - &b œ dziom A &b œ dziom T B Vb œ ?b dziom œ œ dziom ba œ b œ na na j œ œ œ œ 10 œ mię mię œ mię œ ba na mię œ na œ Ŝy - wot œ œ œ œ Ŝy - wot Ŝy - wot œ œ Ŝy - wot sie tar œ œ œ ˙ b œ ba œ ˙ œ œ œ sie œ. sie - œ œ J œ œ œ œ œ sie tar ˙ b œ hy mój œ œ ˙ ˙ hy mój hy œ ˙ hy - - - - - œ. œ œ bœ œ. œ œ ga, - tar mój mój tar œ #œ ga, - ga, œ ga, ję - zyk œ ję - zyk œ bœ ję - zyk - wy Lu - œ œ œ œ œ Bóg, dzi, œ J œ da Bóg, j œ œ da Bóg, - u - czci b œ ˙ œ fał - szy ˙ œ. da dzi, fał - szy œ œ. dzi, œ œ wy Lu - œ b j œ œ u j œ ˙ szy - wy Lu - - ˙ Bóg, - œ nœ œ œ fał - szy j 15 œ #œ b œ. œ. fał ję - zyk da dzi, œ u - czci wy Lu - U œ czci - w U wy. n j œ w - wy. U w - wy. - w ˙ u - czci - œ œ U wy. PSALM CIX Deus, laudem meam ne tacueris 1. BoŜe, którego chwała w mych uściech wieczna, Nie chciej krzywdy mej milczeć: oto wszeteczna Gęba na mię się targa; język fałszywy Ludziom Ŝywot mój hydzi, da Bóg, uczciwy. 2. Nienawiść na mą skazę zewsząd dociera I wszytki swe fortele na mię wywiera; To za swoje Ŝyczliwość i chęć odnoszę, Nie ciesz, Panie, złych ludzi, nie ciesz mną, proszę! -2- http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl psalm CIX - Mikołaj GOMÓŁKA 3. Ci, którzy dobrodziejstwo z rąk moich brali, Teraz mi to wszytkim złym, zdrajcę, oddali; Kogom ja wielce waŜył, kogom miłował, Ten mi to nienawiścią dziś obdarował. 11. Jako drugi członki swe okrył odzieniem, Tak on zewsząd obłoŜon jest złorzeczeniem; A to teŜ jako woda w jego wnętrzności I jako tłusty olej wpiło się w kości. 4. Niechaj Ŝe mu teŜ za to tyran panuje, A boku nieprzyjaciel nie odstępuje; U sądu niechaj będzie krzyw naleziony, A jegoŜ niech mu barziej szkodzą obrony ! 12. BodajŜe się tym płaszczem wiecznie nakrywał I tegoŜ pasa na swe boki uŜywał: Tę pomstę, to przeklęctwo, da Bóg, uczuje, Ktokolwiek bez mej winy na mię fołdruje. 5. Niech na ziemi nie będzie wiek jego długi, A po nim dostojeństwo bierze kto drugi! Sierotami niech jego dzieci zostaną, A Ŝona nieszczęśliwa wdową stroskaną! 13. BoŜe mój, Ty bądź ze mną, prze imię swoje Ty mię ratuj, bo wielkie są łaski Twoje! A jam człowiek upadły, człowiek wzgardzony I na sercu nieznośnym Ŝalem strapiony. 6. Synowie dom od domu chleba niech proszą, A przed nędzą z ojcowskich pustek się noszą! Niechaj go z majętności lichwnik wyzuje, A obcy w jego pracy sobie lubuje! 14. Jako cień pochylony, gdy słońce gaśnie, Tak i ja, nieszczęśliwy, niszczeję właśnie. Tak się umykam, tak się kryję po świecie Jako konik czując chrzęst bliskich nóg lecie. 7. Niechaj go nikt nie wesprze w jego trudności Ani ma nad potomstwem jego litości! Wszytek naród niechaj miecz razem powinie, A ich imię niech z nimi pospołu ginie! 15. Od głodu ledwe nogi włóczę, a ciało Uschło, jako wilgości w kościach nie zstało; Przyszedłem do wszech niemal ludzi w ohydę; Głową, widzę, kiwają, gdziekolwiek idę. 8. Niechaj Pan występ ojca jego pamięta I co kiedy zgrzeszyła matka przeklęta, Niechaj to przed oczyma będzie Pańskiemi, Który pamięć ich wszytkę zgładzi na ziemi. 16. WspomóŜ mię, mocny BoŜe, a w mej Ŝałości Podeprzy mię z onej swej dawnej litości! Niech rękę Twoje znają, niechaj się dowie Zły człowiek, Ŝeś Ty łaskaw na moje zdrowie. 9. A to, Ŝe i on w swojej popędliwości Zapamiętał wszelakiej zgoła ludzkości Upadłego Ŝebraka przenaszladując I śmierć utrapionemu jawnie gotując. 17. Niech on klnie, Ty błogosław; niech się morduje, A darmo; sługa zaś Twój niech się raduje. Niechaj lekkość jako płaszcz na się oblecze, Niech hańbę wzuje ten, kto fałsz na mię wlecze. 10. PoniewaŜ tak przeklęctwo tedy miłuje, NiechajŜe je zły człowiek na sobie czuje; IŜ go błogosławieństwo wielce mierziało, Daj to, Panie, aby go wiecznie mijało, 18. A ja więc Panu dzięki będę oddawał I Jego chwałę w gęstym ludzie wyznawał, Który czasu potrzeby stał przy ubogim I bronił go przeciwko tyranom srogim. -3- http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl