(Dako Omnis) Nr kat. GA058

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human Inhibin α
Clone R1
Ready-to-Use
(Dako Omnis)
Nr kat. GA058
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Inhibin α, Clone R1, Ready-to-Use (Dako Omnis) jest
przeznaczone do stosowania w immunohistochemii (IHC) w urządzeniu Dako Omnis. Przeciwciała te znakują
komórki wykazujące ekspresję inhibiny α w tkance utrwalonej w formalinie i zatopionej w parafinie. Wyniki
ułatwiają klasyfikację guzów jajnika, takich jak guzy zrębowe sznurów płciowych jajników (SCST) (1,2). Wyniki
panelu przeciwciał są pomocne w klasyfikacji różnicowej. Interpretacja kliniczna wystąpienia barwienia lub jego
braku musi być uzupełniona o badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i
powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i
innych badań diagnostycznych. Przeciwciała te przeznaczone są do stosowania po pierwotnym rozpoznaniu
guza w konwencjonalnym badaniu histopatologicznym z zastosowaniem barwników do nieimmunologicznych
barwień histochemicznych.
Streszczenie i
informacje ogólne
Inhibina to dimeryczny hormon glikoproteinowy złożony z podjednostki i β. Zalicza się do nadrodziny
transformujących czynników wzrostu β (TGF-β) i hamuje wytwarzanie lub wydzielanie gonadotropin przysadki,
preferencyjnie hormonu stymulującego wzrost pęcherzyków jajnikowych (FSH) (1,3). Inhibina wraz z aktywiną,
blisko spokrewnionym dimerycznym hormonem glikoproteinowym złożonym z dwóch podjednostek β, tworzy
pętlę sprzężenia zwrotnego w układzie endokrynnym. Inhibina obniża, a aktywina zwiększa biosyntezę i
uwalnianie FSH. Obecność inhibiny i aktywiny wykazano w różnych tkankach gonadalnych i niegonadalnych, co
wskazuje na to, że poza regulacją wydzielania FSH hormony te mają też inne funkcje. W wielu układach inhibina
ma działanie antagonistyczne w stosunku do aktywiny, co może być cechą wykorzystywaną w nowotworzeniu.
Uważa się również, że inhibina może działać jako supresor nowotworów gonadalnych, natomiast aktywina –
poprzez pętlę autokrynną – może promować wzrost guza (3).
Patrz dokument General Instructions for Immunohistochemical Staining (Ogólne instrukcje wykonywania
odczynów immunohistochemicznych) firmy DAKO lub instrukcje do systemu detekcji IHC, który zawiera
następujące informacje: zasady procedury, niezbędne materiały niedostarczone z zestawem, zasady
przechowywania; sposób przygotowania próbek, procedura barwienia, kontrola jakości, rozwiązywanie
problemów, interpretacja wyniku barwienia, ograniczenia metody.
Dostarczony
odczynnik
Gotowe do użycia przeciwciało monoklonalne dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko
stabilizujące z dodatkiem 0,015 mol/l azydku sodu.
Klon: R1 (4) Izotyp: IgG2a, kappa.
Immunogen
Peptyd syntetyczny odpowiadający peptydowi złożonemu z reszt aminokwasowych 1–32 podjednostki alfa
ludzkiej inhibiny 32 kDa (4).
Swoistość
Przeciwciało Anti-inhibin , klon R1, jest skierowane przeciwko sekwencji aminokwasów 1–32 podjednostki 
ludzkiej inhibiny. Zgodnie wynikami inhibicji uzyskanymi metodą radioimmunologiczną klon R1 wykazuje
znacznie większą preferencję w stosunku do ludzkich peptydów złożonych z reszt aminokwasowych 1–32 niż w
stosunku do peptydów bydlęcych (73-krotnie) lub świńskich (23-krotnie). Przeciwciało reaguje również z
niektórymi z licznych form molekularnych inhibiny występujących w bydlęcych i ludzkich płynach pęcherzykowych
(4).
Środki ostrożności
1. Do badań diagnostycznych in vitro.
2. Do stosowania przez wyszkolony personel.
3. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny w czystej postaci związek chemiczny – azydek sodu (NaN3).
Azydek sodu zastosowany w produkcie w stężeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, może
reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie
wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać dużą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się
azydku metalu w kanalizacji.
4. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, należy stosować
właściwe procedury postępowania.
5. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą należy nosić odpowiednie osobiste wyposażenie ochronne.
6. Niewykorzystany roztwór usuwać zgodnie z rozporządzeniami lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi.
P02734PL_01/GA058/2016.11 str. 1/4
Przechowywanie
Przegląd protokołu
barwienia*
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Podczas przechowywania korek powinien być zamknięty. Nie należy
używać odczynników po upływie terminu ważności podanego na fiolce. Stabilność w urządzeniu wynosi
40 godzin. Czas, przez jaki przeciwciało znajduje się w urządzeniu, jest kontrolowany przez oprogramowanie
Dako Omnis. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niż podane powyżej, użytkownik powinien
zweryfikować te warunki. Nie ma wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego
jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta należy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. W
przypadku uzyskania nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie można wyjaśnić różnicami w procedurach
laboratoryjnych, i gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, należy skontaktować się z działem wsparcia
technicznego firmy Dako.
Krok
Odczynnik
Protokół
Odparafinowanie
Clearify™ (nr kat. GC810)
Domyślny
Obróbka wstępna
EnVision FLEX, High pH (nr kat. GV804)
Cieplne odmaskowanie antygenu
30 min
Przeciwciało I
rzędu
Ready-to-Use (nr kat. GA058)
Inkubacja 25 min
Kontrola ujemna
FLEX Negative Control, Mouse (nr kat.
GA750)
Inkubacja 25 min
Wizualizacja
EnVision FLEX (nr kat. GV800) + EnVision
FLEX+ Mouse LINKER (nr kat. GV821)
Blokowanie: 3 min; Wiązanie: 10 min;
Polimeryzacja: 20 min; Chromogen:
5 min
Barwnik
kontrastowy
Hematoxylin (nr kat. GC808)
Inkubacja 3 min
Zatapianie
preparatu
Wymagane niewodne, trwałe zatapianie
preparatów
Po rozładowaniu należy wykonać
odwodnienie, oczyszczenie i
zatopienie.
Kontrola jakości
Tkanka
Charakter odczynu
Tkanka kontrolna
Jądro, łożysko
Odczyn cytoplazmatyczny
*Użytkownik jest zobowiązany zapoznać się z ulotkami dotyczącymi odczynników oraz z informacjami znajdującymi się w
Podręczniku użytkownika Dako Omnis.
Przygotowanie próbek
Skrawki parafinowe: Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie i
zatopionych w parafinie. Preparaty tkankowe należy pociąć na skrawki o grubości 4 µm. W celu uzyskania
lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek FLEX IHC Microscope
Slides (nr kat. K8020).
Procedura barwienia
Procesy odparafinowania, odmaskowania antygenu, znakowania immunohistochemicznego oraz barwienia
kontrastowego przeprowadza się w urządzeniu Dako Omnis. W systemie Dako Omnis wstępnie
zaprogramowano etapy barwienia i czasy inkubacji. Jeżeli protokół nie jest dostępny w systemie Dako Omnis,
można go pobrać w ramach aktualizacji protokołów Dako Omnis Protocol Update ze strony internetowej
www.agilent.com. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek mikroskopowych i odczynników
przedstawiono w Podstawowym podręczniku użytkownika urządzenia Dako Omnis.
Podczas obróbki wstępnej oraz procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki znajdujące się w
urządzeniu Dako Omnis nie powinny wyschnąć.
Obróbka wstępna: Odparafinowanie skrawków tkankowych utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie
przeprowadza się z użyciem odczynnika Clearify™, nr kat. GC810. Zaleca się przeprowadzenie cieplnego
odmaskowania antygenu (HIER) z zastosowaniem rozcieńczonego odczynnika EnVision FLEX Target Retrieval
Solution, High pH (50x) (Dako Omnis), nr kat. GV804.
Wizualizacja: Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Dako Omnis), nr kat. GV800
łącznie z EnVision FLEX+ Mouse LINKER (Dako Omnis), nr kat. GV821.
Barwienie kontrastowe: Zaleca się stosowanie barwnika Hematoxylin (Dako Omnis), nr kat. GC808.
Zatapianie: Po barwieniu w urządzeniu Dako Omnis skrawki należy poddać odwodnieniu, oczyszczeniu i
zatopieniu metodą trwałego zatapiania.
Kontrola jakości
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów należy wykonywać dodatnie i ujemne
tkankowe próby kontrolne, a także próby kontrolne z odczynnikiem do kontroli ujemnej, z użyciem identycznego
protokołu. Dodatnia tkankowa próba kontrolna powinna obejmować jądro i łożysko, a komórki/struktury powinny
wykazywać taki sam odczyn, jak opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka pracy”. Zalecana kontrola
ujemna to FLEX Negative Control, Mouse (Dako Omnis), nr kat. GA750.
Interpretacja
wybarwienia
Odczyn komórkowy ma charakter cytoplazmatyczny.
Charakterystyka
działania
Tkanki prawidłowe: W tkance jądra komórki Leydiga i Sertolego wykazują odczyn cytoplazmatyczny od
umiarkowanie ziarnistego do wyraźnie ziarnistego. W tkance łożyska trofo i syncytiotrofoblasty wykazują odczyn
cytoplazmatyczny od słabego do umiarkowanego.
P02734PL_01/GA058/2016.11 str. 2/4
Reaktywność w tkankach prawidłowych (5).
Rodzaj tkanki
Składniki tkankowe
(liczba badanych
wykazujące odczyn dodatni
przypadków)
Rodzaj tkanki
(liczba badanych
przypadków)
Składniki tkankowe wykazujące
odczyn dodatni
Grasica (3)
0/3
Piersi (3)
0/3
Gruczoł krokowy (3)
0/3
Płuca (3)
0/3
Jajniki (3)
2/3 Kilka komórek zrębu
1/3 Grupy komórek zrębu
Przełyk (3)
0/3
Jądra (3)
3/3 Komórki Sertolego i Leydiga
(≥90%)
3/3 Komórki w kanalikach
nasiennych
1/3 Kanaliki sieci jądra
Przysadka
mózgowa (3)
0/3
Jelito cienkie (3)
0/3
Przytarczyce (3)
0/3
Komórki wyściełające
(ściana klatki piersiowej,
ściana jamy brzusznej,
osierdzie, powierzchnia
przewodu pokarmowego,
próbki tkanki serca i/lub
płuc) (3)
0/3
Serce (3)
0/3
Macica (3)
0/3
Skóra (3)
0/3
Mięśnie szkieletowe (3)
0/3
Szpik kostny (3)
0/3
Migdałki (3)
0/3
Szyjka macicy (3)
0/3
Mózg/mózgowie (3)
0/3
Śledziona (3)
0/3
Mózg/móżdżek (3)
0/3
Ślinianki (3)
0/3
Nadnercza (3)
3/3 Komórki nadnerczy w korze
(50-90%)
Tarczyca (3)
0/3
Nerki (3)
0/3
Trzustka (3)
0/3
Nerwy obwodowe (3)
0/3
Wątroba (3)
0/3
Okrężnica (3)
0/3
Żołądek (3)
0/3
Tkanki nieprawidłowe: Inhibina α w hiperplastycznej korze nadnerczy wykazywała silny odczyn w warstwie
siatkowatej, słaby odczyn w warstwie pasmowatej i brak odczynu w warstwie kłębkowatej oraz w komórkach
rdzenia nadnerczy. W gruczolakach kory nadnerczy ekspresja inhibiny α była słaba i ogniskowa, była ona jednak
wyraźna w guzach wirylizujących. Ekspresja inhibiny α była zmienna w komórkach raka kory nadnerczy bez
względu na aktywność hormonalną i wykazywała silny odczyn lub całkowity brak odczynu. Podsumowując,
zależna od warstwy ekspresja inhibiny α była wysoka w komórkach kory nadnerczy produkujących androgeny
(6). W nieprawidłowych tkankach piersi antyinhibina α wykazywała immunoreaktywność od umiarkowanej do
silnej w komórkach nabłonkowych łagodnych nowotworów, silną immunoreaktywność w apokrynowych
komórkach nabłonkowych dysplazji i słabą immunoreaktywność do umiarkowanej w nabłonkowych komórkach
raka oraz immunoreaktywność w komórkach śródbłonka zmian złośliwych (7). Jeden przypadek ziarniszczaka
ośrodkowego układu nerwowego wykazywał reaktywność z antyinhibiną α, klon R1. W 70 przypadkach
nowotworów endokrynnych z różnych miejsc w układzie żołądkowo-jelitowo-trzustkowym immunoreaktywność z
antyinhibiną α, klon R1 została stwierdzona w nielicznych komórkach w 7/70 nowotworów. Immunoreaktywność
została wykazana w 1/1 przypadek guza komórek G (gastrinoma) dwunastnicy, 1/2 przypadki guza komórek G
(gastrinoma) trzustki, w 2/3 przypadki guzów trzustki wydzielających VIP (VIPoma), w 1/1 przypadek
niezidentyfikowanego nowotworu jelita czczego i trzustki oraz w 1/1 przypadek nowotworu komórek A/D trzustki.
Z drugiej strony antyinhibina α nie wykazywała immunoreaktywności w pozostałościach nowotworu badanych w
dwunastnicy i trzustce oraz wyrostku robaczkowym, jelicie krętym, odbytnicy, okrężnicy wstępującej i żołądku w
różnego rodzaju komórkach (8).
W nieprawidłowych tkankach jajników inhibina α okazała się czułym markerem większości guzów zrębowych
sznurów płciowych jajników (SCST). Na podstawie doniesień w najnowszej literaturze (3), immunoreaktywna
inhibina α jest obecna w blisko 100% komórek nowotworowych w ziarniszczakach, guzach z komórek Leydiga,
guzach z komórek Leydiga-Sertolego, guzach z komórek Sertolego, guzach z komórek steroidowych, guzach
sznurów płciowych i gynandroblastomach. Poza kilkoma wyjątkami antyinhibina α barwi elementy sznurów
płciowych gonadoblastomów i niesklasyfikowanych guzów zrębowych sznurów płciowych. Od czasu do czasu
donoszono jednak, że komórki Sertolego guzów zrębowych sznurów płciowych nie dawały odczynu dla ekspresji
inhibiny α. Ekspresję inhibiny α wykrywano również w większości luteinizujących komórek zrębowych lub typu
osłonkowo-luteinowego w przypadku otoczkowiaków, włókniako-otoczkowiaków, luteomów, włókniaków,
szkliwiejących guzów podścieliska, hiperplazji zrębowej i przerostu zrębu. Ekspresja inhibiny α została także
zaobserwowana w luteinizowanych komórkach zrębowych lub małych komórkach luteinowych w obrębie
komórek zrębu w guzach nabłonkowych jajników i przerzutowych komórkach raka jajnika (4). Podczas badania
różnego rodzaju nieprawidłowych tkanek jajników przy użyciu antyinhibiny α, klon R1 immunoreaktywność
została wykazana w 77/80 przypadków ziarniszczaka, 12/12 przypadków guza Sertolego-Leydiga, 2/2 przypadki
guza Sertolego-Leydiga podtypu siatkowatego, 2/2 przypadki guza Sertolego, obu przypadkach
gynandroblastomów,
P02734PL_01/GA058/2016.11 str. 3/4
9/18 przypadków otoczkowiakach i 6/6 przypadków guzów z komórek zrębowych (1,2). Immunoreaktywność
wykazano w piętnastu na szesnaście przypadków guza zrębowego przewodów płciowych jąder badanych przy
użyciu inhibiny α, R1 (3). Żaden z przypadków włókniaka, śluzaka, szkliwiejącego guza podścieliska, komórek
rakowych różnego typu, guza zarodkowego, nowotworu drobnokomórkowego ani chłoniaka nie wykazał
immunoreaktywności z przeciwciałami antyinhibiny α (2,3).
Piśmiennictwo
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Groome N, Hancock J, Betteridge A, Lawrence M, Craven R. Monoclonal and polyclonal antibodies reactive
with the 1-32 amino terminal sequence of the alpha subunit of human 32K inhibin. Hybridoma 1990; 9(1):31.
Costa MJ, Ames PF, Walls J, Roth LM. Inhibin immunohistochemistry applied to ovarian neoplasms: a
novel, effective, diagnostic tool. Human Path 1997; 28(11):1247.
Matias-Guiu X, Pons C, Prat J. Mullerian inhibiting substance, alpha-inhibin, and CD99 expression in sex
cord-stromal tumors and endometrioid ovarian carcinomas resembling sex cord-stromal tumors. Human
Path 1998; 29(8):840.
Zheng W, Lauchlan SC. Inhibin and activin: their roles in ovarian tumorigenesis and their diagnostic utility
insurgical pathology practice. Applied Immuno & Mol Morph 1999; 7(1):29.
Dako in-house test. Report D39622.
Arola J, Liu J, Heikkilä P, Voutilainen R, Kahri A. Expression of inhibin in the human adrenal gland and
adrenocortical tumors. Endo Res 1998; 24(3&4):865.
Di Loreto C, Reis FM, Cataldi P, Zuiani C, Luisi S, Beltrami CA, Petraglia F. Human mammary gland and
breast carcinoma contain immunoreactive inhibin/activin subunits: evidence for a secretion into cystic
fluid.European J of Endo 1999; 141:190.
La Rosa S, Uccella S, Billo P, Facco C, Fausto S, Capella C. Immunohistochemical localization of - and
ßAsubunits of inhibin/activin in human normal endocrine cells and related tumors of the digestive
system.Virchows Arch 1999; 434:29.
Objaśnienia symboli
Numer katalogowy
Ograniczenie temperatury
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Numer partii
Sprawdzić w instrukcji obsługi
Zużyć przed
Producent
Wydanie 11/16
Manufactured by:
Dako North America, Inc.
Manufactured for:
Dako Denmark A/S
Produktionsvej 42
DK-2600 Glostrup
Denmark
Tel. +45 44 85 95 00
Fax +45 44 85 95 95
P02734PL_01/GA058/2016.11 str. 4/4