z ostatniej ławki - zst

Transkrypt

z ostatniej ławki - zst
Z OSTATNIEJ ŁAWKI
*GAZETKA KÓŁKA DZIENNIKARSKIEGO *
*ZST W BEŁŻYCACH *
Numer specjalny – Dzień Patrona 2011
W tym numerze polecamy:
Dzień Patrona Szkoły
Wolontariat
Test dla gimnazjalistów
Projekty unijne – szansą na
dodatkowe wykształcenie
Stypendyści – nasza duma
Chwila z poezją
Tadeusz Kościuszko – ciekawostki i anegdoty
Z okazji tegorocznego Dnia Patrona chcemy przedstawić postać Tadeusza Kościuszki, jakiego z pewnością
większość nie zna. Warto przypomnieć, że Kościuszko to nie tylko pomnik, popiersie i nazwa, ale także
człowiek z krwi i kości, jeden z najlepszych – patetycznie nieco mówiąc – synów, jakich wydała Polska.
Był artystą w zawodzie inżyniera wojskowego, bardzo dobrym organizatorem, mistrzem sztuki artyleryjskiej i
twórcą – uwaga! – doktryny wojny
partyzanckiej, która po raz kolejny znalazła
swoje potwierdzenie nie tak dawno, bo
zaledwie 30 lat temu w Wietnamie.
Casanova
nazywał
go
w
swoich
pamiętnikach nieśmiertelnym, a w Ameryce
pisali o nim: "drugi po Waszyngtonie". Przy
tym wszystkim – jak opisują go współcześni
– był miłym, serdecznym, ciepłym
człowiekiem,
"niepośledniej
urody",
tańczącym z gracją, o "twarzy bladej, oczach
dużych i smutnych i grubym warkoczu do
pasa, przewiązanym czarną wstążką", jak
opisał go w roku 1775 Julian Ursyn
Niemcewicz. Jego talent rysowniczy,
kształcony dodatkowo w Królewskiej
Akademii Malarstwa i Rzeźby, jeszcze
przysparzał mu wielbicielek. Jego pierwszą
wielką miłością była Ludwika Sosnowska,
córka wojewody smoleńskiego. Dostał
jednak czarną polewkę, a ojciec panny miał
się wyrazić: „Synogarlice nie dla wróbli, a
córki magnackie nie dla drobnych
szlachetków!” Kościuszko, mimo swej
zapalczywości, nie powtarzając błędu Jacka Soplicy, udał się do samego Stanisława Augusta Poniatowskiego, by
ten wstawił się za nim, ale gdy król zaczął perswadować mu, że lepiej takie konkury wybić sobie z głowy...
Kościuszko posłuchał tym razem kolegów ze szkolnej ławy i powziął zamiar porwania Ludwiki. Jedna wersja
podań mówi, że pościg odebrał mu pannę w drodze, inna, że uprzedzony wojewoda wywiózł Ludwikę i wydał
czym prędzej za mąż za Józefa Lubomirskiego – wielkiego bogacza.
Po powrocie z wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych w 1784 roku adorował Benedyktę Zaleską.
Wkrótce jednak zakochał się w osiemnastoletniej Tekli Żurowskiej i chociaż listy jego o niewątpliwych
walorach literackich, noszone przez Karola Kniaziewicza, zyskały równie gorący odpis, to ojciec panny, chorąży
żydaczowski widział w Kościuszce chudopachołka i obieżyświata. Szkalowany plotkami Kościuszko wiele
energii stracił na prostowanie obmów w okolicy, w końcu jednak zrezygnował ze starań o rękę panny.
Na początku lat 90-tych księżna Konstancja z Czartoryskich Zamojska powzięła zamiar wydania swej córki
Anny za bohatera spod Dubienki, ale wyperswadował jej to osobisty spowiednik i guwerner jej synów ks.
Stanisław Staszic.
Tadeusz Kościuszko był wielkim koneserem damskiej urody, ale nie przepadał za kobietami inteligentnymi.
Szczególnie niechęcią darzył panią Germaine de Staël, znaną ówcześnie pisarkę francuską. Kiedyś podeszła ona
do Naczelnika i poprosiła, by opowiedział o powstaniu z 1794 roku. Na to Kościuszko: „Droga pani, powstanie
się robi, a nie gada”.
Można Kosciuszkę nazwać prekursorem ruchów emancypacyjnych, gdyż wydał w dniu wybuchu Insurekcji 24
marca 1794 roku jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej Odezwę do Kobiet Polskich. Jest to
pierwszy dokument polityczny o wadze państwowej, w którym nie tylko zauważa się kobiety, ale nazywa je
"współobywatelkami" dając im status społeczny, którego wcześniej nie doświadczały.
Podczas wojny o Konstytucję 3 Maja dość popularna była anegdota, jak to Kościuszko pojawił się
niespodziewanie w pobliżu stacjonującego w Kraśniku rosyjskiego pułku, co wywołało panikę, a gdy jeden z
...............................................................
jegrów wziął go na muszkę, ten przemienił się w kota.
W 1796 roku po upuszczeniu rosyjskiego więzienia Kościuszko ze swoim adiutantem z czasów Julianem
Ursynem Niemcewiczem przybyli do Filadelfii. Witany entuzjastycznie przez tłumy i serdecznie przez dawnych
towarzyszy broni z wojny o niepodległość (George’a Washingtona, ówczesnego prezydenta John’a Adamsa,
ówczesnego wiceprezydenta Thomas’a Jeffersona i in.), ale także np. przez wodza indiańskiego Małego Żółwia,
który dał mu tomahawk, a sam poprosił o okulary. Obdarowany miał wykrzyknąć: „Dałeś mi nowe oczy!”
Jedna z anegdot opowiada, że generał Tadeusz Kościuszko przebywając pod koniec swego życia w Szwajcarii,
miał konia, na którym odbywał codzienne przejażdżki i obdarowywał napotykanych żebraków. Rezolutne
zwierzę tak się do tego przyzwyczaiło, że każdy proszący o jałmużnę był sygnałem do zatrzymania i ruszało do
przodu dopiero wtedy, kiedy żebrzący coś otrzymywał. Kiedyś Kościuszko pożyczył tego konia przyjacielowi,
który tych przyzwyczajeń nie znał, więc na spacer nie wziął z sobą drobnych monet. Żebracy i owszem, byli.
Wierzchowiec zatrzymywał się więc, jak zwykł to dotąd czynić, przy każdym i nie chciał ruszyć z miejsca...
Dziś podróżując po świecie możemy się natknąć na wiele miejsc upamiętniających naszego Patrona. W
Austalii: Park Narodowy Tadeusza Kościuszki w Nowej Południowej Walii, Góra Kościuszki - najwyższy
szczyt w Australii. W Stanach Zjednoczonych: Hrabstwo Kościuszki w stanie Indiana, Kosciusko - miasto w
stanie Mississippi, Mosty Kościuszki - dwa główne mosty w Nowym Jorku.
Tadeusz Buraczewski - poeta i satyryk z Redy, napisał tekst piosenki "Bo my z Ciebie, Naczelniku", a muzykę
do tych słów napisał Lech Makowiecki. Piosenka zwyciężyła w konkursie w Sydney zorganizowanym z okazji
„Mound & Mt Kosciuszko Festival 2008” przez Fundację Kulturalną Pulsu Polonii, pod patronatem Konsulatu
Polskiego w Sydney.
Rozpraszamy się po świecie
Taka nasza wola.
I tam zawsze będzie Polska,
Gdzie ją zabrał Polak.
Też ruszałeś po wielekroć
By pokazać światu,
Gdzie o wolność bić się trzeba
Nie zbraknie – Polaków.
Ty – z Polski - generał Jej pochodnię – wszystkim braciom
Niosłeś za ocean.
Przyszedł Rok 80-ty
Z Bogiem i Honorem.
Wtedy w Gdańsku i Szczecinie
Byłeś naszym wzorem.
Ref. Bo my z Ciebie...
Ref.:
Bo my z Ciebie - Naczelniku.
Jak z rodzinnej pieśni,
bo my z Ciebie – Tadeuszu...
Jesteśmy!
Bo my z Ciebie – Naczelniku
Jak z Bogurodzicy,
Bo my z Ciebie – Tadeuszu
Wszyscy!
Z kraju, który wolność stracił
I nasz papież na Wawelu
U Twojego grobu:
Polska – żagwią chrześcijaństwa –
Chrystusem Narodów!
Nie damy się Europie
W jej tyglu – rozpuścić!
I to będzie widać zewsząd –
Aż z Góry Kościuszki
.
Wybierz najlepszy zawód dla siebie!
Mamy nadzieję, że przygotowany specjalnie dla kandydatów do naszej szkoły test pomoże Gimnazjalistom
zdecydować się na właściwy kierunek kształcenia. Po wybraniu właściwej odpowiedzi należy zsumować liczbę
odpowiedzi A, B, C i D.
1. Wolę
a) Dbać o zwierzęta
b) Obsługiwać maszyny, narzędzia, przybory
(nadzorować, regulować).
c) Zbierać przepisy kulinarne.
d)Pielęgnować rośliny w domu i ogrodzie
8. Wolę
a) Hodować nowe gatunki roślin.
b) Naprawiać rzeczy, wyroby (techniczne, domowe).
c) Próbować nowych smaków, eksperymentować w
kuchni
d) Przygotowywać wystawy, pokazy
2. Wolę
a) Pracę, w której każdy dzień niósłby nowe i
różnorodne zadania
b) Zestawiać tablice, schematy, programy
komputerowe.
c) Pomagać ludziom.
d) Brać na siebie odpowiedzialność za zadania i
wywiązywać się z nich
9. Wolę
a) Pracować samodzielnie lub w małym zespole
b) Dokonywać montażu albo uruchamiania maszyn,
przyrządów.
c) Mieć stanowisko, które wymaga kontaktu z ludźmi
cały dzień
d) Malować lub ozdabiać ściany pomieszczeń,
powierzchnie wyrobów.
3. Wolę
a) Obserwować wzrost i rozwój roślin.
b) Pracę, wymagającą używania narzędzi lub maszyn
c) Kierować działaniami innych ludzi
d) Oglądać ilustracje książkowe, plakaty, obrazki
artystyczne, listy, okładki czasopism i folderów.
10. Wolę
a) Prowadzić walkę z chorobami roślin, szkodnikami
lasów, sadów.
b) Wytwarzać zgodnie z rysunkiem detale, wyroby
c) Postępować zgodnie z instrukcją, przepisem
d) Zajmować się rysunkiem, kreśleniem, kopiować
rysunki, mapy.
4. Wolę
a) Pracę, która wymaga stałego tempa pracy przez
cały dzień
b) Obrabiać materiały (drewno, tkaninę, metal,
tworzywo sztuczne itp.).
c) Obsługiwać klienta, reklamować, sprzedawać.
d) Wypróbowywać różne, nawet niesprawdzone
metody, aby całkowicie wykonać zadanie lub
rozwiązać problem
5. Wolę
a) Obserwować przyrodę
b) Czytać prasę techniczną, analizować schematy
c) Czytać literaturę piękną
d) Oglądać piękne obrazy i zdjęcia
6. Wolę
a) Samodzielnie planować i wykonywać swoją pracę
b) Pomagać kolegom w rozwiązywaniu problemów
c) Współpracować z innymi w wypełnianiu
jakiegokolwiek zajęcia (praca, nauka, sport).
d) Przyjmować polecenia lub realizować pomysły
innych
7. Wolę
a) Kierować jakimkolwiek samochodem, pracować
na maszynach
b) Naprawiać lub obsługiwać maszyny lub
urządzenia
c)Wypełniać wyliczenia, rachunki.
d) Kopiować rysunki, wzory bądź ilustracje
11. Wolę
a) Radzić sobie w sytuacji, gdy nieustannie dzieje się
coś nowego i niespodziewanego
b) Mieć pracę, gdzie zawsze będę miał pewność,
czego się ode mnie oczekuje
c) Opierać się w swojej pracy na wyraźnie
określonych zasadach i regułach
d) Pracować nad jednym zadaniem przez dłuższy
czas
12. Wolę
a) Mieć wiele spraw na głowie
b) Pracować nad jednym zadaniem, dopóki go nie
skończę
c) Pracować według otrzymanych wytycznych
d) Szybko zmieniać metody działania
13. Wolę
a) Spacer po lesie
b) Wycieczkę samochodową
c) Spotkanie w restauracji, pizzerii
d) Przechadzkę po parku
najwięcej odpowiedzi A: rolnik*
najwięcej odpowiedzi B: mechanik pojazdów
samochodowych*
najwięcej odpowiedzi C: kucharz lub technik
żywienia i gospodarstwa domowego *
najwięcej odpowiedzi D: technik architektury
krajobrazu*
*na ostatniej stronie znajdziesz szczegółowe informacje o
danym typie szkoły
3
Dobrze się uczyć, gdy za to płacą...
Uczniowie naszej szkoły odnoszą sukcesy w nauce z czego jesteśmy dumni i bardzo nas to cieszy:) Oczywiście są w
pewien sposób za to wyróżnieni poprzez różne nagrody i stypendia. Stypendium mogą otrzymać uczniowie, którzy
uzyskali średnią ocen powyżej 4.00. Żeby otrzymać stypendium, nie wystarczy tylko taka średnia ocen, należy
również mieć zachowanie wzorowe, ale w naszej szkole są sami uczniowie wzorowi:) Nie jest to niewykonalne,
ponieważ mamy wykwalifikowaną Radę Pedagogiczną, a nauczyciele są bardzo wyrozumiali i przede wszystkim
potrafią przekazywać nam wiedzę. Obecnie nasi koledzy otrzymują takie stypendia, jak Stypendium Prezesa Rady
Ministrów i Stypendium Starosty Lubelskiego. Panu Dyrektorowi udało się również przekonać Radę Rodziców do
ufundowania stypendiów dla kilkorga wyróżniających się uczniów. Oto nasi stypendyści:
-Stypendystką Prezesa Rady Ministrów jest obecnie Katarzyna Kwiecień z klasy IV at
-Stypendystką Starosty Lubelskiego jest Iwona Siwiec z klasy II at
-Stypendystami Rady Rodziców są między innymi: Małgorzata
Bigos III at, Ewelina Żydek II at, Adam Sowa III az
Oto kilka słów od naszych stypendystów:)
Stypendystką Prezesa Rady Ministrów jestem po raz pierwszy i jest to dla mnie duże wyróżnienie.:) To zasługa nie
tylko mojej pracy ale również nauczycieli, bez których nie mogłabym osiągać tak wysokich wyników. Aby
otrzymywać to stypendium, musiałam mieć średnią ocen co najmniej 4.75, w tym oceny celujące, oraz brać udział w
konkursach oraz olimpiadach:) Myślę że każdy może się starać o takie stypendium, tylko trzeba chcieć i lubić się
uczyć. Jest to udowodnienie sobie, że dzięki włożonemu wysiłkowi możemy coś osiągnąć, a otrzymane pieniądze
możemy przeznaczyć na własne potrzeby.:)Nauka przynosi efekty tylko wtedy, gdy mamy świadomość, że uczymy się
dla siebie, a nie na przymus. Odpowiednie podejście i systematyczność sprawia, że nauka nie jest uciążliwa i nie
trzeba wybierać między nauką a czasem wolnym, wszystko można pogodzić;)
Kasia:)
Cieszę się że mogę być wyróżniona i otrzymuję Stypendium Starosty Lubelskiego:) Stypendium to otrzymuje osoba,
która ma średnią powyżej 4.00 oraz ma zachowanie wzorowe i zwykle jest to osoba kolejna w rankingu po
stypendyście Prezesa Rady Ministrów:). Nic szczególnego nie robiłam, żeby ja dostać, po prostu się uczyłam
systematycznie. Nadal to robię, ale nie ze względu na pieniądze, które otrzymuję, tylko dla samej siebie. Na naukę
poświęcam tyle czasu, ile mi potrzeba, zależy to od trudności materiału jak i ilości, robię to chętnie, bo wiedza jest
najważniejsza. Stypendium przeznaczam na dojazdy do szkoły oraz prywatne rzeczy. W wolnych chwilach lubię
słuchać muzyki i piec ciasta:)
Iwona:)
Przygotowały: M. Bigos, E. Twardzik
4
Wolontariat – dla tych, którzy lubią pomagać
Jako motto do działalności szkolnego wolontariatu zostało wybrane
motto – „ Ważny jest rodzaj pomocy, którą się oferuje, ale jeszcze
ważniejsze od tego jest serce, z jakim tej pomocy się udziela”. Są to
słowa Jana Pawła II wystosowane jako papieskie przesłanie na
zakończenie Międzynarodowego Roku Wolontariatu.
Wykorzystując otwartość i ciekawość świata młodych ludzi
poprzez wolontariat można wyzwolić dobroć we wszystkich dziedzinach
życia. Uczniowie kierując się wrażliwością, troską o drugiego człowieka,
chcą nieść bezinteresowną pomoc. Współcześnie wolontariat to
poszukiwanie autorytetów i budowanie świata wartości. Podejmowana
przez młodzież aktywność wpływa pozytywnie na rozwój ich
osobowości, jest pożądana ze względu na wymiar edukacyjnowychowawczy.
Uczennice przebywając w innych placówkach zapoznają się ze
specyfiką pracy, trudnościami czy walorami danego zawodu, co stanowi
ważny aspekt zawodoznawstwa. Podczas
działalności wolontariackiej młodzież zetknęła
się z następującymi zawodami: nauczyciel
oddziałów przedszkolnych i wczesnoszkolnych,
terapeuta zajęciowy na oddziale opieki
paliatywnej, pedagog pracy specjalnej, pedagog
szkolny.
Realizując cel angażowania się w
działalność na rzecz społeczności lokalnej
uczennice przygotowały program bajkoterapii
dla dzieci najmłodszych pod patronatem akcji „
Cała Polska Czyta Dzieciom”. Zajęcia odbywały
się
w ośrodkach przedszkolnych w
następujących
miejscowościach:
Matczyn,
Wronów, Kierz, Babin. Największa aktywność
obecnie dziewcząt skierowana była na rzecz dzieci z Samorządowego Przedszkola w Bełżycach: pomoc przy akcji
andrzejkowej, gdy uczennice prowadziły
wróżby i zabawiały maluchy podczas
tańców. Następnie dwie „śnieżynki”
asystowały św. Mikołajowi w rozdawaniu
prezentów. W kwietniu 10 uczennic
zostanie oddelegowanych do pomocy przy
organizacji
przeglądu
piosenki
przedszkolnej w miejskim domu kultury.
Obecnie
w
szkolnym
klubie
wolontariatu zarejestrowanych jest 35
uczniów. Młodzież dostała zaproszenie na
konferencję do Biblioteki Pedagogicznej
w Bełżycach poświęconą ideowości
wolontariatu.
Wykładowcami
będą
działacze
Lubelskiego
Centrum
Wolontariatu, którzy zapraszają do
współpracy na większym polu, np.:
pomoc
bezdomnym,
wolontariat
hospicyjny czy też wsparcie w ośrodkach
dla emigrantów.
Opiekun klubu wolontariatu
Beata Wójtowicz
5
Kącik sportowy
Poza zajęciami obowiązkowymi nasi uczniowie mają duże możliwości rozwijania swoich sportowych pasji i
uzdolnień, nie tylko dzięki dobrze wyposażonym obiektom sportowym.
Nauczyciele wychowania fizycznego przy wsparciu Dyrekcji organizują wyjazdy rekreacyjno-turystyczne:
-wycieczki rowerowe po najbliższej okolicy
(Wojciechów-Nałęczów);
-spływy kajakowe na Roztocze;
-wyjazdy na narty do pobliskiego Rąblowa;
- wyjazd na lodowisko do Lublina.
Uczniowie naszej szkoły biorą udział w
powiatowych
zawodach
sportowych.
Największymi osiągnięciami w bieżącym roku
było zajęcie:
- I miejsca w piłce koszykowej dziewcząt w
powiecie lubelskim ( rywalizacja z ZSP.
Niemce);
-I miejsca w piłce ręcznej dziewcząt w powiecie
lubelskim;
-III miejsca w piłce halowej chłopców ( ZSP.
Niemce);
-II i III miejsca w tenisie stołowym.
Organizowane są także mistrzostwa
szkoły w piłce koszykowej dziewcząt, w piłce
nożnej halowej chłopców oraz w tenisie stołowym.
Uczniowie ZST mają możliwość rozwijania umiejętności i sprawdzenia ich na zajęciach pozalekcyjnych ze
strzelectwa sportowego, pływania i siłowni.
Za swoje osiągnięcia uczniowie są nagradzani tradycyjnymi pucharami, ale też mogą uzyskać nagrody
rzeczowe, a nawet stypendia.
Weronika Garach
Warto być przedsiębiorczym
W styczniu w naszej szkole odbył się I etap konkursu „Przedsiębiorczy uczeń na rynku pracy”. Ogólnie w
tym etapie wzięło udział ok. 5600 uczniów z ponad 100 szkół. W naszej szkole konkurs również cieszył się dużym
zainteresowaniem, nawet klasy I technikum. Niestety, z naszej szkoły zakwalifikowało się tylko 3 uczniów do II
etapu:
Anna Dziekanowska z klasy I AT
Tomasz Bogusz również z klasy I AT
-Ewelina Twardzik z klasy III AT.
II etap odbył się 11 marca 2011r. w
Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i
Administracji w Lublinie. Ogólnie brało
w nim udział 206 osób z 84 szkół.
Niestety, naszym uczniom nie udało się
dostać do kolejnego etapu, gdyż szanse
na awans mieli tylko nieliczni. Podczas
sprawdzania
prac
konkursowych
uczestnicy
mieli
ciekawie
zorganizowany czas, np. turniej
informatyczny, doradztwo zawodowe,
jak również zajęcia z komunikacji
interpersonalnej, więc nikt się tam nie
nudził i znalazł coś dla siebie;)
Nauczyciele i opiekunowie uczniów
mieli osobne zajęcia i naszej Pani Prof.
Apolonii Mazur się podobały.:) Nasi
uczniowie zapisali się na zajęcia z komunikacji interpersonalnej.
Redakcja zapytała jedną z uczennic, która brała udział w konkursie, czy warto było brać udział w konkursie i czy
jej się podobało? Oto jej odpowiedź:
6
Cieszę się, że dostałam się do II etapu. Myślę, że było warto, ponieważ wiedza z przedsiębiorczości przyda mi się w
przyszłości. Niestety nie udało mi się przejść do następnego etapu, ale nie żałuję tego. Podczas sprawdzania prac
wzięłam udział w bardzo interesujących zajęciach, poznałam ciekawych ludzi, z którymi zamierzam utrzymywać
kontakt. Szybko staliśmy się zgraną grupą, która bardzo dobrze się dogaduje, dobrze się razem bawimy:) Ogólnie
było miło i bardzo fajnie. Warto było poświęcić troszkę czasu, choćby nawet dla tych nowych przyjaźni. Za rok też
planuję brać udział w kolejnej edycji konkursu, bo warto;)
Ewelina...:)
Dziękujemy za udzielenia odpowiedzi na nasze pytania i życzymy powodzenia za rok. Może będzie nas więcej
chętnych do tego konkursu:)
Redakcja
Projekty unijne – szansą na dodatkowe wykształcenie
Od kilku lat nasza szkoła, w znacznej mierze dzięki staraniom Pana Dyrektora Wiesława Chodunia oraz jego trosce
się o podnoszenie jakości i atrakcyjności kształcenia, uczestniczy w realizacji projektów finansowanych z
Europejskiego Funduszu Społecznego. Niedawno zakończył się jeden z projektów – „Twój sukces w twoich
rękach”, w ramach którego uczniowie naszej szkoły przygotowywali się do egzaminów zewnętrznych oraz mieli
możliwość zdobycia dodatkowych zawodów i kwalifikacji: kelnera, operatora wózków widłowych oraz spawacza.
Od 14 lutego rozpoczyna się realizacja kolejnego projektu „Moje ambicje – moja przyszłość”, przeznaczonego dla
uczniów klas kończących szkołę, służącego przede wszystkim podniesieniu wyników na egzaminach maturalnych i
potwierdzających kwalifikacje zawodowe. Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską ze środków
Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach programu operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet IX.
W projekcie weźmie udział 150 uczniów naszej szkoły. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze z języka polskiego,
języka angielskiego i matematyki skierowane są głownie do uczniów klas maturalnych i przedmaturalnych. Każde
zajęcia prowadzone będą w grupach 10 -osobowych i będą trwać 36 godzin z każdego przedmiotu. Łącznie w tych
zajęciach przez dwa lata weźmie udział 70 uczniów. W ramach kursu ABC małego biznesu dwie grupy uczniów po
10 osób nabędą wiedzę z zakresu form prawnych prowadzenia działalności gospodarczej, sporządzania biznesplanu,
prowadzenia księgowości, pozyskiwania dofinansowania z Funduszu Pracy, funduszy europejskich, promocji
biznesu. Dodatkowo każdy uczeń podczas tych zajęć nauczy się obsługi kasy fiskalnej .
40 uczniów w pracowni symulacyjnej będzie się uczyć profesjonalne obsługiwać konsumenta. Każda 10 osobowa
grupa skorzysta z 50 godzin zajęć. Warsztaty spawalnicze adresowane będą do 20 uczniów. Każda grupa licząca 10
osób skorzysta z 30 godzin teorii i 70 godzin zajęć praktycznych w zakresie spawania metodą MIG i MAG
prowadzonych przez przeszkolonych nauczycieli. Po zdaniu egzaminu zewnętrznego zdobędą uprawnienia
spawacza potwierdzone świadectwem w języku polskim i angielskim oraz książeczkę spawacza.
Ponadto 70 osobowa grupa uczniów odbędzie praktyki zawodowe w renomowanych zakładach gastronomicznych.
Zajęcia te będą trwały po 10 dni dla każdej grupy.
Uczniowie dostrzegają w projektach szanse na poszerzenie swoich kwalifikacji i chętnie uczestniczą w
poszczególnych kursach. Poprosiliśmy uczniów, którzy byli beneficjentami ostatnio zakończonego projektu, aby
opowiedzieli nam, czego się nauczyli.
W roku szkolnym 2010/2011 uczestniczyłem w kursie kelnerskim. Obejmował on część praktyczną oraz teoretyczną,
trwał 60 godzin zegarowych. Zajęcia te w ramach projektu europejskiego odbywały się tylko w placówce naszej
szkoły. Profesjonalista opowiadał nam oraz pokazywał jak powinien wyglądać, zachowywać się i jaką postawę
powinien mieć prawdziwy kelner. Wszyscy byliśmy zafascynowani tą postawą pracownika lecz obawialiśmy się
egzaminu kwalifikacyjnego od którego zależał nasz cały kurs, lecz wszystko poszło jak z płatka - egzamin zaliczyli
wszyscy☺. Po egzaminie odbyła się część oficjalna - otrzymaliśmy wszyscy dokumenty, potwierdzające uzyskanie
kwalifikacji kelnera, barmana, kelnera od wina. Certyfikaty są w dwóch wersjach językowych – po polsku i
angielsku. Wszyscy byli z siebie dumni ze swoich nowych umiejętności. Kwalifikacje te mogą być dla nas nową
szansą na ciekawą pracę po skończeniu szkoły.
Daniel Pietrzak
Kurs spawacza, w którym uczestniczyłem, trwał półtora miesiąca i odbywał się mniej więcej co drugi dzień, łącznie
z weekendami. Podstawowymi wymaganiami by móc zostać spawaczem były ukończenie 18 roku życia,
wykształcenie podstawowe, zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do wykonywania tego zawodu.
Na początku przeprowadzone zostały wykłady z teorii, które trwały średnio 6 godzin dziennie przez okres ok. 2
tygodni. Dzięki nim nabyliśmy niezbędną wiedzę na temat tego zawodu. Następnie rozpoczęły się zajęcia praktyczne,
które odbywały się w miejscowości Ciecierzyn. Tam odbyliśmy ok. 70 godzin części praktycznej. Uczyliśmy się
spawać metodą MIG/MAG. Zajęcia praktyczne rozpoczynały się ok. godz. 14:30 i trwały do późnych godzin
wieczornych - ok. 21. Prosto ze szkoły musieliśmy jechać na kurs, a z samego rana znów do szkoły, co było bardzo
wyczerpujące. Na szczęście wszystkim nam się udało pozytywnie zdać egzamin i uzyskać odpowiednie uprawnienia i
dokumenty do pracy w tym zawodzie. Zawód ten jest bardzo niebezpieczny dla zdrowia, ważne jest przestrzeganie
przepisów BHP oraz noszenie specjalnych strojów oraz maski do tego odpowiednio przystosowanej. Uprawnienia
otrzymaliśmy z Głównego Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach. Jesteśmy zadowoleni, że szkoła dała nam możliwość
uczestniczenia w tym kursie. Dało nam to większe możliwości na przyszłość, bo dostaliśmy także specjalne
dokumenty, by móc pracować poza granicami naszego kraju.
Magdziarz Sebastian, Pietrzak Grzegorz
7
Chwila z poezją
Nasi uczniowie dość rzadko chwalą się swoją twórczością poetycką. Na szczęście udało nam się namówić jednego z
nich – Adama Saka z I az do zaprezentowania czytelnikom małej próbki swojej twórczości.
Przeczucie
Wracam do domu
Przed domem jak zwykle spojrzałem z ulicy w okna
mojego domu
Spojrzałem i stanąłem osłupiały
Co ujrzałem?
Nic szczególnego. Okno lśniło matowo, stała
pelargonia w doniczce.
Jak zwykle.
Drżąc cały wbiegłem do bramy. Grube krople potu
zrosiły mi czoło.
Pędzę po schodach, przeskakując po trzy.
Dopadam drzwi, wyjmuję klucz. Otwieram,
wchodzę…
Co widzę?
Absolutnie nic szczególnego.
***
Cały świat nieznany nam, mimo ciągłych nagłych
zmian.
Mówię mam, mówię znam, lecz naprawdę nie wiem –
Czym jestem?
Serca słucham, idę za nim, nawet w ciemny ostęp
świata,
Gdzie nadzieja, a gdzie radość?
Ale dążę… dalej, głębiej
Może znajdę, może… dotknę?!
Szukam dalej, nie ustaję,
Chcę ją złapać i przytulić,
Wyszeptywać słówka czułe,
Ścisnąć nimi już na zawsze!!!
…Miłość!... Miłość…!
Czym zatem jest dusza?
Znakiem wieczności w życiu,
Które krótkie i nietrwałe w jednej chwili się ulotni…
Tak, wejrzeć w siebie i odpowiedź tam znaleźć
By móc żyć, a potem… Być
Szkoły dla młodzieży – dodatek do testu ze str. 3.
Technik
do egzaminu
maturalnego
oraz egzaminu
z kwalifikacji
zawodowych
Technikżywienia
żywieniai igospodarstwa
gospodarstwadomowego
domowegoTechnikum
Technikumprzygotowuje
Technik
architektury
krajobrazu.
Technikum
przygotowuje
do
.W zawodziedotym
uczniowie
kształcą się
z zakresu
techniki
żywienia,
organizowania
oraz prowadzenia
działalności
gospodarczej.
Zajęcia
przygotowuje
egzaminu
maturalnego
oraz
egzaminu
z
egzaminu
maturalnego
oraz egzaminu
z kwalifikacji
zawodowych
praktyczne
prowadzone
są w.W
szkolnych
pracowniach
oraz kształcą
na praktykach
zawodowych
w zakładach historii
gastronomicznych.
Szkołapielęgnowania
jest bardzo dobrze
kwalifikacji
zawodowych
zawodzie
tym uczniowie
Uczymy
projektowania,
metod oraz
i
wyposażona
urządzenia
i maszyny
gastronomiczne
wysokiej klasy
pozwalające na bardzo
dobre
przygotowanie
do egzaminu
zawodowego.
się z zakresuwtechniki
żywienia,
organizowania
oraz prowadzenia
zagospodarowania
terenów
zielonych.
Dodatkowo
uczniowie
zdobywają
Technik
żywienia
i gospodarstwa
domowego prowadzone
Technikum przygotowuje
maturalnego
egzaminusię
z kwalifikacji
działalności
gospodarczej.
Zajęcia praktyczne
są w wiedzędoi egzaminu
umiejętności
z zakresu oraz
posługiwania
sprzętem dozawodowych
pielęgnacji
.W zawodzie
tym uczniowie
się zzawodowych
zakresu techniki
oraz prowadzenia
działalności
gospodarczej.
Zajęcia
szkolnych
pracowniach
oraz nakształcą
praktykach
w żywienia,
oraz organizowania
sadzenia i utrzymania
roślin i krzewów
ozdobnych.
Poza zajęciami
praktyczne
są w szkolnych
oraz na praktykach
w zakładach
gastronomicznych.
Szkoła
jest bardzo
dobrze
zakładachprowadzone
gastronomicznych.
Szkoła pracowniach
jest bardzo dobrze
przyzawodowych
zagospodarowaniu
i pielęgnacji
terenów
zieleni
uczniowie
wyposażona
pozwalające
bardzo dobre
przygotowanie
egzaminustorczykarni
zawodowego.i
wyposażona w
w urządzenia
urządzenia ii maszyny
maszyny gastronomiczne
gastronomiczne wysokiej
wysokiej klasy
wyjeżdżają
nanawycieczki
przedmiotowe
dodoszklarni,
klasy pozwalające na bardzo dobre przygotowanie do egzaminu ogrodów botanicznych. Korzystają z techniki komputerowej
pozwalającej projektować ogrody oraz dobierać rośliny.
zawodowego.
Mechanik pojazdów samochodowych Nasi uczniowie
zdobywają umiejętności: wykonywanie podstawowych
operacji obróbki ręcznej i mechanicznej; posługiwanie się
narzędziami i oprzyrządowaniem do montażu i naprawy
samochodów; mierzenia podstawowych wielkości fizycznych
i geometrycznych oraz interpretowanie wyników pomiarów;
oceniania stanu technicznego pojazdów i zespołów z
wykorzystaniem metod diagnostyki samochodowej (w tym
diagnozowania wspomaganego komputerem ); obsługiwania
typowych urządzeń diagnostycznych. Praktyczną naukę
zawodu ułatwia szkolna Stacja Kontroli Pojazdów i serwis
ogumienia.
Kucharz małej gastronomii. Podstawowe umiejętności, jakie zdobywają
uczniowie w tym zawodzie to: przygotowywanie podstawowego
asortymentu potraw z surowców i półproduktów spożywczych w oparciu
o normy i receptury gastronomiczne; właściwy dobór surowców do
produkcji potraw; prawidłowe zestawianie posiłków, układanie prostego
menu; posługiwanie się narzędziami, maszynami i urządzeniami przy
przygotowywaniu posiłków; stosowania odpowiednich technik
sporządzania potraw. Kucharz małej gastronomii może być zatrudniony
w
restauracjach,
kawiarniach,
w
hotelowych
zakładach
gastronomicznych, w zakładach przetwórstwa spożywczego.
Rolnik. W tym zawodzie uczniowie uczą się: rozpoznawania, dobierania gatunków i odmian roślin oraz ras i typów użytkowych zwierząt
do warunków przyrodniczych i ekonomicznych gospodarstwa rolnego, dobierania i agregatowania maszyn i narzędzi do poszczególnych
zabiegów agro- i zootechnicznych oraz ich obsługi; dokonywania zakupów środków do produkcji rolniczej, planowania, organizowania i
wykonywania zabiegów technologicznych, planowania, organizowania i stosowania ekologicznych metod produkcji rolniczej, zbierania i
przechowywania produktów rolniczych, przygotowywania produktów rolniczych do sprzedaży, zgodnie z obowiązującymi normami,
prowadzenia i obsługiwania ciągnika rolniczego w zakresie niezbędnym do uzyskania prawa jazdy kategorii T. Praktyczne umiejętności
uczniowie rozwijają na działce szkolnej i wyspecjalizowanych gospodarstwach indywidualnych.
Redaguje zespół w składzie: Ilona Banach, Małgorzata Bigos, Emilia Orzeł, Paulina Trześniewska, Ewelina Twardzik, Ilona
Żuchnik Opiekun koła mgr Anna Maciejewska
Gazeta powstaje we współpracy ze Szkolnym Kołem Filmu i Fotografii pod opieką mgra Andrzeja Iwaniaka
8

Podobne dokumenty