Informacja prasowa Warszawa, 4 lipca 2016 roku Jakie zmiany

Informacja prasowa
Warszawa, 4 lipca 2016 roku
Jakie zmiany mogłyby zwiększyć przyszłe emerytury?
Polacy mogą zwiększyć świadczenia emerytalne opóźniając przejście na emeryturę lub dodatkowo
oszczędzając. Decyzja w tej mierze wymaga jednak wiedzy, jak działa system emerytalny oraz
możliwości skorzystania z przejrzystych i efektywnych instrumentów inwestycyjnych – tłumaczą
badacze z SGH w raporcie „Jakie zmiany regulacyjne mogłyby wpłynąć na podniesienie poziomu
przyszłych świadczeń emerytalnych?”.
Wysokość świadczeń emerytalnych z całego systemu emerytalnego, powszechnego i dodatkowego,
zależy od długości okresu aktywności zawodowej i wysokości wpłaconej składki. System
obowiązkowy, wyznaczając dolne limity uczestnictwa – obowiązkową składkę, minimalny wiek
emerytalny oraz emeryturę minimalną – pozwala dostosować faktyczne parametry uczestnictwa do
indywidualnych preferencji.
Podwyższenie świadczeń emerytalnych może się dokonać jedynie poprzez przesunięcie momentu
przejścia na emeryturę lub dodatkowe oszczędzanie. Decyzja w tej mierze jest uwarunkowana
oczekiwaniami co do wysokości świadczenia, stanem zdrowia, jakością posiadanych kwalifikacji
zawodowych i wynikającej z tego zatrudnialności, poziomem dochodów i skłonnością do
oszczędzania.
– Niekorzystne trendy demograficzne i elastyczny system emerytalny pozwalają kształtować
świadome uczestnictwo w systemie, polegające na wyprzedzającym myśleniu i decydowaniu o tym,
na co w ramach systemu mamy wpływ. Świadome uczestnictwo wymaga jednak przejrzystości zasad
działania systemu i elementarnej edukacji publicznej w zakresie emerytur. Jej główną treścią powinno
być przekonujące wyjaśnianie, że system wypłaca tyle, ile ma. To znaczy, że wysokość indywidualnych
emerytur zależy od wartości wpłaconych składek – tłumaczy Małgorzata Rusewicz, prezes IGTE.
Skłonność do opóźniania rozpoczęcia pobierania świadczenia i do dodatkowego oszczędzania na
emeryturę jest silnie uzależniona od wysokości prognozowanej stopy zastąpienia i doświadczeń
funkcjonowania systemu w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Reforma systemu z 1999 r. i nowe
zasady jego funkcjonowania nie przebiły się dostatecznie do świadomości społecznej. Z tego względu
na percepcję funkcjonowania obecnych rozwiązań rzutują doświadczenia sprzed reformy i między
innymi dlatego tak trudno namówić ludzi do dodatkowego oszczędzania.
Jeśli system bazowy, jak funkcjonujący w Polsce po 1999 r., oferuje niewysokie świadczenia, to
naturalną jego konsekwencją jest rozwój dodatkowego zabezpieczenia emerytalnego. Wówczas
zachęty podatkowe trafiają na podatny grunt i mogą zwiększać skłonność do dodatkowego
oszczędzania. By tak się stało, konieczne jest funkcjonowanie rozwiniętych rynków finansowych,
które pozwolą efektywnie inwestować oszczędności, ale oferowane przez nie instrumenty muszą być
przejrzyste i wiarygodne.
Dodatkowe produkty emerytalne powinny lepiej odpowiadać na zmieniające się potrzeby odbiorców,
uwzględniając konieczność wydłużania aktywności zawodowej oraz niejednolity charakter okresu
starości, który dzieli się na fazy starości aktywnej, spokojnej i niedołężnej. Z kolei zachęty fiskalne
bazujące na odliczeniu składki od podstawy opodatkowania powinny być bardziej korzystne dla osób
z niższych grup dochodowych, które wcześniej nie oszczędzały. Chodzi o przyjęcie rozwiązań
mobilizujących do oszczędzania osoby o niższych dochodach, które bez zachęt nie podjęłyby takiej
aktywności.
Raport „Jakie zmiany regulacyjne mogłyby wpłynąć na podniesienie poziomu przyszłych świadczeń
emerytalnych?” został przygotowany przez Polish Pension Group SGH na zlecenie IGTE.
Więcej informacji:
Izba Gospodarcza Towarzystw Emerytalnych
Filip Pietkiewicz-Bednarek
Dyrektor ds. komunikacji
tel. 22 629 09 27
email: [email protected]