Komunikacja interpersonalna

SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Lp
.
1
2
3
4
5
6
7
Element
Opis
Nazwa modułu
Instytut
Kod
przedmiotu
Kierunek,
poziom i profil
kształcenia
Forma studiów
Komunikacja interpersonalna
Nauk o zdrowiu
Rok studiów,
semestr
Rodzaj i liczba
godzin
dydaktycznych
wymagających
bezpośrednieg
o udziału
nauczyciela i
studentów
Punkty ECTS
(1 pkt = 2530g)
Rok I, semestr I
PPWSZ – F- P_09
Fizjoterapia, pierwszy stopień, profil ogólnoakademicki
Stacjonarne i niestacjonarne
Studia stacjonarne:
wykłady – 30; ćwiczenia - 30
Studia niestacjonarne: wykłady 20; ćwiczenia - 20
3
Zajęcia z bezpośrednim udziałem nauczyciela
8
Pracochłonnoś
ć
Suma
9
10
11
Prowadzący
zajęcia
Egzaminator/
Zaliczający
Wymagania
(kompetencje)
wstępne
12
Założenia i
cele
przedmiotu
13
Efekty
kształcenia
Wykład
y
Ćwiczenia
/
seminaria
30/20
30/20
Konsultacje
obowiązkow
e
Praca własna studenta
Egzamin
y
Projekty/
opracowania
Nauka
własna
1/1
5/10
10/25
S; 61 n; 41
Inne
S; 15 n; 35
Dr Anna Baranowska-Wolnicka
Dr Anna Baranowska-Wolnicka
Brak wymagań wstępnych
Przedmiot dostarczy studentom wiadomości dotyczących komunikacji
interpersonalnej, a także
- uświadomi studentom znaczenie komunikowania się w relacjach międzyludzkich,
- wykształci umiejętności uważnego słuchania,
- ukształtuje umiejętności odbierania sygnałów niewerbalnych,
- pozna podstawowe zagadnienia związane z komunikacją werbalną,
-wykształci umiejętność udzielania porad oraz umiejętność utrzymania dobrych,
konstruktywnych stosunków w pracy i relacji z pracodawcą, pracownikiem,
klientem.
Efekt (Wiedza, Umiejętności, Kompetencje społeczne)
Odniesienie
do efektów
kierunkowyc
h
Odniesienie
do efektów
obszarowyc
h
M1_W01
M1_W09
K_W11
Posiada wiedzę specjalistyczną niezbędną do
wykonywania zawodu fizjoterapeuty
Potrafi komunikować się z pacjentem, rodziną,
rozpoznawać ich problemy zdrowotne i podjąć
współpracę z zespołem terapeutycznym w całościowej
opiece
Potrafi sprawnie komunikować się z ludźmi, także w
warunkach stresu, przekazywać informacje odnośnie
procesu leczenia, rozpoznawać ich oczekiwania i
wychodzi naprzeciw ich potrzebom
Efekt kształcenia
M1_W10
M1_W12
K_U03
M1_U03
M1_U04
K_K04
M1_K03
M1_K04
M1_K06
Sposób potwierdzenia (weryfikacji)
Wiedza
Egzamin pisemny, dyskusja panelowa;
dyskusje ćwiczeniowe; dyskusje
w grupach tematycznych; wypowiedzi
ustne podczas zajęć
Praca zaliczeniowa w postaci
samodzielnie przygotowanego projektu
14
Umiejętności
Forma i
warunki
potwierdzenia
efektu
kształcenia
wyjaśnianie wieloznaczności aktów
komunikacyjnych
Kompetencje społeczne
15
16
Stosowane
metody
dydaktyczne
Treści
merytoryczne
przedmiotu
znajomość podstawowych zasad
komunikacji niewerbalnej
ocena sposobu zachowania studenta;
ocena prezentacji i wypowiedzi w
trakcie zajęć praktycznych; aktywność
na zajęciach;
Wykład informacyjny, wykład problemowy, ćwiczenia, dyskusja, samokształcenie.
Wykłady:
Definicje i elementy składowe komunikacji interpersonalnej.
Komunikowanie się niewerbalne – współpraca ze słowami oraz udział w ustalaniu
relacji osobowej w interakcji (postawa, gestykulacja, mimika, parawerbalne cechy
głosu).
Zasady komunikacji międzyludzkiej.
Wpływ polskiego kontekstu kulturowego na stosowanie zasad.
Komponenty aktywnego słuchania. Bariery komunikacyjne.
Style komunikowania się oraz ich skutki w relacjach interpersonalnych.
Znaczenie wizualizacji oraz zmysłowego konkretu w efektywnej komunikacji.
Postawa asertywna na tle innych możliwych: uległości, dominacji, manipulowania.
Ćwiczenia
Komunikowanie się jako „gra”: kiedy transakcja w relacjach międzyludzkich jest
udana?
a) Świadome wpływanie na feed back w relacji interpersonalnej:
b) rozpoznawanie typu psychicznego rozmówcy i jego strategii komunikacyjnych;
c) dostosowanie do partnera interakcji łączące pragmatyzm z wymogami etyki;
d) rozpoznawanie znaczenia komunikatów niewerbalnych rozmówcy oraz świadome
operowanie własną „mową ciała”.
Negocjacje jako typ perswazji i rozwiązywania sporów. Style negocjowania.
Typologia zachowań komunikacyjnych w sytuacjach konfliktowych.
Możliwości pracy nad własną asertywnością.
Forma i
warunki
zaliczenia
modułu, w tym
zasady
dopuszczenia
do egzaminu
/zaliczenia
Zasady dopuszczenia do egzaminu/zaliczenia:
1. uzyskanie zaliczenia z kolokwiów, prac zaliczeniowych
2. uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń
3. złożenie dokumentacji z samokształcenia
4. spełnienie wszystkich dodatkowych wymagań, które określi koordynator
przedmiotu.
18
Wykaz
literatury
podstawowej
1. E. Berne, W co grają ludzie, Warszawa 2004.
2. R. Błaut, Skuteczne negocjacje, Warszawa 1994.
3. S. Chełpa, T. Witkowski, Psychologia konfliktów, Wrocław 1995.
4. R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańsk 1996.
5. W. Głodowski, Komunikacja niewerbalna, Gdańsk 2000.
6. E. Gofffman, Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa 1981 i nast. wyd.
7. G. Kennedy, Negocjator. Leksykon, Warszawa 1998.
8. M. Kochan, Pojedynek na słowa, Kraków 2005.
9. J. Mikułowski-Pomorski, Z. Nęcki, Komunikowanie perswazyjne [w:] tychże,
Komunikowanie skuteczne?, Kraków 1983 i nast. wyd.
10. Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000.
11. M.B. Rosenberg, Porozumienie bez przemocy, Warszawa 2003.
12. F. Schulz von Thun, Sztuka rozmawiania, t. 1, Kraków 2003.
13. E. Sujak, ABC psychologii komunikacji, Kraków 2006.
19
Wykaz
literatury
uzupełniającej
(pomocniczej)
1. J.O’Connor, J. Seymour, NLP. Wprowadzenie do programowania
neurolingwistycznego, Poznań 1990.
2. T. Pszczókowski, Umiejętność przekonywania i dyskusji, Warszawa 1974.
3. Strategie i techniki perswazji [w:] Sztuka perswazji, red. R. Garpiel, K. Leszczyńska,
Kraków 2004.
17