Objawy autyzmu

Objawy autyzmu
Informacje pochodzą z: abcautyzm.pl, www.dzieci.bci.pl
Autyzm jest trzecim najczęściej spotykanym upośledzeniem rozwojowym- częstszym niż
zespół Down'a. Jednak większość społeczeństwa, w tym wielu pracowników służby zdrowia,
świata nauki, nadal nie rozumie jak autyzm oddziałuje na osoby chore i jaki jest najlepszy
sposób pracy z osobami cierpiącymi na autyzm.
Kiedy dziecko nie jest z nami, nie reaguje, nie bawi się tak jak rówieśnicy, nie porozumiewa się
głosem, mową ani gestem, zachowuje się dziwnie, to może być autyzm. Ale nie musi. Równie
dobrze nasze dziecko wolniej się rozwija. Zresztą sam autyzm ma wiele odmian – od lekkich
zaburzeń po ciężkie. Czasami innym zaburzeniom towarzyszą tylko symptomy autyzmu
.
Objawy autyzmu pojawiają się zwykle do 3. roku życia. Zdarza się jednak, że nieprawidłowości
rozwoju mogą się ujawnić znacznie wcześniej, już w ciągu pierwszych kilku miesięcy życia
dziecka, albo nawet ok. 4.–5. roku życia. W przypadku późnych objawów mówimy o autyzmie
atypowym. Często autyzm pojawia się nagle, jako wyraźny regres rozwoju, np. dziecko, które
mówiło, nagle przestaje mówić.
Osoby z autyzmem nie zdają sobie sprawy z własnej choroby, często cierpią z powodu
niezrozumienia przez otoczenie. Pomimo słabszego przystosowania do życia w społeczeństwie,
wśród ludzi dzieci i dorośli z autyzmem są obdarzona wieloma zdolnościami, takimi jak
umiejętność ogromnego skupienia na określonym przedmiocie, czy wielka wrażliwość.
Autyzm ma wpływ na rozwój mózgu w sferach rozumowania, kontaktów socjalnych i
porozumiewania się. Dzieci i dorośli z autyzmem najczęściej mają kłopoty z komunikacją w
grupie i wspólnych czynnościach. Zaburzenia utrudniają im porozumienie z innymi i stosunek do
świata zewnętrznego. Chorzy mogą wykonywać te same ruchy ciała ( np. machanie ręką,
kołysanie się ), nietypowe reakcje wobec ludzi, lub przywiązanie do przedmiotów, czy
sprzeciwianie się jakimkolwiek zmianom w rutynie. W niektórych przypadkach może
występować agresja i/lub samookaleczanie się.
Objawów autyzmu jest wiele. Przedstawmy najbardziej znane. Oto one.
Dziecko autystyczne:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
woli być samo,
dziecko woli spędzać czas samo niż z innym, nie interesuje się zawieraniem przyjaźni,
słaby kontakt wzrokowy, mało się uśmiecha. Trudno jest im się bawić zgodnie z
rówieśnikami. Nie potrafią łatwo się dzielić, robić czegoś na zmianę czy negocjować.
Mogą one rozpoczynać spotkanie z innymi dziećmi niewłaściwie np. od uderzenia ich.
Twarda i gwałtowna zabawa staje się zbyt twarda, gdyż dziecko autystyczne nie zdaje
sobie sprawy z wpływu swojej siły fizycznej na innego człowieka. Dzieci autystyczne
bywają niechcący agresywne. Niektórym może podobać się ranienie innych po prostu ze
względu na uwagę i wpływ jaki osiągają, bez zrozumienia szkód jakie wyrządzają.
nie bawi się z innymi i nie jest twórcze w zabawie,
nie proponuje czynności, nie wymyśla zabaw
woli kontakt z przedmiotami niż z ludźmi,
nadpobudliwość lub otępienie, częste wybuchy złego humoru bez powodu, uparte
przywiązanie do jednego przedmiotu lub osoby, może okazywać agresję lub
autoagresję.
unika kontaktu wzrokowego,
raczej patrzy „przez osobę”,
mało się uśmiecha,
nie mówi wcale albo używa słów bez znaczenia,
może za nami powtarzać słowa – tzw. echolalia,
dziwacznie się zachowuje – wprawia przedmioty w ruch obrotowy, samo robi tzw. młynki
albo wprowadza się w jakiś inny jednostajny ruch – kiwanie, huśtanie, obraca się w
miejscu,
nie porusza się spontanicznie,
raczej jest spętane ruchowo,
chodzi drobnym krokiem,
nie balansując rękami, nie biega w podskokach,
jeśli mówi, to zwykle na jeden temat,
sprzeciwia się jakimkolwiek zmianom w rutynie,
ma nadwrażliwość na dotyk i dźwięk lub nie reaguje na ból, wzrok, słuch, dotyk, ból,
węch, smak mogą być mniej lub bardziej upośledzone
Takie dziecko się nie przytula, nie potrafi pokazać palcem tego, co je interesuje, jeśli czegoś
potrzebuje, to ciągnie za rękę dorosłego. Dzieci autystyczne bywają agresywne lub
autoagresywne – np. potrafią bić głową w ścianę, ale wynika to zazwyczaj z lęku. Są lękliwe i
lubią się chować w jakieś ciemne kąty, wyraźnie szkodzi im nadmiar bodźców. Warto wiedzieć,
że u dziecka mogą wystąpić jedynie niektóre z tych objawów. Są dzieci z autyzmem, które
bardzo lubią się przytulać, dużo mówią, choć nie zawsze poprawnie, i nie mają nasilonych
dziwnych zachowań. Należy więc pamiętać, że o ile u niektórych dzieci objawy autyzmu są
bardzo mocno nasilone, o tyle u innych bardzo słabo widoczne i trudne do wychwycenia.