D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Bydgoszczy

Sygn. akt X Cz 63/15
POSTANOWIENIE
Dnia 19 marca 2015 roku
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział X Cywilny Rodzinny w składzie:
Przewodniczący: SSO Mirela Tocha - Plata
Sędziowie: SO Iwona Pydych
SO Anna Pochylczuk (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015 w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa małoletniej M. B. reprezentowanej przez matkę K. P.
przeciwko W. B.
o alimenty
na skutek zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy VI
Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 27 stycznia 2015 r., wydane w sprawie sygn. akt VI RC 23/15
w przedmiocie zabezpieczenia
postanawia
1. zmienić zaskarżone postanowienie w pkt 1 w ten tylko sposób, że w miejsce kwoty 500 (pięćset) złotych miesięcznie
zasądzić kwotę 700 (siedemset) złotych miesięcznie;
2. oddalić zażalenie w pozostałym zakresie.
Sygn. akt X Cz 82/14
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2015 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy udzielił zabezpieczenia dochodzonego przez
małoletnią M. B. poprzez zobowiązanie pozwanego W. B. do łożenia na jej rzecz kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnej
z góry, do 10-go każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej, począwszy od 27 stycznia 2015 roku, z ustawowymi
odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat (k.24-25).
Powyższe postanowienie zaskarżyła zażaleniem strona powodowa, zarzucając mu błędne ustalenie, że koszt
utrzymania powódki to 834 zł, gdyż nie uwzględnia on opłat za żłobek po 400 zł miesięcznie, którą to opłatę uiszcza
matka dziecka, błędne ustalenie kosztów utrzymania mieszkania przypadających na dziecko na 150 zł, podczas gdy
wynoszą one 400-450 zł miesięcznie i nieprawidłowe przyjęcie, że czynsz nie jest kosztem utrzymania dziecka,
nieadekwatne do możliwości zarobkowych rozłożenia ciężaru utrzymania dziecka na rodziców. Zarzucając powyższe
skarżący domagał się uwzględnienia jego wniosku o zabezpieczenie w całości (k. 32-36).
Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:
Wniesienie zażalenia prowadzić musiało do częściowej zmiany zaskarżonego postanowienia.
Na wstępie podkreślić należy, iż Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, iż w niniejszej sprawie zachodzą podstawy
do udzielenia zabezpieczenia, gdyż strona powodowa uprawdopodobniła istnienie samego roszczenia o rentę
alimentacyjną (art. 753 § 1 kpc). Uprawdopodobniła bowiem nie tylko stosunek pokrewieństwa, z którego wynika
obowiązek alimentacyjny, ale również niemożność samodzielnego utrzymania się uprawnionej. Sąd Rejonowy
prawidłowo również uznał, iż zakres przedmiotowego obowiązku, stosownie do przepisów art. 133 oraz 135 krio, zależy
od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz możliwości zarobkowych i majątkowych jego rodziców. Opierając się na
takich podstawach, Sąd I instancji niewłaściwie ustalił zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki na
łączną kwotę 834 zł miesięcznie i 150 zł udziału w kosztach utrzymania mieszkania. Sąd Rejonowy pominął w tych
ustaleniach koszt opłat za żłobek, z którego dziecko korzysta, a które wynoszą 399 zł miesięcznie (k. 15), przy czym
zgodnie z twierdzeniami matki dziecka ojciec w niewielkim zakresie wydatek ten pokrywa uiszczając dwa razy po
ok. 100 zł na ten cel (za grudzień 2014 i styczeń 2015). Nadto ojciec winien utrzymywać dziecko przez około 4 dni
w miesiącu w czasie kontaktów weekendowych co 2 tygodnie w sobotę i niedzielę, co nie wpłynie jednak znacząco
na zmniejszenie kosztów utrzymania córki, które na co dzień obciążają matkę dziecka. Niezrozumiałym jest również
ustalenie, że do wydatków mieszkaniowych przypadających na dziecko należy wliczyć jedynie część opłat za media.
Obowiązek zapewnienia dziecku mieszkania powoduje konieczność uiszczania także opłat czynszowych, których koszt
obciąża wszystkich domowników. Słusznie wiec skarżący zarzuca, że powyższe wydatki winny zostać uwzględnione
w obliczaniu kosztów utrzymania dziecka. Z drugiej strony w ocenie Sądu Okręgowego inne wydatki na utrzymanie
dziecka są ustalone w zbyt wysokiej kwocie, np. wyżywienie 2 letniego dziecka przebywającego w żłobku do 17.00,
które otrzymuje tam przecież posiłki, a 2 weekendy winien żywić je ojciec. Wydatki na odzież i obuwie w kwocie 200
zł miesięcznie także przekraczają poziom życia jaki są w stanie dziecku zapewnić jego rodzice przy swoich dochodach.
Nadto nie uprawdopodobniono w ogóle, aby matka dziecka ponosiła koszty dojazdów z dzieckiem do żłobka, krewnych
i lekarza na poziomie 74 zł miesięcznie. Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy przyjął, że usprawiedliwiony koszt
utrzymania małoletniej powódki wynikający z dotychczasowych dowodów i zasad doświadczenia życiowego winien
zamykać się kwotą 150 zł na wyżywienie, 100 zł na odzież i obuwie, 100 zł na środki czystości i higieny, 15 zł za zabawki,
40 zł za leki sezonowe, witaminy itp., 400 zł za żłobek i ok. 350 zł za udział w utrzymaniu mieszkania (na chwile obecną
wykazano tylko wysokość czynszu na poziomie 600 zł miesięcznie), co łącznie daje kwotę 1155 zł.
Zdaniem Sądu Odwoławczego, Sąd I Instancji nadto niewłaściwie rozdzielił między osoby zobowiązane do alimentacji
koszty utrzymania małoletniej powódki przyjmując, iż pozwany winien łożyć na rzecz córki kwotę 500 zł miesięcznie.
Jak już wcześniej wskazano obowiązek zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniego dziecka, spoczywa na
rodzicach, stosownie do ich możliwości zarobkowych i majątkowych. W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy
niewłaściwie ustalił, iż możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają mu łożyć na utrzymanie córki zaledwie po 500
zł miesięcznie. Zauważyć bowiem należy, iż co prawda przedstawiciel ustawowy małoletniej nie uprawdopodobnił
wysokości dochodów uzyskiwanych przez W. B. na poziomie 2200 zł miesięcznie w tym postępowaniu, jednak
informację powyższą czerpał z akt sprawy (...)o powierzenie pozwanemu wykonywania władzy rodzicielskiej nad
małoletnią M. B.. Nadto pozwany mieszka z rodzicami, co wpływa na wysokość kosztów utrzymania, jakie ponosi
we wspólnym gospodarstwie domowym. Podkreślić należy także, że z faktu iż przedstawicielka ustawowa powódki
nie pracuje na etacie nie sposób wywodzić, że nie posiada możliwości zarobkowych. Możliwości zarobkowe nie
mogą bowiem być utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami. W przypadkach uzasadnionych obejmują one
wysokość zarobków, które zobowiązany jest w stanie uzyskać, lecz nie osiąga z przyczyn niezasługujących na
usprawiedliwienie. Matka dziecka jest osobą młodą (19 lat), ma wykształcenie średnie, nie wykazała, aby stan
jej zdrowia ograniczał możliwości podjęcia zatrudnienia, nie ma jednak z racji młodego wieku doświadczenia
zawodowego. Wprawdzie sprawuje ona osobistą opiekę nad małoletnim dzieckiem, jednakże korzysta ono z opieki
w żłobku do godziny 17.00. Uwzględniając wykształcenie pozwanej, brak doświadczenia i konkretnego zawodu
(ukończyła liceum ogólnokształcące), miejsce zamieszkania (miasto B.) Sąd uznał, że jej możliwości zarobkowe nie
wykraczają poza próg stażu absolwenckiego, czyli ok. 950 zł miesięcznie.
W konsekwencji powyższego Sąd Okręgowy uznał, iż przez czas trwania postępowania w niniejszej sprawie, pozwany
winien łożyć na rzecz małoletniej powódki kwotę o 200 zł wyższą od zasądzonej przez Sąd Rejonowy, tj. po
700 zł miesięcznie. Przedmiotowa kwota nie wykracza poza możliwości zarobkowe pozwanego. W ocenie Sądu
zasądzona od pozwanego kwota 700 zł miesięcznie, uzupełniona również przez zobowiązaną do ponoszenia kosztów
utrzymania dziecka K. P., powinna zaspokoić potrzeby małoletniej w podstawowym zakresie, gdyż na chwilę obecną
uprawdopodobniony poziom życia rodziców dziecka nie pozwala na zaspokojenie wszystkich jego usprawiedliwionych
kosztów, które muszą być modyfikowane.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy zmienił
zaskarżone postanowienie we wskazanym w sentencji zakresie.