Początek eksperymentu

Autor: Maciej Skorupski
Kryształy (ciała krystaliczne) to ciała stałe,
w których cząsteczki są ciasno ustawione
według schematu powtarzającego się
w całym ciele lub jego fragmentach.
Schemat ten nazywany jest siecią krystaliczną,
a cząsteczki powtarzające się w niej to komórki
elementarne.
Zważywszy na ograniczoną ilość przestrzeni
między nimi, ich ruch jest stosunkowo niewielki
tzn. drgają.

Naukowcy z Uniwersytetu Southampton odkryli,
iż kryształy kwarcu są idealnym nośnikiem
danych. Można na nich zapisać 360
terabajtów danych przez tysiące lat
w temperaturze 1000°C!

Największy kryształ świata ważył przed obróbką
60 kg!

Centrum amerykańskiego przemysłu
komputerowego nosi nazwę Dolina Krzemowa
(ang. Silicon Valley)
 Z kryształami spotykamy się codziennie m.in.
w telefonach, zegarkach, a nawet kartach
kredytowych. Bez nich wiele urządzeń nie
mogłoby nawet funkcjonować
 Zawdzięczamy to prof. Janowi Czochralskiemu,
który wynalazł metodę otrzymywania
monokryształów krzemu
 Bardzo popularnym, a zarazem najbardziej
lubianym kryształem jest cukier
 Obok soli, płatków śniegu i kwasku
cytrynowego cukier jest jedynym jadalnym
kryształem. Chociaż nie polecam zjadania
śniegu...
 Ciekłe kryształy - stan przejściowy między
cieczą, a ciałem krystalicznym. Cechuje je
płynność i sieć krystalograficzna
 Wykorzystywane są w przemyśle
elektronicznym m.in. w wyświetlaczach
telefonów
 Początek eksperymentu: 20.01.2014
 Czas trwania: 4 tygodnie
 Sprzęt laboratoryjny: zlewka
 Odczynniki: siarczan (VI) miedzi (II) [CuSO4], woda
destylowana [H2O]
 Przebieg doświadczenia: wodę podgrzano do
temperatury 50°C, a następnie przelano do zlewki.
Stopniowo dodawano siarczan miedzi, aż do
uzyskania roztworu nasyconego. Po całkowitym
rozpuszczeniu substancji zlewkę odłożono do
ostygnięcia i wytrącenia zanieczyszczeń na
kilkanaście godzin.
Po tym czasie oczyszczono zlewkę, wybrano
największy zarodek i umieszczono na kamieniu.
Co 2 dni usuwano z dna i ścianek naczynia osad.
Gdy cały roztwór wyparował kryształ (chalkantyt)
osuszono.
W wyniku eksperymentu uzyskano:
 1 chalkantyt o długości 30 mm
 12 chalkantytów o długości od 5 mm do 15 mm
 Kilkadziesiąt chalkantytów o długości od
1 mm do 3 mm zebranych z osadu (różniących się
nieznacznie między sobą odcieniem)
Wynik eksperymentu - chalkantyty
Wynik eksperymentu - chalkantyty
 Początek eksperymentu: 15.01.2014
 Czas trwania: 3 tygodnie
 Sprzęt laboratoryjny: 2 zlewki
 Odczynniki: chlorek sodu, barwniki
spożywcze (pomarańczowy, fioletowy)
 Przebieg doświadczenia: Wodę o temperaturze
około 20°C przelano do zlewek. Po przelaniu
wsypywano chlorek sodu, do momentu uzyskania
roztworu nasyconego.
Do pierwszego roztworu dodano barwnik
pomarańczowy, a do drugiego fioletowy.
Następnie włożono nić do 5/6 wysokości naczynia,
po czym umieszczono roztwory na kaloryferze, aby
przyspieszyć krystalizację.
Gdy cała sól wyparowała, kryształy (hality) wyjęto.
W wyniku eksperymentu uzyskano:
 2 hality o długości 40 mm – narośnięte na nitkach
 5 płaskich halitów o średnicy od 20 mm do 40 mm,
narośniętych na powierzchni roztworu i zebranych
z dna zlewki
 7 halitów o różnorodnej budowie o długości od 10
mm do 30 mm i wyrazistych, dwubarwnych
komórkach elementarnych
Wynik eksperymentu – hality:
I faza (2. tydzień eksperymentu)
II faza (3. tydzień eksperymentu)
Wynik eksperymentów – chalkantyty
i hality
Bibliografia:
http://pl.wikipedia.org/
http://meteoryty.npx.pl
http://www.nauka.gov.pl/ciekawostki/pokaz-swoj-krysztalczochralskiego-dolacz-do-akcji.html
http://technowinki.onet.pl/gadzety/krysztaly-kwarcu-idealnymnosnikiem-danych/4pkyq
http://www2.chemia.uj.edu.pl/konkurs_krysztaly/?page_id=9
http://portalwiedzy.onet.pl/
https://geologia.fora.pl/
http://encyklopedia.interia.pl
Autor zdjęć: Maciej Skorupski