szkolny program profilaktyki - Szkoła Podstawowa Nr 4 w Myszkowie
Transkrypt
szkolny program profilaktyki - Szkoła Podstawowa Nr 4 w Myszkowie
SZKOLNY PROGRAM PROFILAKTYKI Przeznaczony do realizacji na rok szkolny 2013/2014 w Szkole Podstawowej Nr 4 w Myszkowie „ Jak ktoś nie wie gdzie płynie, to żaden wiatr mu nie sprzyja.’’ SENEKA WSTĘP W edukacji młodego pokolenia Polaków szczególną rolę odgrywa wychowanie. Właściwie pojmowane otwiera ucznia na szeroko pojęte dobro, pomaga w osiągnięciu dojrzałości emocjonalnej, nabywaniu hartu ducha w zmaganiach z przeciwnościami losu, przygotowuje do brania na siebie odpowiedzialności oraz wyboru właściwej drogi życiowej. Z procesem efektywnego wychowania związane są też różnego rodzaju działania opiekuńcze i profilaktyczne podejmowane przez szkołę, która obok rodziny stanowi drugie ważne ogniwo w tym procesie. Proponowany program profilaktyczny uwzględnia w różnym stopniu wiele kierunków pracy z dziećmi, kładąc nacisk na kształtowanie osobowości dziecka i wspieranie jego rozwoju. Wynika to z założenia, że jednym z podstawowych źródeł uzależnień są deficyty rozwoju emocjonalnego oraz zła adaptacja do ról i warunków życiowych. Młody człowiek o prawidłowo rozwijającej się osobowości będzie mniej skłonny zwracać się ku środkom uzależniającym. Każdy mło dy człowiek przeżywa wiele sytuacji, które zmuszają go do szukania nowych rozwiązań. Celem programu profilaktycznego jest taki wpływ na dziecko, aby radziło sobie lepiej, bez nadmiernego napięcia z rozwiązywaniem problemów, których dostarcza mu życie, aby rozum iało siebie, umiało współżyć z innymi i potrafiło również znajdować w samym sobie oparcie w trudnych sytuacjach. Proponowany program profilaktyczny ma na celu dostarczenie dzieciom informacji o substancjach szkodliwych dla zdrowia oraz zaproponować takie wzorce postępowania, w których nie ma miejsca na alkohol, papierosy ani narkotyki. Profilaktyka jako istotny element wychowania Profilaktykę rozumie się jako proces wspierający zdrowie psychiczne i fizyczne poprzez pomoc i towarzyszenie uczniowi w zdoby waniu wiedzy o zagrożeniach dla zdrowia oraz w nabywaniu umiejętności przeciwdziałania tym zagrożeniom. PROFILAKTYKA: Eliminacja (lub redukcja) czynników ryzyka Wzmocnienie czynników chroniących Czynniki ryzyka: Cechy, sytuacje, warunki sprzyjające powstawaniu zachowań ryzykownych Czynniki chroniące: cechy, sytuacje, warunki zwiększające odporność na działanie czynników ryzyka Najpoważniejsze zachowania ryzykowne: - palenie tytoniu, - spożywanie alkoholu, - używanie innych środków psychoaktywnych (narkotyków, środków wziewnych, leków), - zachowania agresywne i przestępcze. Najważniejsze czynniki chroniące: - silna więź emocjonalna z rodzicami - zainteresowanie nauką szkolną, - poszanowanie prawa, norm, wartości i autorytetów społecznych, - przynależność do pozytywnej grupy. Centralne miejsce w budowaniu programu wychowawczego i szkolnego programu profilaktyki zajmuje uczeń. Na jego rozwój jest ukierunkowane działanie szkoły – każdego nauczyciela i pracownika. Działania objęte programem nakierowane są również na nauczycieli i rodziców. Profilaktyka w szkole nakierowana jest na: - wzmacnianie więzi emocjonalnej w rodzinie, - budowanie poczucia wartości, - wzmacnianie mocnych stron osobowego rozwoju, - kształcenie umiejętności komunikacyjnych, - wychowywanie do wartości i podejmowania odpowiedzialnych decyzji, - budowanie współpracy z rodzicami, - wdrażanie do zdrowego stylu życia, - minimalizowanie zachowań agresywnych, - wzmacnianie poczucia bezpieczeństwa i przynależności do grupy, - kształtowanie umiejętności społecznych chroniących przed zachowaniami ryzykownymi, Zadania wychowawcy: - integracja zespołu klasowego, - dbałość o poczucie bezpieczeństwa i akceptacji ucznia w klasie - współpraca z rodzicami, - wyposażenie uczniów w umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach Zadania rodziców: - udział w realizacji programu, - pedagogizacja, - podejmowanie wspólnych celów i zadań. Zadania pracowników szkoły: - podnoszenie kwalifikacji zawodowych, - dbanie o prawidłowy obieg informacji, - planowanie i sprawna informacja, - czuwanie nad spójnością oddziaływań profilaktycznych i wychowawczych wszystkich pracowników. Zadania środowiska lokalnego: - diagnozowanie potrzeb, - pomoc w oddziaływaniach profilaktycznych i wychowawczych PODSTAWA PRAWNA: 1. Konwencja o Prawach Dziecka (Dz. U. Nr 120, poz. 526), 2. Konstytucja Rzeczypospolitej z dnia 02.04.1997r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483). 3. Ustawa z dnia 07.09.1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996r. Nr 67, poz. 329 z późniejszymi zmianami), 4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23.12.2008r. w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. 5. Ustawa z dnia 26.10.1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z późniejszymi zmianami, tekst jednolity z 27.04.2001r.), 6. Ustawa z dnia 09.11.1995r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania i tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996r. Nr 10, poz. 55) 7. Ustawa z dnia 24.04.1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r. Nr 75, poz. 468 z późniejszymi zmianami), 8. Rozporządzenie z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. 9. Statut Szkoły Podstawowej Nr 4 w Myszkowie. Diagnoza powstała na podstawie: - Ewaluacji Szkolnego Programu Profilaktyki. - Informacji nauczycieli o bieżących problemach wychowawczych. - Problemów zgłaszanych przez uczniów: nauczycielom, rodzicom. - Kontaktów z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną, Sądem Rodzinnym i Nieletnich, Policją, MOPS-em. - Informacji pozyskanych z mediów oraz konferencji i szkoleń na temat zagrożeń występujących wśród dzieci i młodzieży. Zasady, jakimi należy się kierować prowadząc zajęcia profilaktyczne: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Realizować program uzależniając go od wiedzy, poziomu zainteresowań i zaangażowania dzieci. Pobudzać dzieci do poszukiwania różnych rozwiązań. Słuchać uważnie wypowiedzi dzieci, pozwalać im na swobodę wypowiedzi bez krytyki i oceny. Nie wykorzystywać osobistych kłopotów dziecka w trakcie zajęć. Być otwartym na potrzeby dzieci, które wykraczają poza program. Zajęcia odbywają się w szkole i nie należy zrywać z istniejącymi w niej zasadami. 7. W czasie dyskusji, w przypadku wystąpienia różnych poglądów, nie należy zmuszać dzieci do osiągnięcia jednomyślności. Wskazane jest zajęcie własnego stanowiska, szanując jednak odmienne poglądy. 8. Należy stwarzać sytuacje rozładowujące napięcie. Tematyka zajęć może być trudna, bo dotyka istotnych spraw życiowych. Należy pozwolić sobie i dzieciom na śmiech i luz. ZADANIA I FORMY REALIZACJI PROGRAMU: 1.Bezpieczeństwo ucznia ZADANIA FORMY REALIZACJI TERMIN REALIZACJI KLASA ODPOWIEDZIALNI SPODZIEWANE EFEKTY Bezpieczeństwo ucznia w klasie i szkole Zapoznanie z prawami i obowiązkami ucznia. IX 2013 r. 0-VI Wychowawcy Pogadanki na lekcjach wychowawczych na temat bieżących problemów uczniów związanych z bezpieczeństwem ucznia w szkole. Apele tematyczne. Gazetki tematyczne. Na bieżąco 0-VI Wychowawcy styczeń 2014r. czerwiec 2014 r. IV-VI Opiekunowie SU Zapoznanie uczniów z budynkiem szkoły, drogą ewakuacyjną, usytuowaniem pomieszczeń, zasadami bezpiecznego poruszania się po szkole i zasadami BHP. IX 2013 r. 0-VI Wychowawcy Pogadanka z policjantem na temat bezpiecznej drogi do szkoły. IX 2013 r. I Beata Kończyk Bezpieczeństwo ucznia w drodze do szkoły oraz na Uczeń: - zna prawa i obowiązki ucznia, - zna i stosuje podstawowe przepisy BHP, - stosuje zasady zgodnego współżycia, - wie, jak się zachować w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia, - czuje się bezpiecznie w klasie i szkole. Uczeń: - zna zasady przechodzenia przez jezdnię, feriach i na wakacjach Bezpieczeństwo w aspektach prawnych Spacery instruktażowe. IX 2013 r. 0-I Wychowawcy Zapoznanie z zasadami bezpiecznego wypoczynku podczas ferii zimowych i wakacji. I, VI 2014 r. 0-VI Wychowawcy Spotkanie z policjantem XI 2013 r. VI Anna Kolerska Lekcje wychowawcze XII 2013 r. 0-VI - zna podstawowe przepisy i znaki drogowe, - wie, jakie są zasady bezpiecznego wypoczynku, - unika sytuacji niebezpiecznych. Uczeń: - zna podstawowe przepisy dotyczące swoich praw oraz praw innych. Wychowawcy Ostrożność w kontaktach z nieznajomymi Przeprowadzenie zajęć profilaktycznych „Zły dotyk”. II półrocze III Anna Kolerska Uczeń: - wie, jak postępować w przypadku zagrożenia molestowaniem seksualnym dorosłych oraz gdzie zwrócić się o pomoc. 2.Profilaktyka uzależnień TERMINY III 2014 r. KLASA I- VI ODPOWIEDZIALNI Violetta WójcikLewandowska Zajęcia profilaktyczne zapobiegające paleniu papierosów. II półrocze VI Psycholog szkolny. Kampania społeczna „Zachowaj trzeźwy umysł” „Nie pal przy mnie ,proszę” Według harmonogramu I-VI Dorota Kot Beata Macherzyńska ZADANIA FORMY REALIZACJI Nałogi i Bezpiecznie w sieci- pogadanki i ich testy – zajęcia komputerowe skutki Wychowawcy Lekcje wychowawcze według konspektu dotyczące uzależnień od: narkotyków, sterydów, dopalaczy, leków. III 2014 r. IV-VI Referat na wyżej wymieniony temat, który będzie przedstawiony na zebraniu dla rodziców II półrocze Rodzice uczniów kl. I-VI Psycholog szkolny SPODZIEWANE EFEKTY Uczeń: - zna zasady bezpiecznego korzystania z komputera, Internetu oraz płynących z nich zagrożeń, - zna szkodliwość i skutki zażywania substancji uzależniających, - wie, do kogo zwrócić się o pomoc. Rodzic: - posiada wiedzę na temat zagrożeń dotyczących uzależnienia dzieci i młodzieży. 3. Zapobieganie przemocy i agresji ZADANIA Radzenie sobie z agresją i stresem. FORMY REALIZACJI TERMINY KLASA ODPOWIEDZIALNI Udział w programie „Szkoła bez przemocy” Cały rok szkolny 0-VI Nauczyciel odpowiedzialny IV-VI Wychowawcy II półrocze IV-VI Wychowawcy Skrzynka pytań : „Pomoc dłoń”. Cały rok szkolny I-VI Opiekunowie SU Rozmowy indywidualne oraz grupowe ze sprawcami oraz ofiarami przemocy. Wdrażanie metody „wspólnej sprawy”. Porady dla dzieci agresywnych, kierowanie na terapię psychologiczną lub psychiatryczną. Cały rok szkolny I-VI Dyrektor, Wychowawcy Psycholog szkolny Zajęcia wychowawcze na tematy : I półrocze 1. Agresja kontra przemoc. 2. Jak radzić sobie z własną agresją. SPODZIEWANE EFEKTY Uczeń: - odróżnia dobro od zła, - umie zachować się w sytuacjach stresowych, - zna negatywne skutki agresji, - potrafi wyrażać swoje emocje w sposób akceptowany społecznie, - umie radzić sobie w sytuacjach konfliktowych, - wie, gdzie znaleźć pomoc w przypadku gdy nie radzi sobie ze swoimi problemami, - zna sposoby rozładowywania napięć i potrafi je wykorzystać, - jest zachęcony do pozytywnych zachowań społecznych. Zapobieganie aktom wandalizmu Zapoznanie rodziców i uczniów z procedurą postępowania na wypadek dewastacji mienia szkolnego. IX 2013 – zebranie dla rodziców IX 2013– godzina wychowawcza Rodzice Wychowawcy 0-VI Wychowawcy Uczeń: - zna konsekwencje zniszczenia szkolnego mienia, - potrafi prawidłowo zareagować w przypadku zaobserwowania aktów wandalizmu. Rodzic: -zna konsekwencje prawne i finansowe zniszczenia mienia szkolnego, -rozumie potrzebę dbałości o wspólne dobro 4.Profilaktyka zdrowotna ZADANIA Dbałość o zdrowie i higienę. FORMY REALIZACJI Prelekcje pielęgniarki szkolnej Plakaty na gazetkach ściennych w klasach, na świetlicy dotyczące zdrowego odżywiania. Pokazy ratownictwa medycznego Pozalekcyjne zajęcia sportowe TERMINY Cały rok szkolny Cały rok. I półrocze II półrocze Cały rok szkolny KLASA ODPOWIEDZIALNI SPODZIEWANE EFEKTY 0-VI Pielęgniarka szkolna Uczeń: - zna i stosuje zasady higieny osobistej, - zna zasady zdrowego odżywiania, 0-VI Anna Kolerska, - jest świadomy zagrożeń płynących z Wychowawcy nieodpowiedniej interpretacji przekazów Opiekunowie SU medialnych, I- III, Pielęgniarka szkolna - potrafi prawidłowo zareagować w nagłych wypadkach zagrożenia zdrowia i Bhp IV-VI życia, IV-VI Nauczyciel wychowania Rodzic: fizycznego - ma świadomość konieczności Świetlica stosowania zasad zdrowego odżywiania dzieci i młodzieży. 5.Kształtowanie umiejętności interpersonalnych ZADANIA 1. Uczenie umiejętności radzenia sobie z emocjami FORMY REALIZACJI TERMINY - cały rok -Pogadanki, dyskusje na godzinach do dyspozycji wychowawcy 2. Wzmacnianie poczucia przynależności do grupy klasowej - Organizowanie pomocy - według koleżeńskiej – koła samopomocy potrzeb uczniowskiej w klasach, 3. Ćwiczenia umiejętności wczuwania się w położenie innej osoby - Wspólne odrabianie lekcji w świetlicy, zajęcia dydaktycznowyrównawcze, - Organizowanie różnorodnych 4. Organizowanie kół zainteresowań pomocy uczniom mającym -zajęcia z psychologiem, problemy w szkole i w domu - według potrzeb KLASA ODPOWIEDZIALNI SPODZIEWANE EFEKTY I-VI Wychowawcy Uczeń:: - potrafi nawiązywać prawidłowe relacje z rówieśnikami, innymi osobami; - potrafi wspólnie współdziałać w zespole; - pogłębia i wzmacnia naturalne systemy I-VI Wychowawcy wsparcia: koleżeństwo, przyjaźń, zaufanie, uczciwość; -potrafi pomagać ubogim, słabym i niepełnosprawnym; - potrafi radzić sobie z własnymi emocjami; I-VI Wychowawcy, - zna swoje słabe i mocne strony; opiekun świetlicy, nauczyciele - cały rok I-VI Wychowawcy, opiekun świetlicy, nauczyciele - według potrzeb 0-VI Psycholog, wychowawcy Według harmonogramu 0-VI Wychowawcy - Integrowanie uczniów na zajęciach wychowawczych -cały rok 0-VI Wychowawcy -zajęcia z wychowania do życia w rodzinie - zajęcia wg planu V-VI Nauczyciel WDŻ 5. Wzmacnianie - Wyjazdy, wycieczki, biwaki, poczucia ogniska, imprezy szkolne i własnej wartości pozaszkolne 6. Kształtowanie właściwych postaw uczniów poprzez ukazywanie odpowiednich wzorców 7. Kształtowanie poprawnej komunikacji Ewaluacja programu Ewaluacja służy ocenie rezultatów i efektywności prowadzonych działań. Dotyczy ona: a. znajomości programu wśród uczniów, nauczycieli, rodziców i poziomu jego akceptowania, b. realizacji założonych celów i sposobów ich realizacji, c. uwzględnienia potrzeb uczniów. Metody ewaluacji: a. ankiety, b. wywiady, c. obserwacje zajęć, d. analiza dokumentów. Propozycje bibliograficzne: Danielewska Joanna „Agresja u dzieci: szkoła porozumienia” Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. Pojęcie, przyczyny i postacie agresji. Objawy zachowań agresywnych w rodzinie i w szkole. Praktyczne zadanie szkoły – budowania atmosfery porozumienia jako profilaktycznego działania przeciwko agresji. Teoretyczne i metodologiczne założenia terapii pedagogicznej oraz program terapeutyczny (dla dzieci agresywnych i dzieci – ofiar agresji) złożony z inscenizacji i niedokończonych historyjek. Gaś Zbigniew : „Uzależnienia: skuteczność programów profilaktyki” Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1994 Książka prezentuje procedury i wyniki badań skuteczności aktualnie realizowanych programów diagnozujących zjawiska patologii osobowości i zachowania. Przedstawia cechy skutecznego programu profilaktycznego, modele oceny jego skuteczności oraz procedury badania. Zawiera listę problemów związanych z uzależnieniem w programowaniu i oszacowaniu pomocy psychologicznej osób uzależnionych od alkoholu. Grochowska Nora: „Ja jestem sobą i ty jesteś sobą: program edukacji psychologicznej dla klas I-III: przewodnik dla nauczyciela” Warszawa, „Seventh Sea”, Adresatami przewodnika służącego realizacji programu edukacji psychologicznej są nauczyciele nauczania początkowego, pedagodzy i psycholodzy szkolni oraz nauczyciele pracujący w świetlicach i ogniskach. Przedstawiono: założenia programu, scenariusze zajęć, wskazówki dla nauczyciela, tematy wywiadówek i koncepcję wywiadówek partnerskich z udziałem dzieci, scenariusz wywiadówki konsultacyjnej poświęconej agresji u dzieci, załączono karty pracy. Ćwiczenia uczą m. in. empatii, respektowania potrzeb innych osób, co służy przystosowaniu społecznemu dzieci i profilaktyce agresji. Wykorzystano różne techniki aktywnego uczestnictwa dzieci w ćwiczeniach. Hawkins dawid, Nederhood Britt Podręcznik ewaluacji programów profilaktycznych: nadużywanie substancji uzależniających i inne problemy społeczne Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii; Olsztyn; polskie Towarzystwo Psychologiczne. Pracownia Wydawnicza, 1994 Tłumaczenie amer. Podręcznika metodologii ewaluacji programów zapobiegających alkoholizmowi, narkomanii i in. uzależnieniom, czyli zaleceń dot. Sposobu postępowania służącego do oceny skuteczności programów profilaktyki uzależnień wśród dzieci i dorosłych. Książka może stać się pomocą do oceny skuteczności innych oddziaływań społecznych związanych z profilaktyką. Omówiono etapy ewaluacji: stawiania pytań i ustalanie celów, określenie schematu, projektowanie narzędzi pomiarowych, przygotowanie planu zbierania danych, analizowanie danych, prezentowanie wyników. W prowadzenie ewaluacji programu zaangażowany jest cały zespół realizujący dany program. Jakubowska Hanna „Promocja zdrowia i profilaktyka uzależnień: przewodnik nauczyciela szkoły podstawowej i gimnazjum" Warszawa; Łódź: Wydaw. Naukowe PWN, 1999 Książka zawiera scenariusze zajęć dla uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum. W każdym rozdziale zawarte są uwagi o realizacji, wyjaśnienie pojęć i informacje merytoryczne. Proponowane zajęcia mogą być traktowane jako element ścieżki międzyprzedmiotowej na temat wychowania prozdrowotnego, ujętego w programie wychowawczym lub zajęciach pozalekcyjnych. Praca omawia zagadnienia kontaktów międzyludzkich (aserywność) i osobowości twórczej oraz rodzaje środków psychoaktywnych i sposoby ich oddziaływania na organizm. Szymańska Joanna „Programy profilaktyczne: podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki” Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej Ministerstwa Edukacji Narodowej, 2000 Zachowania ryzykowne młodzieży: motywy, czynniki ryzyka i chroniące, uwarunkowania rodzinne. Trzy poziomy profilaktyki zachowań ryzykownych i stosowane w nich strategie (informacyjne, edukacyjne, alternatyw, interwencyjne, zmniejszania szkód). Modele programów profilaktycznych i ich skuteczność. Wychowawcze programy profilaktyczne dla klas 0-III. Przykłady zachowań asertywnych i trenowanie tych umiejętności z młodzieżą. W aneksie – przegląd programów profilaktycznych z adresami instytucji pomagających w realizacji. Opracowały: mgr Dorota Kot mgr Beata Macherzyńska