Akordeon stac. I st.

Akordeon
Kod przedmiotu I2-01 , 3 letnie studia stacjonarne I st.
Kierunek
Instrumentalistyka
Specjalność
Akordeon
Typ przedmiotu
Kierunkowy
Wymagania wstępne
Patrz: Informator dla kandydatów na I rok studiów – egzamin wstępny z instrumentu
głównego: akordeon
Wymagania końcowe:
▪ Publiczne wykonanie recitalu dyplomowego
▪ Napisanie pracy dyplomowej (w formie referatu) i jej obrona
Cele kształcenia w obrębie specjalności akordeon (studia I stopnia)
1. Przekazanie podstawowego zasobu wiedzy i umiejętności warsztatowych oraz
artystycznych
2. Osiągnięcie przez studenta umiejętności swobodnego i kreatywnego
posługiwania się środkami przekazu artystycznego w obrębie specjalności,
tworzenia i realizowania własnych koncepcji artystycznych, stosując różne
środki ekspresji artystycznej
3. Wspieranie studenta w jego dążeniu do intensywnego rozwoju w jego
zasadniczej specjalności, wstępne ukierunkowanie na właściwą jego
predyspozycjom dalszą specjalizację
4. Przygotowanie studenta do podjęcia studiów II stopnia w obrębie specjalizacji
Treści programowe nauczania w obrębie specjalności akordeon (studia I
stopnia)
Aby poznać reprezentatywny repertuar związany z głównym kierunkiem studiów
(specjalnością), studenci zobowiązani są przerobić następujące pozycje repertuarowe:
- utwory reprezentujące stylistyką klawesynistów (przełom XVII i XVIII
wieku – Rameau, Daquin, Scarlatti) – małe formy
- utwory polifoniczne reprezentujące stylistykę baroku niemieckiego (J.S.
Bach, J.F. Haendel) – preludia i fugi, toccaty i fugi, barokowe formy
cykliczne (np. Suity Angielskie Bacha)
utwory reprezentujące oryginalną literaturę cykliczną np. A. Kusjakow –
Sonaty lub np. Szkice Zimowe, W. Semjonow – Sonaty lub Rapsodie, F.
Angelis – np. Suita Koncertowa, Haiti, Impasse
- utwory o charakterze wirtuozowskim np. P. Makkonen – Lot poza
czasem, B. Lorentzen - Łzy (dopuszcza się wykonanie transkrypcji np. M.
Moszkowski – Iskry, Kaprys Hiszpański, H. Wieniawski – Scherzo
Tarantella)
- utwory reprezentujące oryginalną literaturę współczesną np. Sofia
Gubaidulina – De Profundis, Et Expecto; L. Berio – Sequenza XIII, A.
Nordheim - Flashing
- zachęca się studentów do współpracy z kompozytorami w celu tworzenia
nowego repertuaru akordeonowego
Dopuszcza się możliwość elastyczności w realizowaniu programu (np. przygotowania
do konkursów akordeonowych), jednakże sugeruje się zrealizowanie konkretnego
programu w następujących latach:
- Rok I – Sonata D. Scarlattiego
- Rok II – Preludium i Fugę J.S. Bacha
- Rok III – Utwór cykliczny i utwór współczesny
Zabrania się powtarzania jakiegokolwiek utworu granego wcześniej podczas w
zimowej lub letniej sesji egzaminacyjnej. Dopuszcza się natomiast takie powtórzenie
jednego bądź maksymalnie dwóch utworów podczas dyplomowego recitalu. Pozycję
podane w programie studiów (tożsame z repertuarem wymaganym na egzaminach
semestralnych) stanowią niezbędne minimum programowe dla każdego studenta.
Realizowany program jest również determinowany wymaganiami egzaminu
dyplomowego (zwłaszcza po zakończeniu 2-letnich uzupełniających studiów II st.).
Studenci 3-letnich niestacjonarnych studiów I st. realizują identyczny program.
-
Zamierzone efekty kształcenia (uczenia się)
Po ukończeniu I cyklu studiów studenci specjalności akordeon powinni:
W zakresie wiedzy:
- dysponować wiedzą dotyczącą repertuaru związanego z własną
specjalnością (K_W02)
- docierać do niezbędnych informacji (książki, nagrania, materiały nutowe,
internet), potrafić je analizować i interpretować we właściwy sposób
(K_W04)
- wykorzystywać
wiedzę
dotyczącą
aspektów
harmonicznych,
metrorytmicznych, aplikaturowych przerabianych utworów (K_W13)
- świadomie wykorzystywać wzajemne relacje pomiędzy teoretycznymi i
praktycznymi elementami studiów oraz zdolność do integrowania nabytej
wiedzy (K_W07)
W zakresie umiejętności:
-
-
-
-
tworzyć, realizować i wyrażać własne koncepcje artystyczne oraz
samodzielnie interpretować utworu muzyczne w oparciu o własne twórcze
motywacje (K_U01)
czytać teksty nutowe na poziomie umożliwiającym ich szybkie
opanowanie (również pamięciowe), zrozumienie ich kontekstu
historycznego, formy i innych zawartych w nich treści (K_U09)
opanować warsztat techniczny potrzebny do profesjonalnej prezentacji
muzycznej (K_U10)
ćwiczyć we właściwy sposób unikając zagrożeń z często codziennego
parogodzinnego pobytu przy instrumencie (K_U11)
przez częste występy publiczne radzić sobie z róznymi stesowymi
sytuacjami, jak również reagować na rozmaite warunki akustyczne sal, w
których występują (K_U17)
improwizować na podstawowym poziomie (K_U16)
wypowiadać się ustnie i pisemnie na temat interpretowania, tworzenia i
odtwarzania muzyki oraz na temat kwestii dotyczących szeroko
pojmowanych tematów ogólnohumanistycznych (dotyczy zwłaszcza pracy
dyplomowej i jej obrony) (K_U15)
W zakresie kompetencji społecznych:
- w sposób świadomy korzystać (poprzez umiejętność samooceny) ze swej
emocjonalności, wyobraźni i intuicji. Dotyczy to również umiejętności
konstruktywnej oceny wykonań innych wykonawców. (K_K12)
- posługiwać się fachową terminologią z zakresu dziedziny muzyki (dotyczy
pracy dyplomowejj i jej obrony) (K_K06)
Metody nauczania: Wykład, zajęcia indywidualne
Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów uczenia się
Rok
I
II
III
Semestr
1
2
3
4
5
6
Punkty ECTS
10
10
14
14
14
14
2
2
2
2
2
Ekm
Ekm
Ekm
Ekm
Zal
Ilość godzin
tygodniu
w 2
Rodzaj zaliczenia
Ekm
Legenda
Zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem; egz – egzamin;
ekm – egzamin komisyjny
Kryteria oceny:
▪
▪
warsztat wykonawczy – umiejętności techniczne
opanowanie i zrozumienie tekstu muzycznego, logika narracji
muzycznej
▪ frazowanie
▪ umiejętność wypowiedzi w różnych stylach i formach muzycznych
▪ kształtowanie dźwięku
Skala ocen: według obowiązującej na Wydziale Instrumentalnych tabeli punktacyjnej.
Literatura (piśmiennictwo)
-
Chołołowicz P.,
akordeonowej, Katowice 2010.
wyrazu we współ
-
oź i
1980
-
oź i
., Regestry akordeonu Poradnik Muzyczny,
arty uły
-
s j literaturze
., Prekursorzy polskiej akordeonistyki manuskrypt, AMFC Warszawa
ó ź 1984, Cztery
Pichura J., Literatura akordeonowa – Rys historyczny do roku 1980, Katowice
1985.
Pichura J., Strokosz-Michalak R., ał leksykon akordeonu Czę tochowa
1995.
-
o iń a
E.,
Zarys
historii
akordeonu
http://gnu.univ.gda.pl/~eros/docs/historiaa.html
-
o iń a E., a a a p s j wó
akordeonowej
http://gnu.univ.gda.pl/~eros/docs/panorama.pdf
-
Wachowska S., Andrzej Krzanowski. Katalog tematyczny
ł. Kalendarium
ż a
i
wó
1951–1990,
Katowice
2000.
-
Wachowska S., Elementy
ła muzycznego w wó
Andrzeja
Krzanowskiego, [w:] Muzyczny w a Andrzeja Krzanowskiego, red. J. Pater,
ra ów
2000.
o tę
y
w:
o tę
y w:
Publikacje obcojęzycz e:
-
Hermosa G., The Accordion in the 19th century, Santander 2013.
Modern Accordion Perspectives, red. C. Jacomucci, Cava e’ Tirreni
2013.
Język wykładowy
Polski, możliwość prowadzenia zajęć w języku angielskim i niemieckim.
Imię i nazwisko wykładowcy
dr hab. Zbigniew uc
dr Rafał uc